erg leuke up!

leuke ups

Leuke up!

Ik ben benieuwd wanneer ze haar eerste slachtoffer aan de haak slaat.

Fijn dat jullie het leuk vinden Hopelijk vinden jullie het niet al te erg dat deze up weer erg kort is... Maar eindelijk komt het verhaal een beetje op gang

---
Hoofdstuk 4
Wat vooraf ging...
Het leek zo goed te gaan aan Centia's kant van haar weddenschap met haar zus om 100 baby's te baren! Na wat tegenslagen met ongeïnteresseerde buren, ontmoette Centia Zac Whipsnake en het leek wel erg gezellig te worden... Maar niets bleek minder waar, een dag later bleek hij van de aardbodem te zijn verdwenen. Wat moet er nu van hun relatie terecht komen?

Dag 3 besloot ik niet meer te wachten op Zac. Het sms’je van mijn zus zorgde ervoor dat ik zin kreeg om naar buiten te gaan en een man te zoeken. Ik heb geen idee waar je het over hebt, maar bedankt voor je felicitaties! Ik voel hem soms wel eens schoppen, denk je dat dat normaal is als ik nog maar net zwanger ben? Af en toe doet het pijn, maar het is zo heerlijk om te weten dat er iemand in je groeit, iemand die altijd van je zal blijven houden.

Een man ontmoette ik niet, maar wel een vrouw met de naam Li Lo die erg vriendelijk was.

Ik besloot niet moeilijk te doen en wat lol met Li te beleven.

Totdat ik hem opeens in het park zag staan.

Ik ging achter hem staan met het plan om hem te laten schrikken, maar hij leek me te hebben gehoord, want hij draaide zich heel plotseling om en zei verwonderd: ‘Centia! Ik dacht dat ik je nooit meer zou zien!’

Hij begon me te knuffelen en te omhelzen en fluisterde dat hij van me hield. ‘Wat is er aan de hand?’ vroeg ik hem. ‘Waarom doe je zo raar? En waar was je gisteren? En waarom hebben we geen nummers uitgewisseld?’

We kusten en hij fluisterde: ‘Het gaat er toch om dat ik er nu ben, of niet dan?’ Ik kon niet anders dan het met hem eens zijn.

‘Laten we naar mijn huis gaan,’ fluisterde ik speels in zijn oor. ‘Ik heb een douche die nog getest moet worden…’ Hij grinnikte en ik trok hem aan zijn hand mee.

---

Loopt het stel niet iets te hard van stapel? Zal er een baby uitkomen? Natuurlijk wel. En waarom deed Zac zo vreemd over het feit dat hij er de dag ervoor niet was?

< Hoofdstuk 3
> Hoofdstuk 5

Nogmaals sorry voor de korte up. Ik beloof dat de volgende up iets langer zal zijn... En dan bedoel ik ook íéts langer. Voor hele boeken zit je hier fout.

Bonus
Zac kwam totaal onverwacht het park inlopen. Maar hij gedroeg zich nogal raar en ik vroeg me oprecht verbaasd af of hij niet per ongeluk in een weerwolf was veranderd... Of misschien is hij gewoon superevil.

Check die autoantenne trots omhoog pieken En Zac gaat dus echt wel die vrouw vermoorden.

Boosheid. I guess?

Leuk drafje ^^

er leuke up en de laatste paar screens
ik hoop dat ze zwanger word!

^Idd die laatste screens!
Maar alweer een erg leuke up!

Sorry dat ik al een paar dagen niet geupt heb! Ik heb het nogal druk, maar ik zal voortaan proberen het verhaal bij te houden

---
Hoofdstuk 5
Wat vooraf ging...
Centia's geluk lijkt weer de goede kant op te gaan! Na haar besluit om een weddenschap te doen met haar zus wie het eerst 100 baby's kan krijgen, heeft Centia Zac ontmoet, met wie ze romantisch werd. De dag na hun ontmoeting was hij opeens spoorloos verdwenen, om de dag erna het koppel weer te laten herenigen. En hoe...
Vrij snel daarna kocht ik een schildersezel. Behalve dat ik erg artistiek ingesteld was en het gewoon leuk vond om te schilderen, had ik ook een beetje geld nodig. Het feit dat ik de ezel nog maar net kon betalen, zorgde ervoor dat ik besefte hoe erg ik het nodig had. Als ik straks voor een kind zou moeten zorgen, dan zou ik moeten kunnen rondkomen. Misschien voornamelijk, omdat ik twijfelde of ik Zac wel in mijn huis wilde hebben. Ik zag hem niet als mijn echtgenoot.

