Hoofdstuk 6


'Ben! BEEEEN!' schreeuwde Chelo naar boven.
'Wat is er?' riep ik terug. Ik kreeg alleen een schreeuw van pijn als antwoord. Ik stormde de trap af. Chelo stond met haar handen op haar buik in elkaar gekrompen bij de bank. Ik hielp haar op de bank.
'Moeten we naar het ziekenhuis?' zei ik. Ik begon in paniek te raken.
'Nee, nee daar is het veel te laat voor! Het moet hier, het moet nu!' Dit zou een hele lange nacht worden.


De bevalling was moeizaam verlopen. Diep in de nacht was Chelo naar het ziekenhuis gebracht door de ambulance. Uren lang heeft ze zitten schreeuwen terwijl het zweet op mijn voorhoofd stond. Vroeg in de ochtend kwam de zuster mij vertellen dat ik een gezonde zoon had gekregen. Een paar dagen later mochten we weer naar huis. Damon groeide als kool en wat een knapperd was het.


Ondanks dat Damon snel groeide, kon hij moeilijk leren. Hoe erg Chelo en ik ons best deden om hem te leren praten of lopen, hij wilde niet meewerken. Wekelijks bezochten we het ziekenhuis, maar ook de dokters wisten nog niet wat er met hem aan de hand was.


Terwijl Chelo en ik in de woonkamer zaten met een dokter, zat Damon in de box. Deze dokter wist misschien wat er met onze jongen aan de hand was. Hij vertelde ons dat Damon nog niet volledig ontwikkeld was toen hij geboren werd, waardoor hij nu moeite heeft met leren. Na het horen van dit nieuws, liep Chelo met de dokter mee naar buiten. Ondertussen liep ik de kamer van Damon in. Tot mijn grote verbazing, was hij aan het praten tegen zijn spiegelbeeld!


Ik pakte mijn zoon op en gaf hem een dikke knuffel.
'Goedzo, goedzo,' zei ik trots. Ik liep naar Chelo toe.
'Chelo, Damon praatte!' zei ik.
'Wat?' zei ze verbaasd. Ze gaf Damon een kus op zijn hoofd. 'Er is toch nog hoop!' Chelo glimlacht. Ik gaf haar een kus op haar mond.


Die avond belde ik Tanner op, of hij langs kon komen.
'Wat is er? Het klonk dringend,' begroette Tanner mij.
'Ik moet binnenkort weg, en ik wil dat jij op mijn familie let.' Tanner keek mij niet-begrijpend aan.
'Ik weet dat jij en mama niet met elkaar overweg kunnen, dus kom hier wonen terwijl ik weg ben.' Tanner knikte.
______________________________
Heel erg bedankt voor alle reacties <3

Damon is schattig
Mooie up

Yaay hij heet Damon!
Cuwlle up, Inss. C:

Linseeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeey, cooolee up =3

Heb alles bijgelezen en ik beloof je dat ik vanaf nu trouw zal volgen =3 Je kan erg goed schrijven!

Erg leuke update!

Hoofdstuk 7

Vanuit Chelo


Die avond kwam Ben naar mij toe. Ik wist dat er wat aan de hand was en dat hij binnenkort weg zou moeten, maar ik had niet verwacht dat die tijd zo snel zou komen. Ik keek hem diep in zijn ogen aan.
'Kan je niet nog even blijven? Of helemaal niet weg gaan?'
'Het spijt me, lieverd. Ze hebben mij nodig. Ik moet.' Hij aaide mij over mijn hoofd en keek met zijn prachtige ogen in de mijne. De tranen liepen over mijn wangen. Ik verborg mijn gezicht in zijn shirt.
'Ik hou zoveel van je,' snikte ik. Buiten hoorde ik de toeter van een auto. Ben zuchtte.
'Tot gauw! Ik hou van jou,' zei hij en hij kuste mij teder. Toen liep hij het huis uit. Toen was hij weg.


Tanner was bij ons ingetrokken. Dit was zodat hij kon leren meer verantwoordelijkheid te nemen. Ben had Tanner op het hart gedrukt goed voor ons te zorgen totdat mijn man weer terug was. Niemand wist alleen hoelang dat zou duren, zijn terugkomst. In de tussentijd had ik niet alleen mijn handen vol aan Damon, maar ook Tanner die het rebelse pad weer op ging. Hij maakte tenminste netjes zijn huiswerk..


