De dag erna voelde ik me een stuk beter, al sloegen mijn dromen op hol. Ik belde mijn werk en vroeg om een dagje verlof, 'ik voel me niet lekker', loog ik, 'hmm oké. Ik zal je op ziek zetten. Beterschap Scarlet!', daarna werd er opgehangen. De rest van de dag hing ik wat rond, met de vlinders nog steeds in mijn buik.
Ik ging op de bank liggen, denkend aan hem. Aan hem, Hunter.
Helaas werden mijn dromen verstoord door de deurbel, vloekend kom ik overeind, ik droomde net zo fijn! Ik gluurde even door het raam, er stond een jonge, knappe man, die de vlinders erger lieten worden. Ik voelde me licht, alsof ik zweefde.
De jongen zette een paar stappen naar achteren, wachtend tot ik de deur open zou doen.
Toen ik naar buiten liep, naar de jongen toe, sloeg hij plots zijn armen om me heen, mijn adem bleek haken in mijn keel, 'eindelijk. Een teken van leven, ik dacht dat je dood was Scarlet', mompelde de jongen, 'huh?', was natuurlijk mijn briljante antwoord.
'Scarlet, ik ben het, Hunter? Herken je me niet meer? Van eergisteren? Weet je nog, in de lounge?', Hunter keek me nu recht in mijn ogen aan. Hij had prachtige ogen, een prachtige kleur groen, 'hmm?', zwijmelde ik.
'Scarlet!', Hunter schudde me even heen en weer. 'Nouja, als je me niet herinnert, kan ik maar beter gaan..', zijn stem wordt telkens zachter, dan draait hij zich om.
'Nee! Wacht!', riep ik en ik greep zijn hand, 'ik... ik was het even vergeten', mompelde ik, ja natuurlijk even voordat hij zijn naam zei wist ik niet eens wie hij was, 'komt door de stress enzo', lieg ik. Hunter draait zich om, zonder zijn hand los te maken uit de mijne, 'hmm... Oké, dan maar', zei hij, ik glimlachte, 'kom', mompelde ik en ik trok hem mee mijn huis binnen.
Ik knuffelde hem even, Hunter was echt lief. Hij was knap, had 'echte' spieren en een hart van goud. Tenminste, zover ik het wist.
Binnen ging het gesprek eigenlijk over koetjes en kalfjes, en ik merkte ook dat ik hem alsmaar leuker begon te vinden.
Dus kon ik het niet laten een kus op zijn mond te drukken, Hunter weigerde niet, integendeel! Hij sloeg lieflijk zijn armen om mij heen, terwijl onze lippen tegen elkaar bewogen.
Na het gekus leunde ik tegen hem aan, onze ademhalingen kalmeerden weer een beetje.
Na een tijdje zo gestaan te hebben duwde ik mezelf van hem af, 'Hunter', begon ik mijn zin, 'ik bedoel.. nouja... zou je mijn... uhh... v-vriend-', maar ik werd onderbroken, 'natuurlijk!', Hunter lijkt te stralen en hij drukte een zachte kus op mijn neus.
'Hoe laat is het?', vroeg Hunter plots, 'euhh...', ik keek even op mijn horloge, 'half 12', voegde ik eraan toe.
'Shit!', schreeuwde Hunter haast, ik schrok me dood en keek hem met grote ogen aan, 'wat is er?', breng ik bibberend, 'niks bijzonder... Maaruhhh', Hunter krabde met zijn vrije hand op zijn achterhoofd, waardoor er wat prachtig bruin haar door de war ging. 'Ik heb mijn huisgenoot belooft optijd thuis te zijn, stom hé?', Hunter keek me schuldig aan, 'wie is je huisgenoot?', vroeg ik.
'Ken je die uitsmijter nog? Van de lounge?', vroeg Hunter.
Nee. 'Ja, volgens mij wel', knikte ik, 'zij is het', Hunter beet even op zijn lip, 'ga maar', moedigde ik hem aan, 'dadelijk mag je de lounge niet meer in!', het laatste zei ik plagerig, het leek te werken, Hunter grinnikte
.
Met een snelle kus namen we afscheid, ik keek hoe hij weg loop, Hunter was zo ongelofelijk wauw... Hij was nog knapper dan knap, en hij was mijn vriendje!
Ik kon wel gillen!
De dagen erna ging het erg goed, met mij, maar ook mijn relatie met Hunter. Ook op mijn werk ging het goed, ik had dan wel geen promotie, maar wel opslag. Ik heb het 'gevierd' door wat nieuwe spulletjes in de slaapkamer neer te zetten. Een klerenkast, spiegel, lamp en wekker. Misschien zou ik me dan nooit verslapen.
