Sims Nieuws

Sims Nieuws Forum

Je kunt gewoon niet zonder!

Plaats reactie

114 berichten • Pagina 3 van 6

Gebruikersavatar
Merlijntje
Anonieme bron-manager Anonieme bron-manager
Berichten:
803
Lid geworden op:
ma 11 jul 2011, 16:55

Re: UPDATE! 29 augustus 'De broer'//Dagboek van een schrijfs

^ dank je allemaal!
Ik had eigenlijk een langere update in mijn hoofd, maar ik heb halverwege toch het verhaal veranderd :$
Dus weer een wat kortere update, met veel tekst. Maar het is weekend! Dus morgen weer een langere update :laugh
dan wordt het het 'Vervolg Vervolg Vervolg Vervolg dag 3'
________________________________________________________________

Vervolg Vervolg Vervolg Dag 3 Truth, dear or run away?

'Vincent.' fluisterde ik. 'Ik wil je niet zoenen.' 'Maak je geen zorgen.' fluisterde hij terug. 'We gaan ook niet zoenen, ze moeten alleen denken dat we staan te zoenen.' Ik keek even gauw over mijn schouder, de rest kon ons niet zien vanuit de woonkamer. 'Slim.' fluisterde ik, Vincent grinnikte. 'We moeten wel verkeerde geluiden maken en een beetje heen en weer schuifelen.' Ik gaf hem een klap. 'Au!' fluisterde hij uit. 'Ook niet erg liefdevol.' Ik negeerde die laatste opmerking en keek weer over mijn schouder. 'Hoe lang gaan we "zoenen"?' vroeg ik fluisterend aan hem. 'Ik weet niet.' antwoordde hij fluisterend. '5 minuten ofzo.' Glimlachend keek ik hem aan. 'Een beetje lang vind je niet?' fluisterde ik. Vincent boog zich voorover en zei zacht in mijn oor: 'Ik kan lang mijn adem inhouden.'

Afbeelding

Na ongeveer 4 minuten (5 vonden we toch te lang) liepen we terug naar de woonkamer. 'Jullie hebben zojuist een nieuw record gevestigd!' riep Helena uit. Vincent liep grinnikend weer terug naar zijn plek. Ik ging weer naast Blair zit, ze keek mij niet aan. 'Wie is er nu?' vroeg ik. 'Ik ga wel.' zei Jayce. Hij keek de kring rond. Zijn blik bleef hangen bij Blair.
'Blair.' zei hij vrolijk. 'Truth or dear.' 'Truth.' zei Blair afwezig. 'Met hoeveel jongens heb je het gedaan?' Blair keek verrast op. 'Pardon!' zei ze geïrriteerd. 'Je verstond mij wel.'
'Jayce.' zei Vincent waarschuwend. Ik keek Blair aan, ze was wit weggetrokken.
'Ik heb het nog nooit gedaan met een jongen.' zei ik snel, Blair keek mij verrast aan. 'Echt niet?' vroeg Helena ongelovig. Jayce sprong op en stak een hand naar mij uit. 'Geen probleem, ik help je wel van de eerste keer bibbers af.' 'Ik geef wel tips vanaf de zijlijn.' stelde Helena voor.
'Ik haat Truth or Dear.' zei Blair zacht en ze rende naar boven. 'Waarom moest je dat nou weer vragen, Jayce?!' riep Vincent uit. 'Je weet best wat het antwoord is!' 'Maar zei niet.' zei Jayce uitdrukkingloos en hij knikte in mijn richting.
Jayce, Vincent en Helena keken alle drie tegelijk in mijn richting. Ik begreep het niet, wat had ik fout gedaan? Ik voelde een traan langs mijn wang rollen. Ik draaide mij om en rende het huis uit. 'Blair, wacht!' hoorde ik Vincent nog roepen. Maar ik luisterde niet.
'Truth, dear or run away?' zei ik zachtjes. 'Absoluut de laatste keuze.'

