Lynndorian was weer eens eerder wakker dan dat ik was en lichtelijk ontevreden...dit liet hij blijken door luidkeels te schreien. Het zonnestraaltje heeft ook wel eens last van boze wolkjes! Maar gelukkig nooit voor lang. Na een schone luier en een flesje melk begon zijn humeur al weer op te klaren. Ik besloot om het ontbijt klaar te maken, maar tot mijn verrassing was Brent mij al voor. Hij kon best wel goed koken en ik complimenteerde hem hiermee.

Dank je Zir, ik heb in mijn korte mensenleven veel gereisd en tijdens mijn reizen heb ik onder andere veel recepten geleerd. Ik probeer zo af en toe wat nieuws te koken.
Zir? luister je wel naar me? Ik keek op en staarde in het ietwat verwarde gezicht van Brent..ahm, de recepten bedoel je toch?
Ja dat...en ik vroeg of je wellicht zin had om vanmiddag mee te gaan naar de stad, er schijnt een Simfest te zijn.
Oh, het spijt me Brent, ik zat met mijn gedachten bij...(ik kon hem niet vertellen over Nemir, nog niet..)...bij hoe wij elkaar eigenlijk ontmoet hebben, het is een poosje geleden...(loog ik).
Er kwam een twinkeling in Brent zijn ogen. Hij stond op van de eettafel en ging zitten in zijn luie stoel, hij zei een poosje niets, maar neuriede een beetje. Brent? vroeg ik.
Ik kan me dat nog herinneren als de dag van gisteren Zir, ik ben verbaasd dat jij als elf je dat niet meer herinnert?
Oh..dat is het niet, stamelde ik, ik denk er alleen niet zoveel aan, vooral niet na wat er recent is voorgevallen.

Ah! mijn excuses oude vriend, ik kan me nog niet eens half voorstellen hoe dat moet zijn geweest, dom van me...
het is al weer lang geleden dat ik voor mijn werk op pad moest om archeologische plekken te bezoeken. deze plekken waren lang niet altijd even gemakkelijk te bereiken en deze keer kreeg ik een echte uitdaging. Ik moest daar gaan waar nog nooit iemand van terug gekomen was..in ieder geval, dat werd beweerd.
Ik geloofde hier natuurlijk niets van... ik was meneer scepticus. Ik stapte in mijn vliegtuig en zou wel eens laten zien dat ik die plek wel kon vinden. Zo gezegd, zo gedaan.
Toen ik eindelijk boven het gebied aan kwam kon ik mijn ogen niet geloven! zoiets had ik nog nooit gezien en..heey..het kwam allemaal ineens op mij af, wat hoe?!! mijn vliegtuig was plots onbestuurbaar geworden en ik bleek in een vrije val te zijn geraakt, Ik weet niet veel meer van de gebeurtenissen die hierop volgden...



Ik onderbrak hem toen hij even stil viel. Ik kan mij dat gedeelte nog wel herinneren Brent.
Onze clan kwam net terug na een jacht op de Grennn, helaas zonder succes. Ik besloot om een andere route te nemen dan de rest en stuitte zodoende op jou. Je lag naast dat...brandende vliegding en ik wist meteen dat je daar weg moest. Ik heb je daarop meegenomen naar mijn familie. Je was gelukkig alleen bewusteloos en je had rook ingeademd, wonder boven wonder had je alleen kneuzingen en een paar schaafwonden, welke ik met elfenkruiden behandeld heb.
Na 2 dagen bedrust ontwaakte je.

Geweldig om weer een update van je te zien. Nog steeds spannend. Ben benieuwd na die 2 dagen bedrust

Dank je Ik probeer weer wat eerder te uppen, maar druk met mijn werk, vriend, familie, Sinterklaas helpen ^^

Erg leuk

Jeej! Weer een update
Ik moet er wel weer even inkomen, maar je schrijft nog steeds heel mooi!

Thx update in de maak

Terwijl jij lag te slapen had ik mijn familie ingelicht over wat er was gebeurd.
Mijn ouders waren beter bekend met de mensenwereld dan ik en wilden jou dan ook zo snel mogelijk ontmoeten.
We spraken af om samen te komen in de tuinkamer om kennis te maken.
Moeder had een keur aan koekjes en cakejes gemaakt, geserveerd met heerlijk geurende lavendelthee. Ze hield erg van koken en bakken...
Hmm, dat weet ik nog erg goed Zir, die cakejes waren verrukkelijk! En ik was verbaasd over het feit dat jouw ouders niet schrokken van een mens in jullie wereld.

