Kelvin schreef:waar heb je trouwens dat intercom object vandaan?

Lol, is gewoon een screencapture (in het spel), en dan geplakt in het tv-scherm van de desbetreffende screen. Gewoon een fantasietje die 't verhaal maakt. Ik heb eigenlijk geen "intercom" download. Kun je zelf zo maken als je verhalen maakt.

Hoofdstuk 6: Het Afspraakje



Die avond ging Latifa naar haar afspraakje. Ze was op tijd.
Adder: “Ik zie dat je het hebt kunnen halen?”
Latifa: “Ja, ben ik ook blij om. Ik kreeg tenslotte vrij deze avond van de Pharao en de koningin.”
Adder: “Wat ben je mooi.”
Latifa: “Dank je...”


Adder: “Wel ik heb al een tafel gereserveerd daar. En het moet net lukken dat ze er zijn met ons diner.
Wil je erbij komen zitten?”
Latifa: “Ja graag.”


Latifa: “Etentje bij kaarslicht, hoe romantisch...”
Adder: “Alles voor jou.”
Latifa: “Dit moest je echt niet gedaan hebben.”
Adder: “natuurlijk wel, je verdient het!”


Adder: “Laat het je maar smaken. Het is kreeft.”
Latifa: “Kreeft, mijn favoriet gerecht! Mmm dit smaakt heerlijk.”
Bediende: “Is alles naar wens?”
Adder: “Ja hoor, bedankt.”


Bediende: “Indien u nog iets wenst, geef ons een seintje.”
Adder: “Dat zal ik zeker.”
Latifa: “Oh Adder, dit is zo romantisch. Waar doe je dit eigenlijk voor?”
Adder: “Omdat ik geloof in liefde op het eerste gezicht. En dit is nog maar een begin.”
Latifa: “Hoe bedoel je?”


Adder: “Ik heb nog wel een verrassing of twee in mijn mouw zitten.”
Latifa: “Oh Adder, dat hoef je echt niet te doen...”
Adder: “Niets is teveel voor me om je te geven. Zelf de hele wereld zou niet genoeg zijn.”
Latifa: “Wat ben je toch een heel lieve kerel. Ik zou verliefd kunnen worden.”


Adder: “Wel misschien ben ik al verliefd. Van het moment al dat je tegen me aan botste.”
Latifa: “Ik denk dat ik het ook ben.”
Adder: “Wel in dat geval... laten we ons hart beter volgen.”
Latifa: “Dat zal ik zeker...”


Adder: “Wie weet wat de avond nog in petto heeft.”
Latifa: “Ik geef me gelijk ook over in je armen.”
Adder: “Heeft het je gesmaakt?”
Latifa: “Zeker, het was zeer lekker. En met gezelschap als jij, kan het zeker niet meer stuk.”
Adder: “Wel laten we dan overstappen naar deel twee van mijn verrassing.”


Latifa: “En wat is deel twee dan?”
Adder nam haar bij de handen en keek haar in de ogen.
Adder: “Eerst en vooral moet ik zeggen dat ik verliefd op je ben. Al ben je de dienaar van de Pharao en de koningin, het zal niet gemakkelijk worden.”
Latifa: “Ik ben er zeker van dat ze ons die kans zullen gunnen.”
Adder: “Dat denk ik ook, dus daarom heb ik een kleine attentie voor je mee.”


Adder: “Hier, deze bloemen komen recht uit mijn hart, enkel voor jou alleen.”
Latifa keek hem liefdevol en verrast aan.
Latifa: “Oh Adder, dit had je echt niet moeten doen. Mijn hart had je een seconde geleden al verovert.”
Adder: “Ik zou je ook willen vragen me naar een mooie plaats te willen vergezellen.”
Latifa: “Ik zou je zelf volgen tot de einde van de wereld.”


Adder: “Let op met wat je zegt, hehe.”
Latifa: “Het is maar een spreekwoord hoor. Toch bedankt voor de eel mooie bloemen.”
Adder ging dichter tot Latifa staan en keek haar in de ogen.
Adder: “Latifa, ik hou van je.”


Latifa: “En ik hou van jou!”
Een romantisch kus vond plaats bij het plaatselijke restaurant.


Latifa: “Echt bedankt voor alles wat je al gedaan hebt voor me vandaag.”
Adder: “Maar het is nog niet voorbij. Ben je klaar om met me te gaan naar deze plaats?”
Latifa: “Dat ben ik zeker, ik ben zeer benieuwd.”


Adder: “Dan laten we ten zuiden trekken van Nilesland. Daar is een prachtige plaats. We kunnen er samen naar de sterren kijken en wat tijd met elkaar doorbrengen.
Latifa: “Wat ben je toch zo romantisch. Ik zal je volgen naar die prachtige plek waar je het over hebt.”
Adder: “Goed, laten we dan gaan mijn lief.”
Adder en Latifa vertrokken richting een mooie plaats.


Niet veel later kwamen ze dan ook snel aan bij een prachtig afgelegen oase in het zuiden van Nilesland.
Adder: “Hier is het dan Latifa. Wat denk je ervan?”
Latifa: “Een oasis. Zo prachtig en vol leven. Je had geen betere plek kunnen kiezen.”
Adder: “Ook rustig en afgelegen.”


Latifa: “Het is heer zeer prachtig. Dank je Adder.”
Alweer volgde een romantische kus.
Adder: “Ik ben blij dat je deze plek mag.”


Adder: “Laten we daar even in dat open plekje op het gras gaan zitten.”
Latifa: “Natuurlijk, zoals jij het wil.”
Adder en Latifa gingen naar een open plekje in het gras zitten.


Latifa: “Een zeer bijzonder plek. Waarom nam je mij hierheen?”
Adder: “Ik kwam hier veel als kind spelen op deze plaats. Om ook rustig te kunnen zitten in de schaduw van deze palmbomen en te genieten van deze prachtige vlinders.”
Latifa: “Jammer dat ik je dan niet eerder heb gekend. We zouden samen veel plezier hebben gemaakt.”
Adder: “Het verleden is het verleden. We moeten naar de toekomst kijken nu.”