Laatst gewijzigd door Merlijntje op zo 13 apr 2014, 16:33, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
Merlijntje
Anonieme bron-manager Anonieme bron-manager
Berichten:
803
Lid geworden op:
ma 11 jul 2011, 16:55

Re: Update! 30 augustus//Dagboek van een schrijfster

^ dank je allebei
Even een mini-update, om het alvast spannend te maken voor vanavond.
________________________________________________________________

Vervolg Vervolg Vervolg Vervolg dag 3 Mijn leven wordt een soap

Huilend rende ik het huis uit, wat had ik verkeerd gedaan? Blair die naar boven rende, de rest die mij daar blijkbaar de schuld van gaf. Ik kon het niet meer aan, waar was mijn normale leventje gebleven?
'Cyciel, Cyciel!' hoorde ik Vincent schreeuwen, maar ik luisterde niet. Huilend rende ik de straat over.
Ik hoorde getoeter, gierende banden en toen werd alles zwart...


Afbeelding
Gebruikersavatar
Merlijntje
Anonieme bron-manager Anonieme bron-manager
Berichten:
803
Lid geworden op:
ma 11 jul 2011, 16:55

Re: 1/2 UPDATE! 31 augustus//Dagboek van een schrijfster

^ haha, leuk om te horen 8-)
________________________________________________________________

Vervolg Vervolg Vervolg Vervolg Vervolg dag 3 De aanrijding

Geschreven vanuit Cyciel:
Vaag merkte ik dat iemand mij versleepte en ik hoorde diegene ook een naam roepen. 'Cyciel... Cyciel...' Ik wist niet goed wie die Cyciel was, maar volgens mij ging het niet zo goed met haar.
Ik probeerde nog te vechten tegen het zwarte, maar het lukte niet. Ik zakte steeds verder weg... steeds verder...


Afbeelding

Geschreven vanuit Vincent:
Ik bleef maar haar naam schreeuwen, maar het maakte niks uit. Cyciel werd steeds slapper in mijn armen, ik schudde haar door elkaar. 'CYCIEL!' probeerde ik nog een keer, maar geen reactie.
Blair had mij wel horen roepen, ik hoorde haar gillen en ze kwam naar ons toe rennen. 'Wat is er gebeurd?' vroeg ze en ze knielde naast mij neer. 'Ze is aangereden.' zei ik met overslaande stem, ik voelde iets nats op mijn arm, het was bloed. Cyciels bloed. 'Ze heeft een hoofdwond.' zei ik angstig. Ik hoorde Blair opstaan en haar mobiel pakken. 'We hebben een ambulance nodig.' zei ze in de mobiel. 'En snel!' riep ik. Cyciel had een grijswitte kleur gekregen. 'Alsjeblieft.' zei ik zachtjes tegen haar. 'Ga niet dood, alsjeblieft?'


Geschreven vanuit Cyciel:
Ik werd meegezogen, meegezogen naar het zwart. Vechten was niet mogelijk, maar mij overgeven zal ik nooit. Ik bleef het proberen, ik moest het proberen. Het moest.

Geschreven vanuit Vincent:
Cyciel begon langzaam weer een beetje kleur te krijgen, ik zag haar vingers een beetje bewegen. 'Blair.' zei ik zacht. 'Volgens mij wordt ze wakker.' 'Ik haalde de dokter wel.' zei Blair gauw, maar ik greep haar arm. 'Nee.' zei ik tegen haar. 'Ze wil ook jouw gezicht zien als ze wakker wordt.' 'Dat wil ze niet.' zei Blair met tranen in haar ogen en ze rukte zich los. Maar ze bleef wel staan, en wachten.
En hopen.


