Super! <3
Heb wel veel hoofdstukken gemist ;p

Ja me2.
Simmielove jij update echt snel

Bedankt allemaal!

Ik denk dat ik binnenkort wel wat minder up. Want het gaat nit echt goed met mijn moeder ;x
Maar ik stop niet. Het ligt eraan, ik heb natuurlijk wel wat afleiding nodig, naja, jullie zien het wel.

~~~~~~

Hoofdstuk 10



Inmiddels is er alweer een jaar verstreken, kleine Mitchel is groot geworden, en ik, volgens mij ben ik weer zwanger. Ditmaal hoop ik op een meisje, ik wist al precies hoe ze eruit zou zijn. Ze zou even knap zijn als Mitchel, dat was zeker. Ik glimlach bij de gedachte. Mitchel is echt knap, vooral als peuterzijnde. Hij had zijn bruine haar van mij, het mijne is net wat lichter van kleur dan die van Hunter.



Ik had ontslag genomen bij mijn oude baan. Nu was ik me aan het verdiepen in het schrijven. Ik kreeg best wel veel opdrachten, vooral omdat ik net begon. Als ik bezig was in de werkkamer was Mitchel vaak bij mij, Hunter had vaak niks te maken met Mitchel, wat mij wel verbaasde, en wat mij pijn deed. Hij was wel de vader van Mitchel, en als vader zijnde hoor je toch aandacht aan je zoon te schenken?



Mitchel leren lopen was een hele klus, vooral als je ook nog zijn broertje of zusje in je buik meedroeg. Meestal mislukte het, Mitchel vond onze tuin te interessant, maar ik kon er wel om lachen.



'Goed zo Mitchel! Grote jongen!', ik tilde Mitchel op en drukte een kus op zijn haar, en kirde van plezier, ik schoot in de lach, Mitchel keek me met pretoogjes aan en begon weer te lachen, hij kon heel erg goed mensen laten lachen.



'Mitchel, niet zo hard, straks horen de buren het', klonk Hunter's boze stem achter me, 'ach laat hem toch, een beetje lol mag een peuter wel hebben? Was jij toen je klein was ander zo serieus?', boos kijk ik Hunter aan, hij staart woest terug, 'hij is ook mijn zoon hoor', kat hij, 'als hij je zoon is, hoort hij dan geen aandacht van je te krijgen!', Mitchel was intussen heel stil en keek van mij naar Hunter.



Toen Hunter vloekend vertrok pakte ik een zwangerschapsboek uit de kast. Mitchel was met een of andere pop aan het spelen. Die had hij gekregen van de achternicht van zijn oma. Al vond ik die pop maar eng, Mitchel was er dol op. Al moest ik hem soms afpakken, het leek dan wel alsof hij helemaal gehypnotiseerd bezig was met die pop.



Even
later vertrok ik weer met Mitchel naar mijn werkkamer, terwijl hij wat rond keek e-mailde ik mijn ouders.

Lieve pap en mam,
Het is lang geleden dat ik gemaild heb. Hier gaat het geweldig. Ik heb 1 zoon, Mitchel, en ben weer zwanger. Ik ben heel blij. En we hebben een prachtig huis. Met alles erop en eraan.
O, en mam, heb jij misschien een achternicht genaamd Beth? Mitchel heeft namelijk een pop gehad, of het moet de oma van Hunter's kant zijn... Het is gewoon een vraagje, want ik krijg de kriebels van die pop, hij..hij is zo eng!
Maargoed, verder is er eigenlijk niks bijzonders gebeurd. En bij jullie?
Kusjes, Scarlet



'Oke kleine gek, nu ga ik je leren praten', glimlachend kijk ik Mitchel aan, 'zeg eens stoel', Mitchel kijkt me aan alsof ik van een andere planeet kom, 'ik ben geen alien.. Of wel..?', ik kijk Mitchel aan, die heftig ja begint te knikken, ik schoot in de lach en knuffelde hem, 'ik houd van je Mitchel. Beloof dat je nooit zoals papa word, oké?'
~~~~~~

