"En waarom gaat Richard met een zwerver om?" vroeg Linda. Mevrouw van Dijk wist het zelf ook niet zo goed.
"Ik heb werkelijk geen idee, misschien heb ik wel iets fouts gedaan?" vroeg ze.
"Nee, u heeft helemaal niets fout gedaan. Ik denk dat we gewoon de verkeerde persoon aanpakken, wie zegt dat dit allemaal van Richard's kant komt?" vertelde Linda.
"Bedoel je dat die zwerver achter Richard aanzit?" vroeg mevrouw van Dijk.
"Het zou kunnen, weet u ook misschien waar die zwerver zit?" vroeg Linda.
"Ehm, volgens mij in het bos. O, Linda! Dit is echt erg gewoon, ik maak me zo zorgen om Richard," vertelde mevrouw van Dijk die bijna in tranen ging.
Laat die zwerver maar aan mij over, dacht Linda terwijl ze een vreemde blik trok.
In de avond zocht Richard Samantha weer op, hij klopte aan. Toen Samantha open deed schrok ze van hem.
"Richard, wat doe je hier?" vroeg Samantha. Richard moest even zuchten.
"Het spijt me zo van laatst, vanwege mijn broer. Hij had nooit zo tegen je tekeer moeten gaan," vertelde Richard.
"Ik ben wel wat gewend hoor, Richard!" zei Samantha die zich als een klein kind voelde.
"Je bent toch niet boos?" vroeg Richard.
"Niet echt op jou, maar op de hele situatie!" vertelde Samantha.
"Hoe bedoel je op de hele situatie? Vond je het dan niet fijn om uiteten te gaan?" vroeg Richard geschrokken.
"Nee, ik vond het erg fijn! Maar, Richard luister, we zijn twee hele verschillende mensen. Ik denk dat het beter is als we hiermee kappen," legte Samantha uit.
"Kappen met wat?" vroeg Richard.
"Met elkaar omgaan, dat moet echt op een laag pitje of het liefst helemaal niet meer!" zei Samantha. Richard begreep er niets van.
"Samantha, waar ben je nou bang voor? Mijn broer gedroeg zich als een idioot gisteren daar moet jij je niks van aantrekken!" zei Richard om Samantha te kalmeren.
"Ik voelde me zo vernederd," gaf Samantha toe.
Ondertussen had Linda de plek gevonden, ze ging buiten afluisteren wat er binnen gezegd werd.
"Oké, ik weet het goed gemaakt!" zei Richard. Samantha keek hem verbaasd aan.
"Waarom? Hoe bedoel je?" vroeg ze verward.
"Ik neem jou vanavond mee naar de film, je vertelde gisteren dat je een bioscoop ook eens graag wou zien," vertelde Richard. Samantha keek bezorgd naar Richard.
"Richard, wat heb ik je nou gezegd? We kunnen niet met elkaar omgaan, we zijn te verschillend!" zei Samantha in de hoop dat Richard van gedachten zou veranderen.
"Samantha, wees gewoon niet bang!" zei Richard.
"En mijn vader zou dit ook nooit goedkeuren als we elkaar blijven zien," vertelde Samantha er nog bovenop.
"Jemig, Samantha. Je doet net alsof we een relatie hebben, we kunnen toch gewoon vrienden zijn? Wat is daar mis mee?" vroeg Richard. Samantha besefte dat Richard eigenlijk gelijk had, ze waren nu oud genoeg om zelf te bepalen wat ze willen.
"Oké, maar alleen voor deze avond naar de bioscoop. Daarna moeten we het echt beetje rustiger aandoen," zei Samantha.
"Diep van binnen weet ik dat je graag wilt, Samantha," zei Richard terwijl die lief keek naar Samantha.
"Geef me een halfuur, je ziet mij verschijnen bij de bioscoop. Het is misschien beter als we niet te vaak samen gezien worden," vertelde Samantha.
"Oké, ik zal op je wachten!" zei Richard blij. Hij vond het tof dat Samantha alsnog wilde komen.
Toen Richard naar buiten kwam hield Linda zich stil, ze had alles gehoord.
Vuile klootzak, dacht Linda...
"Ik vind de bioscoop wel eng omdat het donker schijnt te zijn, je blijft wel bij me tijdens de film?" riep Samantha nog naar Richard.
"Geen zorgen, ik ga alvast kijken welke films ze draaien. Dan kies ik de meest mooie voor je uit," vertelde Richard.
"Tot over een halfuur!" riep Samantha.
Linda's woede werd groter en groter.
Ze bleef wachten tot Richard helemaal verdwenen was...
Nu gaan wij praten, vieze kreng, dacht Linda...
---------------
In de volgende update loopt het avondje helemaal verkeerd af...
Laatst gewijzigd door lam6 op za 01 sep 2012, 19:50, 1 keer totaal gewijzigd.
Dan lijken ze een beetje op elkaar.