Latifa: “Dat is waar. En ik hoop dat ik de kans krijg die toekomst samen met jou te mogen delen.”
Adder: “Ik ben zeker dat het zo gebeuren zal. Ik kan me geen dag voorstellen zonder jou in mijn leven.”
Latifa: “Wat een prachtige nacht ook. Kijk naar de sterren, ze schitteren zo helder.”
Adder: “Dat is ook waarom ik zo van deze plek hou.”


Latifa: “Kijk daar! Een vallende ster! Snel, doe een wens.”
Adder: “Waarom maak jij geen wens? Jij hebt de ster als eerste gezien.”
Latifa: “Omdat ik al heb waar ik om heb gewenst. Deze mooie nacht te mogen spenderen met jou.”


Adder: “Ik zou me deze nacht ook niet zonder jou kunnen voorstellen.”
Latifa keek naar de maanstand en zag hoe laat het was.
Latifa: “Is het al zo laat geworden?”
Adder: “Wat is er loos?”
Latifa: “Ik moet terug naar het paleis...”


Adder: “Waarom?”
Latifa: “Om de Pharao en Koningin te dienen. Ze staan ’s morgens vroeg op, en ik moet hun ontbijt verzorgen.”
Adder: “Wanneer zie ik jou dan terug?”
Een hartstochtelijke kus volgde.
Latifa: “Het zal weer voor gauw zijn, ik hou van je.”


Latifa: “Ik zal je weer contacteren.”
Adder: “Volgende keer, stel ik je voor aan mijn ouders!”
Latifa: “Leuk, daar kijk ik naar uit. Maar ik moet gaan nu... ik zal je missen. En bedankt voor alles vandaag!”
Adder: “Nee, ik dank jou, voor mij de mooiste nacht in mijn leven te geven. Ik zal je ook missen...”


En zo bleef Adder alleen achter.
Adder: “Ik denk dat mijn plan haar te verleiden geslaagd is. Ik kan nu mijn ouders en baas vertellen dat alles volgen plan verloopt. Weldra zal Nilesland onder de macht van de SSO vallen, voor eens en altijd!”
Een tijdje later keerde Adder terug naar huis.

WORDT VERVOLGD...

Even van onder het stof uit halen, en even melden dat het vervolg deel 7 en 8 op komst zijn...

Hoofdstuk 7: De Ontmoeting, Thuis



De dag daarop vertelde Adder over zijn afspraakje.
Viper: “En heb je het meisje in je macht?”
Adder: “Jazeker, ze smelt helemaal voor me!”
Cobra: “Dat kon ook niet anders, je hebt dan ook de charmes van je vader...”
Adder: “Haha vader, dat zal het wel geweest zijn.”


Viper: “En wanneer komt ze dan af?”
Adder: “Waarschijnlijk vandaag.”
Cobra: “Goed werk jongen, deze keer zullen wij niet falen!”
Adder: “Ik heb hetzelfde gevoel hierover.”
Viper: “Goed, maar laten we nog even de schijn hoog houden.”


Adder: “Wat ik heb gedaan is haar hier te slapen gevraagd. Ik hoop dat jullie dat niet erg vinden?”
Cobra: “Helemaal niet, een man moet nu eenmaal doen, wat een man moet doen.”
Viper: “Wat houd ik van jullie breinen. Maar wees niet te opdringerig.”
Adder: “ Het is gewoon een logeerpartij. Ze is zelfs niet eens mijn type.”


Opeens ging het mobieltje van Adder af.
Adder: “Ik kreeg net een berichtje. Ze staat voor onze deur.”
Viper: “Wel, laten we onze gaste dan niet langer wachten.”
Cobra: “Inderdaad jongen, ga de deur openen.”


Adder liep naar de deur en opende ze.
Adder: “Welkom in mijn nederig stulpje liefje.”
Latifia: “Oh dank je Adder.”
Adder: “Mijn ouders willen jou ook eens dolgraag ontmoeten. Ik hoop dat je dat niet erg vindt?”
Latifa: “Nee, helemaal niet. Laten we ze ontmoeten.”


Adder nam Latifa mee naar binnen naar de woonkamer.
Adder: “Hier is ze dan, Latifa, mijn geliefkoosde meisje. Latifa, dit zijn mijn ouders.”
Viper: “Welkom kind. Doe alsof je thuis bent.”
Latifa: “Dank je wel mevrouw, aangenaam kennis te maken.”
Cobra: “Kom nou, wees niet zo verlegen en formeel. Noem ons maar gewoon Viper en Cobra.”
Latifa: “Dat zal ik proberen te onthouden.”


Cobra: “Dus jij werkt in het Koninklijk paleis?”
Latifa: “Zeker, en ik werk graag ook voor de Pharao en de Koningin.”
Cobra: “Ik ben blij iemand te zien die net zo gedreven is als jij.”
Latifa: “Dank je wel mijnheer... Ik bedoel Cobra.”
Cobra: “Wist je dat het paleis niet echt een paleis is, maar eigenlijk een piramide?”


Latifa: “Dat wist ik eigenlijk al wel. Maar zij noemen het paleis.”
Cobra: “Ja, dat zullen ze dan wel doen. Het is er vast weelderig mooi binnen?”
Latifa: “Ja dat is het zeker, door de vele mooie decoraties vooral. Ik verblijf er graag.”
Cobra: “Wel, ik hoop dat je je mag vermaken vannacht bij ons.”
Latifa: “Dat zal ik zeker Cobra.”


Adder: “Ik ben heel blij dat je kon komen vandaag.”
Latifa: “Dat ben ik ook. Je maakt me de gelukkigste vrouw in de wereld.”
Adder: “Kom hier mijn liefste, laat ik je een warme knuffel geven.”
Latifa: “Graag...”


