Na mijn 20e verjaardag vertrok ik naar mijn huisje. Op het feest waren veel vrienden en vriendinnen gekomen van de middelbare school. Een aantal ging ook beginnen aan de 5G. Hun familie zal uiteindelijk tegen mijn familie moeten strijden om de prijs. Raar om het zo te bedenken.
Ik stap uit de taxi, bedank de man en geef hem wat geld. Dan kijk ik naar mijn huisje. Nu snap ik waarom ze het huisje helemaal gratis aan mij geven. Er zitten een aantal fouten aan de buitenkant. Zo kan je zien dat de ramen niet goed zijn geplaatst. Maar ach, wat maakt het uit? Kijk die ruimte om het huis heen! Wat een groot stuk kavel! Het huisje is groot genoeg voor mij alleen en als de tijd rijp is ook voor een tweede bewoner. Misschien kan ik zelfs een kamer verhuren als er teveel kamers zijn.
Als ik binnen kom in het huisje zie ik dat er nog helemaal niets in staat. Geen meubels, geen douche niets. Die moet ik dan nog vandaag gaan kopen. Misschien zitten er wel meerdere addertjes onder het gras. Wel zie ik een brief liggen achter de deur. Ik raap het op, maak het open en begin te lezen.
Als ik het goed begrijp staat er in de brief dat er bij de kringloopwinkel een douche, wc en een bed voor me klaarstaan. De rest moet ik zelf kopen. Ik ben niet zo goed in het inrichten van huizen dus autmatisch zoeken mijn handen het mobieltje in mijn broekzak. Dan typ ik het nummer van Jamey in.
'O. MY. GOD. NATUURLIJK KOM IK! IK KOM JE METEEN OPHALEN! TOEDEEELS!’ Schreeuwt Jamey overdreven door de telefoon als ik hem vertel dat ik hulp nodig heb. Wat een schat is het toch.
Terwijl ik buiten sta wacht ik op Jamey. Het is een lieve jongen, ik ken hem al sinds de middelbare school. Hij is vorig jaar 20 geworden, dus kan niet mee doen aan een 5G. Al hoewel ik zeker weet dat hij me wilt helpen. Jamey heeft verstand van bijna alles, van jongens, kleding, inrichting, nieuwe trends en natuurlijk celebs. Op de middelbare school is Jamey uit de kast gekomen, en dat viel bij iedereen goed. Iedereen wist al sinds dat Jamey klein is dat hij op jongens viel. Het is een schat van een jongen, en daarom ook jammer dat hij nog geen vriend heeft gevonden.
Als ik het geluid van een toeterende auto hoor schrik ik op en loop naar de witte auto van Jamey.
Zwaaiend loop ik naar de auto en meteen als ik de deur open doe begint Jamey te ratelen.
'Courtney, je ziet er weer eens prachtig uit.' zegt hij als hij een zoen op mijn wang geef. Hij knipoogt naar me en geeft dan gas. Als we bij de winkel zijn aangekomen zet Jamey zijn auto weg en lopen we naar binnen. Voor het rek met verf blijven we staan.
'Kies jij maar, ik betaal.'
Wanneer Jamey alles heeft uitgekozen en heeft aangekruist op het formulier, zodat het gelevert kan worden, loop ik naar een van de medewerkers.
'Mag ik u wat vragen?'
'Maar natuurlijk.' De man loopt om de kassa's heen en gaat voor me staan. Ik leg uit dat hier een paar meubels voor me klaar liggen, en dat ik graag nog wat andere meubels wil laten bezorgen. Hij knipoogt naar me.
'Komt voor mekaar, m'vrouw.' zegt de man met een nogal plat accent. Ik walg ervan. Maar zo te zien vind Jamey het een lekkerding want die kijkt me betekenvol aan.
Ik geef het adres aan de man. Dan lijkt het alsof hij een arm om me heen wilt leggen, maar hij pakt een pen. Alweer knipoogt hij en dan loop ik samen met Jamey weg. Bah, wat een vunsbak.
