Loveee <33
Ik wil meer! :3
Btw 3333e post :l

Haha haar lip, wel leuke update en erg van haar moeder

;o
Leuke up!

Bedankt voor alle reactie's

Ik wilde even melden dat er geen update meer komt tot dat de zomervakantie over is. Wel ben ik begonnen met schrijven en om jullie in de aankomende drie weken toch wat te laten zien heb ik twee lieve kleine sneakpeaks voor jullie:





Bedankt voor het lezen van mijn dagboek & tot na de vakantie!

Tot na de vakantie dan ;d

Nu kunnen wij lekker verzinnen, en het lijkt net alsof de peuters heel bleek zijn ;x

Hummmm.... wie zijn dat? :[
Veel plezier voor de rest van de vakantie als je wat gaat doen ( )

Hihihi ik snap het al

We zullen geduld moeten hebben. (:
Gelukkig hebben we dat allemaal heeeeeeul erg veel!

Hoofdstuk 7

“Jamie, ga jij oefenen boven?” roept Vanessa vanuit de woonkamer. Het lijkt wel gister, sinds de tweeling is geboren, en nu zijn ze alweer twee drukke kinderen. “Ja Jamie, niet hier dus, je valse stem stoort iedereen.” roept Jenny haar na. “Jenny, alsjeblieft, niet doen.” begint ook Jackson in de woonkamer.



“Het is toch zo, ze vraagt altijd om alle aandacht.” antwoord Jenny geïrriteerd. Iedereen weet dat ze daar een punt heeft. “Jenny, je zusje is gewoon druk bezig met oefenen voor haar audities.” probeert Vanessa haar te kalmeren, en legt een hand op haar schouder.



“Als ik hier wil zingen doe ik dat gewoon.” zegt Jamie weer, en blijft rustig in de woonkamer staan. “Dan ga ik naar buiten toe.”, en vervolgens loopt Jenny ook echt het balkon op. “Doe dat maar, eindelijk is iedereen van dat gezeik af.” grinnikt Jamie.



“Meiden..” zucht Jackson vanachter zijn laptop. “Ik probeer hier te werken.” gaat hij verder. De grijze ogen van Megan staren hem aan. “Wat doe je dan, papa?” vraagt ze onschuldig. “Ga jij nog iets doen liefje?” vraagt Vanessa tussendoor, zodat Megan haar vader verder niet meer stoort.



“Nee, vandaag niet mam.” liegt Megan. Ze doet eigenlijk nooit zoveel buiten, Jamie pikt op school al haar vriendinnen in omdat ze langzamerhand bekender wordt in Bridgeport, en sowieso is Megan niet zo een sociaal typje. “Okee lieverd, ik ben me even omkleden.” zegt Vanessa vervolgens.



Het geluid van een krakende trap galmt door de woonkamer. Er klinken genoeg geluiden, het tikken op een toetsenbord, het gerommel van de vaatwasser en zachtjes gezang van Jamie die boven is. “Gaat het goed met je Megan?” vraagt Jackson ongerust als Vanessa boven is.


“Ja hoor pap, het gaat goed.” zegt Megan, starend uit het raam. Leven in de schaduw van betere mensen is niet makkelijk, zij is altijd de laatste waar naar gevraagd wordt, of waar naar gekeken wordt. “Je kan altijd met me praten lieverd, dat weet je.” begint Jackson opnieuw.



“Weet ik pap.” antwoord ze, zonder hem aan te kijken. Wat kon zij er aan doen dat ze geen talenten had zoals haar oudere zussen? Ze is sowieso al de jongste, de mindere helft van een tweeling en heeft geen sociaal leven.



“We zijn er voor je Megan, als je wilt praten.” zegt Jackson nog een keer, en begint vervolgens weer te tikken op het toetsenbord. In de glazen van zijn bril weerspiegelen de letters van het beeldscherm. Zonder antwoord te geven staat ze op.



“Wat doe ik hier eigenlijk nog..” zucht ze, terwijl ze alle borden netjes in de vaatwasser stopt. Er klinken voetstappen op de trap, en nog geen secondes later staat Jamie in de woonkamer. “Pap, ik ga zo even weg oké?” roept ze, niet wachtend op antwoord. Jackson doet niks anders dan knikken.





