Hoofdstuk 1 My week
Het is weer eens maandag. En ik zal het de komende dagen erg druk krijgen met het bezorgen van zangtelegrammen. Heb mijn rooster alvast bekeken en morgen ben ik om 21:00 nog lang niet klaar. Ik zucht als ik een spons uit de kast pak voor de wekelijkse schoonmaakbeurt. Ik kijk naar buiten en zie dat het al licht begint te worden. Het is warm binnen en buiten dus doe ik het raampje op een kiertje en meteen hoor ik het vrolijke gezang van de vogeltjes. Ik snuif de frisse ochtendlucht mijn neus in die door het kiertje het huis binnenkomt. Wat houdt ik toch van de heerlijke ochtendgeuren.
Het is inmiddels al een paar uur later en het hele huis is schoongemaakt. De meeste mensen vinden het maar gek dat ik op de maandag ochtend mijn huis schoonmaak, maar juist op de maandag heb ik rust en hoef ik pas om half 2 te beginnen met het bezorgen van de zangtelegrammen. Ik merk dat er post in de brievenbus is gestopt. Rekeningen om precies te zijn. Ik loop erop af en bekijk de rekeningen eens goed. Ik zet mijn handtekening eronder een stop ze weer terug in de brievenbus. Als ik mij omdraai zie ik dat het krantenmeisje er al aan komt fietsen. Ik glimlach vriendelijk naar haar waarop zij een krant mijn richting uit gooit. Ik vang de krant op en loop naar binnen terwijl ik de krant openvouw. Heerlijk is dat op de maandag ochtend de krant lezen met een vers kopje koffie.
Als het tweede kopje koffie op is en de krant uitgelezen merk ik dat het alweer 12 uur is. Ik loop naar de computer om mijn mail te checken. Als er geen nieuwe mail te bekennen is wil ik mijn computer uitzetten totdat ik mij realiseer dat het wel handig is om naar mijn rooster te kijken. Om half 2 moet ik bij de sportschool zijn. Je wilt niet weten hoeveel van die sportfanaten een zangtelegram krijgen omdat ze een goede workout hebben gehad. Ik glimlach als ik zie dat ik om 3 uur in het park moet zijn voor een romantische zangtelegram. Dat doet mij eraan herinneren dat ik vroeger altijd hunkerde naar liefde. Ik heb in mijn jonge tienerjaren dus ook talloze 'vriendjes' gehad. Ze voldeden echter nooit aan mijn verwachtingen dus dumpte ik ze binnen een dag of twee.
Ik merk dat de tijd voorbij vliegt als ik op de klok kijk. Het is tijd om me klaar te maken. Ik kleed mij om en pak het apparaatje dat bellen blaast. Als hij maar niet weer kapot gaat zoals vorige week. Je wilt niet weten hoe beschamend het was om met zo'n kapot apparaatje aan te komen. Ik werd gelukkig niet uitgelachen, maar de mensen betaalden wel maar voor de helft. ik ren naar beneden en pak nog snel een broodje uit de broodtrommel voor onderweg. Eenmaal aangekomen bij de sportschool is het niet moeilijk om degene te vinden aan wie ik vandaag de zangtelegram moet bezorgen. En zo gaat het de rest van de week door. Ik ontmoet mannen die zichzelf geweldig vinden in de sportschool of verliefde stelletjes in het park. En gelukkig is het apparaat deze week niet kapot gegaan.
Ook de zaterdag is voor mij een drukke dag. Ik begin altijd met het maken van een heerlijk ontbijtje en als het mooi weer is buiten eet ik dat in mijn eigen tuin op. Ik geniet dan van de geuren en kleuren van de bloemen, van de zacht ritselende bladeren door de wind en van het getjirp van de vogeltjes. En vandaag is dat niet anders. ik oefen een liedje waarvan ik weet dat ik die vanavond tijdens mijn wekelijkse optreden zal zingen. Ja ik heb iedere zaterdag avond een optreden bij mijn favoriete eetcafé. Ik geniet altijd van de mensen die daar rondlopen, maar natuurlijk vooral van het eten wat daar wordt geserveerd. Ik neem een hap van mijn heerlijke omelet met champignons. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik het bekende lied van een vogeltje hoor. Ik fluit mee en voor ik het weet zit ik met papier en pen in mijn handen bij de piano een nieuw liedje te schrijven. Gebaseerd op het geluid van een vogeltje.
De hele middag ben ik drug bezig geweest met het maken van het liedje. En ik weet meteen dat ik dit nieuwe liedje vanavond uit zou kunnen proberen bij mijn publiek. Ik hoor in de verte de klokken uit de stad 12 keer luiden. Ik loop naar mijn kamer om een geschikte outfit te vinden voor het optreden van vanavond. Als ik de kleding heb uitgezocht ga ik op zoek naar mijn gitaar en de cd met de achtergrond muziek. Ik kijk nog even om mij heen of ik niet nog iets gemist heb. Als ik mij niets kan bedenken stap ik op de fiets op weg naar het café.
Bij het café aangekomen kijk ik even goed om mij heen. Er is nog niemand te bekennen en het duurt eventjes voordat ik de baas van het café vindt. Terwijl zij naar mij toekomt verschijnt er een glimlach om mijn gezicht. Ik omhels haar vriendelijk en kijk met een bezorgde blik om mij heen. "Maak je geen zorgen schat. De mensen kunnen elk moment komen." zegt ze terwijl ze mijn schouders beetpakt. Ik kijk in haar ogen en geloof haar, maar diep van binnen maak ik mij toch zorgen. "Ik begin alvast met dingen klaarzetten." roep ik naar haar terwijl ik al naar het podium loop. Ik zet mijn gitaar alvast klaar en gooi de cd alvast in de cd speler die is aangesloten op de geluidsinstallatie. En voor ik het weet hoor ik dat er enorm veel auto's stoppen. Veel meer dan anders. Ik kijk Frederique even vluchtig aan waarna Frederique wijst naar een bord waarop staat dat er vanavond een flinke korting is op al het eten. Ik glimlach naar haar en voor ik het weet is het alweer tijd om te beginnen met mijn voorstelling.
De zondagen verlopen bij mij erg rustig. Om de week geniet ik van een heerlijk modderbad terugdenkend aan mijn optreden van de vorige dag. Als ik na een uur in het modderbad gezeten heb vervolgens naar beneden kom sluipt de heerlijke geur van limoentaart mijn neusgaten binnen. Ik snuif de geur eens goed mijn neus in en loop naar de keuken om de limoentaart uit de oven te halen. Hij is perfect. En natuurlijk kan ik niet wachten met het smullen van de heerlijke taart. Ik geniet van een heerlijk stukje met extra veel slagroom. Kort gezegd dus een geweldig afsluiten van een geslaagde week. En dan begint het natuurlijk weer helemaal opnieuw.
, maar ik moest het gewoon doen. Daarom nu deel twee van hoofdstuk twee, en ik kan beloven dat de volgende hoofdstukken niet zo gewaagd zijn 
