Hoofdstuk 4
Wat zie ik er lekker uit! Of mag je dat niet over jezelf zeggen? Nou goed, ik zie er goed uit. Want dat moet ook, want vandaag ga ik op vrouwenjacht. Klinkt opzich niet goed, vrouwenJACHT. Alsof je ervoor moet vechten. Ze komen toch wel op mij af.
Een vrouw met dezelfde interesses als mij zou fijn zijn. Daarom dat ik naar de kringloop winkel ga. Met dat mooie oude boek, wat ik nog steeds niet heb. Ik moet sowieso minder geld uitgeven aan parfum. En ik geef veel geld uit aan mijn tuintje, alleen krijg ik daarvoor weer veel geld. Oja, promotie 1 is al binnen
Als eerst zag ik daar een vrouw staan. Eerste indruk leek ze beetje op z’n ‘emo’ persoon. Sorry als dat zo niet heet. Ben niet zo bekend in dat soort dingen. Maar uiterlijk zegt ook niet alles. Moet wel toegeven dat ze 2 grote pluspunten heeft.
‘Eej jij, waar kijk jij naar’, begin ze te mekkeren. Het zou dom zijn om toe te geven dat ik misschien naar haar 2 pluspunten keek. Dus ik vroeg heel vriendelijk: ’Ben je soms naar de kapper geweest’? En nee dat was ze niet. Want als antwoord kreeg ik terug: ‘Ik moet jou niet’. Op naar de volgende dan maar weer.
Dan maar na de kroeg. En daar was het wel raak. In de bar was een leuk meisje met een paarse jurk aan. Leek mij heel ongepast als je in de kroeg wat gaat drinken. ‘Maar doe eens gek’, tenminste dat dacht zij waarschijnlijk toen ze die jurk aan trok.
In mijn ooghoeken zag ik een brede vent en hij liep naar mij toe. En ik dacht meteen: ‘Laat dat aub niet haar vriendje zijn, aub niet’. Smeken werkt niet, het was haar vriendje. Dus ik maken dat ik weg kwam. Maar hij hield mij tegen. ‘Wat moet dat, met mijn vriendin’, snauwde hij. Ik dus de waarheid gezegd, dat ik op vrouwenjacht ben. Had ik niet moeten doen, want voordat je het weet begon hij te grommen. Dus van de kroegeigenaar moesten we naar buiten.
En hij begonnen we met vechten. Wat praten is soo 2011!
Hier zit ik dan, eenzaam in het parkje. Helemaal alleen, zonder een vriendin. Ik probeerde een strak gezicht te houden. Maar na een tijd lukte dat niet en begon ik te huilen als een meisje. Wel een groot meisje.
Maar toen kwam er iemand aangelopen. Opeens, alsof ze er was neergeploft. Eerst dacht ik: ‘Het is een Alien’. En vroeg ik me meteen af hoe alien kinderen eruit zouden zien. Maar na logisch nadenken was het natuurlijk geen alien. Maar het gekke van alles, ze kwam gewoon naast mij zitten!
‘Mag ik hier zitten’, vroeg ze heel netjes. Ik heel bescheiden: ‘Natuurlijk hoor’. Maar in mijn hoofd ging het van:’Yes, Yes, Yes’. ‘Wat is er loos jongentje’, vroeg ze alsof ik een klein kind was. ‘Ik ben geen klein kind’, zei ik als een jongentje van 6. ‘Maar wat is er’? Dus ik weer eerlijk geweest, want de vorige keer niet goed afliep. En na het hele verhaal, vol met gevoelens, kreeg ze een lach. ‘Wil je zo graag een vriendin’? Ik knikte heel zielig ja. ‘Zullen wij dan een keertje uiteten gaan’? Ik knikte heel enthousiast ja. Dus we wisselde van nummers enz. Zodat ik haar kon gaan stalken. Grapje, dat zou ik nooit doen. Maar toen gebeurde het leukste van heel de avond.
En zo heb ik toch weer wat geleerd.
- Toon gevoelens aan de vrouw
- Versier nooit een meisje met een vriend.