Sims Nieuws

Sims Nieuws Forum

Je kunt gewoon niet zonder!

Plaats reactie

18 berichten • Pagina 1 van 1

Gebruikersavatar
Harrypo11
Snackventer Snackventer
Berichten:
50
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 18:48

De familie Huygens (generatie 1, hoofdstuk 2) - 12-06-2013

Hallo lezers van Simsnieuws!

Ik heet jullie van harte welkom bij mijn allereerste Sims dagboek ooit! Het gaat over Daphne Huygens en ze woont in Neverglade. Ze wilt zoveel mogelijk generaties in haar familie krijgen.

______________________________________________________________________________________________________

Generatie 1: Daphne Huygens
Afbeelding
Proloog - Hoofdstuk 1 - Hoofdstuk 2

Laatst gewijzigd door Harrypo11 op wo 12 jun 2013, 11:22, 4 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
Harrypo11
Snackventer Snackventer
Berichten:
50
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 18:48

Re: Het leven van de familie Huygens (generatie 1, proloog)

Proloog
Afbeelding
De zon schijnt vrolijk op deze prachtige zomerdag: de vogeltjes fluiten, de wind die je zacht tegen je aan voelt waaien en het gelach van spelende kinderen vanuit de verte. Ze was blij dat ze een goede dag had uitgekozen om met haar verloofde in het huwelijksbootje te stappen. Met het budget dat ze tot hun beschikking hadden huurde het stel een prachtige zaal af, dat al helemaal was ingericht voor bruiloften. Op veel gasten hoeven ze niet te rekenen: alleen de ouders van het echtpaar zijn uitgenodigd. Terwijl ze in haar prachtige bruidsjurk naar het altaar toeloopt – waar haar verloofde al glimlachend op haar staat te wachten – denkt ze aan alles wat zich in het verleden heeft afgespeeld.

Afbeelding
Ze kan zich de dag van hun ontmoeting tot in de kleinste details herinneren; ze is vanaf haar geboorte al goed geweest in het onthouden van de kleinste dingen. Ze zat in de voortuin van het huis van haar ouders naar de huisdieren die ze door het raam van de dierenwinkel kon zien te kijken. Ze had al haar aandacht gericht op een schattig pasgeboren kitten waardoor ze niet in de gaten had dat haar vader, één van de bekendste tovenaars uit heel Moonlight Falls, een ander gezin in zijn huis had verwelkomt. Ze draaide zich om toen ze iets achter haar hoorde bewegen en kwam toen in contact met een andere peuter, die verlegen met zijn handje naar haar zwaaide. Vanaf het moment dat ze haar handje ook in de lucht hield en terug begon te zwaaien, ging hij naast haar zitten en liet ze hem alle zichtbare dieren in de dierenwinkel zien. Toen zijn ouders hem na een paar minuten naar binnen wilden halen, zagen ze iets wat hun ogen amper konden geloven: hun zoon, die niemand van zijn leeftijd leuk scheen te vinden, had zijn eerste vriend gemaakt!

Afbeelding
Veel gebrabbel en vieze luiers later groeide het tweetal op tot kind en werden ze ingeschreven in de plaatselijke basisschool van het dorp. Ze was inmiddels al beste vrienden met hem geworden en ze waren onafscheidelijk: op school zaten ze altijd naast elkaar en wist je dat je de een bij de ander kon vinden. Naast al het huiswerk gingen ze regelmatig bij elkaar logeren en werd ze vaak door hem naar het park gebracht voor een picknick, terwijl hun ouders van een afstand toekeken hoe het hun vrolijke kinderen verging. Het enige waar ze oog voor hadden was elkaar en dat is ook de grootste reden dat ze in hun jeugd weinig vrienden hadden.

Afbeelding
Toen ze een tiener was geworden, kwamen ze erachter dat ze net als haar vader over magische krachten beschikte en had haar vader de taak op zich genomen om haar te leren haar magie te gebruiken, terwijl haar moeder (die een fee is) steeds vaker in de feeëntuinen te vinden was. Tijdens hun gezamenlijke tussenuur nam ze hem mee naar het café voor de jongeren in het dorp, vlak naast hun middelbare school. Het was hun eerste keer in de afgelopen maand dat ze weer eens wat hadden afgesproken. Na een drankje gedronken te hebben aan de bar van het café ging het stel naar de vrije biljarttafel, dat in het afgesloten deel te vinden was, en gingen ze een potje tegen elkaar spelen. Hij wist dat het moeilijk zou worden om haar in biljart te verslaan – toen dit ook echt gebeurde, was hij zo door het dolle heen dat hij haar had beetgepakt en haar volop haar lippen een dikke zoen gaf. Vanaf dat moment kregen ze een relatie.

