^^
Weet ik niet ;o
Ik wist het zelf ook niet. Volgens mij is het een beetje de haarkleur van Scarlet/Hunter ;o
Bedankt beide
~~~~~~
Hoofdstuk 11
Zachtjes liep ik de kamer van Rosalie binnen, ze snurkte zachtjes en lag op languit op haar zij. 'Roosje', murmelde ik en ik raakte zachtjes haar arm aan. Rosalie kreunde, 'pap, ik wil niet opstaan', zei ze. Ik lachte, 'je moet naar school lieverd', zei ik, Rosalie kreunde weer. 'Nog 5 minuten?', gaapte ze. 'Nee Roos, dan maak ik je ontbijt niet hé', zei ik.
Rosalie schoot letterlijk overeind. Ik grinnikte, 'ik wist wel dat het zou werken', plaagde ik, Rosalie stompte me tegen mijn arm. 'Pap?', vroeg ze met een slijmerige stem. 'Ja Rosalie?', antwoordde ik.
'Pap mogen we een hond?', Rosalie zette grote ogen op. 'Ik weet het niet lieverd, jij kan zelf trouwens ook een hond nemen als je volwassen bent hé', zei ik. Rosalie zuchtte en liet haar hoofd hangen, 'ik zal erover nadenken', besloot ik. 'Jaaa!', riep Rosalie en ze klapte in haar handen.
Rosalie, Olivier en ik liepen samen naar beneden, ik maakte hun ontbijt en maakte toen het ontbijt van Megan en ik. Ik schrok toen ik plots twee handen rond mijn arm voelde, 'goedemorgen schat', gaapte Megan in mijn haar, ik glimlachte, 'goedemorgen lieverd', zei ik en drukte een kus op haar mond. 'Hier', zei ik en gaf haar een bord Megan glimlachte, zette het bord weer op de aanrecht, sloeg haar armen om mijn nek en gaf me aan lange kus.
Door Rosalie.
'He, Olf', zei ik met een mond vol cornflakes. 'He Roos', antwoord Olivier simpel. 'We zijn vandaag toch nog vrij?', Olivier haalde zijn schouders op, 'het zal wel', zei hij en liet een harde boer. 'Olivier!', riep ik.
'Hé?', zei hij. Ik rolde met mijn ogen, 'doe niet zo stoer, ik weet dat je niet zo bent. Eerder', ik kon het niet laten om een grijns over mijn gezicht te laten trekken, 'nichterig', Olivier porde me, 'niet grappig!', riep hij. Ik schoot in de lach.
Na het eten en nadat we ons hadden aangekleed gingen we weer naar buiten. 'Maar Olivier?', begon ik. 'Wanneer ga je het papa vertellen?', vroeg ik. Olivier beet op zijn nagels. 'Weet ik niet', zei hij en hij en hij legde zijn hand tegen zijn wang. 'Ik ben bang dat ze boos worden als ik vertel dat ik homo ben...'
Het is zondag c:
Dus nog een update
Wel een kleine
~~~~~~
Hoofdstuk 12
'Wat wilde je nu zeggen Olivier?', vroeg ik. Olivier beet op zijn lip en schoof wat heen en weer op de bank. Toen sloeg hij zijn benen over elkaar, schoof weer heen en weer. Toen haalde hij diep adem en legde zijn handen op zijn knieën. 'Ik wil jullie iets belangrijks vertellen. Word alsjeblieft niet boos en of schop me het huis uit. Ik wil graag langer bij jullie blijven wonen', Olivier sloot zijn ogen. 'Jullie worden echt niet boos hé?', piepte hij. Ik trok mijn mond open, maar Megan was me voor. 'Tuurlijk niet lieverd!', riep ze uit. Een zachte glimlach gleed over zijn gezicht. 'Ik...Ik val op jongens...', zei hij, 'het spijt me dat ik niet hetero ben ofzo..', zei hij.
