Deel 8.

Het is avond en Marloes loopt de woonkamer binnen. Ze heeft nu Olivia een extra dag gegeven om al haar spullen bij elkaar te zoeken en te vertrekken, maar Olivia luistert niet. Ze is niet van plan om weg te gaan. Olivia staat in de woonkamer en belt met een moeder van een meisje uit haar klas.
‘Waarom ben jij nog niet vertrokken?’ zegt Marloes gemeen. ‘Ik had jou gezegd dat jij je spullen moest pakken en moest vertrekken.’ Olivia doet alsof Marloes er niet is en gaat door met het telefoongesprek.

‘Praat ik soms tegen de muur?’ zegt Marloes nu wat harder. Olivia loopt naar Marloes toe en gaat tegenover haar staan. Ze kijkt haar aan met een blik dat ze stil moet zijn.
‘Ophangen.’ zegt Marloes en ze kijkt Olivia steng aan.
‘Oké. Komt u dan maandag na schooltijd voor een gesprek naar school?’ zegt Olivia door de telefoon. ‘Oké prima, dan zie ik u dan. Fijne avond verder.’ Olivia drukt op een toets en zet de telefoon terug in de houder op de salontafel.
‘Als ik aan het bellen ben. Wil ik dat je stil bent. Zoiets heet onbeleefd als je er doorheen praat. Maar dat woord ken je niet.’

‘Ik weet best wat dat woord betekent. Ik had jou gevraagd te vertrekken, Olivia. Wat doe je hier nog? Hopen dat ik zeg dat je mag blijven.’ vraagt Marloes boos.
‘Luister, zus. Ik ga helemaal nergens heen. Jij hebt geen recht om mij weg te sturen.’ zegt Olivia nog steeds heel rustig. Ze kijkt haar met een serieuze blik aan.
‘Ik en Joost hebben dit huis gekocht, omdat jij gedumpt bent door die vent van je mocht je hier komen. Maar nu is het weer tijd om te gaan. Je hebt het helemaal zelf verpest. Dus je gaat je spullen pakken.’

Joost doet de deur van de woonkamer open, loopt naar binnen, gaat op de bank zitten en zet de tv aan. Hij zapt naar de voetbal en doet alsof hij de twee ruziënde zussen niet kan horen.
‘Ik heb Olivia al heel vaak gevraagd te vertrekken, maar ze wilt niet. Kun jij haar een handje helpen?’ zegt Marloes tegen Joost. Joost zucht en kijkt nog steeds naar de tv.
‘Olivia gaat helemaal nergens heen. Je moet niet van alles zo’n groot probleem maken.’
zegt Joost geïrriteerd, die nog steeds naar de tv kijkt.
‘Ze moet verdomme vertrekken Joost!’ schreeuwt Marloes naar hem. Joost kijkt haar nu wel aan en staat op.

Hij loopt rustig naar haar toe, kijkt naar haar en neemt een diepe zucht.
‘Marloes, ik ben klaar met jou gezeur. Niks is goed bij jou. Ik wil scheiden.’ zegt Joost heel rustig. Marloes schrikt en haar gezicht verandert van boos naar verdrietig. Olivia kijkt geschrokken van Marloes naar Joost en weer terug.
‘Joost, meen je dit? Joost, we krijgen samen een zoon. Moet hij nu al met gescheiden leven?’
‘Je hebt het zelf verpest. Je kan hier blijven totdat onze zoon er is en dan ga je naar een nieuw huis zoeken.’ zegt Joost en hij loopt de woonkamer uit. Marloes kijkt naar de grond en kan het niet geloven. Ook Olivia, die Marloes aankijkt, kan het niet geloven.

‘Kom binnen.’ zegt Saskia vriendelijk tegen Simone. Simone stapt naar binnen en volgt Saskia naar de woonkamer. Simone vraagt zich af of Fabio thuis is en kijkt dus onderzoekend in het rond.
‘Hoe gaat het met jou?’ vraagt Saskia met een glimlach. ‘Heel erg bedankt nog voor het helpen. Dat waardeer ik echt.’
‘Graag gedaan.’ zegt Simone tegen Saskia. ‘Is Fabio er niet?’
‘Nee. Ik zou niet weten waar hij wel is. Arnoud en Melissa zijn er ook niet.’ zegt Saskia.

Saskia en Simone staan bij de wieg van Björn en ze kijken hem aan. Björn maakt wat zachte geluidjes en kijkt met zijn ogen in het rond.
‘Wat is hij goed gelukt.’ zegt Simone glimlachend.
‘Dankjewel, ik ben een echte trotse moeder.’ zegt Saskia terwijl ze de baby aankijkt.
‘Ben je al helemaal opgeknapt van de bevalling?’ vraagt Simone.
‘Nog niet helemaal, maar het is pas een anderhalve week geleden.’ zegt Saskia en ze pakt het handje van Björn vast.

‘Zullen we dan maar gaan zitten?’ vraagt Saskia aan Simone. Simone knikt.
‘Zou jij koffie willen zetten? Dan pak ik Björn.’ vraagt Saskia en ze buigt zich over de wieg heen. Simone loopt richting de keuken voor koffie en Saskia pakt Björn vast.
‘Hallo kleintje, wil jij even lekker bij mamma gaan zitten?’ zegt Saskia op een kinderlijke manier tegen Björn. Simone kijkt even om terwijl ze in de keuken staat. Wat had zij graag een kind gehad.
‘Wil je melk of suiker in je koffie?’ roept Simone vanuit de keuken.
‘Beide.’ roept ze terug.

Simone komt de keuken uitgelopen en zet de twee kopjes op het bijzettafeltjes. Ze kijkt naar Saskia en Björn en Saskia kijkt voor zich uit.
‘Waarom wilde je eigenlijk weten of Fabio er was?’ vraagt Saskia nieuwsgierig.
‘Gewoon. Interesse.’ verzint Simone plotseling. Die vraag was onverwachts.
‘Je vind hem leuk.’ zegt Saskia in hoop dat ze aan de reactie kan zien of het klopt. Simone zegt niks en kijkt naar Björn.
‘Ik wil niks verkeerd zeggen, maar Fabio is echt een verkeerde keuze. Hij is echt een rokkenjager.’ zegt Saskia.

‘Hoezo dan?’ vraagt Simone geïnteresseerd.
‘Hij heeft al zoveel korte relaties gehad met vrouwen. Niet langer dan drie weken. Bij één was het wel lang, maar een maand voor de trouwdag heeft hij het uitgemaakt voor een ander meisje. Hij kan geen serieuze relaties hebben.’ zegt Saskia. Simone kijkt expres niet naar Saskia.
‘Ik ben getrouwd, weet je nog?’ zegt Simone lachend.
‘Dat is waar ook. Dirk toch? Vertel eens wat meer over hem. Ik ben benieuwd.’
