Bezorgd
"Jaa, zo moet het, Alyssa!" riep de gymleraar. Alyssa's klasgenoten stonden in een slordig rijtje te wachten tot zij aan de beurt waren. "Nog één keer en dan mag je stoppen," klonk de zware stem weer.
Alyssa stond op het punt terug naar het begin te rennen toen ze vanuit haar ooghoek iemand de gymzaal binnen zag glippen. Ze draaide haar hoofd en -ja hoor- daar zat hij. Waarom was hij er altijd? Wilde het heelal haar pijnigen? En waarom bonkte haar hart alsof het uit haar borstkas zou springen? Ze was met Jarrod..
"Alyssa?" riep de gymleraar.
Ze rende snel terug naar het begin en begon weer opnieuw.
Hop, hop, dacht ze in zichzelf terwijl ze over de hindernissen sprong. Ze probeerde zich te concentreren, maar het ging zo moeilijk.
Nu buk- waarom is hij hier? O, wacht. Bukken. Het ging plotseling veel langzamer dit keer..
Voordat ze ook maar op de schutting was geklommen wist ze al dat ze het niet zou halen. Ze was er met haar hoofd niet bij. En plotseling kwam de vloer dichterbij. En toen werd het zwart.
Niemand verwachtte Danns reactie. Zodra hij zag dat ze haar voeten niet hoog genoeg optilde, sprong hij uit zijn stoel. Nog voordat iemand ook maar gemerkt had dat Alyssa op de grond lag, was hij al bij haar.
Het eerstvolgende dat Alyssa merkte was dat ze in Danns armen lag. "Droom ik?" vroeg ze verwilderd.
Dann keek opgelucht naar haar. "Je bent wakker," constateerde hij.
Hij zette haar neer op een bankje, en hurkte om naar haar enkel te kijken. "Hm.. Misschien gekneust. Hoe voelt je hoofd? Je knalde vrij hard tegen de vloer.."
"Um.. Het doet een klein beetje pijn, valt wel mee.." Alyssa was nog steeds verbaasd.
Hij kwam naast haar zitten. "Ik zag je vallen, maar ik kon het niet geloven.. Hoe kon je nou vallen?" Hij glimlachte, maar Alyssa kon in zijn ogen de oprechte bezorgdheid lezen. Bezorgd? Hij was bezorgd om haar.. Haar hart maakte een salto.
"Ik.. lette niet echt op." De bezorgdheid verdween voor een groot deel uit zijn ogen, en maakte plaats voor een nog diepere emotie, die Alyssa verwarde. Waarom zou hij haar zo vol liefde aankijken? Hij wilde haar toch niet meer?
Ze stond op het punt om het te vragen, toen ze een andere stem hoorde. "Alyssa!" riep Jarrod, terwijl hij van de trap af.. stuiterde. "Ik heb het net gehoord. Hoe kan dat nou? Heeft iemand een ambulance gebeld, misschien heb je een hersen- oh, die man doet dat."
Jarrod trok haar overeind in een berenomhelzing. "Hoe gaat het?"
"Het gaat prima, relax." Ze glimlachte schaapachtig. Dit was de eerste keer dat ze Jarrods komst ongewenst vond. Dann keek weer strak voor zich uit, zich er weer van bewust dat dit zijn Alyssa niet meer was.
Even later zat Alyssa weer thuis. Ze had een bezoekje gebracht aan het ziekenhuis en ze zat op de bank te lezen toen ze een zacht geklop hoorde. "Alyssa?" vroeg Emma zacht. "Mag ik binnen komen?"
"Emma! Natuurlijk." Alyssa hinkte naar de boekenkast en legde haar boek weg.
Emma glimlachte en ging op de bank zitten. "Ik dacht; ik kom even op ziekenbezoek." Ze glimlachte weer. "Hoe gaat het met je?"
"Ohh, met mij gaat het prima. Alleen mijn enkel verzwikt. Ik heb niet eens een hersenschudding. Waarschijnlijk heb ik een hard hoofd." Alyssa zuchtte.
Emma lachte. "Je zegt het alsof het iets ergs is."
Alyssa haalde haar schouders op.
"Ik had eigenlijk verwacht dat Jarrod hier bij je was. Waar is hij?"
"Oh, hij is aan het werk."
"Ik wist niet dat hij werkte?" Emma rekte dit gesprek langer dan Alyssa wilde.
"Ja, soort van. Hij werkt voor de gemeente, wordt opgepiept als er iets aan de hand is. Over vriendjes gesproken, waar heb je Brian gelaten?"