Leuk!
*Enge pop.*

Super! <3

Danks, ik gebruik deze ups enzo als afleiding, vandaar dat ik ookal een poll heb neergezet
Iig, ik heb 2 hoofdstukken samengevoegd ;aa
~~~~~~

Hoofdstuk 11



'Wie is hier een schatje? Wie is hier een schatje?', Mitchel schaterde het uit, ik drukte een kus op zijn wang, 'dat ben jij hé? Ja, jij bent mijn grote knul', mompelde ik, 'en die grote knul gaat nu weer proberen te praten', voegde ik er glimlachend aan toe, Mitchel trok een pruillip.



Nu wist ik het zeker, Mitchel leren praten is een hopeloze zaak. 'Kom op Mitchel, zeg eens... euhhhh'
'ehhhh', zei Mitchel, toen ik hem aan keek kraaide hij het weer uit, 'mijn kleine schat', mompelde ik.



Na een uurtje lukte het al een beetje, ookal begon Mitchel te knikkenbollen, ik tilde hem op en bracht hem naar boven.
Zijn slaapkleding aantrekken was niet echt makkelijk, maar het lukte uiteindelijk wel.
'En zo leefde de prins en prinses nog lang en gelukkig', zei ik, Mitchel kroop wat dichter onder de deken en even later sliep hij. Ik gaf hem een aai over zijn bol, 'je bent me er eentje', mompelde ik.
Ik keek naar mijn buik, ik was deze week uitgerekend.



Uiteindelijk strompelde ik naar beneden en plofte weer achter de computer. De schrijfopdrachten leken alleen maar zwaarder en moeilijker te worden. Maar ja, dat hoorde er toch bij?
Ik rilde toen ik een auto hoorde stoppen, Hunter was thuis. Ik hoorde hoe hij met zijn laarzen sloffend de veranda op klom en daarna de deur open deed.



Zijn voetstappen liepen naar mijn kamertje en de deur zwaaide open, geschrokken keek ik Hunter aan, 'wat doe jij hier nog op?', snauwde hij, 'sorry Hunter!', piepte ik, zo snel als ik kon sloeg ik al mijn bestanden op, helaas duurde dat nogal lang. Hunter begon met zijn voet te tikken, iets wat me irriteerde, maar ik durfde er niks van te zeggen.
Toen alles was opgeslagen sloot ik de computer af en sprintte naar boven.

Door Hunter



Ik liet me zakken bij de stoel en legde mijn arm erop, 'oo Scarlet. Waarom doe ik je dit aan? Waarom zijn we getrouwd, waarom hebben mijn kinderen. En waarom zie ik binnenkort wit licht en jou niet meer. Misschien zie ik wel mensen met vleugels. Of de duivel... Scarlet, het spijt me. Ik houd van je, en vergeet me, zodra ik het witte licht zie en de pijn niet meer voel', en het was niet eens de pijn die ik Scarlet aan deed, dat dat pijn deed, nee, andere pijn. Ik hoopte dat het dan snel over zou zijn.
Niet veel later viel ik weg ik een onrustige slaap, een droom- en pijnloze droom. Op de achtergrond hoorde ik dat iemand mijn naam riep.

Einde door Hunter



Waarom was Hunter de laatste tijd zo chagrijnig, ik begreep hem niet. En hij weet toch dat hij met alles bij mij terecht kan? Ik wierp een blik op Mitchel en liep naar hem toe, de kleine jongen sliep als een blok, net toen ik voorover wou bogen voelde ik iets, een brandende pijn. Het viel nog mee, ik wist wat het betekende ookal heb ik het pas 1 keer eerder gehad, 'Hunter!', riep ik, maar ik kreeg geen gehoor, 'Hunter!', bracht ik weer uit.



De volgende ochtend kwam ik thuis, met een klein meisje op mijn arm, Elenor. 'Hunter?', riep ik, ik kreeg geen reactie.

~~~~~~

Hoofdstuk 12



Het is inmiddels een tijd geleden, ongeveer 4 jaar om precies te zijn, dat Hunter werd doodgeschoten. Als ik er nog aan denk ril ik, waarom hem? Waarom mijn Hunter?
De kinderen mochten er niet achter komen, vond ik, ik wilde niet dat hun verdriet zouden hebben, Elenor kende Hunter niet eens, en Mitchel kan hem niet meer herinneren.
Nu begon ik me al zorgen te maken wie de stamhouder van generatie 2 zou zijn. Als ik de ene koos, zou de andere dan boos zijn, en andersom?
Ik durfde het niet, waar was ik ooit aan begonnen? 'Mam?', vroeg Mitchel plots, ik keek hem aan, 'wat is er lieverd?', ik wist al wat hij zou zeggen. 'Wanneer komt papa thuis?', hij keek me aan met grote ogen, 'weet ik niet lieverd, maar ik denk dat dat wel een tijd zou duren', ik had tegen de kinderen gezegt dat Hunter weg was, maar niet wist voor hoelang dat was. Als ik eraan denk voel ik me schuldig, ik moet het mijn kinderen gewoon vertellen. Ik doe dat wel als ze ouder zijn, besloot ik, nu hoeven ze er nog niet aan te denken.
'Ik ga het eten klaar maken', kondigde ik aan, 'mam, wil je Elenor buiten laten? Ik wil met haar spelen', Mitchel glimlachte, mijn hart smolt, Mitchel was echt dol op zijn kleine zusje, hij speelde letterlijk dag en nacht met haar. Hij zou wel een goede vader zijn... Maar Elenor zou denk ik ook wel een goede stamhouder zijn.
Hmm, moeilijk moeilijk moeilijk.





