Hallo, en ja, ik weet dat dit waarschijnlijk een powerpost is. Maar ik wil gewoon graag een hoofdstuk plaatsen. En dat gaat niet echt bij de inleiding... Dus sorry?
Maar hier komt hij:
Hoofdstuk 1. De vergadering.
--------------------------------------

Daar zit ik dan, te denken over de leegheid van het bestaan. De leegheid vanbinnen, zonder enige warmte en liefde. Te veel druk. Wetend dat ik nooit iets in mijn leven zou kunnen doen wat ik echt wil. Ik zit gewoon vast aan mijn lot. Het lot om mijn vaders familiebedrijf op stand te houden. En moeten trouwen met iemand die ik nooit graag zal hebben. Ook al weet ik niet wie, ik zal nooit verliefd kunnen zijn op iemand waar ik verplicht gevoelens voor moet hebben.

“Mevrouw, uw ouders wachten op u in de vergaderzaal. Komt u?”

“Ja, ik kom al.” We zullen waarschijnlijk weer praten over het familiebedrijf, denk ik. Nooit praten over leuke dingen, zoals samen een wandeling maken langs de watervallen van Moonlight Falls. Nee, altijd over mijn lot. Over dat stomme bedrijf dat zogezegd mijn levensdoel is.

“Kan ik voor u iets betekenen?” vraagt Lena. Ik denk na, “Breng mij maar een koffietje.” Ze knikt en stapt naar de keuken.

“Drie suikerklontjes zoals altijd mevrouw La Petite?” Hoor ik haar nog roepen. Ik antwoord niet, omdat ze wit dat ik altijd drie suikerklontjes vraag, met die suikerverslaving van me.

Ik stap binnen. En zie de twee gezichten die ik sinds kort haat. En dan vooral dat van Fiyenne. Ik kan gewoon niet mam tegen haar zeggen. Dan stik ik nog liever in mijn eigen kots.

“Hallo Areana. Kom zitten.” Zegt hij. Soms herken ik hem niet meer. Hij praat tegen mij, op een toon alsof ik gewoon een zakenpartner ben, en geen dochter. Hij is veranderd sinds mam overleed.

“Goedendag Areana.” Ze kan natuurlijk weer niet laten om een lelijk gezicht te trekken als ik binnen kom. Ze haat net zoveel mij, als ik haar haat.

Lena komt ook binnen met de drankjes die ik haar heb gevraagd. “Hier zijn de drankjes, speciaal voor Areana drie suikerklontjes.” Ik knik.

“Lena, pak dat tableau terug en was het af! Ik wil dat ze blinkend schoon zijn! Ik wil mijn stralende ogen er in zien schijnen!” Fiyenne met haar afschuwelijke toon weer. “Natuurlijk mevrouw La Petite, ze zal spik en span zijn, zoals u wilt!” Ik begrijp niet hoe zij die toon kan verdragen, dag in, dag uit.

Pap kucht. “Oke, we zullen nu eens over de business hebben. Over de toekomst van ons familiebedrijf!” Ons? Begreep hij nou maar dat ik dat niet wil.

“Zoals je weet,” Begint pap, “Zal ik binnen enkele jaren jammer genoeg op pensioen moeten gaan. En aangezien dit een familiebedrijf is. En ik geen meerdere dochters of zonen heb, weet je dat jij het over zal nemen.”

“Ja.. Dat weet ik inderdaad.” Zucht ik. Ik wil dit niet. Ik wil genieten van mijn leven. Ik ben nog maar net achttien, net oud genoeg om alleen op pad te gaan. En dan toch zo een last op mijn schouders krijgen. Het enigste wat ik wil, is iets met de natuur te doen. Met de zon op mijn huid vissen, s’ avonds naar de sterren kijken met mijn geliefde…

“Ja, dat weet je natuurlijk goed genoeg. Je zult werken tot je er bij neervalt, om je familie trots omhoog te houden.” Wat moet zij nou zeggen. Ze heeft alleen maar iets met hem omdat we rijk zijn. Alleen dringt het hem niet door. Hij is verblind door de liefde. Zoals ze zeggen.

“Ik neem het bedrijf natuurlijk met liefde over. Het lijkt mij een heel genoegen om de familie trots hoog te houden zoals je zegt Fiyenne.” Lieg ik.

“Je zal eindelijk eens iets kunnen doen met je leven. Je hebt momenteel een leven, als je het een levend kunt noemen toch, dat uit niets bestaat. Je zal een doel hebben in je leven. Je zult niet meer nutteloos zijn zoals nu. Zo lui en onbekwaam. Je zal iets betekenen.”

Nu ben ik het beu. Ik heb mezelf al lang genoeg ingehouden. Als ik nu niet ga, dan pleeg ik nog een moord. Al wetend wie dat zou zijn.

Tot morgen zeg ik nog, en stap de kamer uit. En sla ik de deur achter mij dicht. Ik heb nood aan verse lucht.
---------------------------------------------------------
Jeej, het eerste hoofdstuk! Let niet op de titel, ik kan geen goede verzinnen
Dit is mijn eerste verhaal, dus verwacht niet te veel. Maar heb je tips? Dan zie ik dat graag komen!