En natuurlijk verdiende dat ook een nieuwe look.
Ik ging voorzichtig op mijn bed zitten, ondanks dat alles kraakte hij toch. Ik snapte nog steeds niet waarom Hunter mij koos. Want wie was ik? De nerd? Degene die altijd gepest werd? En dan zo'n vriendje hebben! Ik dacht dat ik het op mijn buik zo kunnen schrijven, nou, blijkbaar heb ik dat weg gewassen!
Terwijl ik dagdroomde over Hunter zakte ik steeds verder weg in een geweldige droom. Een droom over Hunter, natuurlijk, en over een zwembad, en dat betekent dus zwemkleding. Hihi.
~~~~~~
Laatst gewijzigd door Simmielove op di 12 jul 2011, 13:34, 1 keer totaal gewijzigd.
Hihi, ik hoop dat jullie deze leuk vinden ;D
~~~~~~ Hoofdstuk 6
Dagen verstreken en werden weken, weken verstreken en werden maanden, en maanden werden 3 maanden.
Zuchtend keek ik naar het computerscherm. Ik had zoveel te vertellen aan mijn ouders, maar waar moest ik beginnen?
Lieve pap en mam,
Het begon hetzelfde als mijn eerste mail naar hen toen ik in Riverview was. Maar toen wou ik weg, nu moest ik blijven, bij Hunter, en zowiezo de tweede generatie neerzetten. Ik glimlachte bij de gedachte, Hunter zou vader zijn van ONZE kinderen. Hmm Hunter...
Het ging steeds beter met onze relatie, en mijn hart ging telkens heviger bonken als ik hem zag. Mijn lieve Hunter.
Lieve pap en mam,
Het gaat geweldig hier. Ik ben ongelofelijk gelukkig. Ik heb een vriendje, en ik ga zeker met hem een tweede generatie neerzetten. Ik houd zielsveel van hem. Ik zou niet zonder hem kunnen. Zonder mijn Hunter.
Eigenlijk is er de laatste tijd niks bijzonders gebeurd bij mij, naja, behalve dan dat ik een vriendje heb. Vandaag hebben we officieel 3 maanden!!
Ik houd van jullie, kusjes.
Scarlet Jonshen
Ik klikte op versturen, ja vandaag hadden Hunter en ik officieel 3 maanden samen. Eigenlijk wou ik wel een stapje verder, bijvoorbeeld, ik zou me graag willen verloven met hem, maar ik ben bang dat hij dat niet wil. Ik slikte bij de gedachte.
'Ping', klinkt het uit de computer, ik schrok op uit mijn gedachte, hotmail stond open, en iemand was met me aan het chatten, ik klikte het open, het was Hunter.
Hunter <3 Scarlet xxxxx Let it be my muscles zegt:
Scarlet!
Hunter <3 Scarlet xxxxx Let it be my muscles zegt:
Top! Tot dan!
Hunter <3 Scarlet xxxxx Let it be my muscles is offline gegaan
Ik stond op springen, ik had vanavond een daté, met Hunter! Ik kon wel gillen!
Snel logde ik uit en sprong van mijn stoel, op naar buiten.
Daar stond ik dan, wachtend op Hunter, voor de lounge.
'Scarlet!', Hunter's stem klonk van achter me, ik draaide me om en voelde Hunter's armen om me heen, hij drukte een zachte kus op mijn haar, 'ik heb je gemist', murmelde hij, 'ik jou ook', en ik drukte me dichter tegen hem aan.
Het was heel gezellig in de lounge, bijna te gezellig. Ik voelde hoe het doosje in mijn tas wat zwaarder werd. Zou ik het wel durven? Heb ten huwelijk vragen?
Na een tijdje te hebben gedanst durfde ik hem aan te kijken, 'Hunter?', vroeg ik met een trillende stem.
'Ja? Gaat het wel?', zijn stem klonk bezorgd, 'ja..jawel.. Maar..', ik haalde het doosje uit mijn tas en stopte het achter mijn rug.
Ik zakte op mijn knie, 'Hunter Cottoneye, wil je met me trouwen?', vroeg ik, ik gluurde door mijn wimpers, benieuwd naar zijn antwoord.
~~~~~~
^
Ik vond die naam wel erbij passen
Ik heb weer de foto's voor het volgende hoofdstuk, mss komt die online, nu nog even foto's maken voor het hoofdstuk erna.