Damon leerde steeds beter te praten, ookal vergde het erg veel geduld van mij. De woordjes 'papa' en 'mama' wist hij het allerbest. Soms wees hij naar mij en zei met een enorme glimlach 'Papa!'. Met een brok in mijn keel antwoordde ik dan 'Nee, mama.' Hoe moest ik mijn zoontje ooit uitleggen dat ik niet eens zeker wist of zijn papa ooit nog thuis zou komen. Hoe zou ik hem moeten uitleggen dat zijn papa omgekomen was in de oorlog. Ik schudde mijn hoofd. Nee, zo mocht ik niet denken. Natuurlijk kwam Ben weer thuis, en snel.


Een maand na Ben's vertrek, voelde ik mij opeens helemaal niet lekker. Dagenlang lag ik op bed, misselijk. Tanner verzorgde mij zoals een echte gentleman dat zou doen. Heerlijk vond ik het, even op bed uitrusten en wat tijd voor mezelf. Ik kon de brieven van Ben rustig doorlezen en lange brieven terugsturen. Toen de misselijkheid aan bleef houden, besloot ik toch een bezoekje te brengen aan de drogist om een zwangerschapstest te halen.

Positief.

Zwanger, ojee. Natuurlijk leuk, maar niet dat Ben weg is.
Mooie update

Hoofdstuk 8


Ondertussen was Damon al een heel stuk ouder geworden. Hij liep nog steeds erg achter met zijn ontwikkeling en op school had hij het moeilijk. Echt vrienden had hij niet. Thuis trok hij zich altijd terug in zijn kamer, die hij nu met Tanner moest delen. Ondanks dat hij weinig met mij praatte, leek hij het erg goed te vinden met Tanner.


Maar ook leuke neven worden ouder. Tanners gedrag begon langzaam te verbeteren. Ik hoefde hem niet meer in het midden van de nacht bij het politiebureau op te halen omdat hij weer graffiti had lopen spuiten. Tegenwoordig ging Tanner veel uit.
'Ik wil nieuwe mensen leren kennen,' zei hij als ik vroeg waar hij nu weer heen ging. Damon baalde er enorm van dat zijn enige vriend steeds weg was. Hij trok zich nog verder terug, en ik zag hem amper.


Ik kon het niet meer aanzien dat mijn zoon zich zo ongelukkig voelde. Ik riep Tanner bij mij en wees hem op het gedraag van Damon.
'Waarom beschuldig je mij van het gedrag van dat kind! Het is niet mijn schuld dat hij niet met jou praat!' reageerde hij kwaad. De tranen schoten in mijn ogen.
'Hij heeft gewoon een vaderfiguur nodig. Jij ben zijn vader figuur!'
'Hij zou mij niet zo moeten zien, ik ben geen vader en ik wil er geen zijn ook!' Opeens verdween de boze blik van Tanners gezicht. Achter mij hoorde ik iemand snikken.
'Damon, zo bedoelde ik het niet. Ik...' Tanner rende achter de jongen aan die zijn kamer in vloog.
Toen ik later kwam gluren, waren ze samen een boek aan het lezen.


Ik rende meteen naar buiten. Gooide het zadel op Cobalts rug en steeg in de beugels. Ik spoorde het paard aan en hij vloog meteen naar voren. De wind waaide ruw door mijn haren. Ik liet de tranen lopen.
'Ik mis je, Ben,' huilde ik. Ik wilde niet alleen voor de twee jongens en het toekomstige kindje zorgen. Ik kon het niet alleen. Cobalt rende alsmaar sneller en sneller. Ik had het gevoel alsof ik vloog. Het was een heerlijk gevoel. Ik slaakte een diepe zucht en remde Cobalt af. Samen bleven we nog even onder de sterrenhemel staan voordat we rustig naar huis reden.


De volgende ochtend voelde ik mij een stuk beter. Vanuit de woonkamer kwam gelach. Ik liep de trap af en vond daar twee kleine jongens die aan het gamen waren.
'Ik ga winnen!' riep Damon.
'Dat dacht ik mooi niet,' lachte Tanner.
'Zal ik voor jullie soldaten eens een lekker ontbijt maken?' zei ik.
'Jaa!' riepen ze in koor.
'Maar eerst wil ik nog wat zeggen. Damon, je krijgt een broertje of een zusje.' Een enorme glimlach verscheen op Damons gezicht en Tanner sprong meteen op om mij een knuffel te geven.
'Gefeliciteerd!' riep hij.

