Heel leuk!

Dat museum heb je mooi gemaakt.
Leuk hoofdstuk weer

Erg leuk weer

Hoofdstuk 5.


In de dagen erop ben ik vaak bij Danny thuis te vinden, gewoon om eindelijk eens wat nieuwe contacten te leggen. Hij vertelt me veel over waar hij vandaan komt en hoe hij dingen over deze lege wereld te weten is gekomen. Blijkbaar zijn we overal in de wereld op het nieuws, maar durven mensen het niet aan hier te komen wonen omdat er geen elektriciteit en contact met de buitenwereld mogelijk is. Zodra je binnen bent, kom je er niet meer uit.
"Ik wist dat hier een vrouw zat, ik wist dat jij het was en ik wist dat je de standaard kleding droeg. Dus ik heb wat nieuwe kleding voor je meegenomen," zegt Danny plotseling op een van de middagen. "Maar ik heb je dan wel ergens voor nodig.."


Vervolgens geeft hij me de kleding en laat me een nieuwe jurk aantrekken. Tevergeefs blijf ik erop aandringen dat hij vertelt wat hij nodig heeft. Hij blijft 'nee' schudden en stuurt me daarna naar huis, met de belofte dat hij het later die middag zal komen uitleggen. Met mijn nieuwe kleding aan ren ik dus maar naar huis om Eliah te vertellen wat er zojuist is gebeurd.


"Eliah! Ik ben thuis!", roep ik en wil hem meteen in de armen vallen. "Zie ik er niet mooi uit?"
"Alix.. Heb je die kleren van Danny gekregen?", vraagt hij argwanend. Ik schiet dan ook meteen in de verdediging.
"Jeetje, kun je niet blij voor me zijn? Ja, dit heb ik van Danny gekregen omdat hij van de bewoonde wereld komt en dit voor mij heeft meegenomen!"
"Wat een vreselijke vent..", fluistert Eliah in zichzelf en draait zich weg van me.


Ik besluit Eliah maar even met rust te laten, hij draait wel weer bij. Maar nog geen half uur later staat Danny voor de deur. Met een tas in zijn hand. Ik nodig hem uit om aan tafel te komen zitten en roep Eliah erbij.
"Oké, vertel maar wat je van mij of van ons verwacht," moedig ik hem aan.
"Eliah ik heb Alix die nieuwe kleren gegeven, maar in ruil daarvoor wil ik jullie ook om een gunst vragen. Ik woon nu een paar weken in dat huis en ik heb er genoeg van dat ik alleen koud water heb en niks anders kan eten dan chips. Ik wil daarom hier wonen tot er voor mij ook werkgelegenheid is. Gaan jullie akkoord?"
Voor Eliah zijn mond open trekt, zeg ik enthousiast: "Natuurlijk, Danny! Je zult alleen wel op de bank moeten slapen!", waarop Eliah mij een dodelijke blik geeft.


Na nog wat zaken te bespreken, besluit ik weer verder te gaan met een van mijn nieuwste schilderijen. Eliah en Danny gaan op de bank zitten en bekijken mij terwijl ik bezig ben. Vuile blikken gaan van Eliah naar Danny, en Eliah krijgt daar een sympathieke glimlach voor terug.
"Hoelang denk je dat het duurt voor je weer naar je eigen huis gaat?", vraagt Eliah chagrijnig.
"Ik hoorde dat er een sportschool wordt gebouwd overmorgen, dan is het de 30e, als ik mij niet vergis. Daar kan ik aan het werk als sportinstructeur. Ik heb het gemist om elke dag te trainen," zegt Danny enthousiast, terwijl Eliah afkeurend zijn hoofd schudt en vooral niet naar Danny kijkt.
"Zei je overmorgen?", vraag ik, terwijl ik nog een paar geconcentreerde penceelstreken maak.


Je moet de overige mensen maar even wegdenken..
Twee dagen later staan wij als eersten, en natuurlijk ook als laatsten, te kijken naar de nieuwe sportschool. "Wat een groot gebouw, zeg! Precies zoals ik gehoopt had!", gil ik enthousiast terwijl ik al naar de deur wil lopen.
"Alix, je hebt echt talent! Zou je hier niet wat mee kunnen doen?", complimenteert Danny me.
"Waar heb je het over? Ik heb dit toch niet gemaakt?", antwoord ik verbaasd, en in een waan van enthousiasme. Waarom wordt er telkens herhaald dat ik alles heb bedacht en uitgevoerd?
"Ja, voor mij is het al jaren bekend dat Alix vol talenten zit," zegt Eliah en hij trekt me tegen zich aan. Ik maak me van hem los en loop, huppel bijna, naar binnen.