Afbeelding
Met een liefdevolle blik kijkt ze de man die tegenover haar staat in zijn ogen aan. Haar jurk viel aan zijn gezichtsuitdrukking te zien overduidelijk in de smaak. Er verschijnt een glimlach op haar gezicht als haar aanstaande man haar handen vastpakt en die in zijn handen legt. Ze moest ervoor zorgen om niet hard in lachen uit te barsten toen ze zag dat hij met zijn wenkbrauwen op en neer bewoog en haar een snelle knipoog gaf. Ze schudde zacht met haar hoofd en telde in haar hoofd af tot het moment...

"U mag nu de bruid kussen."

Afbeelding
We zijn allemaal op zoek
Naar de liefde van ons leven
Naar diegene die ons grenzeloos
En onvoorwaardelijk liefde kan geven

Iemand met wie je alles wilt delen
Maar die je altijd in je waarde laat
Iemand vol respect en liefde
Voor wie ons hart wat sneller slaat

Het is fantastisch
Jullie vonden al die dingen in elkaar
En nu klinkt jullie volmondig: JA!
Gefeliciteerd, prachtig bruidspaar
Gebruikersavatar
Harrypo11
Snackventer Snackventer
Berichten:
50
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 18:48

Re: Het leven van de familie Huygens (generatie 1, hoofdstuk

Hoofdstuk 1
Afbeelding
Terwijl vrijwel iedereen in het dorp nog aan het slapen is, loopt Daphne zacht op weg naar de keuken op de begane grond. Ze kan het nog steeds niet bevatten dat ze vorige maand is getrouwd met de man van haar leven, die gisteren zijn eerste werkdag in de ordehandhaving erop had zitten. Het huis waar ze met Joshua in woont is gezamenlijk gekocht door hun ouders en het stond niet in Moonlight Falls, waar ze hun hele leven gewoond hadden, maar in een rustig dorp in de natuur: Neverglade.

Terwijl ze de keukens inmiddels heeft bereikt begint ze het met het klaarmaken van de herfstsalade – volgens het recept van haar moeder. Ze kan ze niet in woorden uitdrukken hoe blij ze is dat hun ouders vlakbij ook een huis hebben gekocht en samen met hun ook hierheen zijn verhuist. Het is niet niks als je weer opnieuw moet beginnen met het maken van contacten en nieuwe vrienden.

Na enkele minuten is de herfstsalade klaar en legt ze alvast twee borden klaar op de eettafel in de kamer naast de keuken. Met een kalm deuntje in haar hoofd loopt ze rustig de trap op en opent ze de deur van haar slaapkamer. Haar man moet over 2 uur al op zijn werk aanwezig zijn en ze wilt dat hij zich – niet zoals gister – van tevoren klaarmaakt en niet de tijd vergeet en alles begint te haasten.

Afbeelding
Daphne ging liggen op de plek die ze de afgelopen uren warm heeft gehouden en luistert naar de zachte ademhaling van haar man, terwijl ze haar hand naar zijn schouder toebracht en heen en weer begon te schudden. "Hmpf, nog vijf minuten," mompelde Joshua door zijn kussen heen. "Natuurlijk, vijf minuten is in jouw wereld twee uur. Je wilt toch niet een herhaling van gisterochtend, of wel soms?" Ze prikte hem zacht in zijn zij toen hij haar vraag niet beantwoorde, wetende dat hij daar wel op zou reageren. Hij schoot meteen een meter naar links en viel met zijn gezicht plat op de grond.