Zac deed zijn best om elke dag langs te komen of om iets leuks te organiseren om samen te doen. Het lukte hem niet elke dag. Af en toe waren er dagen dat hij van de aardbodem leek te zijn verdwenen. In het begin wilde ik nog weten wat er aan de hand was, maar hij reageerde altijd ontkennend. ‘Ik ben langs geweest, maar je was niet thuis.’ ‘Ik heb de hele dag in het park op je staan wachten.’ ‘Ik kon je helemaal nergens vinden.’
Het was allemaal onzin, want behalve als het hem betrof, kwam ik niet buiten.
Maar hoe meer dagen er verstreken, hoe minder het me eigenlijk kon schelen. Ik besefte dat ik niet van Zac hield, maar wist niet hoe ik het hem zou moeten vertellen. We hadden niet eens verkering. Misschien hield hij eigenlijk ook niet van mij. Het lag erg ingewikkeld.

Na een aantal weken maakte ik mijn eerste schilderij af. Ik wist zelf ook niet helemaal wat het voorstelde, maar het was gewoon een ingeving. De koper van mijn debuutschilderij kocht het voor 13 Simdollar. Ik weet niet eens of ik daar blij mee moet zijn.

Tegen die tijd ontdekte ik ook dat Herfstsalade niet wekenlang goed is. Of dat ik zwanger was.

Maar ik at veel. En daarna had ik nog steeds trek. Ook dat kan aan de zwangerschap of aan de Herfstsalade liggen.

Ik wilde het Zac vertellen, maar hij was weer eens niet thuis. Evenmin zijn huisgenoten. Ik belde hem en hij sputterde dat hij ziek thuis was. Toen ik zei dat ik bij hem voor de deur stond en of hij dan even open zou kunnen doen, was hij even stil. ‘Ik heb gewoon niet zo veel zin.’ ‘Dat begrijp ik. Het is oké,’ zei ik begripvol en ik hing op.

Maar ik vond het niet oké. Ik was het zat. Op dat moment besloot ik om het uit te maken.
---

Oh jee... Het gaat niet goed tussen Centia's en Zacs relatie. Gaat het helemaal uit of is het gewoone en knipperlichtrelatie? Waarom doet Zac zo afstandelijk en wat is er met hem aan de hand?

< Hoofdstuk 4
> Hoofdstuk 6

Poll voor babynamen
Hoe moet de eerste baby('s) van Centia (en Zac) heten?
- Aset (meisje)
- Crystal (meisje)
- Leota (meisje)
- Lois (meisje)
- Diego (jongen)
- Josh (jongen)
- Max (jongen)
- Tyler (jongen)
Je mag voor een jongen en een meisje stemmen.
Heb je zelf nog suggesties? Plaats ze hier! Ze zijn van harte welkom

Leuke up en ik heb gestemd op Crystal en Diego!!

erg leuke update!

Bedankt voor jullie reacties!

---
Hoofdstuk 6
Wat vooraf ging...
Eindelijk is Centia zwanger! Ze kan nu eindelijk een begin maken aan het krijgen van 100 baby's. Samen met Zac zou ze een voorspoedige toekomst tegemoet zien. Maar waarom doet hij dan nu zo vreemd? Centia is het meer dan zat.

Hoe langzamer de dagen voorbij gingen, hoe zekerder ik wist dat ik zwanger was. Mijn buik begon op te komen en ook de dokter vertelde me het verhaal. Hij vroeg of ik wilde weten of het een jongen of een meisje was. Dat wilde ik niet. Ik wilde wachten.

Het werd steeds moeilijker om te overleven. De rekeningen stapelden zich op en het aantal mensen dat een schilderij wilden kopen was nihil. Elke keer dat Zac langskwam, moest ik mijn buik verstoppen. Ik wilde niet dat hij het wist. Ik wilde dat ik het uitmaakte, voordat hij het te weten zou komen. Ik wilde niet dat hij zich schuldig zou voelen en me zou willen helpen. Ik wilde het kind niet met hem opvoeden.

Op een dag besloot ik dat het niet langer kon. Ik moest het hem vertellen. Maar hij zou breken, sprak mijn hart. Zou hij dat ook niet zonder dat ik het hem vertelde? sprak mijn verstand.

Geduldig wachtte ik totdat hij op kwam dagen.

Ik liet hem binnen. ‘Waarom ben je nu nog in je pyjama? Het is al 3 uur geweest!’ riep hij verontwaardigd uit. ‘Lang verhaal,’ zei ik. ‘Ik ben zwanger.’

Het was niet helemaal de reactie die ik verwacht had. ‘WAAAAAAAAT?!’ riep hij uit. ‘Maar, Centia, dat is geweldig! Wat leuk, wat mooi, wat schattig, en… hoe lang al? We zullen trouwen en kinderen krijgen en gelukkig worden en…’
‘Wacht,’ zei ik. ‘Het is niet van jou.’

