De laatste keer

Vanochtend stond ik vroeg op en bakte ik een paar heerlijke wafels voor mezelf.
Ik ben dol op wafels jammer dat Ven nog sliep ik had hem al een sms'je gestuurd of hij wafels kwam eten maar hij stond niet meteen te kwijlen voor mijn deur.

Toen ik klaar was met eten opende ik de chatbox, Peggy was online, ze vertelde me dat de lunch afspraak niet door kon gaan en vroeg of ik dan vanavond wou eten bij de bistro dat vond ik goed toen stapte ik in de auto en reed ik naar Peggy om haar armband terug te geven.

Toen ik aanbelde werd er opengedaan door Janna, Peggy's dienstmeisje.

Toen kwam peggy de hal in ik gaf haar haar armband en zij vertelde dat ze niet kon lunchen omdat ze een onverwachtse fotoshoot had rond de lunch.
Toen Peggy rond 12 uur weg moest spraken we af elkaar rond 5 uur te zien bij de bistro toen ging ik weer naar huis.

Thuis zette ik de TV aan er was echt helemaal niks dus toen ging ik Toekomst helden kijken op Kanaal 8. Maar ik kon niet echt mijn hoofd houden bij Toekomst helden mij gedachten dwaalden de hele tijd af naar Ven, toen ik van Peggy terug kwam zei hij dat we eerder uit het huis moesten. We moesten er morgen al uit Dinsdag dus inplaats van volgende week zondag. Ven had nog helemaal niks gevonde en ik ook niet.

Rond kwart voor 5 stapte ik in mijn mooie blauwe auto, die ik van Jessy kreeg toen ze niet meer op me hoefde te letten en dus terug keerde naar Riverview.

Bij de Bistro stond Peggy al op me te wachten ik vertelde haar dat ik van Ven had gehoord dat hij vanavond een feestje gaf ik vroeg of we daar heen gingen als we klaar waren met eten. Peggy stemde in en we liepen naar binnen.

Toen we net op het feest waren hadden Peggy en ik het even over waar ik kon gaan wonen.
Zij zei dat ik best bij haar kon intrekken op de logeerkamer zolang ik nog niets had gevonden.
Ik beloofde morgen met mijn spullen langs te komen en bij haar in te trekken.
Toen gingen we dansen.

En we dansten en Dansten totdat de eerste gasten weg gingen.

Toen alle gasten weg waren mocht ik bij Ven blijven slapen omdat ik geen energie meer had om de trap op te lopen naar mijn eigen bed.