Beste Brent, zei Janarosa, welkom in ons huis en ons landgoed. Alhoewel het voor ons de eerste keer dat wij een mens te gast hebben in onze wereld, zijn we niet geheel onbekend met jullie wereld. Wij leven reeds een paar duizend jaar, niet dat we onsterfelijk zijn...nee, we verouderen echter veel langzamer dan een mens. In deze duizenden jaren hebben we de vele dunne sluiers tussen onze werelden kunnen ontdekken, welke voor de mens niet zo eenvoudig te vinden zijn. Ik verbaas mij dan ook enigszins dat jij hier wel wist te komen. Maar dat terzijde.

Als ik mag onderbreken lief,sprak Zolin. Ik zal op onderzoek gaan waar de dichtstbijzijnde sluier is, zodat we jou weer veilig naar huis kunnen brengen. Op voorwaarde dat je hier niet weer terugkomt. Wij zouden graag de rust en vrede van de elfenwereld willen bewaren en helaas gaat dat niet met de oorlogszuchtige geest van de mensheid. Begrijp mij niet verkeerd, ik heb vele mensen gezien die leefden en lief hadden net als de elfen, maar er bestaat ook een andersdenkende mens...daarbij komt dat wij ook een klein probleem hebben met een mensachtige, genaamd de Grennn, maar dat lossen wij zelf wel op.
Zirrilion mijn zoon, ik neem aan dat jij Brent zolang onder jouw hoede neemt? Dan is dit gesprek voor nu ten einde en ga ik op zoek naar de sluier.

Ja vader, dat is in orde. Zo gezegd zo gedaan.



We spendeerden veel tijd samen, ik heb echter geen idee hoelang je nu eigenlijk bent gebleven.
Vanaf het begin hadden we een vriendschappelijke band en ik wist dat jij niet één van de mensen was waarvoor vader mij gewaarschuwd had. We hebben geprobeerd elkaars taal te leren schrijven, wat toch niet zo gemakkelijk bleek te zijn als het spreken ervan.

Je hebt mij erg veel bloemen, planten en kruiden laten zien en geprobeerd om mij uitleg te geven over hun geneeskrachtige gaven, maar het was helaas niet aan mij besteed mijn beste.
Nee, wat ik liever deed was samen met jou eindeloze ritten maken op jullie paarden Sunrise en Starsinger, daar kon ik echt van genieten mijn vriend.



Ik begon een beetje te lachen en Brent vroeg wat er was.
Was dat echt wat je als liefste deed? Volgens mij praatte je nog het allerliefste met mijn zus Jinna,
of heb ik het mis?

Ohh Zir! Nu laat je me nog blozen ook...en dat op mijn leeftijd.
Ja ja, ik moet toegeven dat ik Jinna echt ongelooflijk mooi en tegelijk ook nog eens intelligent vond.
Ik praatte graag met haar en volgens mij vond zij mijn gezelschap ook niet erg.
We spraken graag af bij de fontein in jullie tuin en konden daar dan uren samen filosoferen over de meest uiteenlopende onderwerpen. Helaas waren de gevoelens die ik voor haar had, niet wederzijds en zag zij mij als een goede vriend of jongere broer, zucht...



Troost je mijn vriend met de gedachte dat Jinna destijds reeds verliefd was op Saulon en zij zou nooit voor een mens gekozen hebben, ondanks dat ze je inderdaad erg aardig vond...