Damon ziet er goed uit
Ik heb wel medelijden met hem, het zal niet makkelijke zijn.
Mooie up!

Net alles gelezen, leuk dagboek !
Mooi geschreven.

Cuwll hoor, Inss!

Hoofdstuk 9


Die nacht kreeg ik de schrik van mijn leven. Ik lach rustig te slapen toen het gillende geluid van het alarm door het huis weerklonk. Moes die naast mij op bed lag, blies zodra het alarm afging. Ik aaide de kat even over zijn koppie voordat ik naar beneden liep. Tanner en Damon stonden in de woonkamer, vergezeld met nog iemand die in paniek van het ene been op het andere stond te springen. Ik sloeg een hand voor mijn mond. We werden beroofd! Op dat moment kwam een politieagent mijn huis binnenstormen en maakte korte metten met de inbreker. De hele nacht heb ik nog liggen draaien, maar ik kon echt niet meer slapen.


Het weekend was gestart en het was eindelijk tijd om wat te relaxen. Er lag een dik pak sneeuw buiten.
'Damon!' riep ik. 'Vandaag gaan wij een igloo bouwen!' De jongen keek verbaasd op van de tv.
'Echt waar? Kan dat met jouw buik?'
'Natuurlijk kan dat!' Een enorme glimlach verscheen op het gezicht van de jongen. 'Ga maar gauw je jas en handschoenen pakken.' Meteen sprong Damon van de bank af.
Tegen het eind van de middag was de igloo af. Het was een prachtig ding geworden en Damon liet het vol trots zien aan Tanner toen hij thuis kwam van zijn afspraakje. Ja, ja, Tanner is aan het daten!


Vandaag besloten we om opa en oma eens op te zoeken. De laatste tijd zagen wij ze maar weinig omdat Ben weg is en Tanner er liever niet heen gaat. Toch verplichtte ik hem om mee te gaan, het is en blijft toch familie. Gabriella reageerde dolenthousiast toen ze mijn enorme buik zag.
'Je bent weer zwanger!' gilde ze uit.
'Wat?' zei Izzy. 'Echt? Waarom heb je me dat niet verteld, Chel. Gefeliciteerd!' Ik werd overladen met knuffels. Ik voelde me eigenlijk verdrietig. Verdrietig dat Ben hier niet bij kon zijn.


Een paar weken later was het zover. De bevalling! De weeën begonnen vroeg in de ochtend. Gillend en krijsend van de pijn lag ik op mijn bed. Paniekerig was Tanner bij mij komen kijken.
'Wat kan ik doen,' vroeg hij met trillende stem. 'Moeten we naar het ziekenhuis?'
'Nee! Ik wil geen ziekenhuis. Mijn baby wordt thuis geboren, net als Damon,' protesteerde ik tussen de pijnkreten door. De pijn werkt alleen maar ondragelijker, maar ik wilde niet naar het ziekenhuis. Toen de dokter gehaast de trap op kwam lopen, was ik bijna niet meer bij bewustzijn.
'Het komt goed,' hoorde ik hem nog zeggen.


Ik opende mijn ogen. Ik had het gevoel alsof ik een rare droom had gehad. Ik draaide mijn hoofd opzij. Mijn haren plakte aan mijn gezicht. Naast het bed zat Tanner met een prachtige baby.
'I-is dat...' begon ik.
'Dit is Angelina,' antwoordde hij met een enorme glimlach op zijn gezicht. Naast pijn, voelde ik nu ook een soort vlinders in mijn buik. Tanner overhandigde de pasgeboren baby aan mij.
'Wat is ze mooi,' zei ik met een brok in mijn keel. Ik had het gedaan. Ik had weer een prachtig kind op de wereld gezet. Damon kwam de trap oplopen.
'Kom eens bij je nieuwe zusje kijken.'
'Wat ziet ze er raar uit,' reageerde Damon. Tanner en ik lachten.