'Wow... Scarlet... Ik...', ik voelde een pijn opkomen, tranen begonnen te prikken in mijn ogen, 'ja! Ja ik wil met je trouwen!', zei Hunter plots, mijn hart werd vervuld met liefde.
Met trillende vingers schoof ik de ring rond Hunter's vinger. Hij knuffelde me.
'ooh Scarlet!', ik voelde wat warms op mijn schouder druppelen, Hunter huilde, ik hoopte dat het was van geluk.
'En? Wanneer gaan we trouwen?', zijn stem was twijfelend... 'uhh...', was mijn antwoord.
Het was een tijdje stil, maar Hunter's stem doorbrak de stilte, 'wat dacht je van nu?'
'Maar.. We hebben geen ringen e-', ik werd onderbroken door Hunter's lippen, daarna liet hij me los en pakte iets, met een glimlach hield hij het omhoog, het waren 2 ijzeren ringen. Ik bloosde, Hunter duwde 1 ring in mijn hand, de grootste.
Het was 2 maanden later na 'het avontuurtje' van Hunter en ik. Ik gooide zo'n beetje elke dag mijn maaginhoud naar buiten, was misselijk, moe en nogal over emotioneel. Het was niet normaal meer, en Hunter leek het soms ook te merken, al probeerde ik het meestal niet te laten merken. In mijn achterhoofd had ik wel een ideetje van wat het zou kunnen zijn.. Maar of het waar zou zijn...
'Hmmm, het is lekker lieverd', Hunter kijkt me glimlachend aan. Ik bloos, 'geen dank', mompelde ik. Hunter lachte en streelde met zijn hand over mijn wang. 'Hunter...', mijn stem trilde, in een flits duwde hij mijn kin omhoog en keek me bezorgd aan, 'wat is er Scarlet?', hij keek me diep aan in mijn ogen. 'Ik...Ik denk dat...dat ik....', mijn stem stookte in mijn keel, 'je denkt dat je...?'
Ik haalde diep adem, 'ik denk dat ik zwanger ben...', ik wendde mijn gezicht af, 'dat is toch geweldig?!', Hunter klonk heel blij, maar zijn stem werd weer bezorgd toen ik niet reageerde, 'toch?'
'Ik...we... ik weet niet of ik het wel aandurf, een kind op de wereld zetten', ik voelde wat tranen brandden, stomme zwangerschap!
'Je bent niet alleen Scarlet, ik zal je niet alleen laten, belooft', Hunter had mijn kin weer omhoog geduwt en keek me diep in mijn ogen aan, ik ontspande een beetje. 'Dankje', fluisterde ik schoor, Hunter boog zijn hoofd om me te zoenen, totdat zijn telefoon ons onderbrak.
Boos stond hij op, 'stomme mobiel', mompelde hij. Ik keek hem na, Hunter zou de vader zijn van ons kind. Dan zou onze relatie 'echt' zijn. Nou ja, dat vind ik.
Het is nu 3 dagen geleden dat ik Hunter het nieuws vertelde, en nu zaten we knuffelend op de bank. Soms zag ik Hunter vanuit zijn ooghoeken kijken naar mijn buik, nieuwsgierig of hij dikker werd. 'Dat gebeurd pas na 5 maanden ofzo', lachte ik dan.
Hunter trok me dicht tegen zich aan, 'ik heb groot nieuws', bracht hij opeens, ik keek hem nieuwsgierig aan, 'ik heb heel veel geld verdiend, §200.000', ik hapte naar adem, 'hoe kan dat?', ik keek hem met grote ogen aan.
'Magie', grijnsde hij. 'Maar ik zat te denken, wat nou als we een nieuw huis zouden laten bouwen?'
'Ja!', ik keek hem glunderend aan.
Door Hunter
Als ze toch wist, als Scarlet toch eens wist hoe ik aan het geld kwam. Ze zou me haten, en me aangeven aan de politie, maar zodra het kind geboren was, had ik een wapen. Ik wilde het niet, maar ze mag het gewoon niet weten!
Einde door Hunter
Door mijn zwangerschap had ik soms mijn buien, maar algauw maakte we het dan goed. Hunter vergaf me altijd, hij is gewoon perfect. Hij zou nooit iets doen dat ik zou verafschuwen, daar was ik zeker van, Hunter is daar gewoon té perfect voor!
Het was een dag voordat alles zou gebeuren, het nieuwe huis, enzovoort, ik was zoo benieuwd hoe het nieuwe huis eruit zou zien!
