Sims Nieuws Forum

Hallo,

Ik wil graag weer eens een verhaal met jullie delen hier!
Na het succes van mijn geschreven verhaal over pesten, breng ik een ander verhaal nu op gang.
Dit is alleen uiteraard niet waargebeurd, deze zal gaan over een tiener, genaamd Rik.
Rik is een jongen dat op vroege leeftijd al zijn moeder kwijt is geraakt, ze ging vreemd en ging er vandoor met een andere man. Rik bleef alleen achter met zijn vader.

In de zomervakantie besluit zijn vader om samen met zijn zoon terug te gaan naar een oud vakantiehuisje in de woestijn. Rik zit hier erg tegenop omdat zijn laatste vakantie hier plaats vond met zijn moeder nog jaren geleden.
Dit blijft van korte duur, het huis wordt uiteindelijk in brand gestoken door vandalen. Rik en zijn vader zijn gedwongen tijdelijk te logeren bij de broer van de vader, oom Peter. Rik voelt zich al vanaf de eerste dag niet goed daar, hij voelt zich in de gaten gehouden...Ook hoort hij vreemde dingen in huis.
Rik begint te beseffen dat er iets niet klopt en dat hij misschien paranormaal is...?

Ik ga uiteraard nog wel altijd verder met ZLZR, maar ik wil eerst graag deze verhaal voor jullie maken en ik hoop dat jullie het een goed verhaal gaan vinden.
Voor de mods: Ik ga niet al te enge dingen erin gebruiken, ik hou me aan de regels!

Voor vanavond zet ik al twee updates online, veel leesplezier!

Op vakantie


Rik en zijn vader Gijs zijn na twaalf jaar weer terug gegaan naar hun oude vakantiehuisje in de woestijn.
Rik had hier helemaal geen zin in, maar probeerde zich in te houden.
"Het is niet veel veranderd, vind je niet?" vroeg Gijs aan zijn zoon.
"Het leek net alsof het gisteren was, maar nu is het alweer twaalf jaar geleden," antwoordde Rik, die nu zestien jaar was.


Ze liepen naar binnen toe.
"Ik snap alleen niet zo goed waarom je nu opeens terug wilt, pap," zei Rik met een zucht.
"Het is toch zonde om zo'n mooie huis te laten vervallen?" zei Gijs. Als het aan Rik lag, mocht dit huis inderdaad gaan vervallen. Hij vond het niet meer prettig om de komende zes weken hier te gaan zitten.


"Kunnen we niet terug naar huis? Ik verveel me nu al dood," zeurde Rik terwijl die in de woonkamer ging zitten. Hij zag de drie stoelen aan het tafeltje. De plek waar hij met zijn vader en moeder vroeger ging eten...
"Ik weet dat het moeilijk is, Rik. Ik mis haar ook nog elke dag...Maar ze koos er zelf voor om ons in de steek te laten," vertelde Gijs.
"Ik was nog maar vier jaar, pap. Hoe kon ze dit nou doen? Ze heeft daarna niet eens meer gebeld, ik vind het een schande!" zei Rik verdrietig.


Rik stond op en wou naar zijn slaapkamer gaan.
"Ik vind het al helemaal erg dat we hier weer zijn," zei Rik. Gijs ging zijn zoon tegenhouden.
"Rik, luister naar mij. Ik vind dat dit goed is voor je verwerking om hier weer te zijn, komop nou...Je hebt mij toch? Samen begraven we het oude verdriet en maken we een leuke tijd samen," vertelde Gijs.
Rik wist niet wat die moest denken, een rothuis vond hij dit.


Op zijn slaapkamer zat hij de hele te denken aan zijn moeder...Hij weet niet veel meer omdat hij zo jong was, maar dat maakte zijn verdriet er niet minder om. Hij mist haar nog elke dag...


---------
Tweede update volgt gelijk hierna!

Ik vind het leuk dat het een griezelverhaal wordt
Kan ook niet wachten om meer te lezen :3
De titel doet me alleen denken aan de film The hills have eyes x3

De brand


Op een avond waren Gijs en Rik samen aan het wandelen buiten. Toen ze terug kwamen was hun vakantiehuisje opeens in brand gevlogen.
Vandalen waren er geweest en die hebben het huis in de fik gestoken...


