echt een heel leuk dagboek! volg hem al vanaf het begin maar reageer eigenlijk nooit.. ik stem op Austin

Zijn allebei 2 gezellige jongens, lijkt me
Maar heb gestemt op Austin

Bedankt beide
Zal vandaag nog een update proberen te schrijven en misschien nog simsen. Austin staat overduidelijk voor dus hij zal de nieuwe stamhouder worden Hij heeft al een vriendinnetje, zijn stiefnichtje

Hoofdstuk 10

Mijn leven ging goed, erg goed. Ik had een goede relatie met mijn zoons en nog steeds een goede relatie met mijn vrouw. Soms zie of hoor je dat een relatie minder wordt met de jaren, maar die van ons werd sterker door alles wat we samen hadden meegemaakt.
’s Avonds speelde ik vaak videospellen met mijn zoons. Liza was hier op tegen: ‘Je maakt zo alleen maar einzelgängers van ze’ of ‘Kan je nou echt niks beters verzinnen om met ze te doen?’. Maar boos werd ze er nooit om, ze was al blij dat ik zoveel tijd met mijn zoons doorbracht.

De jongens konden het ook goed met elkaar vinden. Samen konden ze uren spelen in de speeltuin in onze tuin. Ze speelden ook vaak in het clubhuis, daar hing nu een bord: “verboden voor meisjes”. Liza en ik konden er wel om lachen, want we wisten dat ze niks tegen meisjes hadden. Ze speelden namelijk vaak met hun nichtje Lilly en stiefnichtje Lola. Lola was de dochter van de nieuwe man van Zoey. Ze kwamen elkaar een keer tegen in het park en ze werden al snel verliefd. En binnen een halfjaar gingen ze samenwonen met hun dochters. Ik kon niks anders dan blij zijn voor haar.

Niet alleen privé ging het goed, maar het ging ook goed met mijn werk. Mensen zagen mij als een held, ik was hun laatste hoop. Ik moest mensen onder het puin vandaan graven, hun huis redden, noem maar op.
En omdat ik laatst promotie had gemaakt, hoefde ik voortaan niet meer naar de kazerne. Dat kwam mooi uit want dat scheelde me weer een uur heen, en een uur terug.

Maar toch wilde ik nog wat rechtzetten. Ik wilde voor een laatste keer proberen de relatie met mijn moeder verbeteren. En daarom stond ik nu voor het huis van mijn moeder. Om toch nog onze relatie te verbeteren. Dat ik niet de rest van mijn leven spijt zou hebben omdat ik het niet heb geprobeerd of omdat ik haar alleen heb laten sterven.
Ik bel aan en wacht. Ik hoor niks, geen voetstappen, geen muziek, niks.

Als ze na een minuut nog niet heeft opengedaan kijk ik door het raam naar binnen. En ik zie haar liggen, op de grond, levenloos.
Ineens schieten allerlei gedachten door mijn hoofd, stel dat ik te laat ben? Dat ik nooit meer een kans zal hebben om het goed te maken?
En dan trap ik de deur in en ren naar mijn moeder toe.

Ik kniel bij haar neer en voel aan haar pols, die helemaal koud is. En ik weet dat ik haar niet meer kan redden, ze is dood, en ik kan daar niks meer aan veranderen.
Tranen beginnen te stromen, tranen die er het laatst waren toen mijn oma stierf. Tranen die ik al heel lang had niet had laten zien, maar die op dit moment allemaal over mijn wangen stroomden.

Ik til haar bovenlichaam op en leg haar in mijn armen. Ik kijk naar haar gezicht, naar de vrouw waarvan ik ooit zoveel heb gehouden. Die in mijn ogen niks verkeerd kon doen. Maar ook naar de vrouw die me heeft laten barsten, die niet voor mij koos maar voor een andere man, mijn vader.
Maar ondanks alles is ze mijn moeder, en nu voel ik pas hoeveel ik eigenlijk van haar houd.

Ik heb gefaald, en dat weet ik.
Ik had hier eerder moeten zijn, ik had eerder onze relatie moeten verbeteren. Ze had hier niet in haar eentje moeten sterven. Misschien, misschien had ik haar nog kunnen redden.
Ik zou mezelf dit nooit vergeven, nooit.


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Volgende hoofdstuk is het laatste hoofdstuk van deze generatie. En jullie kunnen tot morgen stemmen voor wie de stamhouder van generatie 2 wordt, maar ik denk dat dat al wel duidelijk is
Ik hoop dat jullie dit een leuke update vinden

Klik voor meer screens van deze familie

OH! Ik vind het zielig... zijn moeder lag eerst alleen met haar hoofd naar de andere kant, maar oké, de pose is zo mooier. En op die laatste screen zie je in die kast van de tv het WII spel MySims staan!

Omg, dit is echt super zielig
Weer erg mooi geschreven

Gelukkig is hij een goede vader die tijd doorbrengd met zijn kinderen
Jammer dat de moeder dood is

Goed geschreven

Wat erg om je moeder zo dood op de grond te vinden.
Mooi geschreven up.

Bedankt allemaal
Ik zal zo de poll verwijderen, Austin wordt de nieuwe stamhouder. De screens voor het volgende hoofdstuk en laatste hoofdstuk van generatie 1 heb ik al, maar moet dat hoofdstuk nog wel schrijven. Ik heb ook al een aantal screens voor generatie 2. In het laatste hoofdstuk van deze generatie zit nog een verassing, ben benieuwd wat jullie er van vinden

@ Dave. Klopt, maar anders zou de ruimte te klein zijn en zouden er sims in voorwerpen zitten

Ik vind dit een heel leuk dagboek! Ben benieuwd naar generatie 2 c:
Wel zielig van zijn moeder trouwens :c

Bedankt
Ik hoop vandaag nog het laatste hoofdstuk van generatie 1 te schrijven maar ik moet ook nog wat hw doen, wat dingetjes in huis en nog even bij iemand langs

Heb alles net doorgelezen en vind het een prachtig dagboek!

