Ik heb 'm net helemaal gelezen.
Leuke screens, zeg.
5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 5-kan nog steeds stemmen
94 berichten • Pagina 5 van 5
Re: 5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 4 -Jullie kunnen ste
Hoofdstuk 5
Ik ren snel weg, naar huis. Ik zorg dat niemand me ziet, zodat ik niet nog eens een keer de bak in hoef. Natuurlijk was die actie niet nodig, en heb er nu ook een beetje spijt van, maar dan had hij me maar niet moeten ontslaan.
Ik open de krant en zie op de voorpagina een kopje staan met Familie Rombley maakt kennis met Sunset Valley . Dat is mijn kans, als ik nou zorg dat ik daar in kan breken, willen ze vast mij terug hebben bij het Brave Burgers pakhuis. Dat moet ook wel, want die Rombley’s hebben veel geld! Ookal weet ik niet veel van ze, als ik ze op straat zie, zou ik ze straal voorbij lopen.
Met een beitel ga ik op pad naar het Rombley huis. Ik loop het pad op, niet nadenkend of dat er iemand thuis zou zijn. Ik pak net mijn beitel erbij, totdat ik een schaduw door het raam zie lopen, ik gooi de beitel snel de bosjes in. En de voordeur word opengedaan.
Het is een oude man, rond de 70. Het is waarschijnlijk de man des huizes; Theodore Rombley. Het is een vriendelijke man en laat mij binnen. Hij vroeg wat ik kwam doen, en ik zei dat ik hem de buurt verwelkomde. Hij bood me een drankje aan en we liepen een andere kamer in. Waarschijnlijk de kamer waar het meest in word gelachen.
Hij vraagt of ik een potje wil sjoelen. Dat bod sla ik natuurlijk niet af. Maar na 3 minuten kan je al zien wie er meer ervaring heeft en verlies ik het potje. Ik kijk op de klok en zie dat het alweer half 6 is, en groet de vriendelijke man en ga naar huis. Misschien zijn er toch nog aardige mensen.
Ik stap snel mijn harde bedje weer in. Nu ik zo met mensen heb opgetrokken, besef ik dat mijn leven best wel saai is, in mijn eentje, ik besluit om morgen vrienden te zoeken.
Ik sta op bijna in de middag, maak mijn ontbijtje en kleed me aan. Ik ga naar het park toe. Daar zijn vast wel andere mensen.
Ik kijk om me heen, en zie overal mensen lopen. Ik weet niet op wie ik af moet stappen, als ik me omdraai en een mooie vrouw de trap af zie lopen.
Ik stap meteen op haar af en vraag hoe ze heet. ‘Melissa’ zei ze met een lieve stem. ‘En jij’ Vroeg ze. ‘Mich, Mich Peeters’ ‘Wat een leuke naam!’ zegt ze. Ik kijk haar aan en geef haar complimentjes. Ze begint ervan te blozen.
Ik gooi alle charmes in de strijd, en geef haar een massage. Ze geniet ervan, dat voel ik. Ik voel de vlinders steeds meer flapperen.
Na een aantal minuten beginnen mijn armen pijn te doen, en stop ik. Ze stretcht haar schouderbladen naar achter, en ik kijk haar vragend aan, of ik het wel goed heb gedaan. Een mooie glimlach is het antwoord
.
En dan opeens, vanuit het niets, kwam het. Zoals een sprookje zo mooi. De kus, de onverwachte kus, de lekkere kus, de waardevolle kus, mijn kus. Dit betekent iets moois, iets blijs iets fantastisch.
Dit moment koester ik, voor altijd. Hij duurde wel 5 minuten. De mooiste 5 minuten van mijn leven tot nu toe.
Ik vraag haar uit naar de nieuwste magiër in de stad, Michealle’s Dreams. Ze zegt ja, maar ze moest nog wel eerst naar een zwemfeestje en wist niet of ze nog op tijd kon komen.
Op de plaats van bestemming vliegen we elkaar meteen in de arme. Ze had volgens mij geen tijd om haar kleren aan te trekken, dus is ze in haar bikini naar het optreden gekomen.
Ze werd uitgenodigd om met een truc mee te spelen.
De magiër deed de deur open en Melissa stapt in de kast. De vrouw doet een paar dingetjes met haar hand, en dan opeens is Melissa verdwenen. Ze doet de deur weer dicht en doet nog meer dingetjes met haar hand, en als ze de deur weer open doet, dan staat er opeens een bloedmooie vrouw, Melissa.
Toen het optreden was afgelopen gingen we naar huis, en ik weet niet of het aan de drank lag of aan iets anders. Maar onze lippen waren onafscheidelijk.