Ik probeer snel weer te updaten

leuke update

Dank je ik weet dat het even duurt, maar ik ben ondertussen tante geworden van een erg lief meiske en tsja..zij gaat natuurlijk even voor^^

BUMP!(eigen topic) Jaaa, Spider is er nog en ik probeer snel een update te plaatsen, maar het is erg druk op mijn werk- en thuissituatie. Tevens is mijn Sims op mysterieuze wijze gereset, waardoor ik mijn elfen kwijt ben geraakt en tevens hun haardracht :/ ik probeer uit alle macht om de vlecht voor mannelijke sims terug te krijgen, maar dit lukt mij niet. Het is er 1 van Nouk sims? zo iets...ik zoek dus (erg) lang haar voor mijn sims, wat er tevens natuurlijk uitziet. Dit laatste ontbreekt nog weleens ;P

Weet iemand nog een goede (nieuwe) site met lang haar voor mannelijke sims?
Of welk programma nog maar te gebruiken om zip-files makkelijk te openen, wat ik nu heb snap ik niet :/

Om zip items te openen moet je winRAR downloaden. Dit progamma blijft na de 45 dagen trail gewoon werken.
Als je googlet voor lang haar, kom je behoorlijk wat opties tegen. Vaak zijn er ook mensen die zorgen ervoor dat vrouwelijk haar voor mannen wordt.
Hieronder wat links naar wat mannelijk haar;

Anubis heeft een aantal hair conversions op zijn site staan. Het is echter wel haar tot aan de schouders (van wat ik gevonden heb).
Bij Anto is er een lange paardenstaart voor mannen geconvert.
Als je even googled, komen er ontzettend veel opties beschikbaar. Er zal vast wel wat voor je bij zitten

Ah winRAR, ja die zocht ik, Ik heb wel download programma's, maar daar had ik steeds ruzie mee, of ik snapte er geen biet van, kan natuurlijk ook Maar met deze gaat het gewoon heel gemakkelijk^^
Ik heb ondertussen alweer 2 kapsels toegevoegd, dank je

Mijn elfjes, nee nooit vergeten...wel moeilijk om bij te houden en 2x het spel kwijt door onnodige resets helaas, waardoor er zulke enorme gaten tussen de hoofdstukken zitten gelukkig had ik nog op tijd een aantal screens opgeslagen


De tijd verging en aan alles komt helaas een eind...zo ook aan ons samenzijn.
Vader had na een aantal maanden van speurwerk de oude poort tussen onze werelden gevonden, geheel overwoekerd door doornstruiken, hedera en kamperfoelie.
Vader maakte het toch wel iets trieste nieuws bekend tijdens het ontbijt in onze familie eetzaal.



De tijd is gekomen om te gaan Brent... alhoewel ik er zelf geen problemen mee heb om een mens zoals jou in onze wereld te hebben, is niet iedereen in de elfenwereld gecharmeerd van deze gedachte. Ik ben aan de ene kant dan ook blij dat ik de poort naar jouw wereld heb ontdekt.
Op dat moment zweeg iedereen...Brent keek zwijgend naar mij en Jinna leek een traan weg te slikken. Moeder hield zich tevens wijselijk stil.
Ahumm...hiermee doorbrak vader de stilte. Als je uitgegeten bent Brent, zou ik je willen verzoeken om je spullen bij elkaar te zoeken. Ik ben...klaar om naar huis te gaan Zolin, sprak Brent met een zachte stem. Hij stond op, en liep vervolgens naar zijn verblijf.

Die middag werd er niet veel gezegd, we bekeken nog enkele foto's die Brent met zijn ehh...Ka-ma-ra?, zo heet het geloof ik, had gemaakt. Vader stond er op dat Brent ze zou verbranden, maar ik vroeg of ik ze in plaats daarvan mocht houden. Vader stemde stilzwijgend hierin toe.
*zucht* ons mooie huis...mijn lieve familie..


Tegen de avond verzocht vader Brent hem te volgen, Brent nam afscheid van moeder en Jinna.
Vader had tevens mij verzocht om mee te komen, aangezien hij begreep dat onze vriendschap erg sterk was. We reden ongeveer een uur per paard toen we bij de poort aankwamen. Het was al aan het schemeren en de weeïge geur van de kamperfoelie vulde de avondlucht.
Vader zijn stem doorbrak wederom de stilte: Dit is het moment Brent, de sluier is al aan het vervagen, ga nu het kan.

Brent en ik omhelsden elkaar en namen toen voor altijd afscheid...tenminste, dat dachten we.

Mooie up en screens

Mooie screens!
Ik moet nog een keertje de tijd nemen om alles te lezen..

Wat leuk dat je nog steeds bezig bent. Mooi gedaan weer

Dank jullie wel

Net alles gelezen en ik vind het echt een super verhaal!

mooi deel!

en hele mooi screens