Sims Nieuws

Sims Nieuws Forum

Je kunt gewoon niet zonder!

Plaats reactie

143 berichten • Pagina 4 van 8

Gebruikersavatar
zoetje753
Kantoorslaaf Kantoorslaaf
Berichten:
283
Lid geworden op:
do 05 jan 2012, 09:23

Re: Never accepted.. 30 september.

Updatee

Als ik mijn ogen open doe zie ik dat ik in een kleine kamer lig. Ik kijk om me heen en de enige andere persoon in de kamer is een dokter.
"Je bent wakker geworden zie ik?" Ik knik
"Nou je vriendin komt er zo aan." Vriendin? Wie dan?
Dan zie ik haar staan; Serena. Niet mijn moeder of mijn vader komt mij opzoeken in het ziekenhuis, maar mijn internet vriendin. Niet vriendin als in een relatie natuurlijk, maar dan nog.
"Wat is er gebeurd?" Vraagt ze bezorgd.
"Uhm ik was in de trein, op de wc en toen werd alles ineens zwart.." Dan beginnen we allebei te lachen, heel raar eigenlijk, maar we weten allebei wel wat er daar gebeurt is. Dat soort dingen zeg je gewoon niet hard op.
"Wat deed je trouwens in de trein?"
"Ik was onderweg naar jou toe..
"Ter ere van wat??"
"Ik wou gewoon even weg van huis."
"Om één of andere reden geloof ik jou niet helemaal, weet je dat?"
"Okee dan ik wou weglopen."
"Danny, je snapt toch dat dat helemaal niks oplost?"
"Moet jij nodig zeggen!"
"Wat bedoel je daar nou weer mee?!"
"Nou dat je drugs gebruikt enzo."
"Dat was maar twee keer ofzo hoor.." Lieg niet. Lieg tegen iedereen als je dat wil, maar niet tegen mij.
"Waarom ben jij trouwens hier en niet m'n ouders ofzo?"
"Ze namen niet op. Maar je moeder komt er zo aan. Gaat het nu wel weer goed met je?" De dokter komt binnen lopen en kijkt heel serieus.
"Zeg zou deze dame heel even weg willen gaan, ik moet even wat met hem bespreken." Laat me niet alleen denk ik, maar voor ik het kan zeggen is ze weg.

"Voel je je al wat beter?"
"Ja, maar waar ben ik precies?"
"In het ziekenhuis, je moeder komt zo en dan mag je weer naar huis."
"Maar??"
"Maar ik wil nu wel eerst met je praten. Hoe kom je aan dat gat in je hoofd?"
"Ooh dat, ik was gevallen meer niet." Stik tegen Jamilla had ik wat anders gezegd.
"Wat vervelend voor je. Hoe gaat het op school?" Huh dat is ook raar dat hij daarna gaat vragen.
"Uhm goed hoor, ik haal hoge cijfers en dit jaar doe ik vier gymnasium."
"Zo daar zullen je ouders wel trots op zijn."
"Nou ze zeggen altijd dat het wel beter kan, echt trots zijn ze niet."
"En heb je zelf niet iets waar je trots op bent?" Ik denk na, eigenlijk niet.
"Ik denk dat het dan iets met sport is ofzo."
"Oja wat voor sport doe je dan?" Ik wil hier weg, dit gesprek gaat denk ik zomaar de verkeerde kant op.
"Oh gewoon hardlopen en fitness meer niet, maar het is vooral met gym dat ik goed presteer met turnen ofzo."
"En hoe vaak loop je hard dan?" LIEG! Schreeuwt een stem in mijn hoofd, maar ik weet bijna zeker dat deze man dat meteen ziet als ik lieg.
"Pff denk 6keer per week ongeveer een uur of anderhalf uur, niet zo lang."
"Nou dat is best lang en dat fitness dan?"
"Uhm 4 keer.."
"En dan heb je ook nog school, vrienden, misschien een baantje en andere dingen waar je mee bezig bent, dat is wel lastig te combineren."
"Nou veel vrienden heb ik niet, school kan ik gewoon voor het grootste deel daar maken en ik heb geen baantje."
"Maar eet je wel gezond?" Zie je, daar gaan we.
"Ja gewoon drie maaltijden per dag." Nou eigenlijk niet dus, s'ochtends kan ik er meestal niet onderuit komen maar s'middags en s'avonds eet ik meestal niet.
"Maar je bent zo mager.."
"Tsja misschien gewoon mijn bouw?" *kuch* Mijn ouders hebben allebei zwaar overgewicht.
"Hoe is jullie relatie trouwens, die van jou en je ouders." Ik haal me schouders op.
"Goed hoor, intereseert mij eigenlijk niet zoveel wat ze doen."
"Want?"
"Mijn vader drinkt veel en mijn moeder werkt veel, dus wat mij betreft kunnen ze het wel een beetje uitzoeken."
"Maar je heb geen vriendin ofzo?" Die man gaat echt van het ene onderwerp naar het andere.
"Nee."
"Als ik jou dit formulier mee geef, wil je die dan zo eerlijk mogelijk invullen?"
"Okee.."
"Kan je dan over twee weken weer terug komen?"
"Ik denk het wel.."
"Dan zie ik je dan wel weer." Hij geeft me een hand en ik mag weg.
~RAWR~
Gebruikersavatar
zoetje753
Kantoorslaaf Kantoorslaaf
Berichten:
283
Lid geworden op:
do 05 jan 2012, 09:23

