Wauw! Geweldig klaas ! en echt zielig voor Melissa

Bedankt voor alle reacties.

Geweldig :applaus
I love you're story

Wat een verhaal, ik heb het in 1 ruk uitgelezen. Klaas ik wilde vanavond vroeg naar mijn bed.
Wanneer komt deel 2 van seizoen 2?????????????

Zo zielig

Mooi gedaan weer, klaas. Je zet het echt goed in elkaar !

Dat was het wachten waard. Ik haat het om te moeten wachten om je verhaal te lezen, maar het stelt me niet teleur Klaas

Heb tranen in mijn ogen..

Bedankt voor alle reacties. Morgen nieuw deel. En ik ga aankomend weekend heel veel delen maken dat jullie niet zo lang hoeven te wachten.

Yeah

Niet om op te scheppen, maar ik ben zo tevreden over dit deel. Vooral over het laatste stuk met Arnoud. Ik beloof dat ik voortaan iets sneller zal posten. Veel leesplezier.


Deel 2.



Marloes zit in de woonkamer en wacht op Olivia en Joost. Ze zijn bij de begrafenis van Isabella, waar zij zeker niet heen ging. Haar plan was perfect gelukt. Iedereen dacht namelijk dat Isabella zelfmoord gepleegd had. Zo makkelijk had ze het nooit verwacht, maar ze vindt het prima. Marloes legt een hand op haar buik. Het zal nog maar een paar weken duren voordat de kleine komt. De buik is de laatste tijd veel gegroeid. Ze denkt nog na over een naam, maar ze wilt sowieso een naam die met de letter ‘c’ begint. Opeens hoort ze de deur open gaan en ze ontwaakt uit haar gedachten.



Beide in het zwart komen ze de kamer inlopen.
‘Wat sneu voor zo’n jong meisje, vind je niet?’ zegt Joost. ‘Ik zou er niet aan moeten denken dat mijn zoon zijn moeder verliest op die leeftijd.’
Olivia knikt.
‘Wel echt slecht dat je niet meeging, liefje. Iedereen vroeg naar je en ik moest maar een slechte smoes bedenken.’ Joost kijkt Marloes aan.
‘Ik ken die hele Isabella niet. Een keertje gezien en dat was het.’ zegt Marloes geïrriteerd.
‘Je had wat interesse kunnen tonen.’ zegt Joost op dezelfde manier.



Opeens loopt Marloes woest op Joost af. Joost schrikt en deinst achteruit.
‘Houd nou eens op met je eeuwige gezeik. Ik heb wel wat anders aan mijn hoofd dan die begrafenis. Ik zit hier met mijn dikke buik en dan boeit me die hele Isabella niet.’
‘Dat zeg je niet zomaar!’ zegt Joost een beetje geëmotioneerd en een beetje woest.
‘Ik zeg wat ik wil zeggen in dit klotehuis. Niets is goed. Ik doe hier mijn best om het gezellig te houden. Maar nee, meneer vindt het weer niet goed.’ Marloes weet zelf dat het niet klopt wat ze allemaal zegt.



‘Nee, bij jou is het nooit goed! Nooit.’ schreeuwt Joost terwijl hij een vinger naar Marloes wijst. Even krijgt hij spijt dat hij Isabella opgezegd heeft voor dit krijsende kreng. Misschien was ze dan niet van die klif gesprongen. ‘Zodra die baby er is hoop ik dat jij een stuk normaler wordt! Dat je een keer blij bent met wat je hebt.’ Marloes kijkt hem aan.
‘Jij ontevreden... stuk..’. Hij komt niet goed uit zijn worden. Olivia staat de twee aan te kijken.
‘Ik ga me normale kleren aantrekken en dan ga ik koken.’ zegt Marloes snel. Ze werpt hem een gemene blik en loopt dan de kamer uit.



Het is al donker en Marloes staat haastig de groente te snijden.
‘Vind je het heel gek, Joost. Jij hebt met die vieze...’. Ze maakt haar zin niet af want ze hoort Olivia binnenkomen.
‘Je doet heel erg onredelijk tegen Joost. Dit is heel oneerlijk.’ zegt Olivia die heel dicht achter Marloes staat.
‘Jij moet je erbuiten houden!’ snauwt Marloes zonder om te kijken. ‘Anders beëindig je net zo...’. Ze schrikt van wat ze zegt en stopt midden in de zin.
‘Zo als wie?’ vraagt Olivia zich af. Opeens schiet Isabella haar te binnen. Ze weet dat Marloes dacht dat Joost met haar heeft geslapen. Ze heeft Marloes op dezelfde dag als de dood van Isabella in de avond zien weggaan, zonder iets te zeggen. Marloes lijkt de dood van Isabella niks te interesseren. Opeens denkt Olivia het ergste.



‘Jij hebt Isabella vermoord!’ zegt Olivia opeens in de hoop dat ze aan de reactie ziet of het wel of niet is. Marloes stopt meteen met het snijden van de groenten en gooit haar mes neer. Ze draait zich naar haar toe en kijkt haar woest aan.
‘Je hebt geen enkel bewijs!’ zegt Marloes terwijl Olivia blijft wijzen.
‘Jij dacht toch dat Joost en Isabella seks gehad hebben. JIj bent op de avond van de dood van Isabella weg geweest. Jij interesseert je niet in de dood van haar. Jij hebt het gedaan. Ze is niet gesprongen maar gewoon geduwd!’



