De volgende dag was Shurlien via de achterdeur naar binnen gekomen. Ze moest en zal Shanna spreken. Shanna liep toen toevallig de hal in...
"Shanna?" Riep Shurlien.
Shanna draaide zich om en schrok van Shurlien's komst.
"Maak dat je weg komt voordat ik de politie bel," zei Shanna. Shurlien liep langzaam naar Shanna toe.
"Het spijt me echt enorm van alles, ik wil het goed maken...echt waar," zei Shurlien. Maar Shanna geloofde haar niet.
"Als je dit nooit had gewild, had je het er ook niet naar gemaakt," zei Shanna.
Op dat moment kwam Julia uit de badkamer.
"Je komt als geroepen, Julia! Zou jij mevrouw naar buiten willen brengen?" Vroeg Shanna. Julia zag Shurlien staan en al dat haat kwam weer naar boven.
"Met alle genoegen, donder nu gauw op Shurlien!" Zei Julia. Shurlien zag in dat het geen zin had en besloot maar om weer te vertrekken zonder resultaat.
In de avond had Roos avonddienst bij Leyla. Ze kwam in paniek naar haar toe...
"Leyla...Een vreemde man loopt rond op ons terrasje! Hij kijkt vaak naar binnen," zei Roos in paniek. Leyla nam haar gelijk serieus...Misschien was het degene die Leyla de hele tijd lastig viel.
"Hij staat nog buiten, hij kan niet ver zijn..." Zei Roos.
Leyla liep naar de deur toe en Roos volgde haar mee. Leyla keek naar buiten, maar er was niemand te zien...
"Ik zie niemand op ons terrasje staan, Roos?" Leyla begon bang te worden. Straks doet hij misschien iets met de keuken.
"Grapje!" Zei Roos onverwachts.
Leyla draaide zich om en keek Roos verbaasd aan.
"Een grapje? Dus er loopt helemaal geen vreemde man buiten die ons bekijkt?" Vroeg Leyla.
"Haha, ja! Jij trapte er zo hard in, hihi.." Leyla vond dit duidelijk niet grappig wat Roos deed.
"Roos, besef je wel dat ik echt gestalkt wordt door iemand? Je hebt me enorm laten schrikken hiermee!" Roos had niet verwacht dat Leyla zo kwaad erom werd.
"Jemig, het was maar een geintje. Ik wilde je juist wat opvrolijken omdat je er zo erg mee zit dat je gestalkt wordt," vertelde Roos.
"En toen dacht je, laat ik Leyla maar eens schrikken door te vertellen dat de stalker hier ergens rondloopt in het donker...Roos, weet je wat? Bemoei met je eigen zaken!" Leyla liep weer boos terug naar de keuken.
Roos moest zuchten...Ze bedoelde het alleen maar goed.
In de vroege ochtend was Harry op bezoek bij Priya...
"Kom eens hier, lekkerding. Ik heb zo naar je verlangt," zei Priya.
Harry was verbaasd dat Priya een stuk losser was gekomen, maar hij ging alsnog dichter bij haar zitten.
"Zie je het al voor je...Een kindje van ons die in de tuin speelt..." Harry zag het inderdaad voor zich.
"Ik heb altijd wel een vader willen worden," zei Harry.
"Dat kan..." zei Priya.
Opeens trekt ze hem volledig naar haar toe...
"IK WIL VANDAAG NOG EEN KIND VAN JE!"
Opeens schrok Harry wakker...Het was maar een droom, dat Priya al een kind wou met hem. Hij keek naar buiten en alles was in bloei. Harry ging weer op de bank zitten en had een beetje pijn aan zijn nek. Hij had de hele nacht op de bank geslapen...
Opeens kwam Mariska de kamer binnen.
"Heb jij nou vannacht op de bank geslapen?" Vroeg Mariska.
"Ja, ik was in slaap gevallen en voor je het weet is het weer ochtend," zei Harry die nog een beetje moe was.
"Waarom ga je dan alsnog niet naar bed? Ik kan me voorstellen dat je lichamelijk niet volledig uitgerust bent. Het is ook pas acht uur," zei Mariska.
"Door mijn mooie droom ben ik al genoeg uitgerust," zei Harry. Mariska raakte nieuwsgierig en kwam naast Harry zitten.
"Waar ging de droom over?" Vroeg ze.
"Over de vrouw van mijn leven die een kind wilde samen met mij," vertelde Harry. Mariska moest een beetje lachen.
"Je hebt het aardig te pakken, hé. Ze moet vast heel bijzonder zijn. Ik kan niet wachten tot ik haar een keer kan ontmoeten," zei Mariska.
"Geloof me, je zult dol op haar zijn! Haar man is in de gevangenis gegaan en sindsdien heeft ze het zwaar gehad," vertelde Harry. Mariska moest opeens denken aan Priya...Haar gezicht trok wit weg.
"Is er wat?" Vroeg Harry.
"Uh, nee hoor! Ik moest denken aan een andere persoon. Haar man zit ook in de gevangenis. Maar zij hoort er ook vind ik. Wees blij dat je niet met haar bent," zei Mariska.
Ondertussen waren Karen en de fotograaf aan het wachten op Kim in de studio.
"Waar blijft dat kind? Ik heb nog meer modellen te doen voor vandaag," zei de fotograaf ongeduldig.
"Rustig, ze is zo op de set," zei Karen.
Op dat moment kwam Kim binnen.