Re: Never accepted.. 4 oktober.

Preview

Zodra ik de deur uitstap staan Serena en mijn moeder er al.
"Oh liefje wat is er toch gebeurd?"
"Ik was gewoon niet zo lekker, niets aan de hand. Maar waarom was Serena hier eerder dan jij?"
"Mijn telefoon stond uit omdat ik aan het rijden was en toen ik thuis kwam zag ik dat je heel vaak gebeld heb.."
"MAAR WAAR IS PAP DAN?!"
"Woow rustig Danny, je vader is gaan kaarten met wat vrienden."
"Je bedoeld vast dat pap weer dronken is.."
"Serena wil je even weg gaan, ik wil even alleen met m'n zoon praten."
"Tuurlijk."
"Danny ik wil niet meer dat je zo over je vader praat.."
"ZIE JE HET NOU ECHT NIET?! HET GAAT GEWOON NIET GOED MET MIJ EN HET ENIGE WAT JIJ DOET IS EEN BEETJE LOPEN ZEGGEN DAT IK DIE LUL VAN EEN VADER MOET BLIJVEN RESPECTEREN?! DENK NOU TOCH EENS NA!" Ik schrik zelf van mijn reactie dus mam moet zich wel lam geschrokken zijn. En dat is ze. Ik zie de tranen in haar ogen staan.
"Danny alsjeblieft, je weet niet wat er is.."
"NEE PRECIES DAT IS HET FUCKING PROBLEEM HIER!"
"Rustig nou ja! Ik probeer je alleen te beschermen!"
"STIK ER OOK MAAR IN!" Ik loop in de richting waar Serena ook naar toe ging en ga opzoek naar haar. Ik ben er helemaal klaar mee.

Ik loop naar buiten toe en daar staat ze: helemaal te bibberen. Ik vraag me af of het komt omdat het koud is, wat het niet is, ze misschien net drugs gebruikt heeft of omdat ze geschrokken is.. Zal wel een soort combinatie zijn.
"Hoe ging het bij je moeder?"
"Kut. Kan ik misschien bij jou slapen vannacht?" Ik kijk haar smekend aan, als ik vannacht thuis ben weet ik zeker dat er een hoop gezeik komt.
"Uhm, alleen vanavond dan, dan ga je morgen met je ouders praten oke?"
"Jaja okee dan.. Je heb het koud, pak m'n jas maar."
"Haha nee man, hoe kouder hoe beter weet je wel."
"Hé Serena kan ik je wat vragen?"
"Tuurlijk.."
"Hoe denk je dat het zou zijn als ik er niet meer was?" Ze begint te lachen.
"Wat dan je bent toch helemaal niet ziek ofzo?" Dan kijkt ze ineens heel ernstig. "Of wel?"
"Nee ik ben niet ziek, vroeg het me gewoon af."
~RAWR~
Dave.
Kruisfokker wezen-robot Kruisfokker wezen-robot
Berichten:
5666
Lid geworden op:
za 13 aug 2011, 16:14

Re: Never accepted.. 1 oktober.

Echt verschrikkelijk dat hij zelfmoordgedachtes had. Hij had er serieus mee naar een dokter moeten gaan. Een vriend van mij heeft het gewoon gezegd en zit nu voor een poosje in een soort speciaal 'huis'. Hij wou het zelf helemaal niet, maar dacht het wel. Ik vind het zo naar. :'(
Gebruikersavatar
zoetje753
Kantoorslaaf Kantoorslaaf
Berichten:
283
Lid geworden op:
do 05 jan 2012, 09:23

Re: Never accepted.. 1 oktober.

