"Nee...Nee...NEE," zei Leyla. Casper schrok van Leyla's heftige reactie. Hij begreep er niets van.
"Hoe bedoel je nee?" Vroeg Casper.
"Ik...Ik kan niet met je trouwen. Het gaat me iets te snel," zei Leyla. Casper had zo zijn twijfels daarover.
"Ik geloof je niet, je had me behandeld alsof ik de ware was en nu trek jij je opeens terug?" Casper begon boos te worden op Leyla. Leyla besefte dat ze maar beter de waarheid kan vertellen.
"Ik voel nog steeds iets voor David, ik kan er niets aandoen!"
Casper ging zich snel omkleden en liep met een rood hoofd de deur uit. Leyla volgde hem naar buiten.
"Casper, ga nou niet weg," riep Leyla. Maar Casper wilde niks meer weten van Leyla en verdween teleurgesteld de nacht in.
Leyla voelde zich knap schuldig.
De volgende morgen zag Eric dat Shanna bezig was met afwassen.
"Shanna, dat komt vanavond wel hoor," zei Eric. Shanna schrok zich dood.
Eric probeerde haar te kalmeren.
"Lieverd, rustig maar. Ik ben het maar," zei Eric. Shanna had zich nog nooit zo erg geschrokken sinds tijden.
"Ik moest even aan Shurlien denken. Ik ben zo bang dat ze gewoon weer terug is zometeen," vertelde Shanna. Eric ging zijn vrouw verzekeren dat ze niet meer terug komt.
"Ze is je niet meer tot last..." Op dat moment ging de deurbel.
Eric deed open en zag dat Tina voor de deur stond.
"Zo, kunnen we even praten?" Vroeg Tina. Eric begreep niet wat Tina kwam doen.
"Waarover wil je praten dan?" Vroeg Eric.
"Over jouw dochter, Shurlien. Waarom je haar uit huis hebt gezet," zei Tina grof.
"Ik wil eerst met Shanna spreken als het kan," zei Tina. Eric was het hier niet mee eens maar Shanna was er niet te beroerd voor.
"Geeft niet, Eric. Ik kan haar wel aan," zei Shanna. Eric besloot de twee even alleen te laten.
"Zo, dus mij kan jij wel aan maar Shurlien niet?" Vroeg Tina. Shanna begreep al waar dit heen ging.
"Laat me raden, heeft ze jou gestuurd? Typisch iets voor haar om haar problemen door iemand anders te laten oplossen," zei Shanna.
"Ik ben niet gestuurd ik ben zelf gekomen. Ik ben de enige goede vriendin die ze heeft hier," vertelde Tina. Shanna bleef bij haar mening dat Shurlien eruit moest gaan.
"Die vriendin van jou is erg irritant," zei Shanna. Tina was het daar niet mee eens.
"Ze woont anders wel bij mij, ze heeft echt een goede kant maar door jullie komt het slechtste naar boven. JULLIE zijn hiervoor verantwoordelijk!"
Op dat moment kwam Eric terug lopen die vond dat het genoeg was geweest.
"Goed, je hebt je woordje gedaan. Wil je nu alsjeblieft weggaan?" Vroeg Eric. Tina keek hem kwaad aan.
"Jij bent een vader van niks. Ook al doet je kind de allerslechtste dingen. Je zet het nooit buiten de deur!" Eric moest lachen om de bemoeizucht van Tina.
"Dan hebben we een meningsverschil. Als je nu niet weg gaat bel ik de politie, jou de keus..." Het werd Tina nogal heet onder de voeten en besefte dat ze beter weg kon gaan.
In de middag kwam Arlega via de achterdeur naar binnen bij Gina's huis. Gina was op dat moment bezig in de keuken.
"Gina, we moeten het nu vertellen aan Alex," begon Arlega.
Gina schrok van Arlega's plotselinge verschijning.
"Hallo, we hadden afgesproken dat ik het zelf zou aangeven," zei Gina. Arlega wilde zich hier niet meer aan houden.
"Nee, als het aan jou ligt komt dat kans voor mij er nooit," zei Arlega. Gina werd er stil van, eigenlijk had Arlega gelijk. Stiekem hoopte ze dat het vanzelf over zou waaien. Maar Arlega bleef erbij dat ze haar zoon de waarheid wou vertellen.
Met tegenzin ging Gina samen met Arlega aan een tafel zitten. Alex werd erbij geroepen om erbij te komen zitten.
"Alex, ga even zitten," zei Gina ernstig. Arlega zat zich groot te houden maar was net zo gespannen als Gina.
"Wat is er aan de hand?" Vroeg Alex.
"We moeten je iets vertellen..."
Gina kon niet meer in haar woorden komen op dat moment. Arlega nam het van haar over.
"Alex, ik weet dat je me niet kent. Maar we hebben meer gemeen met elkaar dan je denkt," zei Arlega. Alex was stil, hij begreep er niets van.
"Waarom doe je zo raar, mam?" Vroeg Alex aan Gina. Gina wilde reageren, maar dit leek niet zo gepast op dit moment. Het bleef dus stil.
"Mam?" Vroeg Alex verward.
"Ik ben je moeder," zei Arlega. Alex keek raar naar Arlega en schoot even in de lach.
"Haha, heel grappig. Vertel nou maar wat er echt aan de hand is," zei Alex. Gina moest beginnen met zachtjes huilen. Alex schrok daarvan...
"Het is waar, Alex. Ik ben je echte moeder. Gina is nooit jouw moeder geweest," zei Arlega.
Alex werd er stil van.
"Ik wil het je allemaal uitleggen...Alex?" Alex geloofde zijn oren niet.
"Nee, je neemt me in de maling...Toch?" Arlega schudde met haar hoofd. Ze meende het.
"Alex, Arlega is jouw moeder. Het is waar wat ze zegt," zei Gina met grote moeite.
-----------------
Binnenkort een nieuwe update