.
Die avond ging iedereen naar bed, Met lichte angst voor de katers die morgen op ze lagen te wachten.
En heel vroeg in de morgen kwamen ze ook al uit hun bed.
Nou eigenlijk, Anna kwam vroeg uit bed en maakte eten.
Nou eigenlijk, Ze maakte iets wat eerder een toetje was maar dat ze als ontbijt zouden eten.
Maar het smaakte wel goed.
Later kwamen de anderen er ook bij zitten, Behalve Rachelle.
Rachelle lag nog op zijn bed.
Maarja, Van al te lang in een muffe kamer zitten word je ook gek, hij ging naar buiten.
En daar stond hun "wachthond".
"naar binnen jij, Je weet dat je niet naar buiten mag." snauwde hij.
"hup, Wat sta je nog te wachten? Naar binnen! Nu!"
Rachelle draaide zich om en liep doodleuk verder.
Maarja, hij had kunnen verwachten dat je dan gestalkt word.
"volg me niet."
"volg de regels en ga naar binnen dan!"
"nee."
Rachelle draaide zich om en gaf de man een duw. Hij viel op de grond.
Kwaad kwam hij weer overeind.
"denk niet dat je heel wat bent, jochie."
"Ik ben geen joch!" snauwde Rachelle terug.
"je word nog eens ziek. Naar binnen of ik roep de directeur."
"maakt het mij wat uit?"
"Ga je directeurtje maar halen."
"kijk, Daar komt hij al."
"weet jij waar Rachelle is?"
"Nee, Maar ik denk dat hij in de problemen zit."
"Jij met je gevoelens ook. Laten we hem maar eens alleen laten."