Latifa: “Dat vond ik zeer fijn.”
Adder: “Zou je graag eens mijn kamer willen zien?”
Latifa: “Ik zou heel graag je kamer willen zien. Ik ben dan ook redelijk moe.”
Adder: “Weer hard gewerkt dan?”
Latifa: “Ja, maar ik zou deze job voor geen andere willen ruilen in de wereld.”


Adder: “Wel deze kant op voor naar mijn kamer te gaan.”
Latifa: “Het was een hele eer jullie te mogen ontmoeten, Viper en Cobra.”
Cobra: “ Het was ons een hele eer. Voel je alvast thuis bij ons.”
Latifa: “Dat zal ik. Een goede nacht.”
Adder: “Tot morgen pa en ma.”


Cobra: “Het lijkt er op dat onze jongen haar in zijn greep heeft.”
Viper: “Ja dat is duidelijk te zien.”
Cobra: “Hoe dan ook ik vertrouw haar niet volledig.”
Viper: “Voor één keer, denk toch eens positief!”
Cobra: “Dat probeer ik...”


Intussen bij Adder op zijn kamer.
Adder: “Zo, dit is mijn kamer Latifa.”
Latifa: “Een klein beetje leeg, maar erg gezellig.”
Adder: “Met jou in mijn kamer, schijnt de zon weer helderder, want jij bent mijn ster!”
Latifa: “Oh! Hoe lief toch...”


Adder: “En deze lippen zijn enkel gemaakt om de jouwe te zoenen!”
Latifa: “Wel laten we die woorden dan waar maken.”
Al snel volgde een heel intieme en romantische kus.
Adder: “Wil je me vergezellen op het bed?”


Latifa: “Natuurlijk, maar eerst trek ik mijn nachtjapon aan.”
Adder: “Geen probleem, daar is mijn badkamer liefje, voel je thuis.”
Latifa: “Dank je, ik ben zo meteen terug.”
Adder: “Neem alvast je tijd.”


Ook Adder liep naar zijn kleerkast.
Adder: “Intussen kleed ik mezelf ook om in slaapgoed.”
Latifa: “Goed idee... Bijna klaar hier.”
Adder: “Zo ik ben al klaar, ik neem alvast plaats op het bed.”


Adder ging alvast plaats nemen op het bed.
Latifa: “Zo ik ben ook klaar.”
Adder: “Kom er toch bij, er is plaats genoeg op het bed.”
Latifa: “Met plezier.”


Adder: “Alsjeblief, wees niet bang, ik bijt niet.”
Latifa: “Ik weet het wel, maar alsjeblief geef me wat tijd. Heb dit nooit eerder gedaan met een jongen.”
Adder: “Ik respecteer jou Latifa. Je hoeft niet te doen, als je daar zelf niet klaar voor bent.”


Latifa: “Dat zal ik ook niet. Maar oh mijn hemel... mooi lichaam en spieren.”
Adder: “Dank je wel, dat is mijn fitnessprogramma.”
Latifa: “Ik wou nu wel een knuffel kunnen gebruiken, als je het niet erg vind?”
Adder: “Meid, vannacht ben ik graag je teddybeer, wanneer je dat ook wilt.”
Adder en Latifa begonnen te knuffelen op het bed.


Latifa: “Je bent toch zo lief. Maar nu ik voor het eerst in je ogen zie, waarom zijn je ogen zo roodkleurig?”
Adder: “Oh wel, dat zit in de familie. Ik ben heus geen vampier of mummie, moest je dat willen weten.”
Latifa: “Ze lijken mij zo raar.”
Adder: “Heb je mijn ogen dan niet graag?”
Latifa: “Natuurlijk wel, heb enkel nog nooit eerder een man gezien met albino ogen.”
Adder: “Dat is dan ook de reden waarom mijn familie een zonnebril draagt, heel de tijd door.”


Adder: “En om volledig met je eerlijk te zijn, kunnen deze ogen niet veel zonlicht verdragen. Dat is ook een reden waarom ik altijd een zonnebril draag.”
Latifa: “Ik aanvaard je zoals je bent mijn lieveling. En geen enkele albino ogen, zullen mij zo snel van je afschrikken.”
Adder: “Dat is heel fijn om te horen dan. Het ziet er dan naar uit dat we een heel mooie toekomst tegemoet gaan dan.”
Latifa: “Dat denk ik ook. Ik zie je graag.”
Adder: “Wel laten we snel slapen. Ik zie je ook graag.”
Latifa: “Zoete dromen.”
Adder: “Voor jou ook liefste.”


En zo sliepen Adder en Latifa voor de eerste keer met elkaar.
Het werd een rustige en vredevolle nacht.
De ochtend kwam al snel door...

WORDT VERVOLGD...

Hoofdstuk 8: De Ontdekking



De volgende ochtend zeer vroeg hielden Cobra en Viper al een conferentie met hun baas.
Baas: “Dus het plan werkt?”
Viper: “Jazeker, alles verloopt volgens plan.”
Baas: “Goed dan maak ik nu enkele voorbereidingen om naar jullie te komen.”
Cobra: “Natuurlijk, maar wees er bewust van andere kleding te dragen, aangepast aan deze tijd.”


Baas: “Dat zal ik zeker Cobra, begin maar aan je voorbereidingen, en maak dat portaal binnen 5 minuten.”
Cobra: “Ik doe zoals je zegt.”
Baas: “Ik heb zolang gewacht op dit moment!”
Viper: “Wees klaar om de wereld te veroveren!”


Baas: “Dat ben ik zeker, stabiliseer die Energie buizen, en maak me dan snel een portaal!”
Cobra: “Ik zal doen wat ik kan, maar wees er bewust van dat ik hier niet dezelfde energiebronnen heb, net als in de toekomst. Dus ik kan je niets garanderen!”
Boss: “Wel dan is het mijn beslissing om die kans te wagen!”
Cobra: “Dat is zeker uw beslissing.”
Boss: “Je hebt groen licht! Snake over en uit!”


