Oktober 2000 (deel 1)
Op school was iedereen gekomen behalve Markos, die bleef bij het studentenhuis om verder onderzoek te doen naar zijn eigen studentenkamer.
"Waarom zijn jullie nooit compleet?" Vroeg Sylvia. Niemand van de klas gaf daar een antwoord op...
"Nou, goed. Jullie zouden vandaag wiskunde krijgen, maar dat gaat niet door. Ik ga jullie een andere les geven," stelde Sylvia voor.
"Een andere les?" Vroeg Browny.
"Een les over EERLIJK zijn. Meester Roel heeft vandaag een vrije dag, maar het betreft wel over hem," vertelde Sylvia.
"O, ja...Hij heeft een geheime aanbidder toch?" Vroeg Hugo.
"Inderdaad, en om daar een eind aan te maken: Ik EIS vandaag een bekentenis!"
"Wat is nou het probleem? Hij heeft een geheime aanbidder, dus?" Jente vond het nergens op slaan dat het zo'n groot probleem werd.
"Het probleem is, is dat de geheime aanbidder het onmogelijk maakt voor mijn collega om normaal te kunnen functioneren tegenover zo'n stel apen als jullie," vertelde Sylvia grof.
"Heb jij het soms gedaan, Jente?" Vroeg Sylvia.
"Nee, ik heb niets gedaan! Ik val niet eens op oudere mannen," zei Jente.
"Zij valt op mij," zei Froos achteraan die zich ermee begon te bemoeien.
"Houdt je klep!" Zei Jente boos.
"Zie je, juf. Zij houdt van mij!" Ging Froos door.
Sylvia merkte dat het geen enkele zin had.
"Jullie gaan allemaal nablijven, net zo lang tot iemand gaat bekennen over de geheime cadeautjes die Roel kreeg," vertelde Sylvia. Heel de klas was geschrokken...Hugo en Browny stonden op om met de juf te gaan praten.
"Juf, je kunt ons niet laten nablijven. Niet iedereen heeft er wat mee te maken," zei Browny die voor haar zelf op kwam. Hugo bleef erbij staan...
"Jullie moeten gewoon nablijven. Jullie weten dat ik erg streng ben, dus jullie moeten geen geintjes bij mij uithalen," vertelde Sylvia.
"U bent veel te streng, en manier van aanpakken weet u ook niet," Sylvia schrok van Browny's harde woorden.
"Voor jou volgt nog een zware straf, jongedame!"
Deetui begon opeens te huilen...
"Ik wil niet nablijven!" Simsmeid stond op en probeerde haar 'vriendje' te troosten. Maar Deetui was volledig ontroostbaar geworden.
"Jezus zeg, Deetui! Dit had ik nou nooit achter jouw boevenhoofdje gezocht!"
Sylvia en Browny kwamen erbij staan.
"Weet iemand wat er met die jankerd aan de hand is?" Vroeg Sylvia.
"Ik heb geen idee, misschien bent u gewoon veel te streng," zei Browny.
"Hou jij nou maar verstandig je mond dicht, dom kind!" Zei Sylvia boos.
Hugo kwam er ook bij kijken.
"Hé, Deetui. Kom op, het is maar nablijven?" Deetui stond op van zijn stoel terwijl hij nog ging huilen.
"Ik...Ik moet gewoon weg," zei Deetui dramatisch. Simsmeid stond verbaasd naar Hugo te kijken.
"Naja zeg, wat voor een vriendje heb ik nou?" Zei Simsmeid. Deetui viel haar nu vies tegen.
Heel de klas schrok ervan...Hadden Deetui en Simsmeid met elkaar?
"HO EVEN! Jongeman, ik zei NABLIJVEN! Dus ga terug op je stoel zitten en wacht tot er een bekentenis is gedaan door de dader," zei Sylvia streng.
"Je...Je...Je hoeft niet zo lelijk te doen!" Zei Deetui angstig.
"GA ZITTEN!" Sylvia begon het spuugzat te worden.
Iedereen ging snel terug richting zijn plek...
"Jullie blijven net zo lang na, tot dat ik weet wie die geheime aanbidder is. Want dit soort spelletjes accepteer ik niet op MIJN school!"
"Het is jouw school niet," zei Browny bijdehand.
Luna zat bezorgd toe te kijken...Ze durfde niet te bekennen. Maar ze vond het ook erg dat haar klasgenoten nu ook in de problemen kwamen...Wat moest ze nou doen?
Ondertussen was Markos aan het rond kijken op zijn kamer...Toch was er niets verdachts te zien. Hij wist zeker dat er iets moest zijn...
Markos begon nu aan zichzelf te twijfelen. Was hij echt gek aan het worden? Steeds maar opzoek gaan naar een verklaring of antwoord dat er niet was?
Markos gaf het maar op...
"Pff, dan ga ik maar iets lezen. Misschien wordt ik daar dan wel slimmer op..."
Opeens gebeurde er iets vreemds...
"Huh, wat gebeurd er?"
"EEN GEHEIME KAMER!" Markos liep er direct naar binnen zonder na te denken. De boekenkast ging weer achter hem dicht. Markos realiseerde het zich niet, maar hij zat nu opgesloten.
"Hahaha, zie je wel! Ik ben niet gek! Ik wist dat er iets was! Hahaha! O, wat zullen de andere gaan opkijken!"
Maar helaas, Markos kon er niet meer uitkomen. Hij zat echt opgesloten.
------------------------
Binnenkort deel 2 van Oktober!