5e update.

Hij lacht lief terug, en ik steek mijn hand uit.
‘Ik ben Ymre Levenslang, ik ben hier net komen wonen, en hoe mag ik jou noemen?’
‘Ik ben Dustin Langerak, leuk je te ontmoeten, Ymre!’ lacht hij vrolijk naar me.
Zijn ogen kijken me lief aan, en er komt me een raar gevoel boven..

Al snel gaat ons gesprek vloeiend…

En dan kom ik erachter dat hij een partner heeft, Iliana, dan voel ik me erg bedroeft.
‘Maar ik kan het niet meer zo goed vinden met Iliana, snap je!?’
‘Waarom dan niet, Dustin?’ Een blijdschap komt me tegemoet.
‘Nouja, ze is zo bezig met andere dingen, net alsof ik niet meer besta!’ zucht hij. ‘En hoe gaat het met joun liefdesleven, ymre?’
‘Nouja, ik heb denk ik de ware nog niet gevonden, tenzij..’ Ik maak mijn zin niet af.
‘Tenzij wat?’ Dustin kijkt me vragend aan.
‘Ach, laat ook maar!’ lach ik terug.
Dan zie ik hoe laat het is.
‘Sorry Dustin, maar ik moet naar mijn werk!’
‘Oke, spreken we nog een keer af? Hier heb je mijn mobiel nummer, bel me!’
‘Ja, zal ik doen!’

Snel ren ik naar het gemeentehuis, en ga druk aan het werk.

Al vroeg ben ik weer thuis, en ik pak mijn mobiel.
Langzaam toets ik het nummer van Dustin in.
‘…’
‘Dustin, met Ymre!’
‘…’
‘Goed, ben net thuis.’
‘…’
Ík vroeg me af of je zin hebt om langs te komen…’
‘…’
‘Meteen?! Is goed!’

‘…’
‘Bij het strand, achter de familie Wolff.’
‘…’
‘Ja, ik woon op het strand!’
‘…’
‘Oke, tot straks!’
Blij hang ik op, Dustin komt er straks al aan!

En al snel is hij er.
‘He, Ymre’ lacht hij vrolijk.
‘Daar ben je dan!’
‘Klein huisje, maar wel mooi hier, het uitzicht, wil je ruilen?’
‘Nee!’ lach ik naar hem, ‘voor geen goud!’

‘Misschien kom ik hier ooit wonen…’
‘Hoe bedoel je?’ vragend kijk ik hem aan.

‘Mijn liefde voor jou is groot geworden, al na onze ontmoeting in het park..’
‘Dustin, je bent getrouwd!’ stoor ik hem in zijn verhaal.

‘Weet ik, maar het gaat niet meer zo goed ja, tussen Iliana en mij..’

‘Ik loop te hard van stapel, sorry, als je wilt dat ik naar huis ga..’

‘Nee Dustin, wat jij voelt, geldt ook voor mij..’
‘Ik wist het..’ fluistert hij. ‘Maar het is niet erg, maar woon jij graag in zo`n klein huis?’

‘Ik heb niet veel geld, maar ik voel me hier wel gelukkig!’ lach ik naar Dustin.

‘Dat kan ik me best voorstellen.’

Ons gesprek gaat lang door, en we praten over onze interesses, familie.

Maar dan kijkt hij op zijn horloge.
‘Sorry Ymre, maar ik moet gaan.’ Dan geeft Dustin mij een kkuffel, en met zijn hand gaat hij door mijn haar.

‘Ik hou van je..’
En met die woorden loopt hij dan ook weg.
Ik kijk hem na, en dan schreeuw ik; ‘Ik ook van jou!’

‘Blij stap ik in mijn bed, en droom…

Terwijl de vliegen boven mijn bordje zweven.

De volgende ochtend stap ik onder de douche, ik ontbijt en ga daarna nog even naar de wc.

Al snel hoor ik een zacht getoeter, en ren naar de weg toe.

Maar de naam Dustin gaat steeds door mijn hoofd…

We rijden zachtjes over de weg, en de auto maakt een hoop lawaai.

Als ik dan op mijn werk ben, krijg ik 2 kansen:
1. Ik moet naar het zakenkantoor en ik moet een presentatie houden.
2. Ik moet papieren naar het politiebureau brengen.
Allebei accepteer ik de kansen.

En na mijn werk krijg ik de mededeling dat ik promotie heb gemaakt!
‘Ik wordt stemmenteller en ik heb een bonus van 288 verdiend!
Nu verdien ik 31 per uur, en ik werk van 9:00 tot 15:00.’
Blij loop ik uit het gebouw, en ren naar het politiekantoor.

Om de papieren te brengen.