‘Wat? Wat bedoel je?’
‘Het kind is niet van jou,’ herhaalde ik. ‘Het spijt me.’ Ik sloeg mijn ogen neer. Niet omdat het me speet, maar omdat het me pijn deed hem zo te zien. En omdat ik het afschuwelijk vond om te liegen, vooral tegen hem.
‘Maar… Maar hoe weet je dat?’
‘We hebben het altijd veilig gedaan. Maar… Er was iemand anders en…’

‘Je bent met iemand anders naar bed geweest?!’
Ik loog door te knikken. ‘Het spijt me heel erg. Ik snap het als je me niet meer wilt.’
Hij leek eerder in de war dan boos. Het was even stil, maar toen zei hij zachtjes: ‘Mag ik… mag ik heel even voelen?’ Ik kon geen nee zeggen tegen zijn vochtige ogen.

Terwijl hij zijn handen over mijn buik liet gaan, zag ik een glimlach op zijn mond vormen. Toen keek hij op en fluisterde: ‘Het kan me niet schelen van wie hij is. Ik wil hem met jou opvoeden.’

Hoe zal dit verder gaan? Zal Centia met Zac het kind opvoeden en zal hij er ooit achter komen dat het kind wel van hem is? De reden waarom hij zo vreemd deed, is ook nog steeds niet bekend...
---

< Hoofdstuk 5
> Hoofdstuk 7

Woops, sorry, een beetje een saaie up.
Waarom lezen eigenlijk zo weinig mensen het maar? Is het saai? Willen jullie dat de kinderen sneller geboren worden? Hebben jullie liever meer screens en minder tekst? Of minder screens en meer tekst? Of ligt het aan mijn slechte kwaliteit beeld, want daar kan ik helaas niks aan doen.

erg leuke up
en leuk dat ze zwanger is en ik hoop dat ze nog wel vrienden blijven

Leuke up hoor!

Ze is zwanger, leuk voor haar

Moest weer even wat ups inhalen. Leuk gedaan. Vooral die screen als Zac verbaast 'WAAT' roept

En ik zou zeggen. Lekker zo doorgaan, als jij plezier hebt om dit dagboek te maken en je straalt dat ook uit in dit dagboek (wat ik zeker merk) komen er zeker op den duur meer volgers bij Elk dagboek heeft tijd nodig om zich te ontwikkelen

Leuk!! En hij is wel erg lief

Lieve iedereen,

Ten eerste: Heel erg bedankt voor jullie reacties! Altijd leuk om te zien dat mensen meelezen
Ten tweede: Het spijt me heel erg dat ik zo lang niet geüpt heb! Ik ben de laatste tijd erg ziek geweest, maar nu het weer beter gaat, besloot ik om eerst maar weer eens wat screens te scoren.
Ten derde: Ik zal voortan wat minder (regelmatig) uppen, maar ik probeer minstens 1 up per week te plaatsen, die waarschijnlijk op zondag online komt.

Hoofdstuk 7
Wat vooraf ging...
Centia heeft Zac verteld dat ze zwanger is... maar ze loog toen ze zei dat het niet zijn kind was. Wat zal hun toekomst hen brengen? Zullen ze gelukkig worden met de baby in hun midden? Of zal Centia's leugen het prille geluk nog kunnen verstoren?


Elke ochtend werd ik wakker in mijn bed met een man naast me. Hij had zijn armen om me heen geslagen of had me tegen zich aan gedrukt. Het was lief, maar ik wilde het niet. Ik moest alleen nog maar een manier zien te vinden om het hem zo pijnloos mogelijk te vertellen.

Het was niet alleen maar lastig om een man in huis te hebben, het was bovenal erg handig. Zac, als geboren kok, kon als de beste herfstsalades maken. En aangezien dit mijn favoriete eten was, kreeg hij hier veel krediet voor.

En omdat hij werkte, hadden we iets meer inkomen. Als hij naar zijn werk was, kon ik gerust ademhalen en zwangerschapsboeken lezen.

Bovendien had hij een auto. Ik wilde niet rijden met mijn zwangerschap en lopen was me ook te zwaar. Zac kon me nu overal heen vervoeren, zonder dat we een taxi hoefden te bellen.

Ik voelde me heus schuldig omdat ik misbruik van hem maakte, het was alleen een beetje moeilijk om er iets tegen te doen.
En het was ook wel fijn tegen de eenzaamheid.