Het duurde lang voordat ik weer helemaal hersteld was van de lokale operatie aan mijn buik. Tanner en Damon zorgden zo goed voor mij en Angie als ze konden. Maar toen ik eenmaal weer op de been was, mocht ik het meeste toch weer zelf overnemen.
Kadodag was aangebroken. De hele familie had zich verzameld in ons huis, bijna de hele familie. Er was die ene lege plek. Damon zag mij kijken.
'Wat is er?' vroeg hij. Ik seinde hem dat hij mee moest lopen naar de serre.
'Weet je nog wie papa is?' vroeg ik twijfelend.
'Natuurlijk weet ik dat! Papa is zonder ons op vakantie. Hij vindt ons niet aardig, daarom is hij weg.'
'Och, nee helemaal niet. Papa houdt ontzettend veel van je.' Ik omhelsde mijn zoon.
'Van wie houdt papa?' Die stem. Ik keek naar de deuropening.
'Ben! Ben jij dat echt!' Ik vloog in zijn armen. De tranen sprongen in mijn ogen.
'Damon, dit is jouw papa. Jouw papa die van jou houdt.' Damon keek uitdagend naar zijn vader. Ben bevrijdde zich uit mijn armen en liep naar zijn zoon toe.
'Wat ben je groot geworden,' zei hij en omhelsde Damon.
'Ik heb je gemist!' zei Damon vlak voordat hij in tranen uitbarstte.
________________________
Bedankt voor alle reacties c:

Erg leuke updates!

Leuke update =D

Inss, iglo hoeft niet met dubbel 'oo', maar het hoofdstuk is coeliejoelie!

Hele mooie update

Hoofdstuk 10


Angelina groeide als kool. Het was een ijverige dame waar we onze handen vol aan hadden. Ze had zo enorm veel aandacht nodig wat alleen maar meer werd naar mate ze ouder werd. Ze leerde ook ontzettend snel en wist al gauw 'papa' en 'mama' te zeggen. Omdat Chelo ook weer was gaan werken, hadden we beiden niet genoeg tijd om Angie alle dingen te leren die ze al wilde leren. Regelmatig zette we haar dan in de loopstoel zodat ze dat kon leren terwijl de oppas tv keek.


Chelo en ik waren nog nooit zo blij geweest met de jacuzzi dan toen de kinderen in bed lagen. Het was heerlijk om onze vermoeide lichamen in het warme water te laten zakken. Daarbij hadden we ook wat tijd voor ons samen. Ik had nooit gedacht dat kinderen hebben zoveel van je zou vragen, zeker niet toen we Damon kregen die zo zelfstandig is. Angelina is wat dat betreft verschrikkelijk, altijd heeft ze aandacht nodig! Ik snap niet hoe mijn moeder het heeft uitgehouden met ons.


Tanner woonde nog steeds bij ons in. Tot hij op een gewone doordeweekse winterdag naar ons toe liep met een enorme glimlach op zijn gezicht en een blonde vrouw achter hem. Ik had haar al wel eens vaker gezien met als we iets van een filmavond hadden met vrienden.
'Jullie kennen Deborah vast wel. Wij gaan binnenkort samen wonen want... WIJ ZIJN VERLOOFD!' riep Tanner blij uit.
'Gefeliciteerd, kleine broer,' zei ik terwijl ik hem een knuffel gaf. Ik draaide mij naar Deborah. 'Welkom in de familie,' lachte ik.


Damon had het zwaar met het vertrek van Tanner, maar hij had alweer een nieuw maatje gevonden. Hij deed alles met zijn zusje; Met de poppenspelen, thee kransjes geven, kleurplaten inkleuren en met haar in de wandelwagen lopen. Tegen ons begon hij ook steeds meer te praten, zijn cijfers vlogen van drieën naar achten en wij verbaasden ons over zijn snelle ontwikkeling. Toch waren wij ontzettend trots op hem dat Damon zoveel doorzettingsvermogen had om deze cijfers te halen.


Helaas worden kleine peuters zo snel groot. Vandaag was Angelina's verjaardag. Vanaf vandaag zou zij ook naar school gaan. Ik voelde de tranen in mijn ogen prikken toen de twee kinderen samen de schoolbus in stapten. Chelo kuste mij op mijn wang.
'Hey, ouwe, zou jij niet eens naar je werk gaan,' grapte ze. Ik gaf haar een dikke knuffel en liep vervolgens naar mijn auto toe.
___________________________
Sorry dat ik al zo lang niet geupt heb, maar ik heb het heel erg druk met school x3
Bedankt voor de reacties nog!

Angela is een mooie meid
Hele leuke update!

Wauw! ze zijn allemaal zo leuk!

Wauw, erg leuke up!!