Terwijl ik het eten maakte keek ik soms naar buiten, Mitchel knuffelde met Elenor of speelde kieke boe. Het was een lief gezicht, die 2 samen. Ze waren ook beste vrienden, dat was wel te zien. Binnenkort gaat Mitchel naar de basisschool, ik hoop dat hij niet gepest word en dat hij nog steeds met zijn zusje blijft spelen, voor dit soort dingen ben ik echt bang.
Bang dat ze elkaar in de steek laten, alleen maar omdat het niet 'stoer' is om met je zusje of broer te spelen.
Ik was bang dat ze dezelfde richting als Hunter opgingen, drugs dealen. En als je ze dan niet optijd betaalde, of niet kon betalen, dat je dan dood leuk werd dood geschoten.
Ik werd uit mijn gedachte gehaalt door de geur van aangebrand eten, 'nee hé, niet nu!', kreunde ik.



'Lieverd, we eten vanavond was simpels, ik heb het eten laten aanbranden', glimlachte ik schaapachtig.
'Haha, heel slim mam!', lachte Mitchel, Elenor kirde vrolijk. 'Komen jullie?', vroeg ik.
Mitchel knikte en pakte Elenor's handje, 'kom Elenor, we gaan eten', glimlachte hij. 'Broetje ete!', riep Elenor vrolijk, 'ja, broertje gaat eten', glimlacht Mitchel. Ik keek naar mijn kinderen, ze waren fantastisch, in elk opzichte, zelf toen ze baby waren. Altijd makkelijk.
Ik liep naar binnen en hoorde buiten Mitchel lachen. 'Ja, mijn kinderen zijn geweldig', zei ik.

~~~~~~

Leuk!

Ik lees het voor het eerst maar het is wel erg leuk!

Leuk!

Goede update! <3
Wel erg dat Hunter niet meer leeft, al was ie niet erg aardig..

Wow, superleuk dagboek ^-^
Net alles gelezen

Bedankt allemaal!
Ik zal zo een kleine update plaatsen van hu Elenor & Mitchel nu zijn ^_^

AW-E-SOME!

Ik stem trouwens voor Mitchel :3

Heel leuk

Aah. Hunter is dood, maar hij was ook niet erg aardig. Wel leuke ups!
Ik stem op Elenor want mijn stamhouder heet ook Mitchel.

Bedankt allemaal!
Ik had nooit gedacht zoveel reacties te krijgen
Hier een soort preview (:

~~~~~~

'Preview'





Weer een paar jaren verstreken, wat ging de tijd toch snel. Mitchel was al een tiener en mijn kleine meid was al een kind.
Maar ze hielden nog steeds van elkaar net zoals toen ze nog klein waren, dat was opzich een hele opluchting.
Mitchel was behoorlijk populair op school, maar volgens zijn mentor was hij wel tegen iedereen aardig.
Met Elenor ging het een stuk minder, ze werd gepest, en werd de laatste tijd behoorlijk depressief. Het viel echt op, en ik was bang dat het met Hunter te maken had, al zouden ze het wel ooit moeten weten. En ze moesten weten wat ik deed, en wie de volgende stamhouder zou worden.

~~~~~~

Oeehh.. Nu ben ik benieuwd naar de volgende update!

i <3 it
ik ben benieuwd naar de volgende update
ik ben benieuwd naar de volgende stamhouder
ik wil graag een update

*oke dat slaat niet aan *

v Super!

^
Haha x'd
Nouja, voor jou dan, een up

~~~~~~

Hoofdstuk 13



'Dag jongens!', lachte ik naar mijn kinderen. Ik had eindelijk iets gewonnen met de loterij, en van dat geld ging ik op een 2 daagse vakantie, Elenor en Mitchel bleven erop dringen dat ik alleen moest gaan, dat hun het wel aan zouden kunnen. Het zou zeker een test zijn wie een goede stamhouder zou zijn.
De taxi chauffeur pakt mijn tassen en stopt ze in de achterbak. 'Tot dinsdag!', riep ik naar mijn kinderen en zwaaide, Mitchel had zijn had op Elenor's schouder gelegd, de zwaaiden terug, 'dag mam! Goede reis!', riepen ze, ik stak mijn hoofd uit de taxi en zwaaide nog een keer.
Ik zou ze missen, erger als nodig was, maar ik zou er een goede tijd van moeten maken.