'Rustig nou lieverd, het word prachtig, dat zeker!', Hunter lachte, 'en vooral voor de volgende generaties', knikte in beamend.
'Wat blief?', Hunter keek me aan, vragend. Oeps, ik had het hem nog niet verteld, 'ik doe zegmaar een legacy... 10 Generaties voortzetten', Hunter's gezicht werd neutraal, 'bijzonder', hij glimlachte', dus dan ben ik getrouwd met de stamhouder van de eerste generatie?', ik knikte, 'ik voel me vereerd', lachte hij, ik knuffelde hem, 'waar kunnen we eigenlijk zo lang terecht? Zolang het huis gebouwd word?'
'Bij mijn huisgenoot', Hunter trok een schattig gezicht, ik drukte een kus op zijn mond, 'oké!'
Een half jaar later was eindelijk het huis klaar. Het had ongelofelijk lang geduurd, maar we waren er erg blij mee.
We waren er eigenlijk als sinds 's ochtends, maar toen hebben we al het zand enzovoort weg geveegd, de bouwvakkers waren namelijk niet bepaald netjes, maar ze konden zeker wel goed bouwen!
En natuurlijk, moest zoiets ook gevierd worden.
De volgende dag zaten we tegen overelkaar aan tafel. 'Ik houd van je Scarlet', murmelde Hunter, ik bloosde, 'ik ook van jou', zuchtte ik verliefd. Zo zaten we een tijdje, met onze handen in elkaar.
'Ik ga zo zwemmen', meldde Hunter opeens, ik glimachte, 'ik ga dan in mijn zwemkleding buiten zitten', mompelde ik, Hunter lachte.
Ik keek naar Hunter's prachtige lichaam terwijl hij in ons zwembad zwom. Het was prachtig.
Ik keek even naar mijn ongelofelijk bolle buik, ik legde voorzichtig mijn hand erop. Ik voelde een klein schopje.
'Ons kindje schopte!', kirde ik van blijdschap.
Hunter klom heel snel uit het zwembad en liep mijn grote pas naar me toe. Hij knielde neer en vouwde zijn handen over mijn buik, het kindje trapte weer. 'Ik voelde het nu ook!', Hunter trok me in zijn armen en knuffelde me plat, tranen liepen over mijn wangen. 'Ik ben zou blij', fluisterde hij schoor, 'ik ook!', zo zaten we een tijdje, totdat we werden onderbroken door het getoeter van een auto van Hunter's werk. Ik zuchtte, 'tot vanavond', glimlachte Hunter en hij drukte een kus op mijn wang.
De rest van de dag ging ik maar wat voor de tv, er was nik leuks, ik aaide over mijn buik, 'ik ben bang', fluisterde ik, 'ik wil het niet, maar Hunter leek zo blij... Ik ben bang... Voor de bevalling, voor die pijn', ik rilde even, het kindje schopte, alsof het me wilde vertellen dat hij me begreep, 'je proberen me minder pijn te doen dan bij een normale bevallen, oké kleintje?', mijn stem trilde.
Uiteindelijk zette ik de tv uit en liep de trappen op, totdat ik bij de slaapkamer van Hunter en mij kwam. Hunter moest overwerken vanavond, hij had gezegt dat hij rond middernacht thuis zou zijn. Net toen ik boven was, voelde ik iets brandden in mijn buik. Ik voelde hoe mijn broek nat werd, dat kan niet, dat mocht niet, niet nu!
Mijn handen vouwde zich over mijn buik en ik schreeuwde het uit van de pijn. Nu moest ik, met die weeën die 2 rot trappen af.
Na een ongelofelijk lange bevalling had ik uiteindelijk een baby, een jongen, genaamd Mitchel. Hij was klein en ongelofelijk schattig.
'Hoi kleintje', fluisterde ik. Mitchel keek me met grote ogen aan.
'Ga maar slapen', fluisterde ik en ik legde Mitchel neer in het wiegje. 'Het spijt me dat ik moest overwerken', fluisterde Hunter, hij sloeg een arm om mijn middel, ik leunde tegen hem aan, 'het geeft niet, je bent er nu toch?', glimlacht ik. 'Inderdaad', en hij drukte zijn lippen op mijn haar.
Samen keken we nog een tijdje naar onze zoon, onze Mitchel. Daarna gingen ook wij slapen.
~~~~~~
Laatst gewijzigd door Simmielove op wo 13 jul 2011, 13:52, 1 keer totaal gewijzigd.