Gijs ging snel het alarmnummer bellen en na ongeveer paar minuten kwam de brandweer eraan. Rik mocht dan wel een hekel hebben aan het huis, maar hij had dit ook nooit gewild...


Het brand werd met moeite geblust. Rik en Gijs waren ook binnen gekomen om te kijken wat ze konden redden, maar het vuur was te dichtbij.
"Blijf uit de buurt van het vuur, Rik!" schreeuwde Gijs.


Na een tijdje was de brand eindelijk weg. De brandweerman verklaarde dit huis onwoonbaar. Gijs en Rik zouden dus eruit moeten gaan om een andere woonruimte te zoeken.
"Pap, ik heb dit nooit gewild...Het spijt me zo dat ik dit huis stom vond," zei Rik verdrietig. Gijs ging zijn zoon troosten.
"Het is goed, het komt allemaal goed," vertelde Gijs aan zijn zoon.
Gijs ging bellen naar het vliegveld, ze waren van plan om terug naar huis te gaan. Helaas was er noodweer op komst, dus werden alle vluchten afgezegd voor de komende dagen.
"We zullen moeten blijven, maar waar..." zei Rik verward.
Gijs kreeg een idee, niet ver verderop woont zijn broer, Peter. Zijn huis was veel groter en beter om tijdelijk in te wonen.
Misschien kunnen ze dan toch nog iets postiefs halen uit deze vakantie.


--------
In de volgende update trekken Rik en Gijs bij ome Peter in.

Wooh, awesome, kan niet wachten op meer!

Het huis van oom Peter


Een dag later kwamen ze aan bij het huis van Peter. Gijs had al van te voren gebeld naar zijn broer of ze hier tijdelijk konden logeren.
Peter vond dit helemaal geen probleem en zei dat ze van harte welkom waren.
Rik vond het huis best groot...
"Hoe oud is deze huis?" vroeg Rik.
"Denk dertig jaar? Niet heel erg oud vind ik, hij staat er nog prima bij," vertelde Gijs aan zijn zoon terwijl ze er naar toe liepen.


De tuin zag er wat simpel uit met een klein vijvertje verderop. Rik voelde zich een beetje raar, maar misschien was dat omdat die nogal gespannen was. Zijn vakantiehuisje was afgebrand en dat was natuurlijk heftig voor hem allemaal. Langzaam liep hij zijn vader achterna.


Peter kwam naar buiten en ging zijn broer begroeten.
"Fijn dat jullie er zijn, ik had de koffie al klaar gezet...Jullie zullen vast wel doodop zijn na zo'n heftige situatie," vertelde Peter.
Rik had hem nog nooit gezien, tenminste...Wel eens toen hij klein was. Maar wat was Peter veel veranderd de afgelopen jaren.


Peter keek naar Rik.
"En daar hebben we mijn lievelingsneefje, hoe gaat het Rik? Wat ben jij groot geworden!" zei Peter.
Rik bleef echter stil...Hij voelde zich niet zo op zijn gemak, hij moest aan de situatie wennen.
"Pap, we konden ook naar huis gaan met de bus," zei Rik tegen zijn vader.
"Het is toch niet erg om tijdelijk te logeren bij Peter? Je hebt hem zolang niet meer gezien," zei Gijs. Peter merkte dus al op dat zijn neefje het niet zo prettig vond, maar hij maakte er geen probleem van.


Ze liepen naar binnen toe. Het huis idd veel ruimer en groter, het leek wel alsof Peter erg rijk was.
"Ga lekker zitten op de bank! De koffie ga ik zo inschenken voor jullie," gaf Peter aan.
Gijs was onder de indruk van Peter's huis.
"Het zag er vroeger niet zo mooi uit als nu, je hebt zeker de lotto gewonnen?" vroeg Gijs.
Rik kon het niet zoveel schelen, hij vond de sfeer niet bepaald prettig.