Als Jamie ziet dat Jenny druk bezig is op het balkon, bedenkt ze zich, en loopt eerst naar buiten toe. De buitendeur valt met een smak dicht, waardoor Jackson begint te mopperen. Vanuit de keuken bekijkt Megan alles wat er gebeurt.



“Wat doe je zus?” vraagt Jamie plagerig, wetend dat ze Jenny irriteert door alleen al op het balkon te komen. “Rot op.” antwoord ze droog, zonder het potlood van het af te halen van het papier. “Zeg gewoon wat je doet.” zeurt Jamie, en gaat dichter bij de tafel staan.



“Jamie, ik ben bezig, ga weg.” roept Jenny nu bozer, met woede in haar stem. Jamie irriteert haar ongelovelijk erg, zoals altijd, ze kan het totaal niet met haar vinden. “Ik tel tot drie.” dreigt ze opnieuw. “Ik ben geen kind meer Jen, daar trap ik niet in.” lacht ze.



“Serieus, ga weg, verdwijn.”. Jenny weet niet meer wat ze moet zeggen, op de een of andere manier kan ze Jamie niet aan, metaal gesproken dan. “Nee. Ik mag hier zijn als ik dat wil.” zegt ze, en begint vervolgens te zingen.



Langzaam maar zeker staat Jenny op van haar stoel, het kussentje ploft terug in zijn oorspronkelijke vorm als er geen gewicht meer op zit. “Jamie, oprotten nu!” schreeuwt ze, geeft haar een duw en gooit haar handen in de lucht.



“Blijf van me af!” gilt ze, niet wetend dat haar moeder naar buiten komt lopen. Jenny kan niks anders doen dan glimlachen als ze ziet dat haar moeder de jurk aan heeft die zij gemaakt heeft voor haar. “Je hebt het aan.” zegt ze blij.



“Wat een lelijke outfit.” mengt Jamie zich ertussen. “Hou je bek etter.” roept Jenny weer vijandig, en het kort durende normale gesprek vormt zich weer in een ruzie. “Jamie, naar binnen toe, Jen wij moeten praten.”.



Vanessa pakt haar hand stevig vast. “Jen, doe even rustig aan met je zusje, zij heeft het ook niet het makkelijkst op dit moment. “Dat zal wel..” zucht ze, kijkend naar de grijze tegels op het balkon. “En probeer wat meer om te gaan met Megan, je vader en ik maken ons zorgen over haar.”.



Vanessa geeft haar een knipoog, draait zich om en loopt weg op de hoge hakken. Jenny kijkt trots naar de jurk die ze aan heeft, haar eerste succesvolle ontwerp, en er komen er meerdere. “Pas op wereld, hier komt Jenny.” lacht ze.


Hoi allemaal, ja ik had gezegd dat er geen update meer kwam maar door omstandigheden had ik toch tijd er nog een te maken. Zoals je ziet is er een enorme tijdsprong geweest, een man, twee nieuwe kinderen. Ik hoop dat jullie het leuk vinden, dit is de laatste update voor nu.

Haha leuke update.

Dank je <3

Naaaais <3

eindelijk weer eens tijd om alles te lezen^^
jenny heeft raar haarxD

nice

prachtig!

errrrg leuk
vind die Jamie alleen een beetje een bitch

dank jullie :3

komende update donderdag (:

Hoofdstuk 8

Omhuld door niets meer dan duisternis, zit Megan op haar bedrand. Denkend over het leven, het leven dat ze spoedig niet meer zal hebben. Het was een grote beslissing, die nooit meer ongedaan zou kunnen worden, maar wanhoop heeft haar ertoe gedreven.



Zachtjes gaat ze op de grond zitten. Met haar hand voelt ze voor de laatste keer aan het hout, wat ze voor eeuwig zal verlaten. Wachtend op het juiste moment, dat eeuwen lijkt te duren, denkt ze aan alles wat ze niet behaald heeft. Alle dagen heeft ze geleefd in de schaduw van haar zussen.



