Bedankt alle drie!
Dag 17
Ik maakte vanochtend wat pannenkoeken voor het ontbijt. Kyle had vast ook wel trek gekregen van de lange reis dus maakte ik er wat extra.
Om kwart over negen ging de bel. Kyle was wat laat, maar dat maakte niet uit, ik was blij dat hij er was. Ik rende naar buiten om hem te begroeten. Kyle trok me tegen zich aan en zoende me.
“Ik heb je gemist Lara.” “Ik jou ook. Kom binnen ik heb pannenkoeken gemaakt.” Ik zette de bordjes klaar en legde op elk bordje twee pannenkoeken. “Mmm, het ruikt heerlijk schat.” We aten de pannenkoeken op terwijl Kyle me vertelde dat hij klaar was met zijn studie. Hij had een leuk huisje gevonden in Sunset Valley en was al bezig met zijn spullen verhuizen. Ik had de afgelopen dagen aan samenwonen gedacht, maar begon nu toch erg te twijfelen.
Kyle bood aan om af te wassen zodat ik de schone was kon gaan opvouwen.
Toen hij de borden had afgewassen borstelde hij banjo. Banjo spinde als een gek.
Ik was klaar met de was en we gingen samen op de bank zitten. Hij kwam tegen me aan zitten en ik sloeg een arm om hem heen. “Waar wil je straks heen? We kunnen naar een karaokebar gaan of lekker thuis blijven zeg het maar.” Vroeg ik Kyle “Ik ben wel benieuwd naar de karaokebar, maar als jij graag hier wil blijven is het ook goed.” “Nee hoor, leuk dan bel ik alvast de taxi.” Stelde ik voor.
“Wacht heel even ik moet even wat uit je slaapkamer halen.” Zei Kyle ineens. Ik bleef nieuwsgierig op de bank zitten. Wat zou hij halen? De deur van de slaapkamer sloeg open en Kyle rende naar me toe. Hij sloeg me keihard met een kussen op mijn hoofd. “Au!!. Stop!!!”Schreeuwde ik. Maar Kyle stopte niet. Ik rende naar de slaapkamer terwijl Kyle me volgde. Ik pakte het overige kussen en rende terug naar de kamer. Hard sloeg ik hem op zijn rug. We gierden van het lachen.
Toen we letterlijk op de grond lagen van het lachen hoorden we de taxi de straat in komen rijden. “Oh shit, dat is de taxi.” Riep ik hijgend door het lachen heen. Ik deed mijn haar opnieuw in twee vlechten, trok mijn T-shirt recht en toen we liepen naar buiten. In de karaokebar stond een heel erg leuk spel. Ik ben nogal een nerd als het om spelletjes gaat, dus rende ik er meteen naar toe. “Hey, waar ga jij heen?” Vroeg Kyle terwijl hij me verbaasd aankeek “Dit spelletje moet ik spelen, doe je mee?” “Natuurlijk doe ik mee.”
Het was echt een gaaf spelletje, Kyle genoot er net zoveel van als ik. “Nu wil ik eigenlijk wel even jou zangkunsten horen Laar.” Hey, was dat soms mijn nieuwe bijnaampje, Laar? “Mijn zangkunsten, haha is goed.” We liepen naar het karaoke machine en kozen een liedje uit. Kyle zong knetter vals, maar hij had er plezier in dus schaamde ik mij totaal niet voor hem. Ik vond het zelfs wel schattig.
Na het zingen keken we naar de sterren. Kyle fluisterde lieve woordjes in mijn oor terwijl hij de helderste sterren aanwees.
We besloten naar huis te gaan. Ik schonk de nectar in die ik een paar dagen geleden had gekocht en bood Kyle een glaasje aan.
We dronken het op terwijl Kyle over een serieus onderwerp begon. “Zou jij kinderen willen, Laar?” Was dit het goede moment om hem over mijn doel te vertellen? Misschien moest ik daar nog even mee wachten. Ik besloot het hem nog niet te vertellen en gewoon antwoord te geven op zijn vraag. “Ja, graag zelfs. Het lijkt me super om van die kleintjes op te voeden. Lijkt het jou leuk, kleintjes?” “Jawel ooit, maar nu zeker nog niet. Ik wil eerst nog volop kunnen genieten van het uitgaansleven.” Het uitgaansleven? Oh god. Was Kyle dan toch zo? Ik had gedacht of eigenlijk gehoopt dat hij gewoon een lieve man zou zijn die het leuk vond om af en toe iets met zijn vriendin te doen. Niet dat je niet lief kan zijn als je van het uitgaansleven houd, maar ik heb echt een hekel aan dronken mannen die helemaal los gaan. Afschuwelijk!
Een beetje geschrokken dronk ik mijn glaasje leeg en zei ik dat ik naar bed ging. Ik gaf hem een knuffel en een kus en stapte mijn bedje in.
Kyle stapte niet veel later ook het bed in. Hij gaf me nog een kusje op mijn wang. “Slaaplekker, schat.” Zei hij zachtjes, niet wetend of ik al sliep. Half in mijn slaap antwoordde ik nog “Truste.”