Door Mitchel

'Ik geef vanavond een feest oké, het is aan jou of je komt of niet, als je maar niet stom gaat lopen doen. En je blijft dan van de alcohol af!', zei ik tegen Elenor terwijl we naar binnen liepen, 'ik blijf wel op mijn kamer, ik heb het niet op feestjes', zei ze, ik glimlachte en woelde door haar haar, 'oké', zei ik vrolijk.



'Zou je deze goedkope bloem van een goedkope jongen aan willen nemen?', glimlachte ik naar Dolores. Ik versierde haar voor de zoveelste keer vanavond, maar het wou niet lukken.
Alhoewel.



'Uhmm', mompelde Dolores, terwijl ik nog steeds met de bloemen onder haar neus stond.
'Toeee', zei ik en zette puppy ogen op. Dolores lachte.



'Goed dan', lachte ze, 'omdat je zo schattig bent', ik grijnsde.
'Dus Dolores', begon ik, 'ga je me weer proberen te versieren?', onderbrak ze me met een ondeugende grijns, ik knikte, ze glimlachte en vleide tegen me aan, 'maargoed, waar waren we', giechelde ze, 'ik wou je meevragen voor het eindjaarsbal', mompelde ik, en ik voelde hoe wat bloed naar mijn wangen stroomde.



Ze trok me naar zich toe en kuste me, 'ik neem aan dat dat een ja is', murmelde ik tegen haar lippen, als antwoord kuste ze me weer.

Einde door Mitchel
Door Elenor



Stomme bonkende muziek. Waarom is mama niet thuis? Die zou zeker de orde houden. Zuchtend scrolde ik wat over de site. Laatst had ik een les over legacy's, op school. Het was best interessant. We hadden het over de 10 Generatie's legacy. Het leek me leuk om te doen. Alleen.. ik zou het niet doen, tenzij iemand aan zou dringen. Maar dat is mijn menig voor nu. Wat ik nu zou gaan doen is slapen. Misschien kwam ik nog een leuke droom tegen. Ik glimlachte en sloot de computer af.



Ik slof naar het bed toe en kruip onder de dekens. De muziek dreunde door het hele huis. De lamp die op mijn bureau stond trilde vrolijk mee.

Einde door Elenor
Door Mitchel



Het feest was gewoon een succes, iedereen had het naar zijn zin en danste met iedereen. Al liet ik Dolores niet weggaan, en als ze het probeerde trok ik haar weer in mijn arm en kuste haar uitbundig.
In die avond had ik gewoon een date én een vriendinnetje gekregen. Een beter feest bestaat er toch niet?

Einde door Mitchel
Door Elenor



Helaas werd ik na een korte tijd weer wakker, maar dit keer niet van de muziek, er tintelde iets in me. Ik wierp een blik op de klok, 1 uur 's ochtends, dat was het!
Ik ben vandaag jarig, dat voelde ik dus. Ik werd tiener, en ik zou gelijk naar beneden gaan om te feesten, besloot ik.



Daar stond ik plots, als tiener zijnde in mijn pyjama. Ik kreeg opeens veel en veel meer zin in het feestje beneden. Het liedje dat ze afspeelde kende ik, ik zong vroeger altijd mee.



Ik viste wat kleren uit mijn klerenkast en liep naar beneden, de muziek stond behoorlijk hard, maar ik begon al snel mee te zingen.

You might not ever get rich, ha
Let me tell you it's better than digging a ditch
There ain't no telling who you might meet
A movie star or maybe a common thief


Dit was zeker één van mijn favoriete, Carwash. De film Sharktale had ik vroeger als kind zijnde vaak gekeken.
Raar eigenlijk, om nu al vroeger te zijn, terwijl het misschien 10 minuten geleden was.



Op het feest kwam ik een aardige jongen tegen, Dirk, hij was erg knap en had zijn haar leuk zitten, voor ik het wist had IK een daté!
We lachten veel, en dansten, heel heel erg veel.

Work at the, car wash
Sharks in the water make they jaws lock
When I swim through the grim, I'm too hot
Y'all can make y'all bets
Y'all small tuna fish, I'm one big catch
Shark slayer, bow down playa
'Cause this right here will be your worst nightmare (nightmare)
Work that, work that, pop back, hurt that
Turn this up and bang it all up in the surface

~~~~~~

Leuk haha !

Leuk! ;D