ik ben al een tijdje bezig met een tussenverhaal, wat eig maar 1 deel moest duren, maar het worden er blijkbaar meer
ik hoop dat jullie het leuk zullen vinden
het verhaal gaat over een meisje die mentaal nog heel jong is en er heel kinds uit ziet voor haar leeftijd, haar kamer is ook erg kinds, uit eindelijk krijgt ze een make-over, wat erna gebeurd hou ik nog voor me
dank u , ik wilde gister wel het eerste deel plaatsen maar ik was niet thuis
ik ging kwart voor 11 weg en was pas om half 9 thuis
_______________________________________
haay, dit is mijn familie
mijn vader, Johnny Roberts
mijn moeder, Mandina Roberts
en ik Mabel Roberts, ik ben 21 jaar, mentaal 6, mijn lievelings kleur is roze, en mijn lievelings knuffel is Teddy
het liefst kijk ik kinder-tv omdat dat leuk is en dan krijg ik meestal zin om te schommelen
wat ik daarna ook doe
"hè schat" zei mijn vader tegen mijn moeder"ik denk dat wel Mabel moeten opgeven voor, Home with the face make-over"
"nee nee nee" zei me moeder"daar komt niks van in, als ze graag zo wil zijn dan moet dat toch?"
"ja, maar als wij er niet meer zijn en zij is dan nog mentaal 6, wat dan? dat overleeft ze niet"
"je hebt gelijk Johnny, alleen als we haar toestemming krijgen geven we haar op"
"ga je dan nu een mail schrijven?" vroeg Mandina
mijn vader ging achter de computer zitten en zocht de site op
"doen we hier wel goed aan?" vroeg mijn moeder "straks denkt ze dat we haar uiteindelijk ut huis schoppen omdat ze er beter uit ziet"
"we doen er goed aan hoor, en trouwens jij gaat het vertellen tegen haar"
"lieve schat wil je even stoppen met schommelen?"
"ja hoor mam" zei ik
"wat is er??" vroeg ik meteen
"nou je vader en ik hebben zitten praten over je, over hoe je eruit ziet"
"maar er is toch niks mis met mij uiterlijk?, ik zie er toch normaal uit?"
"nee niet, daarom heben we je opgegeven voor house with face make-over"
"WAT?? JULLIE HEBBEN WAT GEDAAN??"
"WAT DENK JE DAN, DAT IK ME ZOMAAR LAAT VERBOUWEN??"
ik rende weg naar mijn kamer voor mijn moeder nog iets kon zeggen
ik was er gelukkig bijna, mijn moeder kwam niet achter me aan, waarschijnlijk omdat ze niet kan rennen
ik ging liggen op het bed, huilend
ik stond op en dacht: 'zal ze misschien toch gelijk hebben?'
ik liep naar en raam en keek naar buiten
ze heeft gelijk, kijk naar mijn kleren en haar
hmmm, ik ga naar mijn moeder en het accepteren
ik deed de deur open en liep naar binnen naar mijn moeder
we praatte en ik zei toen dat ik het toch maar deed
ik gaf mijn moeder daarna een stevige knuffel
mijn vader zat zijn mail te checken en hij had een mail gekregen, we waren niet geselecteerd, voor de make-over
die avond gingen mijn moeder en ik tv kijken terwijl mijn vader zijn mail checkte
"Mandina, Mabel, ik kreeg net een mailtje en we waren niet geselecteerd voor de make-over"
"jammer, he ik heb een goed idee" zei Mandina "waarom geven wij haar niet een make-over?"
ik gaf mijn moeder, na haar idee om mij een make-over te geven door hun, een knuffel
ik ging al snel naar bed omdat ik zin had in mijn make-over
mijn moeder stond naast me bed en maakte me wakker
wij gingen naar de ontspannings ding, ik wist niet meer hoe het heette en hoe je het wil noemen
mijn moeder en ik gingen naar binnen, klaar voor mijn make-over
Maar ik kan al niet wachten :applaus
, ik wilde gister wel het eerste deel plaatsen maar ik was niet thuis 
Goed gedaan 
