Mariska zag opeens haar oude huisdier zitten in de keuken, haar poesje Snuf.
"Snuf, wat is dat lang geleden!" zei Mariska. Ze liep er heen en pakte Snuf op. Louise volgde haar...
"Mariska, je kan toch onmogelijk de dood verzwijgen van zijn vader? Johan heeft er recht op!" vertelde Louise.
"Hij zou het me nooit vergeven als hij erachter komt," zei Mariska.
"Ja, dat had je wel eerder mogen bedenken!" zei Louise.


Louise zag hoe Mariska lief met Snuf om ging. Eigenlijk was het haar zaak niet wat Mariska's plan was. Ze begon beetje medelijden te krijgen met haar zus.
"Nou, vooruit dan. Maar dit is één keer hoor, als zoiets nog eens gebeurd dan help ik je niet meer!" zei Louise. Mariska was opgelucht, Louise was van gedachten veranderd.
"Het is omdat je mijn zus bent, anders had ik je allang voor gek verklaard," zei Louise.


Intussen was Kim in de kelder gaan kijken. Het zag er mooier uit dan ze had voorgesteld, het leek nu veel op een echte bruiloftzaal.
"Mijn god, hier gaan Jackson en ik dus elkaar het ja woord zeggen," zei Kim. Ze ging zitten bij de bankjes.


Kim begon te piekeren wat er allemaal gebeurd is de laatste jaren. Op dat moment kwam Meike naar beneden.
"Kim, ben je hier?" riep ze.
"Ik ben hier zo," antwoordde Kim.


Meike kwam naast haar zitten en bekeek de ruimte ook goed.
"Mooi, hé. Alleen nog wat meer ballonnen, en de garage hiernaast wordt de eetzaal!" vertelde Meike. Kim moest er een beetje om lachen, eigenlijk wel grappig dat zulke vreemde locaties misschien wel mooie plekken kunnen worden om te trouwen.
"Je maakt je toch niet teveel zorgen?" vroeg Meike bezorgd.
"Nee, maarja er is zoveel gebeurd laatste jaren," zei Kim. Meike begreep haar zus.
"Niemand heeft het makkelijk, maar jij hoort nu gelukkig te zijn. Over een tijdje zit het hier vol met mensen die naar je toekijken als jij met Jackson trouwt," vertelde Meike.


Kim gaf haar zus een knuffel.
"Ik ben zo blij dat jij weer terug bent, je bent de juiste steun die ik nodig heb!" zei Kim.
"Ik ben er altijd voor je, voor jou maak ik een uitzondering om helemaal uit India te komen," vertelde Meike.


Shanna lag in bed met een aantal kleine kneuzingen door de val van de trap. Ze was nog niet volledig bijgekomen om te zeggen dat Shurlien het had gedaan.


Eric wilde van Shurlien weten wat er gebeurd was. Mike en Julia wilden ook graag weten hoe dit kwam.
"Ik heb het verhaal al honderd keer verteld, ze liep naar de kelder maar ze gleed uit," vertelde Shurlien.
"En wat deed John dan hier, waarom zei hij tegen mij dat mijn moeder je moest spreken?" vroeg Julia.
"Vraag hem dat zelf maar!" zei Shurlien grof.
"Hij werd weggestuurd dus hij weet het niet!" zei Julia.
"Jouw vriendje doet zich echt heilig voor, als hij medeplichtig is aan een probleem dan probeert hij ervoor weg te lopen, zwak hoor!" zei Shurlien. Opeens begon ze te beseffen dat ze zich versprak.
"Wat zou John gedaan hebben dan, Shurlien?" vroeg Eric.
Shurlien moest snel een smoes verzinnen...
"Nou, ik geef toe...Ik ben niet eerlijk geweest. Maar ik ben zo vreselijk bang gewoon!" vertelde Shurlien die opeens bang keek.
"Wat is er dan gebeurd? Wil je ons nu het echte verhaal vertellen?" vroeg Mike.
"John...John heeft Shanna geduwd van de trap. Omdat ze hem betrapte dat hij mij wou aanranden!" vertelde Shurlien.
Julia schrok ervan, John een aanrander? Shurlien deed alles om haar zelf hieruit te redden...