Viper: “Wel je hoorde de baas, laat ons de voorbereidingen beginnen.”
Cobra: “Dat doe ik zeker, maar eerst laat ik deze papieren weg brengen.”
Viper: “Goed, dan zie ik je over een tijdje. Ik wacht beneden.”
Cobra: “Goed, ik zie je daar.”


Intussen in de slaapkamer van Adder werd Latifa wakker.
Latifa: “Oh wat heb ik goed geslapen. Ik ben nu klaarwakker.”
Latifa zag dat Adder nog sliep.
Latifa: “Ik kan misschien in tussentijd de boel wat verkennen hier.”


Latifa: “Ik zal Adder gewoon laten slapen. Hij ligt er zo schattig!
En ij zal het me vast niet kwalijk nemen, dat ik even rondneus.
Laten we dus maar even zien voor iets leuks!”


Latifa stond op en ging naar de kamerdeur.
Latifa: “Het is wel zeker, dat ze grote kamers hebben. En heel veel boekenkasten.
De vader is waarschijnlijk één of ander groot genie, dat kan ik je vertellen.
Nu eens kijken in deze kamer...”


Latifa liep een andere kamer binnen.
Latifa: “Het is hier wel zeer groot. En hier staan nog veel meer boekenkasten.
Ik ben er bijna zeker van dat ze veel lezen dan.
Laat mij eens een kijkje nemen in die boeken.”


Latifa liep naar de boekenkast en begon te neuzen.
Latifa: “Ah, dit boek. ‘Opgelet voor de toekomst’!
Dat zou ik kunnen lezen...”
Latifa nam het boek, tot plots...
Latifa: “Oh! Wat is dat geluid?”


Een geheime deur opende achter de boekenkast.
Latifa: “Oh mijn hemel! Ik heb een geheime doorgang gevonden.
Laten we eens kijken wat ze hebben te verbergen daarbinnen.”


Latifa liep de geheime deur binnen.
Latifa: “Oh! Ik kan dit niet geloven!
Wat is dit allemaal?
Wat zijn al deze rare machines?”


Latifa: “Het ziet er me allemaal zo raar uit.
Waarom verbergen ze het?
Wat is die grote machine daar met die klok?
En waar komt die energie vandaan?
Het lijkt er op dat ik iets ontdekt heb, dat ik beter niet had ontdekt.”


Latifa: “En wat is deze rare machine?
Het lijkt me een of ander transport machine.
Het is veel te geavanceerd voor onze tijd.
Zijn ze buitenaardse wezens? Is dat waarom ze albino ogen hebben?”


Latifa: “Ik denk dat ik de antwoorden op deze computer; of wat het ook is, kan vinden.
Laat ik proberen het aan te zetten.”


Latifa startte de computer en neusde al snel in wat mapjes rond.
Latifa: “Hoe maak je een tijdmachine?
Hoe creëer je een portaal tussen tijd en ruimte?
Al deze formules . Ik versta er niets van!
Cobra is een genie, maar waarom het allemaal verbergen?”


Latifa snuffelde nog wat dieper in de computer.
Latifa: “En kijk eens naar deze bestanden!
Gezocht: Cobra, Viper en Adder. Voorzichtig want ze zijn gewapend en gevaarlijk.
Ze werken onder de naam van de Sinistere Slang Organisatie (SSO),
en zijn uit op wereld dominantie door hun nieuwe wereldorde.
Hun baas blijft echter nog een groot mysterie voor ons politie archief.
Verder onderzoek is nodig, na de mislukte poging hen aan te houden.
Ze namen hun vlucht door tijd en ruimte, van die gekke uitvinder zijn tijdmachine.
We hebben veel goede mankrachten verloren.
De SSO probeert naar alle waarschijnlijkheid de tijd te veranderen,
door de gebeurtenissen te wijzigen die onze toekomst hebben gemaakt.
Deze storing in tijd en ruimte, kan er ook voor zorgen dat onze toekomst wordt vernietigt!
Alles heeft een mening in het gebeuren van de tijd, dat is waarom wij dit het verleden noemen...”


Latifa keek geschrokken.
Latifa: “Ik weet waarschijnlijk teveel nu. Ik dacht dat ik Adder kon vertrouwen, maar het blijkt een illusie!
Nu ben ik in gevaar, en het koninkrijk ook. Wacht... deze software zegt dat de telepoorter actief is.
Breng in de coördinaten. Ik moet dus enkel de coördinaten inbrengen van het paleis, en... oh!
Cobra is daar! Ik ben betrapt!”
Cabra: “Huh? Waarom is mijn geheime deur open? Wie is daar?!”
Latifa: “Ik moet snel ontsnappen, ik hoop dat dit ding echt werkt!”


Latifa liep naar de vreemde machine en ging er op staan.
Cobra: “Wat in hemelsnaam ben jij aan het doen?! Stop daar!”
Latifa: “Sorry, dat kan ik niet!”


Cobra: “Dat zullen we nog wel eens zien...”
Plots activeerde de machine en teleporteerde Latifa weg.
Cobra: “Wat in... hoe is ze hier binnen geraakt, en hoe heeft ze dat kunnen activeren?
Dat is gewoon onmogelijk!”


Cobra: “Neeeeee! Ik ben geruïneerd! Al de plannen!
Ze weet het waarschijnlijk allemaal nu!
Ik denk dat we onze plannen met wat meer haast moeten uitvoeren!
Maar ik zie het niet zitten om dit aan Snake uit te leggen.
Wel, we kunnen nog steeds slagen in onze missie, als ik nu reageer!”


Cobra liep naar zijn monitor en startte te de tijdmachine.
Cobra: “Baas, kan je me horen?”
Baas: “Luid en klaar!”
Cobra: “De tijdstroom is aan het stabiliseren, je kan er nu in springen!”
Baas: “Begrepen!”


De tijdmachine opende zijn deuren en de man kwam erdoor.
Cobra: “Komaan nog een klein beetje verder!”
Baas: “Het zuigt me terug binnen...”
Cobra: “Nee, dat doet het niet!”