"Sorry dat ik zo laat ben, ik kon mijn auto nergens kwijt," zei Kim. Karen liep direct naar haar toe.
"Maakt niet uit, zodra je rijk bent kom je gewoon in een limo," zei Karen om Kim gerust te stellen.
"En als Kimmetje nog beroemd wilt worden, zul ze voortaan echt op tijd moeten komen om geld te verdienen. Schiet op, omkleden!" Zei de fotograaf streng.
Kim slikte en liep door naar de kleedkamer. Karen liep snel met haar mee.
"Je bent toch afgevallen," fluisterde Karen.
"Ja, het is gelukt," fluisterde Kim terug.
Een paar minuten later kon de fotoshoot beginnen. Kim droeg een prachtige jurk voor dit mooie moment: Haar eerste fotoshoot!
"Oké, Kim. Dit hele fotoshoot draait niet om jou, mag dat eerst even duidelijk zijn. Wat wij willen overbrengen, is dat blauwe stoel daar! Jij staat er om te presenteren. Ik wil dat jij je goed realiseert dat hoe meer jij dit soort opdrachtjes gaat doen, des ter meer de fotoshoots om jou zullen draaien. Duidelijk?" Vroeg de fotograaf.
"Ik heb het helemaal begrepen meneer," zei Kim zenuwachtig. Karen stond erbij om Kim te motiveren.
"Mooi, ik ga zeggen wat je moet doen, jij doet het na," stelde de fotograaf voor.
"Oké, camera is klaar...Kim, let op mijn woorden...En....GO!"
(dit zijn de foto's resultaat)
"Zwaaien, Kim...Zwaai! Je bent op een feestje en je groet iedereen die je tegen komt..Je wilt ze laten zien hoe mooi jij eruit ziet in dat jurkje. Goed zo, Kim! Zet door!"
Opeens werd de belichting aangepast op de set...
"Hou je adem in...Je ziet hem staan! De man van je dromen...Kijk verbaasd naar hem, kijk verward! Goed, Kimmetje! Goed zo! Blijf zo kijken...Loop naar achteren. Loop naar die blauwe stoel...Ja, Kimmetje!"
"Laat je vallen op die stoel! Goed zo...Probeer je te realiseren dat de stoel lekker zit...Het vangt jouw liefde op over hem...Ja, goed zo! Ga door!"
Kim's eerste fotoshoot was een groot succes. De fotograaf had er zeker honderd van gemaakt...Karen was trots op Kim.
"Goed gedaan, Kim!" Riep Karen. Kim vond het ook een fantastische ervaring.
"Karen, mijn complimenten. Ik heb haar onderschat. Onze Kimmetje wordt een superster!" Vertelde de fotograaf.
In de middag ging Gina met Uzlem praten die nou tijdelijk bij haar was ingetrokken.
"Uzlem, het is heel belangrijk dat je het gaat vertellen. Wie heeft jou verkracht?" Vroeg Gina.
"Ik...Ik weet het echt niet meer! Het was een blonde jongen en...nog veel meer jongens...In een...hotelkamer!" Uzlem was nog erg van streek.
"Ik moet douchen...Ik ben zo smerig," zei Uzlem.
"Je moet helemaal niet douchen, dat had je vannacht al vijf keer gedaan! Uzlem, je bent verkracht en je moet naar de politie. Liefst vandaag nog, dan ga ik met je mee!" Stelde Gina voor.
"Nee, geen politie!" Zei Uzlem.
"Uzlem, ik voel me al schuldig genoeg dat ik je niet heb kunnen helpen," zei Gina. Opeens ging de telefoon af.
"We zijn hier nog niet over uitgesproken. Blijf hier tot dat ik terug ben," zei Gina.
Gina nam de telefoon op.
"Gino? Broertje van me, dat is lang geleden!"
"Gina, mijn wijze zus! Het spijt me dat ik niet zovaak heb gebeld de laatste tijden. Ik was druk met voorbereidingen," zei Gino aan de lijn.
"Voorbereidingen?" Vroeg Gina.
"Ja, ik ga op wereldreis!" Gina geloofde haar oren niet.
"Ben jij gek ofzo? Waarom? En je kinderen dan?"
"Laura en Deetui willen ook niet mee. Daarvoor bel ik ook, is het goed als ze bij jou kunnen intrekken voor een onbepaalde tijd?" Vroeg Gino.
Gina vond het leuk om haar neefje en nichtje weer eens te zien, maar het kwam slecht uit met een verdrietige Uzlem en een verwarde Marky in huis...
"Ja, ehm..." Gino onderbrak zijn zus omdat hij al 'ja' hoorde.
"Mooi zo, Deetui, roep jij je zus! Jullie gaan bij tante Gina wonen!" Schreeuwde Gino naar zijn zoon toe. Gina luisterde alles af en was het er niet mee eens.
"Maar, Gino...Ik zei niet dat..." Gino onderbrak zijn zus weer.
"Geen zorgen, ik betaal alles! Echt bedankt, zus! Ze komen over een paar dagen bij jou aan," vertelde Gino.
Nog voordat Gina wat kon zeggen had haar broer al opgehangen.
Gina had hier helemaal niet op gerekend. Ze had het al zo druk met Uzlem en Marky. Nu waren Laura en Deetui al onderweg naar haar!
"Mijn god...dit wordt een drukke boel straks," zei Gina hopeloos.
---------------
Binnenkort een nieuwe update