Ik had wat extra vrije tijd vanavond, dus hierbij alvast de nieuwe update.
Ik hoop dat die niet te heftig is.
De ruzie
De dag na het feest van Charel, realiseerde Alex zich dat hij die dingen mist. Sinds zijn relatie met Mandy leek het wel onmogelijk als zij overal bij was. Ook zat het Alex dwars over Mandy, hield ze echt van hem of was het meer een obsessie?
Alex besloot het voorzichtig te brengen en vroeg aan Mandy of zij er weleens aan dacht om één dag in de week elkaar niet te zien, zodat ze meer tijd hadden voor andere dingen...Dit viel echter verkeerd bij Mandy.
"Mandy?" Alex keek haar bezorgd aan.
"Je wilt het uitmaken, hé...Geef maar toe," zei Mandy geschrokken.
"Dat is niet waar!" Zei Alex. Mandy kon haar woede niet meer inhouden.
"JE WILT MIJ DUMPEN, HÉ? HOE DURF JE!" Alex schrok van Mandy's woede, hij had haar nooit zo boos meegemaakt.
"Mandy, je begrijpt het totaal verkeerd, ik vraag alleen maar om één dag. Heb jij dan geen hobby's of vrienden waar je ook tijd aan wilt besteden?" Mandy werd nog kwader...
"IK WIL JOU, ALLEEN JOU! VERDOMME!"
Alex had er even geen woorden voor...Hij begon Mandy steeds vervelender te vinden.
"Donder op, ik wil jou NOOIT meer zien," zei Mandy kwaad. Alex liep echter nog niet weg...
"Mandy, alsjeblieft..." Mandy wilde het allemaal niet meer aanhoren.
"GA WEG!"
Alex draaide zich om en liep snel weg...Mandy begon te huilen.
Alex zag buiten dat het al donker was...Rustig liep hij naar de bushalte. Misschien moest hij het maar inderdaad uitmaken, hij begon Mandy zelfs een beetje eng te vinden.
"ALEX, WACHT!" Alex draaide zich om en zag dat Mandy hem achterna was gegaan.
"Sorry, sorry! Ik bedoelde het niet zo," zei Mandy.
"Alex, ik kan echt niet zonder je. Geen één dag! Probeer te begrijpen dat ik heel veel van jou hou...Ik droom er zelfs van om met jou een kind te krijgen later," vertelde Mandy.
"Mandy, je respecteert alsnog mijn keuze niet. Ik kan hier niet gelukkig van worden, ook wordt je heel snel jaloers als ik met iemand anders ben. Waarom, Mandy? Je weet toch dat ik met jou ben?" Vroeg Alex.
"Blijf dan ook ELKE dag bij mij!" Mandy begon Alex te smeken...
"Oké, dit heeft geen zin meer...Mandy, misschien moeten we dit maar vergeten, of beter gezegd: elkaar vergeten. Dit gaat alleen maar botsen tussen ons," Mandy was in shock.
"Wat zeg je nou...Je maakt het uit hé?!"
Mandy draaide zich opeens om en wou op de weg gaan...
"Wat ga je doen?" Vroeg Alex. Mandy antwoordde niet...Op dat moment kwam een auto voorbij op hoge tempo. Opeens begreep Alex het...
Hij greep Mandy beet en trok haar terug.
"LAAT ME LOS, IK WIL DOOD!"
"BEHEERS JE IN GODSNAAM!" Alex won op kracht en kreeg Mandy weer veilig langs de kant.
Mandy begon te huilen...
"Jezus, Mandy. Je had me beloofd dit soort dingen nooit meer te doen!" Alex twijfelde nu echt aan Mandy's geestelijke toestand.
Mandy keek geschrokken naar Alex.
"Houdt je mond, jij weet niet beter! Je wilt niet weten wat voor een rotleven ik heb gehad...Die twee die je hebt ontmoet, mijn zogenaamde ouders...dat zijn niet eens mijn ouders! Het is mijn peetoom met zijn vrouw," vertelde Mandy. Alex werd er stil van...
"Kom even zitten," stelde hij voor.
Samen gingen ze aan een tafeltje zitten vlakbij.
"Leg me nou uit, het zijn je ouders niet?" Mandy ging haar levensverhaal vertellen aan Alex.
"Mijn echte moeder heeft totaal acht kinderen gekregen, niet tegelijk...één voor één. Ik ben daar één van. Ze zijn allemaal weggegeven, behalve de laatste...Die hield ze voor haar zelf," begon Mandy. Alex ging aandachtig luisteren, hij was in shock.
"Niemand wilde mij hebben, tot dat mijn peetoom besloot om voor mij te zorgen. Ik ken mijn broertjes en zusjes niet, zelfs niet mijn vader..."
"Jemig, wat erg..." Alex begon medelijden te krijgen met Mandy.
"Snap je nou waarom ik niet zonder je kan? Jij komt uit een gezin waar wel liefde is, waarin je echte moeder je toedekt als je slaapt, je een cadeautje geeft als je jarig bent...Ik heb dit allemaal moeten missen. Ik wil zo'n leven als jou, Alex..." Alex wist er niets op te zeggen. Hij begon Mandy nu wel wat beter te begrijpen.
"Het spijt me dat ik zo deed," zei Alex.
Mandy's gezicht trok opeens een enge blik.
"Dat is je geraden ook," zei ze. Alex keek haar aan.
"Ik heb toch niets verkeerds gedaan nu?" Vroeg Alex.
"Nee, maar je wilde het wel uitmaken. Alex, ik waarschuw je. Als je mij dumpt, ga ik alsnog zelfmoord plegen. Je hebt het net gezien, ik bluf niet!" Alex vond dit weer niet kunnen.
"Mandy, doe dit nou niet...Waarom probeer je mij emotioneel te chanteren?"
"Alex, ik zeg het je nogmaals: Dump je mij, dan ga ik dood. En mijn peetoom zal je achterna blijven gaan. Ik hou van je en ik wil dat dit nooit gebeurd. Dus het is van alle belang dat je bij mij blijft," Alex voelde zich machteloos...
---------------
In de volgende update krijgt de moeder van Alex genoeg van Mandy en probeert Alex te stimuleren om uit te maken.
Ik hoop dat het uitgaat, en dat die ruzie daarom draait! Ik ben benieuwd naar de ruzie! 