Cobra: “Je bent hier nu. Welkom in het verleden!”
Boss: “Sluit, sluit de deuren, jij idioot!”
Cobra: “Juist ja, dat zal ik!”
Cobra sloot de deuren van de tijdmachine.


Cobra: “ Zo dat is dan klaar. Maar we hebben een situatie nu.
We zullen de dingen een beetje moeten overhaasten nu.”
Baas: “Welke situatie?”


Cobra: Wel het slaaf meisje ging een beetje te diep in mijn boeken neuzen, en vond mijn geheime lab!
En naar alle waarschijnlijkheid heeft ze ook meer gevonden, wat ons betreft.
Ze weet waarschijnlijk dat wij proberen de toekomst te veranderen...”
Baas: “Wat zeg je nu? Zijn we ontmaskerd?!”


Cobra: “ja we zijn ontmaskerd...”
Baas: “Jij incompetente idiote wetenschapper! Al wat ik je vraag was maar één taak!
En zelf hier in het verleden, kan je het allemaal opblazen!
Als ik niet beter wit, zou ik je gewoon ontslaan!”
Cobra: “Nou, nou, maak maar geen overhaaste beslissingen.
We hebben nog steeds een kans om te heersen...”


Baas: “Hoe? Vertel me dan toch hoe?”
Cobra: “Wel, we moeten gewoon naar de piramide gaan, en nemen wat van ons is.
Met deze machines die ik uitgevonden heb, kunnen we hun verdediging in slaap krijgen.”
Baas: “Prachtig! Een slaapmachine. Wat een briljant brein...
Wel dan hoop ik voor jou, dat het dit keer wel werkt!”


Adder: “Wat is toch al dat geroep naar elkaar?”
Baas: “Je vader was zo slim om ons te laten ontmaskeren, aan je vriendin!”
Cobra: “Ja, maar ik was niet diegene die haar hier liet slapen.”
Baas: “Hij is anders wel jouw zoon!”


Adder: “Aww, komaan kerels, ontspan! Zoals altijd heeft mijn vader een ander plan dat het allemaal rechtzet. Dat is wat hij noemt een plan B. Doe gewoon zoals hij zegt en gebruik deze apparaten.
Ik weet zeker dat we in mum van tijd zo de macht kunnen grijpen!”
Cobra: “Hier! Nu hoor je het eens van je beste spion!”
Baas: “Oké dan, maar we zullen ons moeten haasten!”


Adder: “Latifa zal al lang alarm hebben geslagen in het paleis. Maar we moeten nu gaan.
Het is nu dat we ten strijd moeten trekken, en Nilesland gaan overnemen!”
Baas: “Dat is wat ik graag hoor! Wel laten weg aan dan!”
Cobra: “Ik gebruik de laatst ingegeven coördinaten die ze invoerde, deze zullen ons exact teleporteren waar zij terecht kwam.”
Adder: “Goed, ik ga dan achter mam, en informeer haar.”


Intussen elders, werd Latifa aan de poort van het paleis geteleporteerd.
Latifa: “Ik kan maar beter de Pharao en de koningin zo snel mogelijk waarschuwen van wat ons te wachten staat! Ik hoop dan ook dat we deze onbekende macht aankunnen. Mag Isis ons bijstaan in deze tijd van oorlog...”

WORDT VERVOLGD...

Binnenkort ook deel 9 en 10.

woow

Hoofdstuk 9: De Inval


Al snel rende Latifa het paleis binnen naar de troonzaal.
Latfifa: “Uwe hoogheid, sorry voor jullie zo grof te onderbreken, maar ik heb iets om jullie voor te waarschuwen.”
Koningin: “Kalmeer wat kind, je lijkt precies omver te zijn gelopen door een kudde kamelen. Vertel maar...”
Latifa: “Mijn vriendje Adder, is een lid van één of andere sinistere organisatie, en ze willen jullie de macht voor zichzelf grijpen!”
Pharao: “Ben jij zeker van die feiten?”


Latifa: “Ik ben daar zelf heel zeker van! Ik vond een geheime kamer met allemaal zeer rare machienes, en één grote machiene die ze de “Tijdmachiene” noemen! Ze zijn vanuit de toekomst, en kwamen naar dit punt in de tijd, om hun toekomst te wijzigen!”
Pharao: “Wat vreselijk! Weten ze dan niet dat je niet mag knoeien met het gaan van tijd, ruimte en geschiedennis?”
Latifa: “Ik denk dat het net dat is wat ze willen. Jullie te ontronen en Nilesland voorhunzelf te grijpen!”
Koningin: “Dank je om ons te waarschuwen kind. Het lijkt er op dat er ons een dreiging te wachten staat, en wij zullen daar op antwoorden!”
Latifa: “Waarschijnlijk zijn ze al onderweg...”


Pharao: “Ga nu maar kind, zoek naar de kapitein, en breng jezelf in veiligheid in de veiligheidskamer.
Latifa: “Dat zal ik mijn Pharao. Ik zal meteen ook de poort laten versterken.”
Koningin: “Goed idee! Wij hebben alvast een plan van ons zelf. Maar wees er bewust van ons niet te komen redden.”
Latifa: “Ik zal doen zoals u vraagt, mijn Pharao en Koningin.”
Latifa verliet de troonzaal en deed wat van haar gevraagd werd.


Pharao: “Wel mijn liefste, het lijkt er op dat het nu aan ons is. Ik sta garantie voor de veiligheid van ons lieftallig koninkrijk.”
Koningin: “We zullen ons niet zo gamkkelijk overgeven.”
Pharao: “Als ze door de versterking zijn, is het aan ons.”


Koningin: “Het zou maar heel onbeleefd van ons zijn, om onze gasten te laten wachten. Laten we ze welkom heten met open armen.”
Pharao: “Mag Isis ons bijstaan in deze dreiging, anderzijds zal ik mijn legertraining gebruiken en hen buiten werpen.”
Koningin: “Een sterke gevangennis, dat is waar ze in gegooit zullen worden!”