Afbeelding

Geschreven vanuit Cyciel:
Voorzichtig deed ik mijn ogen open en knipperde een paar keer tegen het felle licht. Waar was ik in godsnaam? Ik keek naar links, Vincent en Blair keken mij bezorgd aan. 'Wat is er gebeurd?' vroeg ik met rauwe stem. Ik probeerde overeind te komen, maar alles werd wazig en mijn hoofd bonkte enorm. Kreunend ging ik weer liggen. Vincent stond op en boog zich over mij heen. 'Rustig aan jij.' zei hij waarschuwend. 'Je hebt behoorlijk wat bloed verloren.' 'Ik ga de dokter halen.' zei Blair zacht en ze liep snel weg. 'Je bent aangereden.' zei Vincent als antwoord op mijn vraag. 'Je hebt een gat in je hoofd en die moest gehecht worden. Je hebt een behoorlijke klap gemaakt.'

Afbeelding

Blair kwam aanlopen met de dokter. 'Aah, de patiënt is wakker!' zei hij vrolijk. 'Wanneer mag ze weer weg?' vroeg Vincent. De dokter keek even gauw in zijn papieren. 'Als je je weer goed voelt mag je weg, maar er moet wel iemand vannacht bij je blijven, je hebt een zware hersenschudding dus moet je voor de zekerheid elk uur wakker gemaakt worden.' 'En de hechtingen?' vroeg Blair. 'Die moeten er over een week uit.' zei de dokter. 'Dus ik mag weer weg?' vroeg ik gauw. De dokter keek mij glimlachend aan. 'Als je je goed voelt, dan mag je inderdaad weer weg.' 'Top.' kreunde ik en ik ging overeind zitten. 'Wie geeft mij even mijn kleding aan?'

Vincent bracht mij naar huis toe, Blair was alweer terug gegaan naar huis. 'Ik blijf vannacht wel bij je.' stelde Vincent mij gerust en hij legde een hand op mijn been. 'Dank je.' zei ik zachtjes. Hij parkeerde de auto voor mijn deur. 'Wie is dat?' vroeg hij nieuwsgierig en hij knikte naar mijn voordeur.
Op mijn tuinbank zat David. 'Dat is mijn ex-vriendje.' zei ik verrast. 'Wat doet hij nou hier.' Ik stapte de auto uit en ik liep naar David toe. Hij stond op, hij keek mij niet recht aan. 'David?' vroeg ik. 'Wat doe jij nou hier?' 'Ik moet je iets vertellen Cyciel.' zei David zacht. Ik voelde dat Vincent naast mij kwam staan. 'Vertel maar.' zei Vincent boos. David aarzelde, hij keek mij twijfelend aan. 'Ik was het, Cyciel. Ik bestuurde de auto.' Sprakeloos keek ik hem aan, ik kon niet begrijpen wat hij zei. Maar Vincent begreep het wel, woedend stapte hij op David af. 'Hoe... hoe kun je?' riep hij uit. 'Ze had wel dood kunnen zijn!' David keek mij geschrokken aan. 'Het spijt me...' zei hij zachtjes. 'Het spijt mij zo.' En hij liep weg. 'Opgeruimd staat netjes.' zei Vincent boos en hij liep naar binnen.


Afbeelding

Ik merkte nu pas hoe moe ik was, Vincent zag het ook. 'Naar bed jij, slaapkop.' zei hij glimlachend en hij gaf mij een duwtje richting mijn slaapkamer. 'Waar ga jij dan slapen?' vroeg ik bezorgd. 'Ik vind wel een plekje.' stelde Vincent mij gerust. 'Ga nou maar naar bed.'
Dat deed ik ook, terwijl ik mij bedacht dat ik toch niet zou kunnen slapen na alles wat er vandaag was gebeurd, stapte ik mijn bed in. En na 10 seconden sliep ik.

Ik schrok wakker, hoe lang had ik geslapen? Ik hoorde een raar geluid. Links van mij lag Vincent te slapen, nou meer te snurken. Ik aaide hem even over zijn haar en ging weer liggen. "We zijn een leuk, snurkend duo." dacht ik en ik sliep weer in.


