
~~~~~~
Hoofdstuk 2

De volgende morgen stapte ik alvroeg in de auto, om naar de mevrouw Twalland te gaan. De hele ochtend klopte mijn hart als een bezetene. Zou 'die' mevrouw Twalland echt zo knap zijn?

Toen ik aanbelde werd er dit keer wel degelijk open gedaan, 'hallo?', vroeg een zachte tinkelende stem. Ik keek op en zag 2 prachtige goudkleurige ogen, mijn hart én ademhaling sopte. 'Hallo?', vroeg ze weer twijfelend. Ik knipperde een paar keer met mijn ogen, 'ik...ik moet een pakketje af leveren van mijn moeder', stotterde ik, het meisje lachte en hield de deur voor me open, 'dus jij bent zeker Damien Jonshen hé?', lachte ze maar ze praatte al gauw door. 'Kom binnen, ik ben Megan trouwens', voegde ze eraan toe en hield de deur voor me open.

Met een bonkend hart stapte ik binnen, het huis zag er wel mooi uit, vond ik.. Het was mooi ingericht en leek niet zo op een doos zoals het ervan buiten uitzag, bewonderd keek ik rond. 'Wat voor pakketje kom je eigenlijk brengen?', vroeg ze en onderbrak mijn gedachte. 'Mevrouw Twalland', mompelde ik dromerig. 'Maar volgens mijn moeder is die iets in de 80', plots leken Megan's ogen vochtig te worden en ze keek weg. 'Wat is er?', vroeg ik geschrokken. 'Mijn moeder is dood', fluisterde ze, ik voelde hoe ik koud werd van binnen, 'het spijt me!', mompelde ik en ik raakte wat verward haar wang aan, Megan keek op en glimlachte even.

Om het goed te maken nam ik Megan mee uit eten, mijn hart klopte als een bezetene, wat niet hielp met het auto rijden. Ik had haast een truck geramd, en Megan een hartaanval bezorgd, maar uiteindelijk kwamen we levend aan en aten we lekker. Vooral Megan, ze had haar lievenlings eten gekozen, en ik keek met alle liefde toe hoe ze at.

'Het was lekker Damien', zei ze toen we hadden betaald, ik lachte, 'elke plek die ik uitkies is lekker', en knipoogde, tot mijn genot bloosde Megan. 'Weet je Dam....', zei ze, ze zei het laatste heel erg aarzelend, ze pakte mijn hand en keek even naar mijn vingers, 'je bent leuk', zei ze en drukte mijn hand tegen haar zachte wang. Mijn ademhaling stookte, 'jij ook', fluisterde ik geluidsloos, Megan lachte, 'breng je me naar huis? Mijn broer zal wel op me wachten', zei ze. Heel even leek haar gezicht verdrietig te staan, maar al gauw schitterde ze weer. Ik knikte ademloos.

Na Megan afgezet te hebben reed ik met vlinders in mijn buik naar huis, ik was verliefd. Op Megan.
Volgens mij was het bij de vorige stamhouders ook gegaan, ik glimlachte in mijn gedachte. Dan zou het dit keer ook weer zou zijn.
~~~~~~
Wie had het goed? Het is trouwens Megan Twalland van Anubis ;P
Ze is echt heel leuk in je game ;o
Ze kan zo grappig doen met haar wenkbrauwen
