Re: ~The Perfect Genes Challenge (07/06 Update)~
Geplaatst: za 09 jun 2012, 20:30
Hoofdstuk 7: De tijd tikt door
Vandaag zou Dylan opgroeien tot kind. Gelukkig maar, want van vervelende peuters wordt ik dubbel zo gek. Als kind kan hij tenminste nog een beetje voor zichzelf zorgen en helpen in het huis. Zijn kinderen toch nog ergens goed voor.
Dylan is opgegroeid en een kopie van zijn vader. Hij heeft de eigenschap Workaholic gekregen, hopelijk werkt hij goed door als hij groot is en verdient hij zoveel centjes dat ik kan verhuizen naar een huis met paarse muren.
De boomgaard is intussen al flink gegroeid en we hoeven nooit meer honger te lijden! Alleen wel moeilijk als we gaan verbouwen, dan staan al die bomen in de weg. Over verbouwen gesproken..
Dylan kan niet meer in een ledikantje, dus we hadden een groot bed nodig! En het grote bed paste niet in de gang, dus Connor en ik hebben een kamer erbij gebouwd. Hij heeft oranje muren, omdat dat beter past bij de rest van het huis, helaas, er staat een simpel bed in, een nachtkastje en een schemerlamp. Aan de muur hangt ook een schemerlamp, en er zijn twee ramen. De kamer grenst aan de woonkamer.
Dylan werkt hard op school en ik heb geen last van hem. Hij is stil en zelfstandig, alsof hij weet dat ik het niet leuk vind als hij tegen me praat of in mijn buurt is.
Dylan zou naar een vriend van school gaan en ik zou naar Kaylynn gaan om haar bijles te geven. Kaylynn was dat tienermeisje dat tegen mijn buik praatte bij het zwembad, remember? Ik heb niets tegen tieners, die beginnen tenminste al volwassen te worden. Er waren ook geen andere kinderen in het huis, dus dat was goed voor mij.
Dylan was te laat thuis! Ik hoopte echt dat hij daar zou blijven, maar dat deed hij niet. Rond elf uur kwam hij beschaamd terug met de mededeling:
‘Sorry, was de tijd vergeten.’
Was te tijd vergeten?! Meneer moet zich maar eens aan de regels houden! Ik heb hem een preek gegeven, waarvan Connor wakker werd, en naar meteen naar bed gestuurd. Zijn huiswerk mag hij morgenochtend maken. Klunskop.
Lees nu verder!
Vandaag zou Dylan opgroeien tot kind. Gelukkig maar, want van vervelende peuters wordt ik dubbel zo gek. Als kind kan hij tenminste nog een beetje voor zichzelf zorgen en helpen in het huis. Zijn kinderen toch nog ergens goed voor.
Dylan is opgegroeid en een kopie van zijn vader. Hij heeft de eigenschap Workaholic gekregen, hopelijk werkt hij goed door als hij groot is en verdient hij zoveel centjes dat ik kan verhuizen naar een huis met paarse muren.
De boomgaard is intussen al flink gegroeid en we hoeven nooit meer honger te lijden! Alleen wel moeilijk als we gaan verbouwen, dan staan al die bomen in de weg. Over verbouwen gesproken..
Dylan kan niet meer in een ledikantje, dus we hadden een groot bed nodig! En het grote bed paste niet in de gang, dus Connor en ik hebben een kamer erbij gebouwd. Hij heeft oranje muren, omdat dat beter past bij de rest van het huis, helaas, er staat een simpel bed in, een nachtkastje en een schemerlamp. Aan de muur hangt ook een schemerlamp, en er zijn twee ramen. De kamer grenst aan de woonkamer.
Dylan werkt hard op school en ik heb geen last van hem. Hij is stil en zelfstandig, alsof hij weet dat ik het niet leuk vind als hij tegen me praat of in mijn buurt is.
Dylan zou naar een vriend van school gaan en ik zou naar Kaylynn gaan om haar bijles te geven. Kaylynn was dat tienermeisje dat tegen mijn buik praatte bij het zwembad, remember? Ik heb niets tegen tieners, die beginnen tenminste al volwassen te worden. Er waren ook geen andere kinderen in het huis, dus dat was goed voor mij.
Dylan was te laat thuis! Ik hoopte echt dat hij daar zou blijven, maar dat deed hij niet. Rond elf uur kwam hij beschaamd terug met de mededeling:
‘Sorry, was de tijd vergeten.’
Was te tijd vergeten?! Meneer moet zich maar eens aan de regels houden! Ik heb hem een preek gegeven, waarvan Connor wakker werd, en naar meteen naar bed gestuurd. Zijn huiswerk mag hij morgenochtend maken. Klunskop.
Lees nu verder!