heeeel erg spannend! <3

OMG wat spannend. Ik volg het hier allemaal in Thailand

Wauw! Dat Annelore lesbisch is had ik niet verwacht.
Super goede update weer, ik vind het altijd jammer als hij af is, wel meer hier denk ik, haha.

Ik heb zin in maandag! <3

Dank jullie allemaal haha, morgen update <3

jeej morgen

Hoofdstuk 4





Alles wat nodig is, en dat heb ik ook gedaan. Hij is gepakt, opgesloten en gestraft, maar heeft nog een laatste probleem de wereld ingeholpen. Het wonder van leven schuilt in mijn lichaam, maar de vader is er niet. Voor alle zekerheid, moeten we verhuizen.



En dan niet verhuizen naar om de hoek, maar verhuizen naar een andere stad. Ik trek de dekens strak en glijd het linnen langzaam met mijn handen glad. De tijd is aan het dringen, overmorgen verhuizen we richting een mooi appartement in de grote stad, waar ik in alle rust een kind kan baren.



Ik loop richting de slaapkamerdeur, de middag is aangebroken en de deurbel klinkt. Mijn baas staat voor de deur met de laatste papieren. “Ik kom eraan.” schreeuw ik door de kamer terwijl, terwijl mijn hakken in hoog tempo op de grond tikken.



Het appartement in de grote stad ziet er geweldig uit, het is groter dan dit huis, en ik mag dus ook niet klagen. Voor de rest heb ik ook geen leven hier, mijn moeder en vader zijn overleden en contact met Anthony heb ik niet. “Goeiemiddag Vanessa.” klinkt een warme stem als ik de deur opentrek.



“Goeiemiddag.” zeg ik vriendelijk. “Vanessa, ik moet je iets mededelen, je moet vanavond al vertrekken. Het kan niet anders, ze zoeken je, ze willen je vermoorden.”. Mijn gezicht vertrekt van blij naar angstig. “Wie?” stotter ik.



“Zij. Ik moet nu gaan, een taxi staat gereed om elf uur ‘s avonds.” sluit ze kort en snel af, en loopt weg. Als ik haar nakijk zie ik Annelore verschijnen. Ik schrik ervan, heeft ze het gehoord, is wat ik me afvraag. “Hoi meis!” zeg ik zo vrolijk mogelijk, als een boer met kiespijn.



Die avond, een avond die ik liever nooit had zien aanbreken, zit ik aan een kop koffie. Ik heb Annelore nog niks verteld, ook al vertrekken we binnen enkele uren. Ik sla een zucht, zet mijn lippen aan het warme kopje en neem een slok.



Denkend over het moment van vertrek, schrik ik. Ik moet nog spullen inpakken, mijn zusje alles vertellen, en ik stel het steeds maar uit. In een paar slokken werk ik de warme koffie naar binnen. Maar net als ik wil opstaan, komt Annelore binnenlopen met uitgelopen mascara, en huilend.



“Annelore!?” zeg ik bezorgd. Ze kijkt me aan, zwarte tranen stromen over haar wangen. “Is het waar Nez?” vraagt ze. Ik doe alsof ik niet weet waar ze het over hebt, en kijk haar vragend aan. “Is het waar!?” schreeuwt ze vervolgens.



“Wat lieverd?” vraag ik opnieuw. “Oh doe niet zo stom Nez, ik hoorde het toch!?”. Het idee dat ze alles weet, en ik het haar zo laat pas wilde vertellen, maakt me angstig, en ik krijg schuldgevoel. “We gaan verhuizen niet waar?” vraagt ze, maar weet het antwoord al.



“Ja.” antwoord ik kort af. “Waarom?” vraagt ze, inmiddels kalmer. “Omdat..” begin ik, maar haak af. Ze hoeft nog niet te weten dat ik zwanger ben, vind ik. Dat is teveel in een keer. “Daarom.” antwoord ik vervolgens.



“Daarom!?” schreeuwt ze, weer vol woede en haat. “We verhuizen naar de andere kant van dit land, en de rede is gewoon daarom!?”. Ze heeft een punt, ze slaat haar handen in de lucht, uit frustratie. “Damn Nez! Hoe kun je!?”.



“Annelore, zodra we daar zijn vertel ik je alles. Ga nu je spullen pakken.” commandeer ik. Ze wilt opnieuw schreeuwen, gillen, en alles daarbij, opent haar mond. Maar ze is verstandig, en dat weet ik, en loopt uiteindelijk toch weg. Ik hoor nog wat gemopper vanuit haar kamer, maar meer niet.



Als ik mijn spullen in heb gepakt is het tegen negen uur aan. De reis zal lang duren, met veel koffers en weinig ruimte. Een ongemakkelijke sfeer en veel gehuil. Daarom besluit ik nog even te gaan slapen en mijn laatste minuten in Queenstown, rustig door te brengen.


En? Volgende update natuurlijk donderdag! Reactie's ?

spannend80

Wauw!

Ik vind het weer geweldig en heb ook wel medelijden met Annelore.

