In mijn hoofd kon ik het volledige gesprek nog reconstrueren.
Zij: “Ik heb een nieuwe vriend. Heb je zin hem binnenkort te ontmoeten?”
Ik: “Alweer een nieuwe? Man, werk jij heel Bridgeport af, of zo?”
Zij: “Waar slaat dat nou weer op? Nee, echt, deze keer is het anders. We zijn samen echt gelukkig. Ik denk dat we klaar zijn voor kinderen.”
Ik: “Kinderen? Jij? Laat me niet lachen!”
Zij: “Ja, dacht je soms dat ik niet voor kinderen kan zorgen? Want dat is het meest absurde wat ik ooit heb gehoord. Wedden dat ik beter voor kinderen kan zorgen dan jij?”
Ik: “Die weddenschap aanvaard ik. Maar hoe wil je het bewijzen?”
Zij: “Wat dacht je van… Hmm... Wie kan er het eerst 100 baby’s baren en ze goed laten opvoeden? De winnaar krijgt 10.000 Simdollar!”
Ik: “100 baby’s?!?! Ben je gek?”
Zij: “Je bent toch niet bang?”
’s Avonds om elf uur, na een stuk of ik-weet-niet-hoeveel biertjes, klonk het eigenlijk helemaal niet zo ridicuul, eerder aantrekkelijk. Misschien heb ik daarom gezegd dat ik het zou doen, en dat ik zou winnen. Of omdat ik dacht dat ik droomde. Omdat ik dacht dat mijn zus een grapje maakte toen ze zei dat we een wedstrijdje zouden doen wie het eerst 100 baby’s zou kunnen krijgen. Of misschien wilde ik stiekem wel dat het echt kon. Per slot van rekening geloofde ik nog in sprookjes en de meest overdreven liefdesverhalen.
Maar toen ik die ochtend wakker werd, eerst nog diep gezonken in een kater, klonk het onzinnig. Het kon niet anders dan een droom zijn geweest, meende ik en ik zei hardop tegen mezelf: ‘Je ziet spoken.’ Toen ik het sms’je van mijn zus kreeg, dat ze een zwangerschapstest had gedaan en zwanger bleek, had ik chagrijnig terugge-sms’t: Dat telt niet, jij hebt dan al een voorsprong. Nadat ik op verzenden drukte, besefte ik waar ik in verzeild was geraakt.
Ik woonde nog maar net in Appaloosa Plains en kende niemand.
Ik was verlegen en onzeker in de aanwezigheid van mannen. Ze vonden me lelijk en oncharmant.
Maar erger nog, hoe zou ik in hemelsnaam voor 100 baby’s kunnen zorgen?
> Hoofdstuk 1
---
Zoals je ziet, ben ik van plan om een 100 baby's-challenge te doen. Ik betwijfel of het me gaat lukken, maar ik kan het in ieder geval proberen. Je kunt me voor gek verklaren, maar ik ben eigenlijk heel erg nieuwsgierig naar hoe het gaat lopen.
Voor de regels van de 100 Baby's Challenge, klik hier.
Mijn persoonlijke regels:
1. Niet cheaten. (Behalve om het verhaal te bevorderen, zoals het laten doodgaan van Sims als het verhaal dat toelaat.
)2. Een peuter mag pas opgroeien als hij kan lopen, praten en zindelijk is. Een kind mag opgroeien als hij een tien staat, evenzo een tiener. (Uitzonderingen toegestaan.)
3. Een volgende baby mag pas geboren worden als er op dat moment geen enkel kind in de levensfase "baby" zit. Evenzo mogen baby's alleen opgroeien als er geen peuters meer zijn, enzovoort. Jongvolwassen mogen ze altijd worden. (Uitzonderingen toegestaan.)
Laatst gewijzigd door GoldenQueen op di 20 aug 2013, 13:27, 30 keer totaal gewijzigd.
Ik denk dat het makkelijker is om deze challenge vol te houden als je steun hebt van anderen. 
/ 