Emma keek plotseling verdrietig, en ik vreesde het ergste. "Hij is op zijn kamer, hij zei dat hij alleen wilde zijn. Ik kwam kijken wat er met hem was, want hij praatte op school niet tegen me, maar nu weet ik nog niets."
"Gaan jullie samen naar het Girls Choice feest?" Alyssa keek haar bezorgd aan; dit was niets voor Brian.
"Nou.. Ik heb hem wel gevraagd, maar hij mompelde iets over dat hij geen zin had.."
"Weet jij wat ik moet doen?" Emma's stem was niet meer dan een gefluister.
"Nee, ik heb geen idee." Alyssa dacht even na. "Ik ga wel met hem praten, en dan vertel ik jou morgen wat hij gezegd heeft."
"Wil je dat echt doen?" Emma's ogen lichtten op.
"Natuurlijk."
Alyssa hinkte om de bank heen om haar een knuffel te geven. "Alles komt goed," suste ze.
"I-i-ik h-h-oop het," snikte ze.
Die avond probeerde ze wat haarstijlen voor zichzelf uit, voor het feest. Voornamelijk om een reden te hebben met Brian te praten.
"Brian?" ze klopte op de deur en liep naar binnen. Hij lag op het bed naar het plafond te staren.
"Wat wil je, Alyssa?" bromde hij nors. Jep, er was iets mis met hem.
"Ik heb een nieuw kapsel voor het schoolfeest en ik wil feedback." Alyssa glimlachte even vriendelijk.
Hij zuchtte en kwam overeind. "Het is heel mooi," glimlachte hij.
"En ik wilde meteen even met je praten."
Brian zuchtte. "Was te verwachten." Hij liet zich op de grond zakken, en Alyssa ging voor hem zitten.
"Ik sprak Emma vanmiddag-"
"Ik heb gewoon geen zin, oké!" riep hij meteen verdedigend.
"Wat is er aan de hand, Brian?"
"Niets," mompelde hij.
"Ik ken je, ik weet dat er iets is. Ik ben je zus, toch?" Ze keek hem smekend aan.
Hij keek haar niet aan terwijl hij sprak. "Ik was laatst in het winkelcentrum - ik moest een cadeautje voor iemand kopen, en toen kwam ik een meisje tegen. Heel knap meisje, maar dat is irrelevant. Nou ja, niet echt. Ik vond haar niet echt leuk, maar plotseling flirtte ze met me, en nou ja.. mijn hormonen namen het soort van over, denk ik." Hij keek beschaamd.
"Juist ja," mompelde Alyssa.
"Ja, en toen raakte ik in de war. Emma is heel anders, en ik weet nu gewoon niet welke van de twee ik leuker vind. En toen vroeg Susanne me mee naar het feest, en ik zei gewoon 'ja' voor ik het door had.."
"Ik heb er een zootje van gemaakt," mompelde Brian zacht.
"Ja, ja dat heb je." Alyssa raakte geïrriteerd. "Hoe kón je? Je bent met Emma!"
"Ja, maar ik weet niet of ik Emma nog leuk vind."
"Alleen omdat Susanne knapper is?" vroeg Alyssa op hoge toon. "Pfft, mannen." Ze stond op.
Brian gaf geen antwoord op haar vraag, wat haar nog bozer maakte.
"Ugh!" riep ze kwaad, en ze liep weg.
"Ik vind het echt heel rot, Emma," zei Alyssa zacht. Emma huilde alleen maar. Brian had die dag niet met haar gepraat, maar ze had hem met een ander meisje gezien.
"Weet je wat? Jij gaat naar dat feest, en dan gaan wij hem laten zien wat hij heeft verloren. Jij krijgt een make-over." Meisjes werden over het algemeen vrolijk van make-overs.
"Oke," fluisterde Emma. "Maar alleen als jij het ook doet." Alyssa knikte. "Deal. Kom mee."
"Stap 1: Haar." Alyssa grijnsde toen Emma wat angstig naar de schaar keek. "Relax, ik weet wat ik doe." Ze dacht aan een paar verschillende kapsels, maar besloot toen het kapsel te doen dat zij gisteravond had gemaakt bij zichzelf.
Na een paar dozen haarlak zat het eindelijk zoals het moest. "Wow," grijnsde Emma.
"Ja, je ziet er super uit. Ik wilde het eigenlijk bij mezelf doen, maar jou staat het beter."
"Nee, nee! Ik wil je haar niet stelen! Doe jij het ook! Samen?"
Alyssa grijnsde. "Oke. Samen. Nu stap 2: kleding."
-----------------------------------------------------------
Dit is waarschijnlijk de laatste update voor de vakantie. Tenzij ik dinsdag of woensdag nog ga updaten, maar ik verwacht het niet ^-^