'Waarom zouden we boos worden! Lieverd, je bent wie je bent', zei Megan, ik knikte instemmend. 'Weetje Olivier, mijn zus, Bellini, die is ook geen hetero. Zij is lesbisch', zei ik. Olivier glimlachte aarzelend. 'Hoe gaat het met haar?', vroeg hij. 'Goed, aardig dat je het vraagt. Voor Bellini was het in het begin erg moeilijk enzo, maar volgens mij heeft ze zelfs al een kind geadopteerd, en woont ze bij een vriendin samen. Maar helaas, woont ze niet meer in Riverview', ik zuchtte. 'Ze is verhuisd. Naar... uhh... Sunset Valley of Barancle Bay. Ik weet niet beide, ik weet wel dat ze erg houd van rond trekken en niet lang in het zelfde huis kan wonen', zei ik. Olivier knikte, 'dus jullie zijn niet boos?', vroeg hij weer. 'Nee, ben je gek! We zijn juist blij dat je het verteld hebt', zei Megan. Ik knikte.
Door Rosalie.
Ik luisterde half naar wat Olivier zei en hoe mijn ouders erop reageerde. Ik consenteerde me meer op mijn schilderij. Het was van een hond. God, wat wil ik graag een huisdier, het liefst een hond natuurlijk, die kan je uitlaten, zijn altijd blij dat je thuis bent. Ik zuchtte maar liet me niet afleidde, mijn schilderij mocht niet verpest worden! Vooral niet als ik bijna klaar ben.
'Roos, Roos!', hoorde ik een blije stem achter me, ik schrok niet echt, maar legde gauw mijn spullen aan de kant en draaide me om.
Olivier kwam aangehuppeld en knuffelde me plat. 'Ze hebben me niet het huis uit geschopt!', jubelde hij. Ik schoot in de lach, 'jammer', plaagde ik. Olivier prikte me zachtjes in mijn zij, 'mooi schilderij', zei hij opeens, ik bloosde, nog nooit complimenteerde iemand me met mijn schilderkunst. 'D-dankje', stamelde ik. 'Niet aanraken!', riep ik toen Olivier dichterbij kwam, 'het is nog nat', verduidelijkte ik. 'Uhu', mompelde hij, in beslag genomen door mijn schilderij.
'Rosalie!', klonk opeens mijn vaders stem vanuit de woonkamer, ik verstijfde. 'Kom eens hier', voegde hij eraan toe. Ik wierp Olivier een angstige blik, maar hij lette alleen op het schilderij. Met trillende benen liep ik naar mijn ouders toe en nam plaats op de andere bank.
'Rosalie', begon mijn vader, 'mama en ik weten nu echt hoe gek jij bent op dieren, en vooral honden, we willen wel een huisdier nemen. Maar eerst zullen er regels gemaakt moeten worden, en we moeten genoeg ruimte maken', zei hij. Mijn moeder knikte, 'maar als jij een hond neemt, wil ik wel er een kat bij, of misschien zelf een paard', ik zag hoe mijn vader zachtjes in mama's arm prikte. 'Geen paard, daar hebben we geen ruimte voor', zei hij. 'Maar zullen we dat desnoods afspreken? Het zal natuurlijk wel lang duren, en misschien is dan al de volgende generatie aan de beurt', zei hij, ik knikte hopend dat ik de volgende generatie zou zijn. 'Ik weet wel heel zeker dat dan de volgende generatie aan de beurt is', merkte ik op. 'Misschien is het je zusje wel', begon mama, papa glimlachte, 'wie weet. Maar jij maakt ook nog kans hoor, Roos', zei hij. 'En Olivier?', vroeg ik. 'Ik weet dat hij geen hetero is, maar wat als hij het wel was?', zei ik er snel achteraan. 'Dan zou het nog niet kunnen, ik ben getrouwd met jou moeder, niet met de zijne, en hij heeft niet de achternaam Jonshen', zei hij.
