September 2000 (deel 1)
In de nacht had Markos nog een boek uitgelezen over natuurrampen. Toen hij het ging opbergen, zag hij iets vreemds buiten...
Markos keek nog eens goed en was volledig in shock.
"Nee...Dit kan niet waar zijn!"
Markos ging snel naar zijn kamer om Froos wakker te maken.
"Froos, je moet opstaan! Er staat heel iets ergs te gebeuren," vertelde Markos. Froos werd wakker en keek slaperig naar Markos.
"Ik lag net zo lekker te dromen over Jente, wat is er zo belangrijk?"
Markos ging vertellen wat hij had gezien...
"Geloof of het niet, maar...De maan bestaat niet meer! Het is weg, vernietigd..." Froos keek verbaasd naar Markos.
"Gozer, heb je niet teveel gedronken?" Vroeg Froos.
"Nee, kijk maar buiten! De maan is echt weg. Het einde van de wereld is aangekomen," vertelde Markos. De manier hoe hij erover ging praten, klonk heel serieus.
"Wacht even, waarom voorspel je het einde van de wereld als de maan zojuist de lul is geweest?" Froos begreep er niets van.
"Als de maan weg kan, dan kunnen wij dat ook. Iedereen zal sterven binnenkort, alle mannen, vrouwen, dieren..."
Toen Froos het woord 'vrouwen' hoorde, schrok hij zich wild.
"CHICKIES, ze mogen niet dood gaan! Oh jee! Wat moeten we doen, Markos?! Dit is echt een ramp!"
"Waarschuw de anderen, maak ze wakker!" Schreeuwde Markos.
Froos ging eerst naar Jente toe en maakte haar wakker.
"Liefje, het einde van de wereld is aangekomen! Je moet snel mee gaan om te overleven!" Jente stond vermoeid op.
Ze gaf Froos direct een klap.
"HOE DURF JE MIJN SCHOONHEIDSSLAAPJE TE VERSTOREN!" Na dat Jente gekalmeerd was, ging ze samen met Froos naar de hal toe om daar te verzamelen.
Een paar minuten later had Froos alle meisjes wakker gemaakt, behalve Browny omdat zij haar deur op slot had.
"Waar zijn de jongens, Froos?" Vroeg Markos die in paniek rondjes liep om de bank.
"Ik heb alleen de chickies wakker gemaakt," zei Froos.
"Je mag wel een verdomd goede reden hebben waarom je ons zo wakker maakt, wat is er aan de hand?" Vroeg Simsmeid.
Markos ging iedereen uitleggen wat er aan de hand was.
Simsmeid en Jente leken het snel te geloven...
"Maar alleen de maan is toch weg? Dan hebben ze marsmannetjes er alleen last van," vertelde Jente.
"Marsmannetjes komen van Mars, die leven niet op de maan," zei Simsmeid.
"Nee, ze komen van de maan!" Jente bleef bij haar standpunt.
"Niet waar, als je er in gelooft weet je dat ze van Mars komen!" Simsmeid begon een beetje boos te worden op Jente. De discussie werd erger...Froos vond dat wel leuk, zo tussen twee boze dames te zitten.
Luna was er septisch over.
"Dat jullie zelfs geloven in Marsmannetjes! Kom op, volgens mij valt het allemaal wel mee en staat de maan gewoon aan de andere kant?" Luna maakte zich er niet zo druk over.
"Markos, laat ons zien of de maan echt verdwenen is," zei Simsmeid. Ze stond op en liep met Markos naar het raam toe. Jente liep er achterna.
"Ik wil dit unieke moment ook wel zien, kan ik later aan mijn kleinkinderen vertellen. Zoiets is heel erg bijzonder!" Luna keek met een zucht naar de drie die naar het raam gingen.
"Jullie zijn echt raar," zei Luna.
"Froos, maak ook de jongens wakker en trap wat mij betreft de deur in bij Browny. Het is de bedoeling dat hun het ook overleven," zei Markos.
Simsmeid en Jente keken naar buiten, de maan was inderdaad niet te zien. Ze begonnen nu echt bang te worden.
Even later was iedereen compleet. Iedereen moest in één lijn staan terwijl Markos ging uitleggen hoe ze het moesten overleven. Deetui, Browny en Hugo hadden geen idee wat er aan de hand was.
Simsmeid, Jente en Froos stonden te trillen op hun benen van angst. Luna zat er redelijk ontspannen bij.
"Jullie zijn echt niet wijs. De wereld komt niet zomaar aan zijn einde," zei Luna.
"Gaat de wereld dood?" Vroeg Hugo.
Markos ging alles nogmaals uitleggen zodat de anderen het ook wisten.
"O, Markos! Niet weer alles uitleggen, ik ben al zo bang!" Zei Jente. Toch ging Markos alles uitleggen.
Toen Markos alles had uitgelegd. Nam Deetui het woord over en liep naar Markos toe.
"Geen wonder dat je de maan niet hebt kunnen zien," begon Deetui. Iedereen begon stil te worden...
"Wist jij hiervan dan?" Vroeg Markos.
"Ja, afgelopen avond stond in het weerbericht dat het bewolkt zou worden," zei Deetui.
Simsmeid's gezicht ging van angstig naar verbazing...
"Loos alarm dus, iedereen naar bed!" Zei Hugo.
Simsmeid kreeg weer een woede aanval.
"Dus al die tijd, dat jij ons bang liep te maken met je einde van de wereld verhalen, is gewoon simpel omdat jij het weerbericht niet volgt?" Vroeg Simsmeid.
"Nou, jij blijkbaar ook niet...Een mens kan toch fouten maken?" Vroeg Markos.
"HOUDT JE MOND!" Schreeuwde Simsmeid.
Iedereen besefte dat het maar beter was om snel naar hun kamers te gaan, want met een boze Simsmeid gaat dit erg fout aflopen...
Markos en Simsmeid bleven over...Simsmeid trok een merkwaardige blik naar Markos.
"W..waarom kijk je zo?" Vroeg Markos angstig.
"Ik heb zin om te meppen," zei Simsmeid. Markos deed een stap achteruit...
"Kom op nou, Simsmeid. Je gaat me toch niet in elkaar slaan nu? Het was nooit mijn bedoeling om jullie bang te maken, ik dacht echt dat de wereld verging," zei Markos.
"Er gaat inderdaad een wereld kapot...JOUW wereld!" Dreigde Simsmeid.
Markos begon weg te rennen van Simsmeid. Simsmeid ging de achtervolging in zetten.
"IK MAAK JE AF, NERD! KOM HIER!" Markos was gelukkig beter in rennen dan Simsmeid, hij kwam op tijd bij zijn kamer aan en deed de deur op slot. Simsmeid ging er tegen aan slaan.
"Je bent nog niet van mij af, Markos!"
-------------
Binnenkort deel 2 van September