We zijn naar boven gerend en zijn gelijk op bed gaan knuffelen, en van het een komt het ander.
Alleen weet ik niet of we een condoom hebben gebruikt.. Vast wel!
Ik ren snel weg, naar huis. Ik zorg dat niemand me ziet, zodat ik niet nog eens een keer de bak in hoef. Natuurlijk was die actie niet nodig, en heb er nu ook een beetje spijt van, maar dan had hij me maar niet moeten ontslaan.
Ik open de krant en zie op de voorpagina een kopje staan met Familie Rombley maakt kennis met Sunset Valley . Dat is mijn kans, als ik nou zorg dat ik daar in kan breken, willen ze vast mij terug hebben bij het Brave Burgers pakhuis. Dat moet ook wel, want die Rombley’s hebben veel geld! Ookal weet ik niet veel van ze, als ik ze op straat zie, zou ik ze straal voorbij lopen.
Met een beitel ga ik op pad naar het Rombley huis. Ik loop het pad op, niet nadenkend of dat er iemand thuis zou zijn. Ik pak net mijn beitel erbij, totdat ik een schaduw door het raam zie lopen, ik gooi de beitel snel de bosjes in. En de voordeur word opengedaan.
Het is een oude man, rond de 70. Het is waarschijnlijk de man des huizes; Theodore Rombley. Het is een vriendelijke man en laat mij binnen. Hij vroeg wat ik kwam doen, en ik zei dat ik hem de buurt verwelkomde. Hij bood me een drankje aan en we liepen een andere kamer in. Waarschijnlijk de kamer waar het meest in word gelachen.
Hij vraagt of ik een potje wil sjoelen. Dat bod sla ik natuurlijk niet af. Maar na 3 minuten kan je al zien wie er meer ervaring heeft en verlies ik het potje. Ik kijk op de klok en zie dat het alweer half 6 is, en groet de vriendelijke man en ga naar huis. Misschien zijn er toch nog aardige mensen.
Ik stap snel mijn harde bedje weer in. Nu ik zo met mensen heb opgetrokken, besef ik dat mijn leven best wel saai is, in mijn eentje, ik besluit om morgen vrienden te zoeken.
Ik sta op bijna in de middag, maak mijn ontbijtje en kleed me aan. Ik ga naar het park toe. Daar zijn vast wel andere mensen.
Ik kijk om me heen, en zie overal mensen lopen. Ik weet niet op wie ik af moet stappen, als ik me omdraai en een mooie vrouw de trap af zie lopen.
Ik stap meteen op haar af en vraag hoe ze heet. ‘Melissa’ zei ze met een lieve stem. ‘En jij’ Vroeg ze. ‘Mich, Mich Peeters’ ‘Wat een leuke naam!’ zegt ze. Ik kijk haar aan en geef haar complimentjes. Ze begint ervan te blozen.
Ik gooi alle charmes in de strijd, en geef haar een massage. Ze geniet ervan, dat voel ik. Ik voel de vlinders steeds meer flapperen.
Na een aantal minuten beginnen mijn armen pijn te doen, en stop ik. Ze stretcht haar schouderbladen naar achter, en ik kijk haar vragend aan, of ik het wel goed heb gedaan. Een mooie glimlach is het antwoord
.
En dan opeens, vanuit het niets, kwam het. Zoals een sprookje zo mooi. De kus, de onverwachte kus, de lekkere kus, de waardevolle kus, mijn kus. Dit betekent iets moois, iets blijs iets fantastisch.
Dit moment koester ik, voor altijd. Hij duurde wel 5 minuten. De mooiste 5 minuten van mijn leven tot nu toe.
Ik vraag haar uit naar de nieuwste magiër in de stad, Michealle’s Dreams. Ze zegt ja, maar ze moest nog wel eerst naar een zwemfeestje en wist niet of ze nog op tijd kon komen.
Op de plaats van bestemming vliegen we elkaar meteen in de arme. Ze had volgens mij geen tijd om haar kleren aan te trekken, dus is ze in haar bikini naar het optreden gekomen.
Ze werd uitgenodigd om met een truc mee te spelen.
De magiër deed de deur open en Melissa stapt in de kast. De vrouw doet een paar dingetjes met haar hand, en dan opeens is Melissa verdwenen. Ze doet de deur weer dicht en doet nog meer dingetjes met haar hand, en als ze de deur weer open doet, dan staat er opeens een bloedmooie vrouw, Melissa.
Toen het optreden was afgelopen gingen we naar huis, en ik weet niet of het aan de drank lag of aan iets anders. Maar onze lippen waren onafscheidelijk.
We zijn naar boven gerend en zijn gelijk op bed gaan knuffelen, en van het een komt het ander.