Afbeelding
Gebruikersavatar
Merlijntje
Anonieme bron-manager Anonieme bron-manager
Berichten:
803
Lid geworden op:
ma 11 jul 2011, 16:55

Re: UPDATE! 31 AUGUSTUS 2/2//Dagboek van een schrijfster

^ dank je alle drie! En gezellig, een nieuwe volger :thumbsup
Ik ga vandaag, denk ik, 2 updates plaatsen. Want ik heb lekker veel tijd :D (lang leven zondagen!)
________________________________________________________________

Dag 4 Zwartgeblakerd

Lief dagboek,

toen ik vanmorgen wakker werd voelde ik gelijk naast mij en ik verwachtte Vincents zachte haar te voelen. Maar ik voelde niets. Verschrikt ging ik overeind zitten, waar was hij heen? Slaperig stond ik op en ik rilde, wat was de vloer koud... Ik liep de woonkamer in en daar stond hij op mij te wachten. Met een grote glimlach en een groot bord vol wafels. 'Ontbijt!' zei Vincent vrolijk. Glimlachend ging ik zitten en hij zette een bord voor mij neer. Hij gaf mij ook een vluchtig kusje op mijn hoofd en ik bloosde. Hij kwam tegenover mij zitten en we begonnen in stilte te eten. Ik wist niet wat ik moest zeggen, hij was zo lief voor mij. Niemand had ooit zo voor mij gezorgd.
We zaten een paar minuten in stilte eten, totdat we opeens een knal hoorde. Vincent sprong verschrikt overeind, ik wou ook overeind komen, maar hij gebaarde dat ik moest blijven zitten.
'Het kwam uit de slaapkamer.' zei Vincent. 'Ik ga wel even kijken.' En hij liep weg.

Afbeelding

Ik had net nog een hap wafels genomen, toen Vincent weer terug kwam. 'Je computer is kapot.' zei hij. 'Waar ligt je gereedschap? Dan maak ik hem wel.' Ik wees. 'Dat kastje. En ben jij dan zo handig?' vroeg ik bedachtzaam. Vincent liep naar het kastje toe en pakte een schroevendraaier. 'Nee.' zei hij glimlachend als antwoord. 'Totaal niet zelfs.'
Hij stak de schroevendraaier in de lucht en marcheerde naar de slaapkamer. Glimlachend keek ik hem na, waarom konden niet alle mannen zoals Vincent zijn?
Ik ging weer verder met mijn wafels, maar na een paar minuten hoorde ik weer een knal. Nu sprong ik wel verschrikt overeind. 'Vincent?' riep ik angstig. 'Gaat het?' En ik liep naar de slaapkamer toe.
De deur werd open gesmeten en daar stond Vincent, helemaal onder het roet met zijn haar recht overeind (en in zijn onderbroek!!!). Bezorgd liep ik naar hem toe. 'Gaat het?' vroeg ik en ik veegde voorzichtig wat roet van zijn wang. 'Nee. Het gaat niet.' zei Vincent klagend. 'Die computer was heel gemeen tegen mij.'
Ik kon het niet helpen, ik moest wel lachen. Vincent keek mij een beetje boos aan. 'Niet grappig.'
Grinnikend keek ik hem aan. 'Hoe kun je dit nou niet grappig vin...'

Afbeelding

Vincent kuste mij, hij KUSTE MIJ! Versteld bleef ik staan, dat had ik niet verwacht. En dan bedoel ik niet dat Vincent mij zou kussen, ik had de hele nacht gedroomd dat hij dat zou doen, nee ik had niet verwacht dat onze eerste kus naar roet zou smaken. Bleh.
Vincent deed een stap naar achter en hij keek mij grinnikend aan. 'Niet erg romantisch hè?' zei hij glimlachend. 'Jawel.' sputterde ik. 'Het smaakte alleen een beetje naar roet.'
'Als dat alles is.' zei Vincent zachtjes en hij trok mij mee naar de slaapkamer. Hij pakte mij vast en boog zich weer voorover om mij te zoenen, maar ik hield hem tegen. 'Vincent, wacht.'

Afbeelding

Hij keek mij verschrikt aan. 'Gaan we te snel?' vroeg hij zenuwachtig. 'Want we kunnen ook nog even wachten...' 'Nee!' zei ik gauw. 'Uhm, nee ik bedoel... ik wil dit ook maar zou je misschien eerst even in bad kunnen gaan...' Vincent deed verbluft een stap achteruit en keek omlaag. 'O ja...' zei hij nadenkend. 'Dat is wel wat romantischer.' En hij gaf mij een vluchtig kusje. 'Ik ben zo terug.'

Ik plofte op mijn bed en ik legde mijn hoofd in mijn handen. Ik had dus echt geen idee hoe dit moest...
Ik besloot om mij maar even om te kleden, het maakte waarschijnlijk niet uit wat voor kleding ik aanhad, maar in mijn nieuwe kleding voelde ik mij zekerder.
Ik was net klaar met omkleden toen Vincent weer terugkwam, hij had ook weer zijn normale kleren aan. Hij tilde mij voorzichtig op en ik fluisterde in zijn oor: 'Waar waren we?' Hij legde mij op het bed en boog zich over mij heen. 'Volgens mij waren we hier.' En ik liep mij meevoeren naar Vincent-land.


Afbeelding
Gebruikersavatar
Merlijntje
Anonieme bron-manager Anonieme bron-manager
Berichten:
803
Lid geworden op:
ma 11 jul 2011, 16:55

Re: UPDATE! UPDATE! 1 september//Dagboek van een schrijfster

^ dank je allemaal!
Ik weet niet of jullie al mijn nieuwe onderschrift hebben gezien, maar ik vind hem heel lief :$
________________________________________________________________

Vervolg Dag 4 Stelletje kleuters

'Weet je waar ik nou zin in heb?' 'Wat?' vroeg ik en ik ging kreunend overeind zitten. Ik keek Vincent vragend aan. 'Waar heb je zin in?'
'Schommelen.' zei Vincent verlegen, ik begon te lachen. 'Nou, op naar het park dan maar!'
Vincent keek mij verbouwereerd aan. 'Echt waar?' vroeg hij. 'Ik bedoel, uhm... Normaal gesproken als ik zoiets zeg krijg ik een snauw dat ik niet zo kinderachtig moet doen.' 'Bij mij niet.' zei ik lachend.
Vincent keek mij echt zoooo lief aan. 'Wat?' vroeg ik en ik voelde dat ik rood werd.
'Jij bent het liefste meisje dat ik ken.' zei hij liefdevol, ik werd echt knalrood.
'En dat is het liefste dat een jongen ooit tegen mij heeft gezegd.' We keken elkaar een tijdje liefdevol aan, totdat Vincent overeind sprong. 'Op naar het park!'

Afbeelding

Wij zijn dus echt een stel kleuters, vond ik. Maar het maakte ons allebei niet uit, het voelt alsof we gemaakt zijn voor elkaar. We kunnen allebei onszelf zijn, het maakt de ander niets uit.
Na een paar uur gek doen, schommelen, tikkertje en verstoppertje spelen, aten we gezellig een hamburger. Ook weer zoiets: Ik hoefde mij totaal niet druk te maken over mijn eetgewoontes, Vincent vond het alleen maar schattig. Want ik eet dus echt als een varken.

Afbeelding

Het was snel donker geworden vond ik, de maan was al op toen we klaar waren met onze hamburger. Vincent stond op en stak een hand naar mij uit. 'Kom mee schoonheid.' zei hij stralend en hij trok mij overeind. 'Waar gaan we heen?' vroeg ik nieuwsgierig. 'Even een eindje wandelen.' En hij pakte mijn hand.