Sinds Jamie, haar eigen tweelingzus, is doorgebroken in de grote wereld, reisde haar ouders optreden na optreden mee. Alles draait om Jamie, en alsof dat niet genoeg is, was Jenny aangenomen als medewerker van een groot modebedrijf.





Ze veegt haar tranen weg, als iemand haar hoort gaan ze zich zorgen maken. De nacht begint te beginnen en het geluid van dansmuziek klinkt overal. Met moeite staat ze op, handen vast aan de trap van het stapelbed.



De angst bekruipt haar, en doet haar lichaam rillen bij het idee dat ze moet gaan springen. Springen in de diepte. Een angst die ze moet overwinnen, en wel vanavond. Beneden klinkt de deur, voetstappen en gegiegel.



“Niet zo hard!” fluisterd Vanessa, met haar handen gewikkeld om Jackson. Het is volledig donker in de woonkamer, maar dat maakt ze niks uit. “Is er niemand thuis?”. Heel even kijkt ze hem aan. “Nee, het licht is uit, het zal wel niet.”.



Minuten lang zoenen ze, eindelijk een avond voor hun tweeën. Tijden hebben ze die niet gehad, tijden is die ze niet gegund. “Dit heb ik gemist.” fluisterd Jackson in haar oor. Ze streelt zijn haar, drukt haar lippen stevig op de zijne. Een antwoord heeft hij niet nodig.



Die avond bedrijven ze voor het eerst sinds tijden de liefde, met het licht van enkel de sterren buiten. Schijnend alsof het niet beter kan. Niet bang voor kinderen die elk moment thuis kunnen komen, niet wetende dat Megan boven is.



Een uur later, zitten ze samen op de bank. Slechts een klein licht schijnt, maar ze hebben alleen oog voor elkaar. “Ik vraag me af hoe laat de kinderen thuis komen?” vraagt Vanessa. Zittend op de bank, kijkend naar Jackson. Ze maakt zich zorgen, vooral om Megan.



De hele tijd wachtend aan de trap boven, wacht ze op het moment om naar het balkon te lopen, een einde te maken aan alle verdriet, pijn en ellende. Haar leven zal nergens toe leiden, en daarom kan er maar beter een einde aan gemaakt worden.



Ze hoort haar tweelingzus binnenkomen, de perfecte afleiding om het uit te voeren. “Jamie? Waar is Megan, en waar is Jenny?”. “Megan is nooit mee geweest?” zegt ze vragend, en trekt haar hoge hakken uit. “Waar is ze dan?”. “Hoe moet ik dat weten?”.



“Nee geen idee.” antwoord Vanessa verward, afvragend waar haar dochter uithangt. “Dit is niks voor Megan.” voegt Jackson toe, en hij heeft een punt. Megan is een lief meisje, geen uitgaans type en al helemaal niet iemand die laat thuiskomt.



De koude avondlucht doet Megan’s haren golven, in het donker loopt ze richting de rand van het balkon. Met een sierlijke beweging glipt ze er onder door. Haar voeten staan aan de rand, ze ziet de auto’s onder haar door de straat bewegen, zo klein zien ze eruit, zo groot worden ze langzaam als ze springt.



Een laatste keer ruikt ze frisse lucht, voelt ze wind en hoort ze de stad. Haar handen zitten in elkaar. Ze zijn klam, van de angst. De laatste secondes telt ze af, en dan zal het gebeurd zijn, eindelijk. “Oh my gosh, mam!” gilt Jamie vanuit de woonkamer, wijzend naar Megan, die op het punt staat daadwerkelijk te springen. Vanessa’s wereld stopt, angst, zo erg dat niemand zich kan indenken raast door haar lichaam. Haar mond valt open, ze wilt schreeuwen, maar er komt geen geluid uit.




Een wat korte update, dat klopt. Dit is de laatste update van generatie 3. Jullie weten nu genoeg over alle kinderen van Vanessa. Wie willen jullie als volgende stamhouder? Kies in de poll & laat een reactie achter a.u.b. !

OmyPlumbob!!! Meeeeeeeeeeeeeeer!!

Meer, meer meer <33