‘Zij moest met haar vuile, vieze poten van mijn man afblijven. Mijn man! Ik weet het zeker dat die twee het met elkaar gedaan hebben! Honderd procent. Ik heb Joost zelfs nog betrapt op een telefoontje met Isabella.’ schreeuwt Marloes. Ze lijkt wel gek te worden.
‘Hoe zou jij het vinden. Dat je man met een ander in het bed ligt terwijl jij met een kind in je buik thuis op de bank zit.’
Olivia vindt het raar dat ze zomaar toegeeft.
‘Moorden is geen oplossing.’ zegt Olivia boos.



Marloes draait zich om, pakt het mes een begint verder te snijden.
‘Ik moet aangifte doen.’ zegt Olivia. ‘Jij kunt niet ongestraft rondlopen.’ Marloes werpt opeens een mes naar achteren alsof ze het in Olivia wilt boren.
‘Ik waarschuw jou één keer!’ zegt Marloes zonder om te kijken, maar ze houdt het mes wel naar haar toe gericht. ‘Jij zet geen stap naar de politie. Jij vertelt geen woord aan de anderen. Zowel, ik zweer het je, ik doorboor je kop met dit mes. En je ziet hoe makkelijk ik er vanaf kom.’
‘Je bent ziek.’ zegt Olivia en ze loopt naar de deur. Ergens voelt ze angst. Haar zus is altijd al een agressieve geweest. Ze had al een keer een jongen met een steen geslagen op de middelbare school, toen hij vreemdgegaan was.



Marloes legt het mes neer en kijkt haar zus na. Ze moet er echt voor zorgen dat haar zus niks zegt. Anders is haar leven over.
‘Een woord!’ roept ze haar zus nog na. Ze balt haar vuisten. ‘Die vuile bemoeial.’
In de gang denkt Olivia aan de schokkende ontdekking. Ze zou het liefst nu naar de politie rijden om aangifte te doen, maar iets stopt haar. Ze denkt aan wat ze zei over het mes. Haar zus heeft haar gewoon bedreigt. De band tussen de twee zussen is kapot. Dat voelen ze beide heel goed.




Arnoud loopt zijn kamer binnen. Hij heeft net geprobeerd Melissa in te stoppen, maar dat liet ze niet toe. Ze hebben na het afscheid met zijn tweeën nog wat gegeten. Hij had gehoopt dat hun band dan iets sterker zou worden. Ook das was geen succes. Ze had helemaal niks gegeten en helemaal niks gezegd. Arnoud kijkt om zich heen. Er brand een lichtje naast de kant waar Saskia slaapt. Saskia ligt met haar kleren aan op bed en is in slaap gevallen. Op die plek heeft Isabella gelegen. Melissa had daarom ook hevig geprotesteerd dat Saskia daar ging slapen.



Arnoud gaat voor het bed op zijn hurken zitten en legt zijn ellebogen op zijn knieën. Hij kijkt naar het mooie gezichtje van Saskia en kijkt dan zuchtend naar de grond.
‘Het ging niet zoals gepland.’ zegt hij tegen Saskia alsof ze nog wakker is.
‘Melissa wilt niks meer met me te maken hebben. Ze praat niet met me. Ze kijkt bijna nooit naar me. Ik mag haar niet vasthouden. Ze vindt dat als ik niet vreemdgegaan was, dit nooit gebeurt was. Waarschijnlijk is dat ook zo.’ Een traan rolt naar beneden.
‘Mijn kleine prinsesje...’ Saskia opent haar ogen en kijkt hem moe aan.





‘Liefje, ben je al thuis?’ Arnoud drukt een kus op haar voorhoofd en loopt twee stappen naar achteren. Moeizaam komt de zwangere Saskia in beweging en staat op.
‘Hoe ging het?’ vraagt Saskia. ‘Ik bedoel met Melissa en jou.’
‘Niets, als het aan haar ligt hoeft ze me nooit meer te zien. Met jou er bij. Ze haat ons.’
‘Liefje toch.’ Saskia loopt naar Arnoud en vangt hem op in zijn armen.



Opeens begint hij te huilen.
‘Ik mis haar.’ zegt hij huilend. Saskia weet dat het over Isabella gaat, wat ze niet erg vindt. Het is niet raar dat Arnoud nog steeds van haar houdt.
‘Ik mis die lieve, zorgzame, soms brutale vrouw!’ snottert hij er achter aan. ‘Ik wil der hier hebben. Gewoon levend. Niet als mijn vrouw. Maar als de moeder van mijn dochter. Vind je dat erg?’
‘Natuurlijk niet, liefje. Ik had het ook zo gewild.’ zegt ze. Een hard gehuil volgde en ze stonden daar nog een kwartier in elkaars armen.

Snif... mooi gedaan hoor, echt waar, het beste deel tot nu toe

mooi ..

Heel mooi Klaas !

Mooi!

Wow! heel mooi

Heel mooi !

Moooiii!

Snel meer <3

Jaa, wat kan ik anders zeggen dan mooi?

Het is weer een heel mooi deel Klaas

Wowowowow! Nice, echt, ik ben helemaal onder de indruk!