Hoofdstuk 11

Mijn zoons waren nu beide tieners, ze leken qua uiterlijk ontzettend veel op elkaar alleen hun persoonlijkheden waren helemaal verschillend. Aiden was degene die heel goed zijn best deed op school en graag wilde gaan studeren. Hij wilde mensenlevens redden, net zoals ik. Alleen hij zou geen brandweerman worden, maar een chirurg. Ook hield hij van dieren, hij was later dan ook van plan om veel huisdieren te nemen, met zijn vriendin Emily natuurlijk. Samen waren zij erg gelukkig en hij zou waarschijnlijk na zijn eindexamen bij haar en haar vader gaan wonen.

Austin was een doener. Hij hield ervan om te koken en hielp zijn moeder dan ook vaak met koken. En dat was niet het enige wat hij van haar had geërfd, hij kon ook nog eens heel goed schilderen. Austin had ook een vriendin, Lola, de stiefdochter van Zoey. Ik schrok er eerst wel een beetje van, dat hij iets krijgt met iemand die eigenlijk gewoon zijn nichtje is. Maar ik, en ook Liza, heb er nooit over gezeurd. Als hij maar gelukkig was, dacht ik altijd.

En ik? Ik was over het algemeen gelukkig. Ik was gelukkig met mijn baan en met mijn familie. Op een iemand na dan, mijn moeder. Ik heb het mezelf niet kunnen vergeven, en hoe vaker Liza probeerde om mijn schuldgevoel af te laten nemen, hoe erger het werd. Na een aantal maanden had zij het opgegeven. Het enige wat ze doen deed was kijken naar mijn verdriet, en hopen dat het beter zou worden. En dat werd het, uiteindelijk kon ik zelfs Liza overtuigen dat ik er vrede mee had. Ik wilde haar gelukkig maken, en dan was dit de enige optie.

Maar de nieuwe stamhouder moest natuurlijk ook gekozen worden. Daarom ging ik met Liza bij de jongens zitten, die een tv-programma aan het kijken waren.
‘Kunnen jullie de tv even uitzetten? Ik moet jullie wat vertellen.’ Zeg ik.
Ze luisteren meteen, wat niet altijd gebeurt, en zetten het tv uit.
‘Ik ben een 5G begonnen….’ Begin ik mijn verhaal en ik vertel waarom ik de 5G ben begonnen en wat deze “challenge” inhoudt.

‘Een van jullie wordt de stamhouder van generatie 2. Ik heb heel lang getwijfeld, omdat ik zeker weet dat jullie beiden goede ouders zullen zijn. Ik houd van jullie beiden evenveel dus ik hoop niet dat jullie boos zullen zijn om mijn keuze.
Ik kon niet kiezen en daarom kies ik gewoon de oudste. Austin, jij wordt de stamhouder van generatie twee.’ Zeg ik.
‘Bedankt pa, ik zal je niet teleurstellen! Dat beloof ik je.’ Zegt hij meteen enthousiast.
‘Aiden, vind jij het erg?’ Vraag ik aan hem.
‘Nee hoor, voorlopig denk ik nog niet aan kinderen. Ik weet nog niet eens zeker of ik kinderen wil, ik ga sowieso eerst carrière maken.’ Zegt hij met een grote grijns.

‘Maar je vader en ik moeten je nog wat vertellen.’ Begint Liza.
‘Jullie krijgen er nog een zusje bij!’ Zegt ze helemaal vrolijk.
Ik zie Austin en Aiden eerst verbaasd kijken en daarna krijgen ze een boze uitdrukking.
‘Wat vinden jullie ervan?’ Vraag ik voorzichtig.

‘Wat we ervan vinden? Jullie zijn veel te oud om nog een kind te krijgen. En wij willen ook helemaal geen zusje wat de hele nacht gaat krijsen. Als we hier dan vrienden uitnodigen is er altijd een krijsend kind!’ Zegt Aiden.
‘En jij Austin?’ Vraag ik, bang op nog zo’n boze reactie.
‘Ik ben het helemaal met Aiden eens. Ik ga zo snel mogelijk uit huis want ik wil eerst van mijn jonge jaren genieten zonder een baby om mij heen. En ik beloof je dat die kinderen er komen.’ Zegt Austin.


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Einde generatie 1

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dit was dan generatie 1, vond dit hoofdstuk niet een hele goede afsluiting maar ik wist niks beters meer te verzinnen

Voor generatie 2 heb ik al een (globale) verhaallijn bedacht, die verdriet, verrassingen, bedrog en nog veel meer gaat bevatten

Ben nieuwsgierig naar generatie 2! leuke up

Soms is de inspiratie gewoon even op en dat is helemaal niet erg.
Ben heel erg benieuwd naar de 2de generatie.

Leuke up! Ben benieuwd naar G2.
Krijgen we het nieuwe kindje nog wel te zien? :3

Ik ben erg benieuwd naar generatie 2

Ben al heel erg benieuwd naar de volgende generatie!

Heb net alles doorgelezen en je hebt er een volger bij!!!

Ik ben natuurlijk benieuwd naar de volgende generatie!