Tijdens het gesprek op de bank werd de druk op zijn borst steeds groter, het werd erg benauwd voor hem in de woonkamer.
"Ome Peter, waar is hier de badkamer?" vroeg Rik.
"Noem me gewoon Peter, jongen. Het is hier om de hoek voorbij de keuken," antwoordde Peter.


Rik stond op en liep er naartoe.
"Gaat het wel goed met hem?" fluisterde Peter tegen Gijs.
"Hij heeft het gewoon moeilijk ermee om weer terug te zijn hier, alles komt weer naar boven over zijn moeder..." vertelde Gijs.


Rik liep langzaam voorbij de keuken en zag inderdaad een deur staan, dat moest dan de badkamer zijn...
"Rik!" klonk er opeens...Rik bleef even staan. Een zachte maar zwaarde stem riep hem...
"Pap, riep je mij?" riep Rik vanuit de keuken.
"We riepen je niet!" hoorde Rik zijn vader antwoorden. Hmm, dat was raar, dacht Rik. Uiteindelijk liep hij verder. Hij zou het zichzelf wel verbeeld hebben.

-----------
Volgende update volgt direct hierna!

Een gluurder in de tuin


De eerste nacht was gevallen...Het was doodstil buiten.


Rik kon niet slapen omdat hij nog niet moe was, hij zat teveel te piekeren over vroeger...
"Rik!"
Daar was de stem alweer...Rik kwam overeind en luisterde nog eens goed. Hij hoorde voetstappen op de gang.
"Pap, ben je nog op?" riep Rik.
Geen antwoord...De voetstappen liepen verder.
"Pap?" riep Rik.


Langzaam stond hij op, maar zijn energie daalde flink. Hij werd opeens erg moe en het was opeens erg koud geworden in de kamer...
Rik voelde zich niet prettig erdoor, alsof het een vrieskast was geworden.
"Pap?" zei Rik zachtjes...De voetstappen op de gang werden minder en minder...alsof het steeds verder wegliep.


Uiteindelijk kwam Rik uit de kamer, op de gang was er niemand...
Hij wist toch echt wel zeker dat hij iemand hoorde.
"Pap?" riep Rik nogmaals.
Rik hoorde opeens krakende takken buiten...


Hij keek naar buiten en zag dat een gedaante over het grasveld heen liep, richting het vijvertje...


Rik schrok zich rot...
"PAPPA! ER IS IEMAND BUITEN!" schreeuwde hij hard.


Een paar minuten later werden Gijs en Peter wakker gemaakt door Rik, ze gingen alledrie naar buiten. Rik zweerde dat er iemand om het huis liep.
Toen ze buiten waren, was er echter niemand...
"Waar is de persoon dan?" vroeg Peter.


"Hij was hier net, precies op dit punt! Hij liep richting het vijvertje!" zei Rik gespannen.
Peter liep naar zijn neefje toe om hem te kalmeren.
"Misschien moet je gewoon even goed slapen, Rik. Je hebt al een grote brand meegemaakt en misschien heeft dat invloed op je," zei Peter.
"IK BEN NIET GEK! Ik zweer het je dat hier iemand was!" zei Rik boos. Gijs wist het ook niet meer, hij was nu veelste moe.
"Laten we nu gewoon gaan slapen en dan zien we het morgen wel verder..."


Rik rende terug naar het huis, hij was kwaad.
"Dan geloven jullie mij toch niet!"
Peter wilde hem achterna gaan maar Gijs hield hem tegen.
"Laat hem maar, hij is gewoon in de war. Je hoort wel vaker dat tieners schreeuwen om aandacht," vertelde Gijs.
"Denk je dat Rik niet genoeg aandacht krijgt dan?" vroeg Peter.
"Jawel, maar hij is hier tegen zijn wil, en dan kan die zich dingen inbeelden of smoesen te bedenken om hier weg te gaan, trek het je dus niet aan," vertelde Gijs.


"Ik hoop dat je gelijk hebt, ik heb het wel te doen met hem," vertelde Peter.
"Hij draait wel weer bij," zei Gijs.
Ze wisten niet dat iemand stond af te luisteren om de hoek van het huis...

