Update 8: Felicitaties uit Sunset Valley
Ik schrok toen ik vanochtend op de kalender keek. De dag had ik gemarkeerd met een roze stift, dat betekende maar 1 ding: De verjaardag van May.
Maar ik ben er helaas niet bij, ik zit hier aan een stel huizen te werken terwijl mijn vrouw en kinderen feestvieren. Soms vraag ik me af waarom ik zo stom ben geweest om die projecten aan te nemen, maar goed, het is nu eenmaal zo. Mijn andere baan gaat waarschijnlijk toch niet lukken en er moet geld binnenkomen.
Die ochtend kwam Flore als eerste uit bed. Ze had zin in vandaag, haar zusje is jarig! Op de wekker stond 5:30, erg vroeg dus. Maar dat deerde haar niet.

In de kamer er naast lag May nog te slapen, maar niet voor lang, want daar was Chrissy al om haar te wekken.
Flore hoorde haar binnengaan en ging ook snel naar de babykamer.

"Goedemorgen mammie." Zei Flore zacht en lief.
"Goedemorgen liefie." Antwoordde Chrissy op dezelfde toon.
"Zullen we nog een liedje zingen?" Vroeg Flore.
"Ja dat doen we straks als we beneden zijn, oke?" Zei Chrissy. Ze pakte May uit de wieg.

"Hallo May, het is vandaag je verjaardag! Je wordt al weer oud hoor." Zei Chrissy met een piepstemmetje.
Ze draaide zich om en liep naar beneden.
"Kom je Flore?" Riep ze vanaf de gang.
"Ja kom eraan!" Antwoordde Flore.

Flore keek naar buiten. Ze kon heel de straat zien, en vanaf hier kon je ook een stukje van het meer van Twinbrook zien. Ze vond dit wel een leuk dorp om te wonen, maar toen ze de foto's uit haar babytijd zag van Sunset Valley was ze meteen verliefd. Zo mooi was hun huis toen, en het stond aan het strand. Ze wilde dolgraag terug verhuizen, maar in de werkelijkheid ligt dat veel moeilijker. En bovendien waren ze nog niet zo heel lang geleden hier heen verhuist.

Toen ze in de keuken kwamen pakte Chrissy een grote taart uit de koelkast. Die had ze de vorige avond nog gemaakt en Flore was zeer te spreken over het resultaat. Als Chrissy haar niet tegen had gehouden was hij al op voordat de kaarsjes uit waren.

Ze zongen 'Happy Birthday' en May lachte het hele lied heel hard mee. Ze vond het geweldig, zo lekker vrolijk in de ochtend. Wat dat betreft kan ik daar nog wel wat van leren, ik ben geen ochtendmens.
"Doe jij ze dan uitblazen?" Vroeg Chrissy aan May.
May snapte het niet, dus Chrissy deed het zelf. :taart
May groeide op!
Ze kreeg mijn haarkleur, en de ogen van haar moeder.

Schattig he?

"Kom Maytje, eerst even eten en dan gaan we jouw haartjes eens aanpakken." Zei Chrissy glimlachend.
"Ik wil ook nieuwe haren!" Zei Flore.
Chrissy moest erg lachen.
"Haha, Flore toch." Lachte ze. "Ik ga haar haar alleen wat anders doen."
"Oh, oke." Antwoordde de kleine meid met een bedenkelijk gezicht.

"Zo, dit is nu jouw stoeltje." Zei Chrissy lief. Op dat moment ging haar telefoon, snel en gespannen nam ze op.

(De bug zit er nog steeds in, Chrissy kan haar telefoon niet gebruiken en Jay wel. Is een beetje raar maar dan weet je het

)
"Hallo met Christa Greenhill." Zei Chrissy.
"Met mij!" Riep ik blij.
"Feliciteer jij May even voor mij?" Vroeg ik blij. Chrissy deed dat meteen, en pakte de telefoon weer op.
"Hoe lang blijf je nog weg schat, ik mis je zo." Vroeg Chrissy stilletjes.
"Ik ook!" Riep Flore op de achtergrond. May brabbelde ook wat maar dat was meer een reactie op Flore.
"Ik heb goed nieuws, ik ben over 4 dagen weer thuis! De projecten zijn overgenomen door een vriend van mij." Zei ik.
"Oh! Dat is geweldig!" Zei Chrissy blij.
"Tot snel!" Zei ik.
"Doeg!"

"Komt papa weer thuis?" Vroeg Flore opgewonden.
"Ja, over 4 dagen al." Zei Chrissy opgetogen.
"Woehoe! Papa komt weer terug!" Riep Flore blij. "Maak je dan ook taart?"
"Dan maak ik weer taart schat." Antwoordde Chrissy lachend.

Chrissy liep naar de koelkast en pakte een bord voor May.
"Heeft May honger?" Vroeg ze lief.
May reageerde enthousiast.
"Ooh, je hebt mijn ogen!" Zei Chrissy blij. May begon met eten, en dat ging net als bij Flore niet echt 'vlekkeloos'. "En helaas de tafelmanieren van je vader." Voegde ze daar aan toe.
Flore lachtte. "Jij kan ook zo eten hoor!" Nu lachtte Chrissy, dat klopte ook wel.