Ik ben reuze benieuwd naar het vervolg, wat maak je het weer spannend.

super

Lovee it <3

GE-WEL-DIG!!! LOVE dit dagboek!!!!!!! ❤

Dank jullie allemaal (:

\/ Als alles mee zit wel ja (:

morgen kwam toch een nieuwe up?

Hoofdstuk 5

“Ik ben volwassen Nez, ik moet ook mijn eigen leven beginnen nu.”. Het is moeilijk afscheid te nemen van mensen die je dierbaar zijn, daar ben ik inmiddels wel achter. “Daar heb je gelijk in Annelore, maar dan nog, Bridgeport is geen makkelijke stad voor beginners.” zucht ik.



“Maar ik heb al een geweldig appartement.” zegt ze verontwaardigd. “En bovendien, jij moet je tijd steken in de baby, en niet in mij.”. Ik kijk naar de grond, doe mijn ogen dicht. Opnieuw heeft ze gelijk, de baby is mijn grootste zorg op dit moment.



“I’ll be fine.” zegt ze met een glimlach. Ik weet geen antwoord, ik weet niks om haar tegen te houden omdat ze gewoon gelijk heeft. Ik kijk haar in de ogen, het meisje van een paar maanden geleden vind je amper terug. “Je bent zo groot geworden.” zeg ik.



Ik loop naar het raam, de stad geeft een prachtig uitzicht. Bewegende mensen en rijdende auto’s, en als de avond valt, duizenden lichtjes. “Welk appartement is dan van jou?” vraag ik, terwijl ik ze een voor een bekijk.



“Die kan ik niet zo aanwijzen, mijn appartement ligt verborgen achter die hogen gebouwen.” lacht ze. Toch beangstigd mij dat behoorlijk, aangezien ze dan dus in de achterwijken woont. “Weet je zeker dat je dit wilt?” vraag ik nog een keer.



“Zo zeker als het maar kan.” antwoord ze zonder enige twijfel in haar stem. “Dan moet ik me er maar bij neerleggen.”. “Verstandig.” zegt ze met glimlach. “Ik ga me spullen even pakken.” roept ze als ze de trap oploopt, en verdwijnt op de bovenste verdieping.



Een aantal minuten sta ik daar nog, nu begint toch echt mijn verhaal. Ik, en mijn kindje, samen in de grote stad. Ik wrijf over mijn buik die nog niet zo groot is. “Ik hou nu al van je.” zeg ik lief. Hoe alles gaat verlopen weet ik niet, ik heb geen planning, ik zie het allemaal wel.



Die avond bevind ik me in mijn vaste kroeg, alles verloopt gezellig ook al ben ik de enige die niks op heeft. Maar de sfeer wordt verpest door het opdagen van een bepaald persoon. “Wat doe jij hier!?” schreeuw ik zo hard als ik kan.



“Jij hebt mijn baby, en die kom ik halen!” roept hij terug. De mensen aan de tafels en de bar kijken toe alsof het heel normaal is. “Blijf van me af!” gil ik als hij zijn armen uitstrekt om me vast te grijpen.



“Ik ben zwanger idioot, hoe wil je dat kindje halen!?” gil ik angstig, mijn stem galmt door het hele gebouw. “Het kindje mag nooit geboren worden.” antwoord hij. De rillingen lopen over mijn lijf, wat is hij van plan? Ik stap achteruit als hij nog dichterbij probeert te komen.



“Laat haar gaan, zie je niet dat ze zwanger is!?” roept een mannenstem uit het niets. Ik kijk naar hem, zijn ogen staan boos, maar niet gericht op mij. “Had jij wat dan!?” roept Steve. “Ja, ik houd eikels zoals jij uit de buurt van dames zoals haar.”.



“Je denkt toch niet dat je een partij voor me bent?” lacht Steve. Ik stap achteruit, ik wil proberen de ruzie te stoppen maar besef zelf ook al dat geen van beide zin heeft om het bij dit te laten. “Wel zielig hoor, een vrouw pakken in plaats van iemand van je eigen soort.” hoor ik de man die ik nog niet ken zeggen.



Het begint met duwen, schelden en wat stompen, maar eindigt in een echt gevecht. Klappen vliegen in de rondte en de woorden worden heviger en heviger.



“Ga jij nou maar terug naar school, kleuter.” lacht Steve hem uit. “Oh nou heb ik echt genoeg van je.” antwoordt de blonde jongen daarop, en vliegt hem vervolgens om de nek. Het geluid van een hevig gevegd klinkt door de kroeg. “Kijk uit!” gil ik, beseffend dat dit mijn schuld is.


Zo, das weer een update Volgende update zoals gewoonlijk weer op de maandag. Reactie's ?

Super

WOEHOE UPDATE WHAAA
Hooo srry ben een beetje heel erg blij.
Ik weet heel misschien wei die blonde jongen is

Super! <33

Super up!!
ik weet volgens mij ook wie de blonde jongen is
of niet...

kheb geen idee wie die jongen is, ik vergeet altijd die dingenxD
maar spannend!! die Steve is eng...

leuk

alleen gevegd is gevecht