Ik heb besloten om mijn dagboekverhaal een beetje aan te passen. Dit om het voor mij en voor jullie (de lezers) iets leuker te maken. Ik vind het altijd leuker als er in gepraat word, anders voelt het voor mij gewoon als het plaatsen van random screens.
Update 6
Na het behalen van haar examen besloot Marina dat het tijd was om op eigen benen te staan. Haar ouders schonken haar een driedaagse reis naar Frankrijk. Marina was maar al te blij en nam het cadeau met beiden handen aan.
Ik was inmiddels aangekomen in het prachtige Frankrijk. Ik zat slechts een paar kilometer van Parijs af en met een beetje geluk kon ik heel soms de Eiffeltoren zien. Het weer was ongelofelijk mooi en de temperatuur was veel warmer dan in het grauwe Appaloosa Plains.
Als echte boekenwurm besloot ik om de lokale boekenhandel te bezoeken en te zien of er nog leuke boeken te koop waren. Leuke boeken waren er zeker, maar een leuke man had ik zeker niet verwacht. Ik raakte bevriend met Aswin Zandsteen. Hij liep perongeluk tegen me aan terwijl we hetzelfde boek probeerde te pakken.
We kwamen aan de praat en ik kwam erachter dat hij hier was voor zaken. Blijkbaar was hij een rijke zakenman en was hij vaak in het buitenland. Aswin was ongetrouwd en had geen kinderen, en hij wist me te vertellen dat hij er stiekem naar verlangde.
Aswin vroeg of ik zin had om vanavond een hapje te gaan eten bij het café aan de overkant. Tegen zo'n charmante man kon ik geen nee zeggen en ik haastte me naar mijn verblijfplaats om een leuke outfit uit te kiezen. Onze afspraak was heel gezellig, we leerde elkaar goed kennen en we besloten om morgenochtend samen naar een museum te gaan. Met z'n tweeën iets doen is altijd leuker dan in je eentje.
Blijkbaar had hij ook een passie voor kunst. We deelden dezelfde mening over bepaalde kunstwerken. Ik kwam erachter dat Aswin een hele eenzame man was. Hij woonde alleen, had geen huisdieren en ook geen familieleden. Zijn ouders waren volledig uit beeld en hij is enigskind.
We sloten de dag af bij een meer. Nog voordat het donker zou worden maakte ik een foto met mijn telefoon en stuurde het meteen door naar mijn familie. Ik was er honderd procent zeker van dat ze nu jaloers zouden zijn.
Samen keken we naar de voorbijgaande sterren en de maan zat verscholen achter een dikke laag wolken.
Aswin hielp me overeind en pakten mijn handen vast. Ik wist niet zeker wat hij van plan was maar ik liet hem zijn gang gaan. Hij kuste me. Ik had geen idee of dat niet te snel was, want we kenden elkaar nog maar net, maar ondanks zijn heerlijke kus durfde ik niet tegen te stribbelen.
De rest van de donkere avond keken we nog naar de hemel. We telden de sterren en keken elkaar urenlang diep en diep verliefd aan.
Hoe zal het aflopen met Aswin en Marina?