-----------------
Binnenkort een nieuwe update

"Ik geloof je niet!" zei Julia.
Shurlien stond boos op en liep de kamer haastig uit.
"Dan geloof je me toch niet, alsof je me wel altijd ging geloven!" zei Shurlien met een boze stem.


Eric ging zijn dochter achterna, hij wilde het hele verhaal horen. Mike kwam weer de kamer binnen en ging bij Julia zitten.
"Ik schrok me rot, moest even de ruimte uit," zei Mike.
"Waarom zou jij nou moeten schrikken?" vroeg Julia aan haar broertje.
"Nou, dat John zoiets gedaan heeft volgens Shurlien?" zei Mike. Julia geloofde het totaal niet wat Shurlien vertelde.
"Ze liegt gewoon, dat zie je toch? Ik geloof het niet en mam zou vast vertellen wat er echt gebeurd was, als ze is bijgekomen!" Julia vraagt zich nu wel af waarom Shurlien John zo hard wou beschuldigen...Er klopte iets niet.


Roos wordt aardig ingewerkt door haar behulpzame collega's op Leyla's werk.
"Ik heb nooit zo geleerd schoon te maken, en de outfit zit best strak!" zeurde Roos.
"Gewoon volhouden!" zei haar collega.


Casper en Leyla hadden een gesprek over een uitbreiding van het restaurant.
"Heb je er nooit over nagedacht om buiten een terrasje te zetten, voor als de klanten buiten willen eten met mooi weer?" vroeg Casper.
"Nee, nog niet echt bij stil gestaan!" zei Leyla. Samen liepen ze naar buiten om in te schatten hoe het eruit zou zien.


"Wat denk je?" vroeg Casper toen ze buiten stonden.
"Ik heb geen idee," zei Leyla. Ze was er niet helemaal met haar hoofd bij, omdat ze steeds meer aan David moest gaan denken. Ze mist hem enorm.


Ondertussen liep het binnen een beetje uit de hand, Roos laat het eten aanbranden voor de klanten.
"Wat is dit nou? Ik dien hier echt een klacht over!" zei de meneer kwaad. Roos moest nog steeds wennen aan haar nieuwe functie.


Louise ging voor de hele middag even het huis uit, zodat Mariska op Johan kon wachten. Uiteindelijk na een halfuur kwam hij eraan.
"Mariska!" zei Johan opgewekt.


Ze gaven elkaar een omhelzing.
"Goed je weer te zien, wat is dit lang geleden zeg!" zei Johan. Mariska voelde zich schuldig maar wist het vol te houden om niks te zeggen over Stan.
"Ik heb jou ook gemist, en je vader ook!" zei Mariska.
"Ja, waar is mijn vader eigenlijk?" vroeg Johan.
"Die is tijdelijk met vakantie!" zei Mariska.


Ze liepen naar de woonkamer toe. Mariska deed het openhaard aan.
"Met vakantie? Vreemde tijd om met vakantie te gaan, wanneer komt hij terug?" vroeg Johan.
"Hij blijft zeker een maand weg, en ik weet niet hoelang jullie blijven?" vroeg Mariska.
Johan was niet blij om dat te horen, hij had zich verheugd op zijn vader.
"Nou, na het huwelijk blijven we nog maar een weekje ofzo en dan gaan we weer terug naar India," vertelde Johan.


Mariska draaide zich om en keek naar Johan. Hij mistte zijn vader enorm, maar het zal nog erger worden als hij nu hoorde dat zijn vader dood is. Mariska kan in iedergeval niet meer terug, ze heeft al gelogen tegen hem.
"Oh, wil je niets drinken?" vroeg Mariska.
"Nee, bedankt. Heb je zijn telefoonnummer? Dan kan ik hem bellen," zei Johan.
"Nee, er is slechte verbinding met het gebied waar hij zit, hij...ehm, is in Zuid-Amerika!" verzon Mariska ter plekke.
"Daar helemaal?" vroeg Johan verbaasd.


Opeens werd Mariska gebeld en ze nam op. Johan hoopte dat het zijn vader kon zijn.
"Eric, leuk dat je belt!" zei Mariska. Toen Johan dat hoorde gaf hij de hoop alweer op. Hij baalde ervan dat zijn vader er niet was.
"Wat zeg je, Shanna heeft een ongeluk gehad?" vroeg Mariska geschrokken.