Update

Sorry dat het zo lang duurde :sweatdrop

Pfft met m'n ouders praten, wat los ik daarmee op? Mijn ouders willen niet praten, ze willen alleen maar naar zichzelf luisteren. Dus het maakt niet uit wat er gezegd wordt, ze zullen mijn toch nooit begrijpen of accepteren. Ik doe het nooit goed voor ze, dus waarom zou ik iets proberen uit te leggen. Het is nu 6 uur s'ochtends en ik heb bijna de hele nacht niet geslapen. Ik weet eigenlijk wel zeker dat ik niet onder dat gesprek uit kan komen, Serena zei dat ze er wel bij zou blijven om me te steunen ofzo. Maar als ik zorg dat ik weg ben vóór ze met mij mee kan gaan, hoef ik helemaal niet te praten. Ik moet snel beslissen de wekker gaat om half 7, dus ik moet nu beslissen. Als ik weg ga scheelt het een hoop gezeur, dat is zeker. Maar waar moet ik heen? Ik heb m'n tas vol met kleding enzo, dus ik kan eventueel een tijdje vooruit. Dan maar gewoon rondlopen en vanzelf zien waar ik uit kom. Ik pak m'n tas en sluip het huis uit.

Het is buiten kouder dan ik had verwacht, dus ik trek m'n jas aan. Ik kijk om me heen er staan hier allemaal dure huizen die waarschijnlijk worden beveiligd met videocamera's dus ik moet goed opletten dat ik niet herkend kan worden. Ik ben net ongeveer een kwartier aan het lopen als Serena mij belt. Opnemen of negeren? Als ik opneem weet ik vrij wel zeker dat ze wil dat ik terug kom. Maar als ik niet opneem, zal ze me dan missen? Of zou ze denken; Zoek het ook maar uit, ik vond je nooit echt aardig ofzo. Ik besluit maar gewoon te negeren. Dan moet ik terug komen en praten. Ik zet mijn telefoon uit zodat ik zeker weet dat ik niet zou reageren. Ik heb gewoon geen zin in gedoe, en ik weet zeker als ik vertel wat er is komt er een hoop gedoe. Ik zie een parkje en loop er naar toe. Eerst loop ik gewoon rustig rond maar dan kan ik niet langer rustig lopen, ik begin te rennen en ik begin te denken dat ik nu letterlijk aan het weg rennen ben voor mijn problemen. Waarom doe ik dit? Ik wil toch hulp? Of zeg ik dat alleen maar om andere mensen een plezier te doen? Ruim een uur later stop ik en ik voel me gek genoeg opgelucht. Ik ga zitten op een bankje en dan zie ik Serena fietsen. NEE NEE NEE! Wat moet ik doen!? Hoe kan dit nou gebeuren? Wat doet ze hier? Ik ga onder het bankje zitten en probeer niet naar Serena te kijken. Te laat ze ziet me al.
"Danny ik heb me helemaal gek gezocht, waarom ben je weg gegaan?"
"Waar heb je het over? Ik werd wakker en je was weg.." Ik probeer me er maar een beetje uit te praten.
"Kom op Danny je weet dat dat niet waar is. Kom dan gaan we weer naar mijn huis."
"Nee, ik blijf hier."
"En wat wil je nou hier bereiken?"
"Weet ik veel, ik wil gewoon niet meer naar huis toe." Ze begint aan mijn arm te trekken.
"Danny kom nou gewoon, doe niet zo moeilijk." Ik zie twee mensen lopen, ze lopen hand in hand en hun blik is bezorgd. Ze komen me vaag bekend voor maar ik zie ze niet goed genoeg om te zien wie het zijn.
"Blijf van me af!" Mijn armen zitten nog onder de krassen en het doet pijn.
"DANNY VERDOMME WAT DENK JE WEL WAT JE NIET?! ZOMAAR WEG BLIJVEN? JIJ ZIT ECHT FLINK IN DE PROBLEMEN JONGEMAN! JIJ GAAT NU MET ONS MEE!" Daarom herkende ik ze dus. Het zijn mam en pap.
"NEE IK GA NIET MEE!"
"Kom op Danny blijf nou rustig." Serena lijkt op dit moment de enige volwassene hier.
"WEES TOCH EENS EEN MAN EN LOOP NIET STEEDS WEG VOOR JE "PROBLEMEN" DAT SLAAT ECHT HELEMAAL NERGENS OP! JE HEB HELEMAAL GEEN PROBLEMEN!"
"HEB IK WEL! JULLIE TWEE DUS! JULLIE KUNNEN HET GEWOON NIET ACCEPETEREN! JULLIE LUISTEREN TOCH NOOIT!"
"WAT ZOUDEN WE NIET ACCEPTEREN DAN?"
"IK BEN HOMO! MAAR JULLIE WILLEN MAAR NIET NAAR MIJ LUISTEREN." En dan kijken ze me aan alsof ze zojuist water zien branden.

Einde update enzo..
~RAWR~

Weergave- en sorteeropties

Plaats reactie