"Ik wist wel dat dit zou werken," giechelde Daphne zacht terwijl ze ook van hun bed opstond. "Pas op, jij. Ik zou je juist moeten arresteren vanwege het aanvallen van een toekomstig politie agent!" Daphne kon het maar niet uit haar hoofd krijgen hoe grappig de manier waarop Joshua uit bed viel eruit zag. "Dus jij vind dat grappig?" vroeg hij op een serieuze toon. "Oh nee," dacht Daphne in paniek. "Die stem gebruikte hij in onze tienerjaren ook altijd als hij iets van plan was." Ze draaide zich snel om en sprintte naar de deur, alleen om daar tegengehouden en vastgepakt te worden door Joshua, die haar meteen de badkamer in sleurde en haar met kleding en al onder de douche zette. "Denk maar niet dat je zo makkelijk van me af komt," zei hij snel en sloot zich aan bij zijn vrouw onder de, inmiddels warme, douche.

Afbeelding
Afbeelding
Toen het stel klaar was met douchen en zich alvast in hun buitenkleding had omgekleed, gingen ze aan tafel zitten waar de twee borden met herfstsalade al op ze stonden te wachten. "En heb je er de volste vertrouwen in?" vroeg Joshua terwijl hij het laatste beetje eten op zijn bord naar zijn mond toebracht, doelend op de sollicitatiegesprek die zijn vrouw over een paar uur heeft. Daphne begint meteen enthousiast te knikken en laat haar man zien dat ze er echt helemaal voor wil gaan om de top in de politiek te bereiken. "Ze moeten je in het gemeentehuis wel gewoon aannemen. Je bent ambitieus in alles wat je doet en ik geloof in je. Als zij dat niet doen, dan is er iets goed mis met ze," zei Joshua met een glimlach. Hun handen waren tijdens dit gesprek op de tafel aan elkaar verbonden.

Afbeelding
Omdat het gemeentehuis en het politiebureau vlak naast elkaar staan, konden Daphne en Joshua samen de auto instappen. Joshua had Daphne gisteravond verteld dat liever met zijn eigen auto rijdt dan iedere werkdag keer op keer door die carpool opgehaald en weggebracht te worden. Binnen vijftien minuten stond de auto geparkeerd voor het gemeentehuis, een gigantisch gebouw dat door heel het dorp makkelijk zichtbaar is. "Veel succes met je gesprek," moedigde Joshua haar nog even aan en gaf haar een snelle kus op haar lippen voordat ze de deur dichtsloeg en toekeek hoe Joshua naar het politiebureau toereed. Ze draaide zich om en nam slaakte een diepe zucht. "Je kan het wel," fluisterde ze vlak voordat ze naar binnen liep en naar de vriendelijke mevrouw achter de balie toeliep.

Afbeelding
Afbeelding
Terwijl Daphne haar sollicitatiegesprek al binnen één uur was afgerond, zat Joshua tot drie uur op zijn werk in spanning of zijn vrouw zou zijn aangenomen of niet. Vlak voordat ze de auto instapten hadden ze om half vier afgesproken op het terras in het midden van het dorp, zodat ze samen een hapje kunnen eten en ze elkaar alles over hun dag kunnen vertellen. "Wat zie je er prachtig uit," zei Joshua, die even vergeten was adem te halen toen hij zijn vrouw in die jurk naar hem toe zag lopen. "Jij ziet er tenminste altijd zo perfect uit," zei Daphne die haar man een knipoog gaf. "Ik moet er in ieder geval wel wat moeite voor doen!" Daar was Joshua het echter niet mee eens maar besloot er niets over te zeggen, hij wist dat hij zulke discussies met zijn vrouw nooit zou kunnen winnen.

Afbeelding
Toen Joshua verteld werd dat Daphne de beste sollicitant was die ze in tijden niet meer hadden gehad en ze is aangenomen, gaf Joshua zijn vrouw een dikke knuffel en liet haar meteen aan een leeg tafeltje aanschuiven, terwijl hij voor zichzelf een limoentaart had besteld en voor Daphne een lekkere tosti. Toen het eten klaar was, bracht hij het eten persoonlijk naar de tafel. "Volgens mij moeten ze hier nog obers in dienst nemen," grapte hij. Daphne genoot zichtbaar van haar tosti en liet haar smaakpupillen overvallen, terwijl Joshua haar over een ernstig tekort aan donuts in het hoofdkantoor aan het vertellen was. "Snap jij waarom iedereen daar geobsedeerd is over donuts? Volgens mij ben ik de enige die er niets van moet hebben, nee.. geef mij maar liever limoentaart!"

Het werd hoe dan ook een gezellige avond, ondanks het feit dat Daphne zich enorm begon te irriteren aan vreemdelingen die zomaar bij hun aan tafel schoven en luid en duidelijk verkondigden dat ze haar man lekker vinden. De blik die Daphne hen meteen gestuurd had zorgde ervoor dat ze snel weer naar hun eigen huis vertrokken, iets wat zij en Joshua nu ook van plan zijn te doen.

Afbeelding
Eenmaal veilig thuis aangekomen was het inmiddels al tien uur en vonden ze het wel een lange dag geweest. Daphne liep als eerste hun slaapkamer in en werd verrast door Joshua die zijn armen om haar heen sloeg. "Ik ben zo trots op je," fluisterde Joshua in haar oor. Complimenten van Joshua brachten altijd een glimlach op haar gezicht en ze genoot van het lichamelijke contact die ze nu had met haar man. Na een paar minuten wurmde Daphne zich uit de armen van Joshua en liep ze naar het bed. "Laten we nu maar naar bed gaan, anders kom jij er morgen misschien helemaal niet meer uit." Joshua was namelijk geen ochtendmens en dat wist hij maar al te goed.

Afbeelding
Voordat ze het bed indoken zette Daphne eerst nog even hun gezamenlijke wekker om zeven uur. Het is een enorm pluspunt dat ze dezelfde werktijden heeft als Joshua. Dat zal maar heel kort duren, volgens Joshua – hij denkt dat er binnenkort een promotie voor hem inzit. Toen ze eenmaal onder de lakens lagen kroop Daphne nog even tegen Joshua aan en viel ze binnen enkele seconden in een diepe slaap. Ze was nog nooit zo gelukkig geweest.
Gebruikersavatar
Harrypo11
Snackventer Snackventer
Berichten:
50
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 18:48

Re: Het leven van de familie Huygens (generatie 1, hoofdstuk

Hoofdstuk 2
Afbeelding
Tijdens het bezoek aan het gemeentehuis gisteren hoorde Daphne dat een paar roddeltantes bij het koffieapparaat aan het klagen waren over de waterval naast de woonwijk waar zij en Joshua wonen. Blijkbaar waren het geen echte natuurliefhebbers en wilden ze de burgemeester overhalen om ervoor te zorgen dat het water daar op mysterieuze wijze niet meer bleef stromen omdat het volgens 'alle bewoners' teveel geluidsoverlast geeft.

Daphne begreep niet waar ze zo'n enorme ophef over maken: zij en Joshua sliepen als een roos met het geluid van stromend water van de waterval op de achtergrond.

Afbeelding
Daphne was verbaast dat Joshua al helemaal aangekleed beneden op haar zat te wachten, toen hun wekker om zeven uur was afgegaan en ze in haar slaapkledij de woonkamer inliep. "Wat doe jij al zo vroeg op?" vroeg ze verbijsterd en gaf haar glimlachende man een knuffel. "Door de gezelligheid van gister ben ik vergeten je te vertellen dat mij gevraagd is vandaag wat eerder naar het werk te komen." Toen Daphne vroeg of het iets te maken had met een eventuele promotie, schudde Joshua met zijn hoofd. "Dat denk ik niet. Diane Sommer – mijn collega – kon vanochtend haar dienst niet draaien en mijn baas, meneer Woodruff, heeft me gevraagd om eenmalig voor haar in te vallen." Ze weten beide dat ze, ondanks het middelgrote huis dat ze allebei van hun ouders hebben gekregen, wel wat moeten doen om geld in het laatje te brengen.

Afbeelding
"Ik heb trouwens geprobeerd wat pannenkoeken te bereiden," mompelde Joshua terwijl hij over zijn nek wreef. "Het is me niet goed vergaan." In hun keuken stond er namelijk een kom vol met iets wat er niet uit zag als iets wat je in een pannenkoek zou moeten doen. Bovendien had Joshua, zoals hij altijd deed als hij in de keuken stond, er een zooitje van gemaakt. Toen Daphne hem met een opgetrokken wenkbrauw aankeek, begon Joshua heel snel uit te leggen dat hij net op het punt stond het op te ruimen toen zij op dat moment naar beneden kwam lopen en zijn vrouw gewoon moest begroeten. "Je hoeft je er niet voor te verontschuldigen," lachte Daphne die haar toverstaf tevoorschijn haalde en al het rommel weg toverde en de pannenkoeken op magische wijze, bereid en wel, op tafel serveerde.

