*strooit weer leven in dit topic*
Sjezus, wat is het al lang geleden. Eerst even mijn excuses voor mijn
super lange afwezigheid, maar ik ben weer terug in Simsland!

Ik hoop dat jullie nog wel zin hebben in dit verhaal x'D
~maargoed, ik heb net even mijn administratie bijgewerkt en ga nu de laatste achtergrondepisode posten, de rest laten we zitten. ik ga dadelijk aan de proloog voor het echte verhaal werken, ik zou als ik jullie was even de regels en achtergrondepisodes opnieuw doorlezen voordat we echt beginnen :')~
District 7- Melyan Mintess en Renzo Lightning
Vanuit Melyan
Mijn voeten rende, nee sprintte over het smalle bospaadje richting mijn huis. Het vertrouwde aangestapte zand stelde me een klein beetje gerust. Hier was ik al zo vaak langs gelopen, langs gerend. Ik kende alle bomen uit mijn hoofd en kon het zeker blind op een neer lopen zonder tegen een boom aan te botsen. Ik kende het hier niet anders. Mijn hele leven was dit het pad naar de stad. Heel af en toe ging ik de heuvel wel eens af naar beneden. Dat mocht niet van mijn moeder, maar stiekem deed ik het toch. Voor het gevoel.

Waarschijnlijk was dit bijna de laatste keer dat ik over de brug zou rennen en de tweede en derde traptreden over zou slaan. Ik slaakte een diepe zucht toen ik voor mijn huis stond, Nadinn was weer niet thuis. Mijn zus kwam alleen 's avonds om van mijn vis en pap te eten en dan ging ze gelijk naar bed. De volgende morgen was ze al weer verdwenen om te handelen. Renzo Lighting was een van de mensen waar Nadinn mee ruilde, hij was de zoon van de burgemeester en ik had hem zelf nog nooit gesproken. Ik probeerde hem te vermijden want hij wilde altijd zaken doen. Hij wilde onze vissen hebben in ruil voor een geld. Ik vond het niet nodig maar Nadinn ging er elke middag heen. Maar vanaf morgen niet meer.

Morgen, dan zouden we opgehaald worden voor de Hongerspelen. Dan moest Nadinn het alleen doen. Ze redde zich wel, ze was twee jaar ouder dan ik. Ik was twaalf en mijn zus veertien. Toen we acht en tien waren liet onze moeder ons achter, niet expres. Ze kwam in een gevecht terecht, iets wat niet bij mijn moeder paste, en is daar omgekomen.
Ik haalde mijn hengel tevoorschijn uit ons huis en toen ik naar buiten kwam, zag ik hem tot mijn verbazing met zijn moeder naar het bankje lopen.

Renzo Lighting en de vrouw van de burgemeester, de moeder van Renzo dus. Ze gingen op het bankje zitten en keken me aan. Ik wendde mijn blik af en probeerde ze verder niet meer aan te kijken. Renzo kwam uit de stad en met die mensen wilde ik niks te maken hebben. Zij hadden het geld om brood te kopen, vers vlees te kunnen betalen. Daarentegen moest ik elke middag vissen, net zo lang tot mijn zus thuis kwam. En de volgende dag was die vis allemaal weer verdwenen omdat mijn zus het moest verhandelen.
Vanuit Renzo
Ik keek naar het kleine magere meisje, Melyan. Met haar zou ik straks naar de Hongerspelen gaan. Melyan was mager, maar sterk leek ze me wel. Elke dag rende ze vanuit school naar huis en ik zag haar voorbij ons raam rennen met haar blik strak vooruit. Ze wilde ons niet kennen, dat was zeker. Maar wat ze waarschijnlijk niet wist is dat ik ze altijd iets extra's gaf. Nadinn kwam meestal met een paar vissen en die ruilde ze voor ons geld. Maar het bedrag dat ik gaf was meestal meer dan haar vissen waard waren, als ze dat toch eens wist. Nog nooit had ik ook maar een woord tegen haar kunnen zeggen, Melyan. Ze wist precies wat ze wilde en mijn geld, dat wilde ze niet.

Mijn moeder gaf me een klopje op mijn been als teken dat ik naar haar toe moest gaan. Moeizaam kwam ik overeind van de houten bank, dat was ik niet gewend, en liep het pad af naar de brug. Ik zou proberen contact te maken met Melyan. We zouden elkaar dood moeten maken, maar een beetje gezelligheid voor het zo ver was kon toch wel? Ik stond achter Melyan en kuchte. Niet wetend wat ik moest zeggen.

Melyan zei niks en haalde haar vangst binnen. Een vis die ze blijkbaar niet waardeerde want ze liet een luide zucht horen. Of was die voor mij bedoelt? Ik waagde het er op en besloot zelf het gesprek te beginnen.
"Melyan?", vroeg ik voorzichtig. Ik was allang blij dát ze antwoord gaf.
"Wat?", zei ze nors, ze wilde me echt niet aankijken en trok met een handige beweging het haakje uit het lijf van de vis.
"Ik wilde even zeggen dat..", ik zocht naar woorden. "Dat het me spijt", zei ik voorzichtig.
"Wat spijt je?", vroeg ze met een iets levendigere stem.
"Dat je met mij mee doet, aan de Hongerspelen", antwoordde ik.
"Daar kan jij toch niks aan doen", zei het jonge meisje met een kleine glimlach op haar gezicht die ik nooit eerder had gezien. Misschien kon het nog goed komen, zouden we woorden kunnen wisselen. Het was in ieder geval een begin.
"Nee, inderdaad, sorry", zei ik met een grijns. "Maakt niet uit."
---------------------------------------------
Regels
District 8
District 1, 12 en 2
District 5 en 11
District 9
District 6
District 4
District 3 en 10 doen dus jammer genoeg niet mee.
Wie is jouw favoriete kandidaat? Wie moet er winnen?
EDIT: Hebben jullie trouwens allemaal al de trailer voor de film gezien? Trailer
hier, en
hier nog een korte teaser trailer