--------------
Volgende keer gaat Rik een gesprek aan met zijn vader om zijn gedrag te verbeteren.

Leuk
Ik ga volgen!

Oehh, awesome!
Ik vind het best zielig voor Rik dat niemand hem gelooft 0;

Ik ga het ook volgen, het lijkt me een leuk verhaal! Maar inderdaad zielig voor Rik X(

Wow , erg mooi geschreven zeg! Alleen inderdaad wel jammer voor Rik, dat niemand hem geloofd. Ik zal het zeker blijven volgen.

De vreemde buurman


De volgende dag was het een flinke stormdag.
Rik zat nog altijd te denken over vannacht...Hij kon het zich toch niet ingebeeld hebben?


Zijn vader Gijs ging met hem erover praten. Omdat Rik bleef zeggen dat er iemand was vannacht.
"Rik, ik weet dat het tegen je zin is om hier tijdelijk te logeren. Maar je ziet het buiten, het is al aardig stormachtig aan het worden," vertelde Gijs.
"Het gaat mij daar niet om, ik erger me gewoon dat jullie mij niet serieus nemen," zei Rik.


"Nou ik en je oom houden heus wel van je, we maken alleen een beetje zorgen om je...Bij de aankomst was je ook niet te genieten," vertelde Gijs.
"Er wordt gewoon geen rekening met mij gehouden, en dan vind jij het gek dat ik me rot voel?" vroeg Rik.


Op dat moment kwam Peter de kamer binnen.
"Probleem opgelost!" begon hij.
"Hoe bedoel je?" vroeg Gijs.
"Nou, Rik...Je had gelijk hoor. Vannacht was er inderdaad iemand in de tuin, dat was de buurman. Hij is een oude man die totaal in de war is. Ik had al een vermoeden dat hij het was, maar wilde jullie niet laten schrikken," vertelde Peter.
"Zie je wel, ik heb het niet gedroomd!" zei Rik opgelucht.
"Wat moet die man van je?" vroeg Gijs verbaasd. Rik wilde dat nu ook graag weten.
"Lang verhaal, stelt helemaal niets voor," zei Peter.


"Nou nee, oom. Nu moet je het vertellen ook!" drong Rik erop door.
"Nou, de buurman beweert dat het hier niet pluis is. Hij is in de tuin altijd opzoek naar lijken," vertelde Peter.
Rik en Gijs trokken wit weg.
"Pardon? Beschouwt hij jou als een moordenaar?" vroeg Gijs.
"Ik weet het niet, hij beweert dat hij mensen in en om het huis heeft zien lopen, volgens hem zijn dat geesten...Hahaha, die man is zó oud dat hij zichzelf nog gelooft," vertelde Peter.
"Hoe komt hij er dan op dat het spookt? Hij moet het toch ergens vandaan hebben?" vroeg Rik.

"Het komt erop neer dat die buurman gewoon gek is, Rik!" zei Gijs. Rik zag dat het buiten was opgeklaard en ging van tafel af.
"Ik ga naar buiten, een beetje wandelen," zei Rik. Hij had er niet zoveel zin meer in om verder te praten erover.


Terwijl hij naar buiten liep zag hij opeens de buurman, die stond weer in de tuin.
Rik schrok ervan, hij had hem niet verwacht daar.
"Bent u de buurman?" vroeg Rik.
"Ja, ben jij een goede vriend van Peter?" vroeg de buurman.
"Noem mij trouwens maar meneer John,"


"Ik ben zijn neefje, Rik..." Meneer John keek hem stilletjes aan.
"Ik heb gehoord dat u geen leuke roddels verspreid over hem," vertelde Rik.
"Roddels?" vroeg meneer John verbaasd.
"Ja, u beweert dat het hier spookt en dat er lijken zijn begraven in de tuin," vertelde Rik.
"Het is waar, Rik. Over de lijken ben ik nog niet zeker, maar dat het hier spookt weet ik wel,"