Terwijl Joshua afscheid nam van zijn vrouw en naar zijn auto toeliep, betoverde Daphne haar man met een kleine geluksspreuk. "Je weet maar nooit of hij het nodig heeft," dacht ze tijdens het eten van haar pannenkoek.

Afbeelding
Vol zenuwen loopt ze naar de carpool dat voor haar huis staat te toeteren: het is namelijk haar eerste werkdag als een stemmen-teller in het gemeentehuis. Na haar sollicitatiegesprek werd haar duidelijk gemaakt dat ze niet helemaal onderaan de ladder hoefde te beginnen en kreeg ze meteen niveau 2. Voordat ze de auto instapt en kennis maakt met de man die haar voortaan naar haar werk brengt, begroette ze de postbezorger en bracht de post snel naar binnen.

Haar eerste werkdag verliep fantastisch. Ze werd na anderhalf uur verzocht om de rest van de dag de persoonlijke assistent te zijn van één van de politieke leiders, nadat zijn vorige assistent een vreselijk ongeluk had gehad waar ook koffie en een trap bij betrokken waren. De man was zo onder de indruk van haar prestaties dat hij Daphne beloofd heeft haar mentor te worden. En dat is nog niet alles: ze is ook nog eens gepromoveerd tot campagnestagiaire!

Afbeelding
Daphne had na het werk Joshua gebeld om te vragen of hij zin had om met haar en haar vader naar het Zomerfestival te gaan. Haar moeder had het veels te druk om met behulp van haar feeënmagie de tuin in hun nieuwe huis helemaal op te laten bloeien. Joshua stemde in en daagde zijn vrouw en schoonvader bij aankomst op het festival meteen uit tot een hotdog eetwedstrijd, die hij – tot hun grote spijt – ook nog eens won.

Afbeelding
Na een paar uur waren ze weer over met zijn tweeën en waren ze nog lang niet moe. Terwijl iedereen op het punt stond om naar huis te gaan, vonden Daphne en Joshua het tijd om eens een lekker potje turbobal te spelen. Ze moesten eerst, voordat ze het konden spelen, er ieder 5 Simoleon voor betalen. In diepe concentratie probeerde het stel zoveel mogelijk punten te behalen, wat echter onmogelijk was gezien het feit dat ze beiden nog geen eens één bal goed konden gooien.

Afbeelding
Joshua vond de Liefdesinspecteur wel de moeite waard om te proberen. Al de hele avond zag hij koppels die het uit aan het proberen waren: Joshua heeft zelfs een stel gezien die door de uitslag van dit vreemde apparaat ruzie kregen en uit elkaar gingen. Het geschreeuw van dat koppel had veel jonge kinderen van het festival weggejaagd en voor woedende ouders gezorgd.

Toen ze allebei tegelijkertijd aan de hendel trokken, sprong het apparaat tot leven en begonnen er allerlei verschillende kleuren te branden. "Heb jij enig idee wat dit apparaat hoort te doen?" vroeg Daphne, terwijl ze toekeek hoe het hart boven het apparaat spontaan begon te gloeien. "Volgens mij heeft het zijn uitslag al binnen. Ik ben benieuwd!" klonk de enthousiaste stem van Joshua.

"De Liefdesinspecteur weet nu pas wat echte liefde is. Hoe kan de Liefdesinspecteur jullie ooit bedanken?"

Afbeelding
Toen ze thuis aankwamen werd dit nieuws natuurlijk uitbundig gevierd: de enorme onweersbui die nu over het dorp gaat compleet vergeten. Ze hadden alleen maar oog voor elkaar en vielen pas in de late uren in slaap, in elkaars armen verwikkeld.
Gebruikersavatar
Simmielove
Peuterdynamo Peuterdynamo
Berichten:
14312
Lid geworden op:
wo 17 feb 2010, 14:14

Re: De familie Huygens (generatie 1, hoofdstuk 2) - 12-06-20

Hoe kan ik over dit verhaal hebben heen gekeken hebben! :o
Echt super leuk! Krijg er zelf weer in van om een dagboek te maken (:
Afbeelding
Afscheid nemen wordt telkens moeilijker~
“You either die a hero or you live long enough to see yourself become the villain.” - Harvey Dent in The Dark Knight
Klik hier voor mijn site met boekenrecensies

Weergave- en sorteeropties

Plaats reactie