Ik besluit me er verder even niet mee bezig te houden en loop gewoon naar binnen om eens rond te kijken. Ze hebben een prachtig dakterras met kunstgras, waar ook gesport kan worden en het voelt zo ruim en schoon om beneden rond te lopen. Terwijl de jongens zich tegen elkaar uitsloven, Danny voormalige sportschool-junk en de luie Eliah, loop ik hoofdschuddend naar boven en maak een drankje voor mezelf aan de bar. Wat is het toch geweldig dat er eindelijk wat leven is in deze stad. Zouden er al nieuwe mensen zijn?


Als we naar huis lopen, zien we inderdaad dat er weer een nieuw huis in de stad is geplaatst. Opnieuw loop ik voorop, gevolgd door een enthousiast over sport vertellend Danny en met Eliah achteraan, die gewoon zijn cornflakes mee heeft genomen van de sportschool.
"Dit huis is zo veel groter dan onze huizen! Hier moeten zeker meerdere mensen wonen!", constateer ik, waarna ik op de deur klop. En precies zoals bij Danny is er geen gehoor. Achter me hoor ik al weer dat Danny en Eliah ruzie aan het maken zijn en dus besluit ik maar in mijn eentje naar de achtertuin te lopen.


"Hallooooo! Zijn jullie onze nieuwe buren?", roep ik enthousiast. Vier mensen draaien zich mijn kant op, waaronder een zwangere vrouw. "Dat zijn er meer dan ik had verwacht..", mompel ik.

Einde hoofdstuk 5.

@Koen: alles is mogelijk.. Wie geven jullie tot nu toe de voorkeur? Danny of Eliah?

Ik vind Danny tot nu toe leuker om te zien. Maar Eliah heeft ook zijn leuke kanten

Bouw je echt alles zelf? Ik moet echt nog wennen om iets te bouwen in de Sims 4

wat een prachtig huis

Je kan echt super mooi bouwen!
Leuke up

Hoi lezers! Ten eerste allemaal bedankt voor de reacties en ja, ik bouw alles zelf!
De afgelopen weken heb ik het nogal druk gehad met school, dus daarom is er niks verschenen maar hopelijk komt er zo snel mogelijk weer een update! De screens heb ik al gelukkig. Hopelijl is dit geen probleem!

School gaat voor, Anna.

Hoofdstuk 6.


Een paar dagen later heb ik Sandi uitgenodigd om te blijven eten, om haar wat vragen te stellen en ook omdat ze zelf nog niks anders kunnen eten dan cornflakes.
"Bedankt dat ik bij jullie mag eten, Alix. Ik heb er niet erg goed over nagedacht dat we niks anders kunnen eten thuis. We hebben meteen van alles geplant in de tuin! Kregen jullie ook een starterspakket?"
"Ja, die hebben wij ook gehad. Mijn plantjes staan er al redelijk goed bij," antwoord ik. Daarna lepel ik nog een paar happen tuinsalade naar binnen. Die smaak begint me best wel uit de keel te hangen, na een paar maanden niks anders eten. Misschien moet ik Eliah eens laten vissen.


"Waarom ben je hier gekomen, Sandi?", vraagt Danny overdreven geïnteresseerd. Hij is en blijft een charmeur. Hij voegt er nog een knipoog aan toe. Natuurlijk..
"Ik zag het op televisie en net als jij hebben we niet veel familie meer over en hebben we besloten opnieuw te beginnen. Wat spanning tussen ons en de buren.." Het blijft een tijdje stil terwijl we allemaal onze salade opeten. "Bedankt voor deze heerlijke salade, ik had het echt even nodig! Ik moet maar weer snel naar huis. Mijn man moet in zijn eentje op de kinderen letten."
Nadat er afscheid is genomen keer ik me naar Eliah toe: "Wanneer denk je dat ze gaat bevallen?" Onverschillig haalt Eliah zijn schouders op. Ik rol met mijn ogen en begin aan de afwas.


Nog een paar dagen gaan voorbij en met mijn planten gaat het fantastisch. Ze beginnen steeds beter te smaken en ze leveren ook steeds meer geld op. Ook op deze middag ben ik weer bezig met het verzorgen van onze voedselbron, als Danny zich naast Eliah op het bankje neerstrijkt. Ik besluit me er verder niet druk om te maken dat die twee elkaar niet uit kunnen staan, maar toch vang ik hun gesprek op.
"Wat is Alix een prachtige vrouw hè? Als ik haar in een club tegen kwam zou ik haar zeker hebben gedaan," hoor ik Danny zeggen.
"Ze is toevallig wel mijn vriendin, dus ze zou zeker niet met een gladjanus als jij meegaan."
"Als ze tussen jou en mij moest kiezen met een drankje op, dan weet ik wel wie ze zou kiezen."


