Hoofdstuk 4
Het was alweer een tijd geleden dat Jake Rose leerde kennen, hun relatie was al een aantal fases verder. Zo had Jake Rose gevraagd of ze bij hem wou intrekken, Rose had geantwoordt met een luidde “Ja natuurlijk!”. Jake stond deze ochtend al vroeg op om een ontbijt voor Rose te maken. Jake en Rose hadden een onvergetelijke nacht gehad samen. Toen Jake aan die gedachte dacht moest hij spontaan lachen. Na het pannekoeken beslag klaargemaakt te hebben kon het ergste beginnen: de pannekoeken bakken.
Het eten mocht dan wel verbrand zijn, – ja, zijn kookkunsten zijn nog steeds niet verbeterd – maar verkeerd smaakte het niet! “Ik heb straks een belangrijke wedstrijd om te spelen, de coach wou nog een extra training voordat de wedstrijd begint. Kun je zo lang zonder me?” hij keek Rose met een plagerige blik aan, die na zat te denken over hoe ze zou antwoorden. “Natuurlijk kan ik zo lang zonder je, dan kan ik meteen de rommel opruimen die we gisteravond gemaakt hebben,” zei Rose sarcastisch en ze gaf Jake een overduidelijke knipoog.
Na een frisse douche stapte Jake op zijn fiets en ging hij richting zijn werk. In zijn carrière was de laatste tijd veel verbetering gekomen en hij was nu basisspeler van zijn favoriete team, iets waar hij ontzettend blij mee was. Zijn droom was eindelijk uitgekomen: een plek in zijn favoriete voetbalteam behalen. Met een fijn gevoel kwam hij aan op zijn werk en maakte hij zich klaar voor de wedstrijd die hij over twee uur moet spelen.
Rose besloot het voorbeeld van Jake te volgen en begint de dag ook met een heerlijke douche. De warme douchestralen die uit de douchekop kwamen gleden langs haar lichaam. Eigenlijk had Rose een perfect leven nu, ze had een lieve vriend en voelde zich dolgelukkig samen met hem. Rose en Jake hebben zelfs al een gesprek over hun eerste kindje gehad, “Ik kies de babynamen uit, dat je dat maar weet!” had Rose vastbesloten gezegd.
Toen Jake thuis kwam van zijn werk rende hij meteen naar Rose toe om haar een stevige knuffel te geven. Rose snapte maar niet waarom Jake zo overenthiausiast was en besloot het maar te vragen nadat hij haar één minuut lang platgedrukt had. “Ik ben aanvoerder van het team geworden! De coach vond me deze wedstrijd zo goed spelen dat hij me benoemd heeft tot aanvoerder.” Rose glimlachte naar hem. “Liefje, mijn leven kan echt niet meer stuk. Ik ben aanvoerder van mijn team en ik heb jou, mijn liefste Rose.”
“Om jouw promotie te vieren gaan wij samen naar het zwembad, daar kan je meteen je zwemkunsten laten zien,” zei Rose lachend. Voordat Jake ook maar kon antwoorden pakte Rose zijn handen vast en trekt ze hem mee naar buiten. Het zwembad was gelukkig nog geen vijf minuten te voet hier vandaan. Jake en Rose liepen, hand in hand, samen naar het zwembad.
Rose zocht een lekkere ligstoel uit en besloot de dag lekker rustig door te brengen met een tijdschrift in haar handen. Rose kon een zomers kleurtje wel gebruiken, maar aangezien de zomer al bijna bij zijn eind was scheen de zon niet zo hard meer als hiervoor en was de temepratuur nog maar 24 °C. Ze hoopt dat het temperatuur de komende week alsnog flink omhoog gaat, want daarna begint de herfst en dat houdt in dat ze de zon voor een lange periode zouden moeten missen en het moet zien te doen met regen- en onweersbuien en stapels bladeren in de tuin.
In tegenstelling tot Rose brengt Jake de dag door met allerlei trucjes onder water en duiken vanaf de duikplank. Rose keek genietend toe hoe Jake bommetje na bommetje maakte. Als kind was Jake vaak in het zwembad in hun eigen achtertuin te vinden. Hij deed daar altijd wedstrijden met zijn broer over wie het langst zijn adem kon inhouden. Tot zijn spijt was het Kyle die vaak had gewonnen, iets wat de ego van de kleine Jake geen goed heeft gedaan.
Toen Jake de volgende werk naar zijn werk vertrok had Rose het fort voor haar alleen. Ze besloot om een vriendin van haar, Laura, tevens de vrouw van Kyle, uit te nodigen om langs te komen, ze hadden elkaar immers een lange tijd niet gezien, wel gesproken. Het contact tussen Rose en Laura was goed, Rose wist natuurlijk dat Laura zwanger was van haar eerste kindje met Kyle. Toen Laura binnen kwam waggelen wist Rose niet wat ze zag. “Meid, wat ben je dik geworden!” zei Rose verbazingwekkend. “Ook goedemiddag, Rose. Bedankt voor het compliment,” had ze lachend en sarcastisch terug gezegd.
Rose begon meteen aan de buik van Laura te voelen. “Voel ik nou een trapje?” vroeg Rose met een glimlach. “Ja, een vervelende schopper is het! Het schopt de laatste maanden wel erg veel, het wordt tijd dat het eruit komt,” zei Laura met een blik op Rose die aan haar buik aan het voelen was. “Het is vermoeiend hoor, zo’n zwangerschap. Ik ben al een hele tijd gestopt met mijn werk, ik kan het gewoon niet. De buik zit met alles in de weg,” vervolgde Laura haar verhaal, “maar ik zou het niet ongedaan willen maken hoor, ik en Kyle zijn blij dat we zwanger zijn,” voegde ze er snel aan toe.
Rose stond Jake in de deuropening op te wachten toen hij thuis kwam van zijn werk. “Jij bent laat van je werk!” schreeuwde ik vanaf een afstand, “Ik dacht dat je om drie uur klaar was? Je bent ruim 2 uur te laat.” Nietszeggend stapte Jake uit zijn auto en liep hij naar haar toe. Rose keek raar op en vond het raar dat hij niet reageerde op wat ze zojuist gezegd had. Ze wou er bijna wat van zeggen, maar tot haar grote verbazing knielde Jake voor haar neus en haalde een vierkant, blauw doosje uit zijn zak. “Lieve, lieve Rose. Wil je met me trouwen?”
Het ging er die avond hevig aan toe in de slaapkamer van Jake en Rose. Als deze twee tortelduifjes geluk hebben, hebben de buren hun niet aangegeven bij de politie wegens geluidsoverlast.
___________________________________________________________________________________________
Ik wil jullie echt allemaal heel erg bedanken voor jullie lieve berichtjes, het betekend veel voor me en geeft me motivatie om nog een hoofdstuk te bedenken!
Weer een leuke update. <3
