Deel 1.

In een witte auto rijden ze op de snelweg. Isabella en Melissa Hager zitten in de auto. Isabella is heel enthousiast, maar Melissa is duidelijk veel minder enthousiast. Isabella is lange verhalen over het nieuwe huis aan het vertellen, maar Melissa luistert helemaal niet.
‘Mam?’ zegt Melissa door het verhaal van Isabella heen. ‘Waarom moet dit nou zo? Waarom kan papa niet mee?’
‘O lieverd.’ zegt Isabella op een toon dat ze het er niet over wil hebben. ‘Daar hebben we het er al over gehad. Papa koos voor de andere vrouw en dus is hij ons kwijt.’
‘Maar krijg ik papa nog wel te zien?’ vraagt Melissa die nog steeds sip kijkt.
‘Natuurlijk liefje, maar het is nou beter dat we even uit elkaar zijn.’

Eindelijk komen ze aan bij het nieuwe huis.
‘We zijn er!’ roept Isabella in de auto. ‘Is het geen mooi huis? Prachtig vind je niet?’
Melissa kijkt helemaal niet naar het huis. Ze staart recht voor haar uit. Isabella parkeert de auto en stapt uit. Melissa blijft zitten.
‘Kom op, lieverd. Kom eens kijken hoe mooi het is.’

Melissa stapt uit de auto en loopt naar haar moeder die helemaal blij is.
‘En, en, wat vind je ervan?’ vraagt ze zonder naar Melissa te kijken.
‘Groot... en mooi.’ voegt Melissa er aan toe.
‘Ja en de inrichting van het huis blijkt ook heel mooi te zijn. Laten we naar binnen gaan.’

Melissa blijft staan. Isabella draait zich om.
‘Ik weet dat je papa mist, en je vriendjes en vriendinnetjes. Maar hier kunnen we ook een leven opbouwen, jij en ik. Ik heb al met je nieuwe juffrouw gebeld en ze heeft een hele aardige stem. Olivia van Rijswijk heet ze volgens mij. Ik beloof dat je papa weer snel zult zien.’ Isabella maakt een troostend gebaar.

Melissa krijgt een glimlach op haar gezicht.
‘Oké mama.’ zegt ze. ‘Beloof je dan wel dat ik een mooie kamer krijg?’
‘Zeker krijg jij een mooie kamer!’ zegt Isabella. ‘Kom hier, geef me een knuffel.’ Ze omhelzen elkaar. Melissa voelt zich al wel wat beter, maar ze mist nog wel haar vrienden, en vooral haar vader. Arnoud Hager.

Het is al wat later in de middag dus het begint al een beetje te schemeren. In het grote flatgebouw dat een beetje aan de rand van Sunset Valley staat zit een jong stelletje in hun appartement naar het sportkanaal te kijken. Dirk Visser is volledig met zijn aandacht bij de wedstrijd, maar Simone van Dijk totaal niet.

‘Heb je zin om met mij even te..’ zegt ze een beetje flirterig. Ze wilt haar arm om de schouders van Dirk leggen, maar Dirk wilt dat niet.
‘Nee, nu niet. Ik heb er echt geen zin in, bij jouw is het altijd met maar een doel.’ Dirk staat op. Meteen daarna staat ook Simone op.

‘Je weet hoe graag ik dit wil, Dirk. Ik wil niets liever. Maar het gaat zo moeilijk. En voor je het weet ben ik te oud voor een kind! Ik wil het zo graag!’ zegt Simone die op het punt staat om in tranen uit te barsten. Dirk legt een hand op haar schouder.
‘Lieverd, er is maar zo weinig kans dat je een kindje kan krijgen. Dat heeft de dokter zelf gezegd.’
‘Maar ik wil het zo graag.’ Een traan rolt over haar wang.

‘Oké, we zullen het proberen.’ zegt Dirk en hij wordt meteen op zijn mond gekust.
‘Ik hou zoveel van jou!’ mompelt Simone terwijl haar lippen nog steeds tegen de zijne zijn gedrukt. Ze pakt zijn handen vast.
‘Ik hou zo ontzettend veel van jou!’ zegt ze. Ze laat zijn handen los en loopt naar de slaapkamer.

Natuurlijk ligt Dirk weer als eerste klaar, omdat Simone zo lang doet over het omkleden. Simone gaat op het bed zitten en klopt haar kussen op.
‘Ik hoop zo erg dat het lukt. Wat hoop jij dan dat het wordt? Een jongen of een meisje?’
‘Laten we nou maar eerst afwachten of het lukt. Maar een jongen zou leuk zijn.’ zegt Dirk lachend. Ze liggen op bed.

Dirk schuift naar haar toe en begint haar te zoenen.
‘Ik hou ook van jou.’ zegt hij en ze gaan onder de dekens liggen.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Wat vinden jullie ervan? Ik wil graag jullie mening horen.
Laatst gewijzigd door Klaas op zo 31 jan 2010, 20:04, 5 keer totaal gewijzigd.