We liepen al een paar minuten door het park toen Vincent begon te praten. 'Weet je Cyciel.' begon hij aarzelend. 'Ik ken je eigenlijk nog maar net, maar het voelt zo vertrouwd bij jou.' 'Zo voel ik mij ook.' zei ik zachtjes, we waren inmiddels gestopt met wandelen. Vincent trok mij zachtjes op een bankje. We keken gezellig saampjes naar de maan. 'Dus als jij dat ook voelt...' begon Vincent weer. 'Kunnen we dan niet... ik bedoel zullen we dan niet... nee, ik wou je vragen of...' 'Ja.' fluisterde ik. 'Ja, heel graag.' Ik kroop tegen Vincent aan, hij sloeg een arm om mij heen. En zo bleven we nog wel een paar uur zitten, volgens mij ben ik uiteindelijk in slaap gevallen. Ik weet het niet zo goed meer, maar ik weet wel dat voordat ik in slaap viel ik nog iets bedacht:

Mijn leven is echt een soap geworden...
Gebruikersavatar
Merlijntje
Anonieme bron-manager Anonieme bron-manager
Berichten:
803
Lid geworden op:
ma 11 jul 2011, 16:55

Re: UPDATE! 2 september//Dagboek van een schrijfster

^ dank je alle drie!
Vandaag niet zo'n interessante update, vind ik persoonlijk. Maar ik hoop toch dat jullie hem leuk vinden :)
________________________________________________________________

Dag 5 Jakkie

Wat een heerlijk gevoel, dat als je wakker wordt je zacht haar naast je voelt. Deze morgen was Vincent niet vroeg opgestaan om een ontbijtje voor mij te maken, hij lag nog gewoon naast mij te snurken -heel romantisch-.
Ik dacht terug aan gisteravond, en dan niet aan het park, maar wat erna gebeurde. Maar die details houd ik liever voor mijzelf...
Ik besloot dat ik deze keer wel ontbijt voor Vincent kon maken, al ben ik niet geen keukenprinses. Wafels moet toch net wel lukken (en anders ligt er een knappe man in mijn badkamer die de brand kan blussen).

Maar ik besloot om eerst mijn tanden te poetsen, de morgenstond brengt geen frisse smaak in de mond.


Afbeelding

Ik voelde mij een beetje raar, maar ik zocht er niks achter. "Misschien nog wat nawerkingen van die aanrijding." dacht ik. Maar plots ging het mis, gelukkig stond ik al in de wc. Want uhm... ja, tja...
Ik bespaar jullie de details wel weer.


Afbeelding

Bibberend liep ik naar de woonkamer, werd ik nou ziek? Blijkbaar had ik nogal lawaai gemaakt, want Vincent kwam half zijn shirt aantrekkend de woonkamer inlopen. 'Gaat het?' vroeg hij bezorgd. Hij streek voorzichtig wat haar uit mijn gezicht. 'Ja, ik denk het.' zei ik aarzelend. 'Ik voel mij wel een beetje raar.'

Afbeelding

'Misschien kan je beter weer even gaan liggen.' stelde Vincent voor. 'Dan doe ik de afwas wel, als een echte huisman.' 'Die borden was ik helemaal vergeten. Normaal gesproken vergeet ik nooit zoiets.' zei ik verbaasd. 'Kan toch gebeuren.' stelde Vincent mij gerust. 'Ga nou maar even liggen.' Aarzelend liep ik terug naar de slaapkamer, ik voelde mij nog steeds raar ondanks dat Vincent mij gerust had gesteld. Opeens kromp mijn buik samen. 'AU!' riep ik verrast.

Afbeelding

Vincent liep snel naar mij toe. 'Wat is er?' vroeg hij bezorgd. Ik keek hem in paniek aan. 'Vincent.' begon ik. 'Dat overgeven, die pijn en... en...' 'En wat?' vroeg Vincent. 'Wat bedoel je?'
'En ik ben laat.' ging ik aarzelend verder. 'Vincent... ik denk dat ik...'


Wordt vervolgd...

Weergave- en sorteeropties

Plaats reactie