De Pharao en koningin liepen naar het midden van hun lange gang.
Opeen stopten ze.
Koningin: “Zo hier is het dan maar. Laten we hen hier opwachten.”
Pharao: “Laat hen maar afkomen, bij de macht van Isis.”


Intussen buiten werden Adder en Snake geteleporteerd aan de poort.
Het paleis was bewaakt door de wachters.
Baas: “Zo hier zijn we dan!”
Adder: “laat de actie maar beginnen!”


Wachter: “Stop daar! Jullie staan onder arrest! Geef jullie over!”
Baas: “Haha dwazen! Ik geef me nooit over! Ga opzij en laat ons door!”
Wachter: “We laten je niet door zolang wij hier staan!”
Baas: “Dan laat je me geen andere keuze!”


Adder hield plots dat slaapapparaat boven.
Adder: “Haha, neem dit maar!”
Adder zapte één van de wachters.


Ook Snake, de baas, nam zijn slaapapparaat boven.
Snake zapte ook de 2de wachter.
Wachter: “Haha! Ons maak je niet bang met dat soort magie...
We... We zullen... Oh nee...”


Ineens vielen de twee wachter tegen de grond in slaap.
Baas: “Zoals ik al eerder zei, jullie gaan niets, en gaan ons gewoon doorlaten.”
Adder: “Wel laten we onze koninkllijk paar niet wachten.”


Adder: “Haha, wat een dwaze verliezers!”
Baas: “Ze kunnen iets beginnen tegen onze uitvindingen uit de toekomst.”
Snake en adder liepen het paleis binnen.
Pharao: “Welkom vreemdelingen. We verwachtte jullie komst...”


Baas: “Stop dat vriendelijk gepraat maar. We zijn hier om de troon over te nemen!”
Adder: “En om over Nilesland te heersen voor eens en altijd!”
Baas: “Dus ik vraag het lief voor de eerste keer, geef jullie over, en er zal niemand iets overkomen!”


Pharao: “Waarom zo onbeleefd? En wat zijn jullie plannen dan met ons?”
Baas: “Dat gaat jullie niet aan! Geef jullie nu gewoon over, anders...”
Pharao: “Jullie gaan jullie zelf overgeven! En daarbij, kunnen we de situatie perfect zelf aan!”
Adder: “We zijn niet bepaald alleen! Meer hulp is eigenlijk nu onderweg!”

Baas: “Beter nog, ze zijn net aangekomen! Achter jullie.”
Opeens teleporteerde Cobra En Viper zich in het paleis achter de Pharao en koningin.
Koningin: “Wat is dit voor hekserij?”
Baas: “Herkeserij genaamd de toekomst! En in die toekomst is er geen plaats voor mensen zoals jullie!”
Adder: “Dus zoals we al eerder vroegen, geef jullie over!”


Pharao: “Doe ik niet!”
Baas: “Cobra, toon onze hoogheid eens wat we doen met diegene die hun oversten niet gehoorzamen?”
Cobra: “Dat zal ik met plezier!”
Baas: “Viper en ik gaan naar de troon, waar ik zal heersen vanaf vandaag!”
Viper: “Aan je zijde baas!”


Cobra nam een speciaal machienegeweer boven.
Cobra: “En als jullie nu zo vriendelijk willen zijn om ons de weg te wijzen naar de gevangennis, zal ik deze futuristische speeltje niet moeten gebruiken...”
Pharao: “En wat is dat?”
Cobra: “Iets dat niets meer van jullie resten overlaat, als jullie niet gehoorzamen!”
Adder: “Dat is een De-ionizer. Het splitst jullie lichaamscellen tot pudding, en brand dan tot er niets meer overblijft!”
Koningin: “Alsjebleif nee! We geven ons over...”


Cobra: “Dat is een wijs besluit van een koninging zoals u. Nu toon ons de weg, zodat we jullie opsluiten.”
Adder: “Jullie kunnen dan blijven leven, tot de baas beslist wat hij gaat doen met jullie.”
Koningin: “Gaan jullie dat ding op ons gebruiken?”
Cobra: “Als ,de baas ons dat opdraagt, ja dan zal ik dat gebruiken!”


Adder en Cobra sloten de koning en koningin op in hun eigen gevangennis.
Cobra: “Dank jullie voor jullie medewerking. En tot zolang de baas niet heeft beslist wat met jullie te doen, blijven jullie hier!”
Koningin: “Voor hoe lang?”
Pharao: “Dit is belachelijk, ik ben nog nooit zo overspeelt geweest.”
Adder: “Zwijg, en geniet gewoon van jullie laatste momenten samen!”


Cobra: “Wij gaan naar de troonzaal, om op de volgende bevelen te wachten.”
Adder: “Probeer vooral niet te ontsnappen!”
Adder en Cobra: “Zien jullie later... hahahaaaaa...”


Koningin: “Wat kunnen we beginnen tegen deze uitvindingen?”
Pharao: “Ik heb die vreemdelingen onderschat. Ze namen dingen mee uit de toekomst waar we ons niet tegen kunnen verdedigen!”
Koningin: “Misschien moeten we dan toch van onze laatste momenten genieten samen...”
Pharao: “ik zou jou, mezelf, noch het koningkrijk opgeven. Niet zonder een echt gevecht!”


Koningin: “Maar als je dan toch gaat vechten, laat me je dan knuffelen en zoenen voor de laatste keer mijn liefste. Want na dit, zal er niets meer zijn voor me om te begraven...”
Pharao: “Ik beloof je, als we dit overleven, dan zullen we hen gooien bij de krokodillen!”
Koningin: “Ik hoop dat we dat nog kunnen, echt.”


Pharao: “Weet dat ik altijd van je houden zal.”
Koningin: “Daarvoor hoef ik je niet dood te hebben, dat weet ik al.”
Pharao: “Moge Isis ons beschermen, voor wat ik weet...”
Koningin: “Laten we dan hopen dat onze gebeden worden gehoord...”

WORDT VERVOLGD...