Ik bleef schilderen, hoewel ik niet echt succesvol was. Na mijn debuutschilderij, had ik nog één schilderij weten te verkopen voor een luttele 67 Simdollar.
De sms’jes van mijn zus hielden ook aan, hoewel ze steeds minder regelmatig kwamen. Soms reageerde ik.
Gekheid hier! Ons zoontje Jason is na 13 uur op de aarde gekomen! Ik wilde dat je er bij was geweest, het was zo mooi toen hij er eindelijk was… Zal je snel op bezoek komen?
Ik beloofde het haar. Zo snel als mijn kind er was en ik van Zac af was, zou ik bij haar langs gaan.

Omdat we nog even geen geld hadden voor een babykamer, besloten Zac en ik dat de baby vooralsnog maar in onze slaapkamer moest slapen. Of dat slim was, wisten we nog niet, aangezien het huilen van de baby ons uit onze slaap zou kunnen houden of er juist voor zou kunnen zorgen dat wij hem of haar in alle behoeften konden voorzien. Er bestonden boeken over alleenstaande zwangere moeders, maar niet over of zoiets nou slim was of niet.

De dag dat het eindelijk gebeurde, begon heel rustig. We aten samen de Herfstsalade die Zac de dag ervoor gemaakt had. Het moest hem onderhand zijn neus uithangen, maar hij klaagde niet. Elke keer dat ik vroeg of hij Herfstsalade wilde maken, glimlachte hij en zei hij: ‘Natuurlijk, mijn prinses.’ Ik denk dat hij het voor mij deed.
Het zorgde ervoor dat ik me nog vervelender voelde.

Zac was net de douche ingegaan en ik wilde wat televisie gaan kijken, toen ik opeens weeën voelde. Bij de eerste wee wilde ik het niet geloven – het kon niet nu al gebeuren – maar bij de tweede wist ik dat de bevalling was begonnen. Ik moet hard hebben geschreeuwd want Zac kwam hysterisch de douche uitrennen. ‘We moeten naar de slaapkamer… Ik moet een dokter bellen… Een verloskundige… 112… Ik… We… Ja… Dat ga ik doen... Of nee… We moeten… Rustig, schatje, houd vol!’

‘Breng me gewoon naar het ziekenhuis,’ wist ik ertussen uit te persen.
‘Ja… Ja… Goed plan…’ zei hij warrig en hij trok zijn Jagundai Met met de naam Lorenzo uit zijn achterzak.

Gelukkig woonden we niet al te ver van het ziekenhuis vandaan. Zac gooide de deur open en stapte uit, vervolgens deed hij de deur open en hielp een hijgende en puffende mij naar buiten. Toen hij merkte dat ik moeite had met lopen, tilde hij me – met kind en al – op en bracht me het ziekenhuis binnen. ‘Bevallende vrouw!’ riep hij. ‘Aan de kant voor een bevallende vrouw!’

Na ruim achttien uur te hebben geperst en gepuft mochten we eindelijk het ziekenhuis verlaten. Maar we waren niet alleen. Een elegante jongedame met de naam Crystal Centum vergezelde ons. Een last was van mijn schouders af. Ze was beeldschoon. Ik kende haar nog maar net, maar ik hield zielsveel van haar. Samen hadden we de zwangerschap overleefd, evenzo de bevalling. Mijn dochtertje.

Maar Crystal was niet de enige ziel die besloten had wat van de wereld te willen zien. Een jongen, de naam Diego Centum was aan hem gegeven, had haar iets minder dan een uur later opgevolgd. Het huilende lichaampje in haar handen had haar ontroerd, en Zac misschien nog wel meer. Ook hij was prachtig, bijzonder en haar liefde waard. Een kanjer met een hart van goud. Dat was hij en dat wist ik.

Omdat Lorenzo door de haast foutgeparkeerd stond, was hij weggesleept en waren wij gedwongen de terugreis in een taxi te moeten doorbrengen. Maar het kon ons niets schelen. We waren vader en moeder geworden van twee kerngezonde kinderen. We konden het wel van de daken schreeuwen.

Ook het feit dat we geruïneerd waren toen Zac snel een wiegje en teddybeer in de winkel kocht, kon ons niks schelen.

Vandaag kon niks mij trouwens iets schelen.

Helemaal niks.

Is het geluk van Centia en Zac van korte duur? Hoe zal het hen vergaan bij het opvoeden van de jonge tweeling? Zal hun relatie nu alles overleven - ook alle geheimen die ze tot nu toe voor elkaar hebben gehad? En hoe zal Centia's volgende zwangerschap verlopen?

< Hoofdstuk 6
> Hoofdstuk 8

Gelukkig gaat het weer beter met je!
En leuke screens!

erg leuke up!

Een leuke up!

En weet je wat dom is... Ik kom net pas achter de betekenis van haar naam, (cent=100)

Leuk dat je weer de moeite neemt om te uppen. Ik heb Centia toch wel een beetje gemist
Sterk maar weer lekker wat aan. Leuke up