Hoofdstuk 11
''Eh, dag allemaal. Neemt u gerust een hapje en een drankje!'' zei Hortensia.
''Maar eigenlijk interesseert u ons helemaal niets, wij zijn alleen op zoek naar iemand die zo gek is om 50% aandelen in onze nectarboerderij te kopen.''
''Hihi! Ze denken dat er iemand interesse heeft in dat boerderijtje van hun!'' giechelde de burgemeester.
''Ik weet niet wat jíj denkt, maar ik kom hier alleen voor het eten!''
''Zeg eh, Hortensia?'' Een man kwam op haar af.
''Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik neem die aandelen wel. Als dank voor het lekkere eten.''
''Jaaaaa! Mooi zo!'' riep Hortensia uit. ''Voor hoeveel wil je ze hebben?''
''Wat dacht je van 70.000 simoleons?'' vroeg de man.
''Ben je gek!'' gilde Hortensia. 'Véél meer! 150.000! Minstens!''
''Vooruit dan maar.'' zuchtte de man.
''Marijtje? We hebben vangst!'' fluisterde Hortensia. ''Wijs jij even iedereen de deur?''
''Jongens, ophoepelen! Zoek het uit met dat eten, ik wil jullie niet meer zien!'' snauwde Marijtje.
''We zijn binnen!'' zei Hortensia blij. ''We kunnen hier weg!''
''Butler, wij gaan nu op weg naar New York. Jij zorgt hier voor het huis, wil je.
Laat die gozer in de kelder trouwens maar vrij. En vergeet niet de vloer te stofzuigen, de gordijnen af te stoffen,
het gras te maaien, alles hier op te ruimen, de deurknoppen glanzend schoon te maken, de ramen te zemen,
het zwembad schoon te filteren, de voorraadkast te bevoorraden. Hup, tempo!''
''Wat hoor ik?'' zei Petro stiekem. ''Willen die vervelende Knolletjes naar New York? Muhahaha, ik heb de taxichauffeur omgekocht!
Geen idee waar ze zullen belanden, maar ik ben van ze af en neem mijn nectarboerderij weer terug! Gerechtigheid!''
_____________________________________________''Eh, dag allemaal. Neemt u gerust een hapje en een drankje!'' zei Hortensia.
''Maar eigenlijk interesseert u ons helemaal niets, wij zijn alleen op zoek naar iemand die zo gek is om 50% aandelen in onze nectarboerderij te kopen.''
''Hihi! Ze denken dat er iemand interesse heeft in dat boerderijtje van hun!'' giechelde de burgemeester.
''Ik weet niet wat jíj denkt, maar ik kom hier alleen voor het eten!''
''Zeg eh, Hortensia?'' Een man kwam op haar af.
''Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik neem die aandelen wel. Als dank voor het lekkere eten.''
''Jaaaaa! Mooi zo!'' riep Hortensia uit. ''Voor hoeveel wil je ze hebben?''
''Wat dacht je van 70.000 simoleons?'' vroeg de man.
''Ben je gek!'' gilde Hortensia. 'Véél meer! 150.000! Minstens!''
''Vooruit dan maar.'' zuchtte de man.
''Marijtje? We hebben vangst!'' fluisterde Hortensia. ''Wijs jij even iedereen de deur?''
''Jongens, ophoepelen! Zoek het uit met dat eten, ik wil jullie niet meer zien!'' snauwde Marijtje.
''We zijn binnen!'' zei Hortensia blij. ''We kunnen hier weg!''
''Butler, wij gaan nu op weg naar New York. Jij zorgt hier voor het huis, wil je.
Laat die gozer in de kelder trouwens maar vrij. En vergeet niet de vloer te stofzuigen, de gordijnen af te stoffen,
het gras te maaien, alles hier op te ruimen, de deurknoppen glanzend schoon te maken, de ramen te zemen,
het zwembad schoon te filteren, de voorraadkast te bevoorraden. Hup, tempo!''
''Wat hoor ik?'' zei Petro stiekem. ''Willen die vervelende Knolletjes naar New York? Muhahaha, ik heb de taxichauffeur omgekocht!
Geen idee waar ze zullen belanden, maar ik ben van ze af en neem mijn nectarboerderij weer terug! Gerechtigheid!''
Noot:
Helaas, ze gaan dus niet naar New York. Ik had de screens al gemaakt,
maar ik heb de sims eergisteren opnieuw geinstalleerd maar had de screens nog in het mapje 'screenshots' staan.
Het verhaal krijgt hierdoor een wat andere wending. Sterker nog, dit is de op een-na-laatste up!
Ik ga nu niet meer verder omdat ik weer zin heb om weer 'écht' sims te spelen, dus helemaal eerlijk.
Ik ben door EE nu helemaal van mijn simsdipje af.
Ik moet trouwens ook nog zeggen dat binnenkort alle screens misschien zullen 'breken'. Geen zorgen, je kunt ze altijd blijven zien op de site van de Knolletjes.
Laatst gewijzigd door Guppie op wo 04 sep 2013, 19:35, 1 keer totaal gewijzigd.