"Moet jij eens even luisteren, Danny. Alix is MIJN vriendin en ze zal NOOIT voor jou kiezen. Je blijft met je vingers van haar af of ik doe je wat aan!", hoor ik Eliah plots snauwen.
"Oja? Waarom doe je dat nu niet meteen? Vroeg of laat komen Alix en ik toch bij elkaar." Dat moet de druppel zijn geweest, want als ik me omdraai zie ik dat ze op de vuist gaan met elkaar. Ze schelden er op los en stompen elkaar op alle mogelijke plekken. Ik ren er naartoe om ze uit elkaar te trekken, maar natuurlijk is dit zinloos. Danny gaat dagelijks naar de sportschool en ook Eliah is de slapste niet. Uiteindelijk schreeuw ik het uit.


"STOPPEN NU! OPHOUDEN!", de mannen keren zich tegelijkertijd mijn kant op. "EN NU IS HET AFGELOPEN!"
"Zeg dat wel, jij blijft geen seconde langer in mijn huis wonen! Pak je spullen en kom nooit meer terug!" En daarmee was het duidelijk. Danny keek mij met een pruillip aan en wilde nog wat zeggen, maar ik schudde mijn hoofd en sloeg mijn armen over elkaar.
"Je bent te ver gegaan Danny. En ik zal nooit kiezen voor iemand die mij in een club 'wel zou doen'. Ga nu je spullen pakken en keer terug naar je eigen huis."


Nadat ik dat gezegd heb, keert Danny ons de rug toe en sjokt naar binnen. Waarschijnlijk is hij voor het eerst in zijn leven afgewezen. Ik heb me sterk in hem vergist. Dat is waarschijnlijk de reden dat hij me deze kleren heeft gegeven en me zo vaak uitnodigde. Is dat ook waarom hij bij ons is komen wonen? Om mij?
"Zit er nu maar even niet over in, Alix. Hij gaat weg," fluistert Eliah in mijn oor en hij trekt me tegen zich aan. Ik laat een zucht ontsnappen. Wat een vergissing.
"Heb je je niet bezeerd?"
"Ach, mijn oor suist en ik kan mijn mond niet helemaal meer openen, maar het gaat wel over.."


Zonder verder nog iets te zeggen sjokt Danny de deur uit. We volgen hem naar buiten en een hele kleine glimlach verschijnt op mijn gezicht. Geen ruzies en spanningen meer tussen die twee mannen. Het gaat nu weer om Eliah en mij. Niemand anders die zich ermee bemoeit.
"Alix.."


Ik draai me naar Eliah toe, die net mijn naam fluistert. Hij gaat op zijn rechter knie zitten. Ik sla mijn handen voor mijn mond en mijn hart begint sneller te kloppen. Is dit wat ik denk dat het is?
"Zojuist heb ik voor jou gevochten Alix. Met een man die eigenlijk veel te sterk voor mij is. Ik besefte me tijdens dit gevecht dat dat is wat ik altijd zal blijven doen. Ik zal altijd voor je blijven vechten. Ik wil dat jij voor altijd mijn meisje bent. Dat wil ik zo goed als mogelijk vastleggen. Want ik wil nooit meer een ander, alleen jou. Alix, wil je met me trouwen?" Ik begin te gillen en te springen en knik heel enthousiast 'ja'. De lach die op Eliah's gezicht verschijnt maakt me de gelukkigste vrouw op deze planeet.


Op de rand van de stoep staat Danny toe te kijken. En terwijl ik mijn ring bewonder kijkt Eliah met een gemeen lachje om naar Danny.
"Deze keer heb je gewonnen, maar de volgende keer win ik.."

Einde hoofdstuk 6.

Leuk hoofdstuk!
En ik ben benieuwd naar wat Danny gaat doen

oh, oorlog tussen die 2.

Leuk deel!

Ruzie om een vrouw, erg logisch omdat er nergens eentje losloopt

Hele leuke delen allemaal
ben benieuwd naar meer

Zo ben weer helemaal bij gelezen. Leuke hoofdstukken!!

Spannend hoofdstuk. En ook echt klassiek ook twee mannen die vechten om een vrouw, maar dn in een modern jasje. Leuk gedaan.

Bedankt allemaal voor de leuke reacties!

Ik heb het druk met school, de toetsweek komt eraan. Maar ik wil wel gaan updaten. Ik heb alleen een vraag voor jullie:

Zouden jullie het leuk vinden als ik...
OF ook vanuit de andere families stukjes schrijf?
OF over het verleden van Alix en Eliah schrijf?
OF over het verleden van alle inwoners schrijf?

Lijkt een van deze dingen jullie leuk? En zo ja, welke?

Edit: Hahaha, iedereen zegt wat anders!

Mij lijkt het wel leuk als je iets schrijft over het verleden van de inwoners

mij maakt het niks uit, wil over alles wel wat meer weten eigenlijk.

Mij lijkt het leuk als je vanuit andere families vertelt. Dan weten we wie er ook nog in die wereld wonen