Ik zat na te denken waar ik een verhaal van kon maken, en toen dacht ik ineens aan disneyland. Dus ik ga nu mijn eigen sprookjesboek maken. Ik begin met het verhaal van sneeuwwitje
Hoe het begon
Er was eens in een ver ver land een heel mooi prinsesje.
Het prinsesje woonde alleen met haar vader, de koning nadat haar moeder de koningin was overleden. De naam van het prinsesje was Sneeuwwitje. Haar ouders hadden haar zo genoemd omdat ze een mooie witte huid had.
Op een dag riep de koning, haar bij hem in de troonzaal.
"Sneeuwwitje ik moet je aan iemand voorstellen" zei de koning.
"Wat is er papa?"zei Sneeuwwitje. "Een Koning kan niet zonder Koningin en een Prinses kan niet zonder moeder, dus heb ik een nieuwe vrouw gekozen"
Dit was de proloog, ik hoop dat jullie het leuk lijkt!
Laatst gewijzigd door IK-zal-winnen op do 01 nov 2012, 15:36, 5 keer totaal gewijzigd.
Van achter een deur kwam de vrouw, die zij al vaker op het kasteel had gezien, te voorschijn. Sneeuwwitje schrok hiervan want ze was bang voor de koude ogen van de vrouw.
"Dit is mijn nieuwe Koningin en jouw nieuwe moeder" zei de Koning.
"Dag mevrouw" zei Sneeuwwitje en zij boog zoals een echte prinses dat hoort te doen.
"Noem mij maar moeder" zei de nieuw Koningin.
"Ja… moeder" stammelde Sneeuwwitje een beetje bang en onwennig.
"Wees maar niet bang Sneeuwwitje ik zal een echte moeder voor je zijn" zei de Koningin.
Sneeuwwitje keek in haar ogen en wist dat zij een boze Koningin zou worden.
"Ik voel mij moe en ik wil even naar mijn slaapkamer om wat te rusten" zei de boze Koningin. De Koning stemde toe en de boze Koningin verliet de troonzaal.`
Toen de boze Koningin de gang door liep naar haar slaapkamer, ging zij niet bij haar slaapkamer naar binnen maar liep ze door en verdween achter een gordijn. Hier was een deur die naar de kelders van het kasteel ging. Hier had de boze koningin een geheime kamer. Ze was niet zomaar een boze Koningin maar ze was ook nog een heks. Een boze gemene heks.`
In de Kamer had zij haar toverketel staan en een toverspiegel. Ze ging voor de spiegel staan en zei "Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is het mooiste van het land". In de spiegel kwam een gezicht te voorschijn. "Oh schone Koningin, zo mooi als u is er geen,
u bent het mooiste van iedereen". De koningin lachte gemeen en nam een drankje waardoor ze haar schoonheid kon behouden.`
Dit was deel 1:P
Laatst gewijzigd door IK-zal-winnen op di 30 okt 2012, 16:19, 1 keer totaal gewijzigd.
In de jaren die volgden groeide Sneeuwwitje op tot een mooie prinses. De boze Koningin zag dit en werd steeds valser en valser tegen Sneeuwwitje. Op een dag was de boze Koningin weer in haar geheime kamer in het diepste van het kasteel.`
De volgende dag nam de jager Sneeuwwitje mee om te gaan jagen.
Midden in het donkere diepe woud, stond de jager plotseling stil.
"Oh sneeuwwitje, ik weet niet wat ik moet doen" zei de jager "Ik moet jou doden van de boze Koningin en je hart meenemen als bewijs" Sneeuwwitje schrok heel erg "Nee doe het niet lieve jager, spaar mij"`
De jager zei dat hij het niet zou doen. Hij had een plannetje bedacht, maar dan zou Sneeuwwitje wel achter moeten blijven in het bos en zij zou nooit meer terug mogen keren, anders zou de boze Koningin misschien ook haar vader doden.`
Dit was deel 2, ik hoop dat het leuk was
Hier zijn de karakters:
ehm... ja dat ging effe mis.
Laatst gewijzigd door IK-zal-winnen op di 30 okt 2012, 17:38, 2 keer totaal gewijzigd.
De jager schoot een zwijn in het bos en nam het hart mee.
De jager zei dat hij hier dichtbij een huisje had gezien. Ze moest alleen het pad volgen en daar zou zij wel iemand vinden die haar verder zou kunnen helpen. De jager en Sneeuwwitje namen afscheid.
Sneeuwwitje kwam al snel bij het huisje. Het was een klein huisje op een open plek in het bos. Sneeuwwitje klopte aan. "Is daar iemand?" vroeg zij. Niemand gaf antwoord. Ze duwde tegen de deur aan die open stond.
Binnen in het huisje zag zij een lange tafel staan met zeven kleine stoeltjes. Op tafel stond voor iedere stoel een bordje en een bekertje. Sneeuwwitje ging op ieder stoeltje een keer zitten en nam van ieder bordje iets te eten en dronk uit ieder bekertje een slok.
`
Sneeuwwitje was moe van alles wat er gebeurt was en ging in één van de kleine bedjes liggen die achter in het huisje stonden.
Dit was deel 3, ik hoop dat jullie het leuk vinden.
edit: OOOPSS op de laatste screen kijk je bijna in het jurkje...
Laatst gewijzigd door IK-zal-winnen op wo 31 okt 2012, 15:38, 1 keer totaal gewijzigd.
Wat Sneeuwwitje niet wist is dat het huisje van de zeven dwergen was. Die avond kwamen de dwergen na een lange dag werken in de mijn, vermoeid en hongerig thuis.
"Hé" zei één van de dwergen "Iemand heeft in onze stoeltjes gezeten" "Iemand heeft ook van ons eten gegeten" zei het tweede dwergje. "Nou diegene heeft ook uit mijn beker gedronken" zei de derde dwerg. "Hij moet wel dorst gehad hebben want uit mijn beker is ook gedronken" zei de vierde dwerg. "Ik denk dat het een enge reus is want hij heeft ook van mijn bord gegeten" zei de vijfde dwerg. "Kijk daar, hij heeft ook in onze bedjes gelegen" zei de zesde dwerg. "Oh nee, kijk, hij ligt er nog" zei de zevende dwerg.
Haastig verstopte de dwergen zich achter hun stoeltjes. De dapperste van de zeven zei "Ik ga kijken wie er in ons bedje ligt en ik vraag wat hij hier doet". Langzaam en behoedzaam sloop hij dichterbij. Nu kon hij pas zien dat er een meisje in het bedje lag.
"Het is een meisje" zei hij tegen de anderen. "Een meisje? Hier bij ons?" snel kwamen de andere dwergen om het bedje heen staan. "Het is de prinses uit het kasteel" zei eentje.
De dapperste porde Sneeuwwitje zachtjes om haar wakker te maken.
Sneeuwwitje werd langzaam wakker en keek in zeven paar oogjes die haar over de rand van het bed aanstaarden. "Oh sorry lieve dwergjes, ik wist niet dat het huisje van jullie was, maar ik had zo'n honger en dorst en was zo moe van wat er allemaal gebeurd is". Sneeuwwitje vertelde het hele verhaal.
De dwergjes hadden medelijden met haar en Sneeuwwitje mocht zo lang als ze wilde bij hen blijven en zij zouden wel voor haar zorgen. Sneeuwwitje was blij om dit te horen maar ook verdrietig omdat ze haar vader niet meer kon zien.`
sorry voor de lange teksten vandaag maar ik had zin om te schrijven. Ik hoop dat jullie het leuk vinden!!
`