Alleen weet ik niet of we een condoom hebben gebruikt.. Vast wel!
Re: 5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 5-kan nog steeds ste
leuke up
Ik ben benieuwd of ze zwanger wordt
Ik ben benieuwd of ze zwanger wordt
Re: 5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 5-kan nog steeds ste
Leuk!!
Re: 5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 5-kan nog steeds ste
Leuk dagboek! Je hebt er een volgster bij ^^
Re: 5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 5-kan nog steeds ste
Leuk. Dagboek. Ik heb op beroemde zangers gestemd.
Re: 5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 5-kan nog steeds ste
Hoofdstuk 6
‘Ik vind dat het tijd is om mijn vader te leren kennen, voor jou!’ Zei Melissa opeens, toen we naar boven waren gegaan. ‘Maar natuurlijk!’ Zei ik, hopend op geen gemene vader.
We hebben ons snel omgekleed en zijn meteen de auto ingestapt. Melissa wees me de weg naar haar huis.
Na 5 minuten rijden werd het me allemaal steeds bekender. Hier woonde mijn goede vriend Theodore.
Melissa zei dat ik voor het huis van Theodore moest stoppen, het zal toch niet zo zijn…..
Maar het was zo, Melissa Rombley, de dochter van Theodore Rombley… Ik had dat helemaal niet verwacht.
‘Maar ben jij Melissa Rombley!’ schreeuwde ik iets te enthiousast. ‘Ja, dat wist je nog niet he. Ik zeg het ook liever niet meteen, want de meeste gaat het om mijn geld, maar jou gelukkig niet!’ Zei Melissa en ze bevestigde het met een zoen.
We liepen door het huis, en ze gaf me een rondleiding. Haar vader was nog niet thuis. In de woonkamer zag ik een peperdure televisie met home cinema surround sound. Hier kan ik best wel gaan wonen!
We gingen uiteindelijk in de verwarmde jacuzzi in de tuin zitten. Totdat ik een deur hoorde dichtslaan. Ik zag Theodore de deur uit komen…
‘Ik vind dat het tijd is om mijn vader te leren kennen, voor jou!’ Zei Melissa opeens, toen we naar boven waren gegaan. ‘Maar natuurlijk!’ Zei ik, hopend op geen gemene vader.
We hebben ons snel omgekleed en zijn meteen de auto ingestapt. Melissa wees me de weg naar haar huis.
Na 5 minuten rijden werd het me allemaal steeds bekender. Hier woonde mijn goede vriend Theodore.
Melissa zei dat ik voor het huis van Theodore moest stoppen, het zal toch niet zo zijn…..
Maar het was zo, Melissa Rombley, de dochter van Theodore Rombley… Ik had dat helemaal niet verwacht.
‘Maar ben jij Melissa Rombley!’ schreeuwde ik iets te enthiousast. ‘Ja, dat wist je nog niet he. Ik zeg het ook liever niet meteen, want de meeste gaat het om mijn geld, maar jou gelukkig niet!’ Zei Melissa en ze bevestigde het met een zoen.
We liepen door het huis, en ze gaf me een rondleiding. Haar vader was nog niet thuis. In de woonkamer zag ik een peperdure televisie met home cinema surround sound. Hier kan ik best wel gaan wonen!
We gingen uiteindelijk in de verwarmde jacuzzi in de tuin zitten. Totdat ik een deur hoorde dichtslaan. Ik zag Theodore de deur uit komen…
Re: 5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 5-kan nog steeds ste
Leuke up!! Een een erg leuk mooi huis. ben benieuwd wat Theodore zegt! of doet!
Re: 5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 5-kan nog steeds ste
Had deze update al een tijdje geleden gelezen, maar had nog niet gereageerd .
Erg leuke update en ben best wel benieuwd naar het vervolg
Erg leuke update en ben best wel benieuwd naar het vervolg
Re: 5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 5-kan nog steeds ste
Ik heb een leuk idee, waarmee jullie mogen mee beslissen, willen jullie dat?
Re: 5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 5-kan nog steeds ste
^Ik vind het goed =D
Re: 5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 5-kan nog steeds ste
Ik heb besloten om dit dagboek te stoppen, ik hoop me te gaan concentreren op mijn andere dagboek, dus daar hoort deze niet bij, ik laat de save nog wel staan, want misschien wil ik er wel een 365 mee gaan maken...
Re: 5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 5-kan nog steeds ste
suppppeer leuk!!!
Re: 5G Peeters - Generatie 1 Hoofdstuk 5-kan nog steeds ste
^ Haha, misschien dat je het niet had gelezen, maar ik ben gestopt