"Nee, natuurlijk! Marco en ik komen er zo snel mogelijk langs!" zei Mariska.
Johan keek opeens verbaasd naar Mariska en ging opstaan.
"Marco? Wat moet jij met de vader van Meike?" vroeg Johan. Mariska besefte dat ze zich had versproken. Johan wilde weten waarom Mariska met Marco er heen zou gaan...Die twee hadden toch nooit contact?

------------------
Binnenkort een nieuwe update

Awesomm

Dankje, ik doe mijn best haha.

Ik wil al een tijd een update plaatsen maar mijn photobucket is bij mij een beetje down... Ik hoop dat het spoedig voorbij is!

Ja, bij mij werkt photobucket ook niet altijd mee...

mijn pc is inmiddels echt verouderd en ik ben toe aan een nieuwe. Ik zit nu even op die van mijn ouders. Voorlopig kan er geen update worden geplaatst, sorry! als ik een nieuwe krijg maak ik een back up van de sims 2 zodat we gewoon verder kunnen.

Heel leuk , wel zonde van je computer!

Oke, hoelang gaat dat duren?

Tot mijn verjaardag (in november) eerder niet helaas...
Met deze reactie + lezen ben ik al bijna 20 minuten kwijt geweest, dit gaat gewoon niet meer ben echt toe aan een nieuwe. na 19 november heb ik pas een nieuwe pc.

Jammer! Maar goed eventjes wachten dus op een nieuwe update (:

Zoals je ziet zijn veel updates verloren gegaan en zitten we weer terug. Ik was van plan om alles opnieuw te gaan posten voor toekomstige lezers, maar ik heb nu helemaal mijn twijfels om ermee door te gaan.

Op de chat heb ik super leuke mensen (beter) leren kennen in de tijd dat het forum weg was. Maar er zijn ook (helaas) andere dingen duidelijker geworden, die nogal hard aankwamen, ook al bedoelde één van hun het niet zo.
Het kwam erop neer dat er naar verlangt word dat dit dagboek naar de sims 3 moet overstappen. Ik heb in verleden al aantal keren aangegeven waarom dat niet kan, maar het schijnt niet door te dringen.
Toen was het tot mij door gedrongen: Waarom zou ik er nog mee doorgaan? Als het zo moet....

Blijkbaar is je dagboek alleen maar waard om te lezen als het in de sims 3 wordt gedaan...Sims 2 is ook sims? geen Zoo tycoon of een ander spelletje.
Dit heeft me enorm aan het denken gezet en zwaar ontmoedigd om ermee door te gaan. Ik denk er dus serieus over om ermee te kappen.
Ik besteed veel tijd en energie in dit dagboek. Weet je dat ik hier mee begonnen sinds ik 16 was? Nu ben ik 22 inmiddels en nog steeds schrijf ik eraan. in 2009/2010 kwam het alleen voortaan op SN te zitten toen sims 2 site over ging naar 3.

Dit moest echt even van het hart, mensen. Op deze manier begin ik er een stuk minder zin in te krijgen want je motiveert een dagboekmaker hier dus echt niet mee. Als ik een dagboek volg, dan gaat het bij mij vaak om het verhaal en niet waarmee het gemaakt is. Hoewel ik moet toegeven dat sommige dagboekmakers enorm goed zijn met foto's maken (Zoals Froos met E&T ).

Ik ben erg onzeker geraakt wat ik nu moet doen hiermee, ik wil graag doorgaan maar de motivatie ontbreekt.
Ik wilde dit jullie alvast meegeven zodat jullie niet onverwachts te lezen krijgen dat het gaat stoppen. Ik moet hier echt de tijd voor nemen.
Sorry, ben nou éénmaal een gevoelige type soms. Maar dan weten jullie dit alvast.

Oh, sorry zo bedoelde ik het echt niet!
aangezien dit over mij gaat.