Spannend verhaal.

Leuke up! Het is wel veel lezen zeg steeds

Dank je, zo meteen deel 10 eens online zetten.

Hoofdstuk 10: Het Geheim Plan


Met de Pharao en de Koningin in de gevangenis, denken ze enkel maar aan de veiligheid van het koninkrijk. Maar wat met henzelf? Tot plots...
Kapitein: “Zijn jullie ons vergeten misschien?”
Latifa: “Ik geloof dat we nog een plan hebben af te werken?”


De kapitein opende de gevangenispoort.
Kapitein: “Nu kunnen jullie zelf naar de geheime kamer gaan en er veilig zijn.”
Latifa: “Wij zijn hier nu om het af te handelen.”
Pharao: “Je hebt een bevel genegeerd!”
Koningin: “En dat is waarom we jullie graag hebben!”


Kapitein: “Als het niet van Latifa afhing waren jullie hier nog steeds opgesloten.”
Pharao: “Ik weet het, mijn verontschuldigingen. Hoe dan ook, wat is jullie plan?”
Kapitein: “Ikzelf heb geen plan, maar Latifa heeft er wel één.”
Koningin: “En wat is het plan dan mijn kind?”


Kapitein: “Leg het ze maar uit zoals je dat tegen mij deed, Latifa.”
Latifa: “Dat zal ik. Iedereen moet toch een eten nietwaar? Met deze kruiden kan ik ze in slaap krijgen. Dus ik ga een risico nemen om naar de eetzaal te gaan en een diner klaar te maken met deze kruiden erin. En van zodra ze honger hebben, zullen ze waarschijnlijk van mijn vers gemaakte schotel eten. Dan is het enkel wachten tot de kruiden hun werk doen.”
Kapitein: “Dat is een briljant plan!”
Pharao: “Je hebt alvast mijn zegen en dat van Isis. Maar ik en de koningin gaan in deze gevangenis blijven. Als je faalt zullen ze je hier opsluiten. En jij kapitein, ga terug naar de schuilplaats.”


Kapitein: “Dat zal ik majesteit. Maar ik keer terug als het plan faalt. Veel geluk Latifa.
Latifa: “Dank je kapitein. Ik ga nu naar de eetzaal, ik hoop dat ze te druk bezig zijn met kibbelen, zodat ze me niet opmerken.”
Koningin: “Veel geluk kind.”
Latifa vertrok richting de eetzaal.


Latifa kwam al snel aan in de eetzaal.
Latifa: “De eetzaal ziet er verlaten uit. Nu rustig en stil zijn zodat ze me niet opmerken.”


Latifa opende de proviandkast.
Latifa: “Laten we een kijken. Ik kan bouillon maken. Ik neem dit, dit, en oh ja dit ook. Nu maar snel aan de slag.”


Latifa: “Nu dit even snel snijden, dan dat, en dit ook nog. Snif, oh het ruikt nu al zo heerlijk. Ik kan beter snel zijn, voor ze me opmerken of horen. Dit gaat een succes worden.”


Latifa: “En nu het vuur op en opwarmen. En dan nu Latifa’s geheime ingrediënt toevoegen.”
Latifa gooide het slaapkruid in het eten.
Latifa: “Zo dat volstaat met de kruiden. Als ze dit eten, vallen ze in een diepe slaap.”


Na enig tijdje was Latifa klaar met koken.
Latifa: “Het ruikt echt heerlijk, en je kan gelukkig de kruiden niet ruiken. Nu het klaar is, steek ik het in de proviandkast, en hoop ik maar dat ze het opmerken. En dan is het nu de hoogste tijd om weer te verdwijnen uit deze eetzaal.”


En zo keerde Latifa al snel terug naar de geheime kamer waar ook de kapitein op haar terugkeer wachtte. Ze was gelukkig niet ontdekt in het doen van haar acties.


Intussen niet veel later in de troonzaal.
Cobra: “Dus hiervandaan ga je Nilesland heersen? Het ziet er zo een zielloze plaats uit.”
Baas: “Zielloos? Als het niet aan jouw snelle daden lag, was je nu werkloos!”
Viper: “Kerels, laten we geen energie verkwisten in het vechten met elkaar.”


Cobra: “Je hebt gelijk. We kunnen de plaats later nog herinrichten.”
Baas: “Het is fijn zo voor mij. Maar mijn maag is leeg. We zouden beten wat eten zoeken.”
Viper: “Wel, laten we dan eens een kijkje nemen in de eetzaal en zien wat er te eten valt.”
Adder: “Dat lijkt me een geweldig idee.”


Onze vijanden begaven zich al snel in de eetzaal.
Viper: “Laten we eens kijken in de proviandkast. Ik ga echt niet liggen koken.”
Baas: “Jij zal dat toch doen als ik het je zo beveel.”
Viper: “Dat zullen we dan nog wel eens zien.”


Viper: “Wel kijk eens naar dit. Ik heb wat bouillon gevonden.”
Adder: “Is het nog wel vers genoeg?”
Viper: “Het ruikt toch heel heerlijk. Laten we dit opeten.”
Baas: “Moeten we nu echt restjes eten?”
Viper: “Het is dit of niets! Jouw keuze baas!”


Baas: “Dan denk ik dat dit wel volstaat.”
Viper: “Ik weet zeker van wel ja. Neem wat, het smaakt heerlijk!”
Cobra: “Inderdaad, ze heeft gelijk. Lijkt net of het 5 minuten geleden is klaar gemaakt, bij wijze van spreken.”


Al snel begon iedereen goed te eten.
Baas: “Dit voedsel is toch nog lekker om restjes te zijn.”
Cobra: “Geniet er nu gewoon maar van.”
Adder: “Ik ga de gevangenen wat eten brengen als we klaar zijn.”
Baas: “Waarom, Laat hen gewoon uithongeren.”


Cobra: “Neen dat doen we niet!”
Baas: “Ik doe wel even snel de afwas dan. Mijn nieuw paleis hoeft nu nog niet te stinken.”
Viper: “Dit paleis stinkt nu al, het is gewoon zo oud!”
Baas: “Maar het zal wel de toekomst wijzigen!”
Cobra: “Alleen maar als we lang genoeg aan de macht blijven, en van die koninklijken af geraken...”


Baas: “Wel ik denk ook dat we dat moeten doen.”
Viper: “Wat?”
Baas: “Ons van de koninklijken ontdoen. Ga naar de gevangenis met Cobra, en gebruik de De-ionizer op hen.”
Viper: “Haha! Wat een heel leuk idee!”
Cobra: “Snel en efficiënt!”


Baas: “In tussentijd keer ik dan maar eens terug naar...”
Viper: “Ik voel me niet zo goed plots... ik denk dat ik in slaap val?”
Adder: “Mijn hoofd tolt ook ondersteboven... ik voel me zwaar worden...”
Cobra: “Uh-oh... We hadden niet van dat heerlijk eten mogen eten...
Baas: “O... voel me ook slaperig...”


Plotseling viel iedereen van de vijanden in slaap in de eetzaal.
Het plan werkte dus duidelijk.


Kort daarop kwamen Latifa en de kapitein binnen.
Kapitein: “Goed gedaan Latifa!”
Latifa: “Ja, het plan werkte perfect. Ze zijn allemaal diep en vast in slaap.”
Kapitein: “Denk je dat je me ook kan leren koken?”
Latifa: “Dat zou mij dan zo goed als werkloos maken. Dus ik pas Kapitein.”
Kapitein: “Daar kan ik mee leven.”


Latifa: “Wel laten we dan nu het vuil wegzetten.”
Kaptein: “Laten we de boel gewoon opruimen. Ik neem de mannen, neem jij de vrouwen.”
Latifa: “Goed, laten we er snel aan beginnen.”


Een tijdje later, werden onze vijanden wakker...
Cobra: “Oh jee... Waar zijn we? Wat is hier gaande?”
Viper: “Ik denk dat ze ons te slim af waren...”
Cobra: “Dan nog, waar zijn we?”
Adder: “Oh, mijn hoofd, wat is er aan de hand?”
Viper: “Waarom is het hier zo donker?”
Baas: “Kan er iemand hier een licht aandoen?”


Plots ging het licht aan.
Koningin: “Is dit zoals jullie wensen?”
Cobra: “Wa... Wat?”
Baas: “Oh geweldig, we zijn in het gevang!”
Cobra: “Niet voor lang. Ik neem gewoon even mijn De-ionizer... Waar is het?”


Pharao: “Dacht je nu echt dat je hier zo ongestraft mee weg komt? We hebben jullie allemaal ontwapend. Er is geen ontsnappen!”
Koningin: “In feite zelfs beter nog, ik denk dat we jullie gewoon aan de krokodillen voeren!”
Pharao: “Maar dat zal voor binnen 10 minuten zijn.”
Koningin: “Maar eerst vertel je ons maar waarom dit moest allemaal? Nu!”


Baas: “Ik haat jullie gewoon echt allemaal!”
Koningin: “Begin maar niet te flirten. I vroeg waarom je hierheen kwam?!”
Cobra: “Dat is een vraag je nooit te weten zal komen!”
Pharao: “Praat, of anders maken we jullie dood heel erg pijnlijk!”
Cobra: “Denk maar niet te snel dat je ons te slim af bent!”
Baas: “Zwijg! Ik hoop echt dat je weet wat je doet, idioot!”


Cobra: “Ben ik een uitvinder of niet? Ik krijg ons hier weg!”
Koningin: “Hoe? Jullie zijn ontwapend!”
Cobra: “Ik heb nog altijd iets achter de mouw steken...”
Baas: “Is dat zo?”
Cobra: “Met dit toestel, teleporteer ik hieruit, terug naar huis. Ik denk dat het tijd is voor onze grote ontsnapping!”
Baas: “Vroeg of laat, maar liefst nu?”


Cobra: “En als ik op dit kleine knopje duw, dan gaat er iemand ‘poof!’
Snake werd weg geteleporteerd.
Viper: “Oh wat ben je goed!”
Kapitein: “Stop dat onmiddellijk!”
Adder: “Kom en laat het ons?”


Alweer drukte Cobra op twee knopjes.
Ook Adder en Viper werden weg geteleporteerd.
Cobra: “Oh! De gevangenis ziet er al een stukje leger uit, nietwaar?”
Koningin: “Stop die hekserij, nu!”
Cobra: “Nooit! En beter nog, klooi nooit met mij! Cobra, de grootste uitvinder in de wereld!”
Kapitein: “Halt!”


Cobra: “Tot sinds dan maar!”
Ook cobra verdween via teleportatie.
Koningin: “Oh nee, ze zijn allemaal ontsnapt! Wat doen we nu? Wat als ze terug keren?”
Latifa: “Ze zijn ontsnapt, maar we moeten nu reageren!”
Koningin: “Hoe bedoel je?”
Latifa: “Ik weet waar ze wonen!”
Pharao: “Geweldig!”


Pharao: “Kapitein?”
Kapitain: “Ja Sire?”
Pharao: “Ga met Latifa naar hun schuilplaats, en blaas er alles op! Vernietig alles wat ze er hebben!”
Kapitain: “Dat zal ik zeker, Sire.”
Pharao: “Keer daarna terug, en geef me een volledig rapport! Als zij een oorlog willen, dan zullen ze een oorlog krijgen!”
Kapitein: “Ik ga meteen wat wachters verzamelen en dan vertrekken we meteen!”
Latifa: “En ik toon jullie de weg...”
Kapitein: “Geweldig!”

WORDT VERVOLGD...

spannend hoor

Leuk en spannend, luckyboy1983. up?

het vervolg komt een dezer wel eens "up".
Maar zit voorlopig zonder computer. (gecrashed)
en gelukkig heb ik alles op "backup" staan.
Dus het vervolg komt er zeker, van zodra het kan.