'Maar even samengevat', begon ik. 'Ik kan dus stamhouder worden van de volgende generatie, en ik kan dan zowiezo een hond krijgen', vroeg ik hoopvol, 'een hond kopen', zei mama. 'Jaja, maar we krijgen dus wel een huisdier?', mijn ouders knikte. Ik voelde hoe ik begon te glimmen en danste een rondje door de woonkamer, ik hoorde papa, mama en Olivier lachen.
~~~~~~
Zoals jullie weten zullen er zowiezo pas huisdieren komen als ik Beestenbende heb, dus dat kan wel nog even duren, maar ik denk wel dat er ong. bij de volgende generatie een huisdier bij komt, want ik neem aan dat het voor jullie (en voor mij) wel saai zal zijn als ik nog iets van 2 maanden verder ga met generatie 4. Ik zal trouwens de poll pas openen voor de volgende stamhouder als het kindje van Megan en Damien geboren is
Bedankt beide!
Nog een laatste voor vandaag, daar zijn jullie toch wel een tijdje zoet mee? :3
~~~~~~
Hoofdstuk 13
Megan kreeg alle aandacht tijdens de laatste dagen van haar zwangerschap, ze was eigenlijk haast nooit alleen. Rosalie en Olivier werden helemaal gek bij het idee van een baby in huis.
'Zou het een meisje zijn?', vroeg Rosalie. 'Wie weet', antwoordde Megan glimlachend.
De dag van de bevalling staat me nog in het geheugen gegriefd. We gingen uit eten, om de toekomstige nieuwe Jonshen te 'vieren'. We gingen naar buiten toen Megan's weeën begonnen, ze schreeuwde het uit en het was gelijk stil.
Bij het ziekenhuis kwam ik Tirza en Taylor tegen, maar veel tijd om tegen ze te praatten had ik niet. Megan en ik haastte ons naar binnen.
Na een korte bevalling die hoogstens 4 uur duurde kwamen we naar buiten met een dochtertje. Lara genaamd.
'Wat is ze toch mooi', zuchtte Megan, ik knikte, 'inderdaad', zei ik. 'Ze heeft de haarkleur van jou vader', zei Megan, weer knikte ik. 'Prachtig witblond', zuchtte ik. 'Prachtig is een belediging, het is veel mooier!', zei Megan en ze prikte in mijn buik.
Samen keken we naar onze prachtige dochter. Ja Lara is echt een plaatje, ze is misschien wat verwend, maar dat mag toch nog op die leeftijd?
Lara is 3, en Olivier en Rosalie waren beide ook alweer een jaartje ouder. Rosalie was 17 en Olivier 16. Prachtige leeftijden, van allerdrie.
Megan en ik schrokken op uit onze gedachtes toen Rosalie opeens naar binnen kwam en Lara uit haar wiegje tilde, 'Oosje lijf!', riep Lara vrijwel gelijk, Rosalie lachte, 'jij bent ook lief Lara', zei ze en ze drukte de giechelende peuter tegen zich aan. Megan wierp me een betekenisvolle blik toe.
~~~~~~
Woeps, je ziet op de eerste 2 foto's de Pose Player staan, niet opgelet
Zal het voortaan wel doen
@Anna
Je mag de naam nog steeds gebruiken hoor
Ik vind het niet zo erg :3
Poll staat online
Ik geef toe, ik heb de vorige keren zelf ook gestemd
En dan een vraagje voor de mensen die deze 10G echt lezen;
Ik zelf verzin dus dingen die in de hoofdstukken voorkomen, jullie hebben allemaal je mening erover, maar wat zou je ervan vinden als er een stukje dat door jou verzonnen is in het dagboek voorkomt?
Je mag me PM'en met wat je graag wilt zien
Het betekend dus dat ik een beetje inspiloos ben, maar ik heb vandaag echt al een A4'tje vol geschreven wat er gaat gebeuren als ik Beestenbende heb :3
Dus daarna komen er wel wat updates ;d