Het leek mij zo leuk als het een Sims 3 dagboek zou worden
Maar ik vind je dagboek echt niet minderwaardig omdat het met Sims 2 gemaakt is hoor!
Ik snap dat het balen is dat veel hoofdstukken weg zijn, dat had ik bij mijn dagboeken ook. Toch zou ik het heel leuk vinden als je door zou gaan en dan zal ik je dagboek voortaan volgen. (als je nog doorgaat)

Ik ben dan wel een stille lezer, maar ik wil toch wel even opmerken dat het helemaal niet erg is dat het dagboek in sims 2 is! Ik vind het hier juist een eigen charme hebben.
Net als bij jou ben ik nu ook heel veel kwijt, en ik ben hierdoor ook helemaal ontgoocheld. Maar doe wat je het beste lijkt, het dagboek is er nog en je zou er nog altijd mee aan de slag kunnen, ook al is dat nog niet nu meteen. Als je er eenvoudigweg geen motivatie meer voor hebt (heeft iedereen wel eens!), is het het beste om even een kleine pauze te nemen denk ik. Hopelijk kom je eruit!

Hey Lam,

Wij hebben elkaar wat beter leren kennen op de chat en ik had me voorgenomen om je dagboek nu eindelijk eens te gaan lezen.
Wat jammer dat je motivatie nu weg is om allerlei redenen.
Ik ben met de Roma's tussen de 500 en 600 screens kwijt en moest echt effe de tranen wegslikken.
Als je al zolang met dit dagboek bezig bent zal je dan geen spijt krijgen als je nu niet doorzet?
De gedachte om te stoppen is ook bij mij opgekomen want het is een gapend gat in mijn topic.
Ik vind het juist erg leuk dat dit dagboek met de sims2 is gemaakt aangezien ik dat nooit gespeeld heb.
Ik hoop echt dat je verder gaat zodat we toch kunnen blijven genieten van dit dagboek.

Gewoon doorgaan met Sims 2 als jij dat fijner vind! Dat is echt je eigen keus en ik vind het persoonlijk tof dat je het met Sims 2 doet! Ik reageer niet vaak, maar het is een super leuk dagboek! Hoop dat je weer verder gaat !

Hey lam6!

Wat spijtig om dit slechte nieuws te lezen! Ik heb dit altijd een top-dagboek gevonden, hele goede kwaliteit Dus is het nu zo jammer dat je wilt stoppen... Ik heb mensen op de chat ook beter leren kennen, en dus ook jou! Ik weet dat het misschien niet leuk is als er zoveel mensen zeggen dat het in de sims 3 moet, maar aan de ene kant begrijp ik hun ook wel. Alleen ik zeg, ga gewoon lekker door in de sims 2. Je bent al zo ver! (4 jaar lees ik ) En het zou zonde zijn als je al die moeite zo in een klap weg zou laten gaan. Ik zeg lekker door gaan met dit geweldige dagboek. Als je ooit de behoefte krijgt om in de sims 3 verder te gaan, dan doe je dat lekker, en zo niet, dan niet Maar denk er alsje-, alsje-, alsje-, alsjeblieft er nog over na! Het zou echt enorm zonder zijn als al die moeite opeens niks meer waard is. En als je dan ook ECHT besluit om te kappen, maak dan op z'n minst een eindaflevering of zoiets dergelijks, alsjeblieft? Nogmaals, denk er goed over na!

En hopelijk zien we weer snel updates!

Hey Lam, ook wij kennen elkaar nu een beetje van de chat.

Ik was een stille lezer van je topic en zou het erg jammer vinden als je stopt, hoewel ik begrijp dat er veel leden zijn die erg veel moeite hebben met het feit dat er zoveel van hun dagboek of project weg is.
Het feit dat het een Sims 2 verhaal is mag geen reden zijn om te stoppen, want dat is ook hardstikke leuk. Ik speel al met de Sims sinds Sims 1 en vind het nog steeds erg leuk allemaal.
Ik hoop dat je weer wat motivatie kan vinden in onze reacties om door te gaan met jouw dagboek.

Ik heb je dagboek nooit echt gevolgd, maar ik heb het wel af en toe bekeken en ik zou het echt zonde vinden als je zou stoppen... Het maakt helemaal niet uit dat je het met de sims 2 doet, want het is idd evenveel sims als de sims 1 en 3... Ik heb je wat beter leren kennen in de chat, en als je doorgaat ga ik het volgen vanaf nu, dus ik hoop dat je doorgaat...

Hey Lammetje. Niet kappen nou hoor! Er zijn genoeg andere lezers die het een leuk dagboek vinden. Misschien heb je even tijd nodig. Zet alles even op een rijtje en maak een samenvatting en dan weer knallen met Sims2