Rik begon moe te worden.
"Bespaar mij die onzinnige verhaaltjes, ik geloof niet in geesten," zei Rik.
"Weet je dat echt heel zeker, hebben ze nooit jouw naam geroepen?" vroeg meneer John.
Rik moest terug denken aan de eerste dag, dat hij in de keuken iemand hoorde roepen. Maar hij ging dit niet toegeven.
"Ik heb niks gehoord," zei hij.
"Jij moet oppassen, jongen. Ik heb hier genoeg rare dingen gezien om te weten dat er iets niet klopt," vertelde meneer John.
"U doet zelf raar, u denkt dat mijn oom een moordenaar is!" zei Rik die zijn oom ging verdedigen.
"Ik heb NOOIT gezegd dat Peter iets op zijn geweten heeft, maar ik ben wel bijna zeker dat die geesten ergens vandaan moeten komen. Ik woon hier al mijn hele leven, Rik. Dit huis was vroeger heel anders, toen was er nog positieve energie...Nu leeft het in zijn rouw," vertelde meneer John.
Rik kreeg er kippenvel van.


"Krijg jij dan nooit een vreemd gevoel bij dat vijvertje daar? Of ben je weleens op de zolder geweest?" ging meneer John verder.
"Wat zou er moeten zijn met de zolder of het vijvertje?" vroeg Rik.
"Ik vermoed dat er op die plekken iets gebeurd moet zijn...Zoveel jaren geleden heb ik eens een geschreeuw gehoord, sindsdien zie ik hier spoken, vooral in de avond," vertelde meneer John.
Rik keek naar het vijvertje, hij voelde zich niet op zijn gemak.
"Ik wil je alleen maar waarschuwen, Rik. Kijk alsjeblieft uit..."
Spreekt de buurman de waarheid of probeerde hij Rik alleen maar bang te krijgen?

--------
In de volgende update denkt Rik een geest te zien in zijn kamer.

Spannend. Ben benieuwd naar de volgend up

Een verschijning?

De verhalen over de buurman en het huis bleven in Rik's hoofd gaan.
"Ach, het is gewoon onzin," zei hij vastbesloten. Hij deed de radio aan in zijn kamer en ging mee met de muziek om los te komen.
Gijs en Peter waren even de deur uit, dus Rik was nu alleen thuis.


Op dat moment werd het opeens erg donker...
Wat is dit, dacht Rik...Op dat moment verscheen er een vrouw uit de duisternis, ze kwam uit het niets zo zijn kamer binnen.


Rik schrok van haar verschijning maar hield zich kalm.
"Hallo?" vroeg Rik...De vrouw bleef echter stil. Ze keek voor zich uit alsof ze Rik helemaal niet zag. De omgeving werd opeens erg somber alsof het nacht was.


Ze liep langzaam de slaapkamer uit...Ook op de gang was het allemaal ineens erg donker en somber.
Rik ging haar volgen...
"Hallo, wie bent u?" riep Rik.
De vrouw antwoordde maar niet...


Toen ze verdween was het opeens weer licht, alles was weer normaal geworden.
Rik stond vol verbazing te kijken...
Was dit nou echt? Of droomde hij dit?
Het was doodstil...


Rik begon nou aan zichzelf te twijfelen of dit wel echt was, of dat het gewoon fantasie was? Het leek heel erg echt, alsof het gewoon gebeurde.
Zijn gezicht trok verstijfd om in angst en verbazing...
Wat moest hij hier nou van denken?


----------
De volgende keer krijgt Rik een nachtmerrie over het huis...

super cool! (ja niet om het zelf mee te maken maar toch)

Gaaaaaf! Ik hou hier wel van! Je schrijft erg leuk, simpel en goed te begrijpen!
Ik hou van spookhuizen...

Super update!

Mooi geschreven zeg, ik ben benieuwd naar de volgende gebeurtenissen.

Echt gaaf zeg, ik ben echt benieuwd naar meer! 0;

Wauw, spannend! =O Snel meerr! =D

Oeh. Echt super spannend o:
Een tip: Regelmatig schrijf je dingen als 'hij ging bellen' of 'hij ging troosten'. Persoonlijk vind ik dat nogal vervelend lezen. Je kan het beter schrijven als 'hij belde' of 'hij liep naar hem toe om hem te troosten'. Maar dat is wat ik vind (: