Deel 14.


Er is al weer een week voorbij. Marloes heeft geen goed gevoel over Joost en Isabella dus ze besluit wat informatie op te zoeken. Ze gaat naar een zoekmachine op internet en typt in: Gaat mijn man vreemd? Er komen een aantal sites te staan en ze klikt op de eerste. Er staan een paar tips.
‘Hier heb ik wel wat aan.’ zegt ze terwijl ze de site doorleest. Joost zit op de bank naar de tv te kijken. Maar ze denkt dat het wel veilig is. Ze hoort hem toch wel aankomen.


Joost loopt heel zachtjes naar Marloes toe. Hij gaat achter haar staan en kijkt naar wat ze allemaal leest. Hij ziet allemaal dingen staan over mannen die vreemdgaan.
‘Marloes, ik ga niet vreemd.’ Marloes schrikt opeens. Ze lijkt wel uit een hypnose te komen.
‘Joost, waarom bespioneer je me?’ zegt ze serieus terwijl ze het beeldscherm uitdrukt en opstaat. Joost heeft geen zin in het gezeur en loopt richting de deur.


Ze loopt achter hem aan en pakt zijn arm beet.
‘Joost, wacht nou even!’ zegt ze. ‘Ik wil gewoon niet dat je me bespioneert.’ Joost kijkt haar raar aan.
‘Je moet me gewoon vertrouwen.’ zegt hij. Marloes lacht.
‘Hoe kan ik jou nou vertrouwen? Je was heel de avond met Isabella weg!’


Opeens trekt Joost een hele andere houding aan.
‘Kom op, Marloes! Ik zweer dat ik niet vreemd ga!’ zegt hij. ‘Ik hou echt veel van jou en je bent de enige voor mij.’ Marloes begint het langzaam een beetje te geloven.
‘Ik heb heel de avond gewoon met Isabella, Dirk en Simone een biertje gedronken. Ik ben echt niet vreemdgegaan.’


Marloes is aan het nadenken. Zo direct is ze haar man kwijt. Ze moet hem geloven. Ook al wilt ze niet.
‘Weet je? Ik moet niet zo zeuren.’ zegt Marloes. Die reactie heeft Joost niet verwacht. ‘Ik vertrouw je lieverd!’ Ze pakt zijn handen vast en ze kijkt hem blij aan. Joost weet dat hij verkeerd bezig is. Hij weet dat hij Marloes niet had moeten bedriegen. Maar Isabella is zo mooi en grappig. Nee, hij kiest voor Marloes. Met Marloes krijgt hij een kind. Hij wilt het kind en hij wilt Marloes.


Dirk heeft herfstsalade gemaakt en hij gaat aan tafel zitten. Ook Simone pakt een bord en gaat zitten. Dirk heeft veel zin in zijn herfstsalade, maar Simone duidelijk niet. Ze kijkt naar het bord en voelt zich misselijk.
‘Wat is er?’ vraagt Dirk aan Simone. ‘Je ziet er zo misselijk uit.’
‘Ik heb geen honger.’ zegt ze en ze schuift het bord een beetje naar Dirk.
‘Je moet wat eten.’ zegt hij bezorgt. Simone schuift het bord weer naar zich toe.


Dirk is aan het genieten van zijn salade. Maar Simone niet. Ze voelt ook pijn aan haar borsten. Zou ze zwanger zijn? Ze hebben het nog wel een paar keer geprobeerd. Het lijkt haar sterk dat ze zwanger is en ze pakt haar vork. Ze neemt een hap herfstsalade. Ze voelt zich nog misselijker en wil geen hap meer.


Tijdens de afwas denkt ze nog even aan Willemijn, maar dan meteen weer aan de misselijkheid. Ze kan zwanger zijn. Er zijn al twee kenmerken van het zwanger zijn. Het zou eigenlijk niet kunnen. Er is maar een hele kleine kans. Toch hoopt ze het wel. Ze wast haar eigen bord af en kijkt naar het schuim. Opeens voelt het alsof ze moet overgeven en ze rent naar de badkamer. Dirk die op de bank zit kijkt haar na.


Ze zit op haar knieën voor de wc en ze wacht tot het eruit komt. Opeens geeft ze over en het braaksel valt de wc in. Het slijm dat nog aan haar lippen hangt tuft ze in de wc. Ze wilt opstaan maar dan komt er nog meer braaksel.
‘Gaat het?’ vraagt Dirk die achter de deur staat. Simone geeft geen antwoord. Ze blijft nog even boven de wc hangen. Ze besluit om morgen een zwangerschapstest kopen.