
Shurlien en Tina liepen richting het schuurtje.
"Wat zou daar in zitten?" vroeg Shurlien zich af. Tina begon al te gapen bij het idee.
"Waarschijnlijk oude spullen ofzo." zei ze.

Op dat moment kwam de graaf naar buiten lopen en zag Shurlien en Tina die net op het punt stonden om naar binnen te gaan.
"Wat doen jullie hier?" vroeg de graaf dreigend...

"We waren opzoek naar een oorbel!" zei Shurlien. De graaf wilde hun niet geloven en begon een vreemd dansje te doen. Tina keek er raar van op.
"Wat doet hij?" vroeg ze verbaasd.
"Jij blonde meisje met grote mond, val neer tot de grond!" zei de graaf opeens.

Opeens viel Shurlien neer op de grond. Tina schrok ervan...
"Shurlien, wat is er? Shurlien!" schreeuwde ze. Shurlien werd maar niet wakker, opeens ging de graaf dichtbij Tina staan.
"Nu maar kijken wat ik met jou gaat doen. Wil jij ook naast je vriendin begraven worden morgen?" vroeg hij.
"Blijf uit mijn buurt, jij vieze GEK!" schreeuwde Tina.

Tina nam de benen en rende richting het doolhof. De graaf ging haar achterna.
"Kom terug, jij!" riep hij. Tina deed alsof ze het niet hoorde en rende zo snel als ze kon door.

Ze rende het doolhof in en ging door alle paden. Ze hoorde voetstappen vlak achter haar. De graaf had de achtervolging nog niet opgegeven.
"Jij ontsnapt toch niet aan mij! Jij en de andere zullen dood gaan!" riep hij. Tina probeerde er niet op te reageren en rende door.

De graaf ging het na een paar minuten opgeven. Hij wist niet welke kant ze was op gegaan.
"IK VIND JE NOG WEL HOOR!" riep hij. De graaf ging toen uit het doolhof om terug te gaan naar zijn schuur en sleepte Shurlien naar binnen.

Intussen waren Uzlem en Hans een tv serie aan het kijken. Uzlem was weer voor de zoveelste keer op bezoek bij hem.
"Kijk jij vaak naar tv?" vroeg Hans.
"Om de tijd, als ik niet hoef te werken." antwoordde Uzlem.

Op dat moment kwam Gina thuis na een avondje bingo in de buurt.
"Ooh, ben je er weer?" vroeg Gina gelijk.

"Waarom ben je zo chagerijnig?" vroeg Hans.
"Therapie is pas volgende week weer. Jij hebt nu niks te zoeken hier, Uzlem!" zei Gina kwaad. Hans pikte de toon niet van Gina.
"Doe is rustig! Ze is alleen even op bezoek."
"Nee, Hans. Laat het maar, ik ga wel weg het is ook erg laat nu." zei Uzlem.
"Heel verstandig!" zei Gina nog erop.

Hans bracht Uzlem naar buiten.
"Sorry voor het gedrag van mijn vrouw, ze kan zich erg aanstellen." zei Hans.
"Zo gek is dat niet hoor. Ze voelt zich bedreigd. We moeten wat minder afspreken vind ik." zei Uzlem.

Hans bleef nog even buiten staan. Gina ging alvast op de bank zitten om het nieuws te volgen. Opeens kwam Marky naar beneden.
"Mam, ik heb een beetje eng gedroomd. Kan niet meer slapen." zei Marky.
"Aah, kom maar even bij mamma zitten. Je hebt nu toch vakantie." zei Gina bezorgd.

"Was die vrouw met die donkere haren er weer?" vroeg Marky aan zijn moeder.
"Je bedoeld Uzlem, ja ze was er even." antwoordde Gina.
"Is al de vijfde keer deze week dat ze langs kwam. Pappa gaat veel met haar om." zei Marky.
Gina keek strak naar haar zoontje toen hij dat zei.
"Ja...inderdaad..." zei Gina die er stil van werd.

Ondertussen was de politie op bezoek bij Wax Veldhuizen. De agent ging hem wat informatie geven voor de komende tijd.

"Meneer Veldhuizen, u weet dat u verdacht wordt van de ontvoering van uw kleinzoon Rik. Er komt binnenkort een rechtzaak over deze zaak. Als ik u was zou ik een advocaat regelen want het begint al over een week." zei de agent.
Priya keek geschrokken naar de twee toen ze het hoorde...

Wax keerde zich naar de agent die hem aansprak.
"Voor de laatste keer, ik heb niets met de ontvoering te maken. Waarom zou ik dat bij mijn eigen kleinzoon doen?" zei Wax.
"Zorg maar voor bewijzen dat je onschuldig bent." zei de agent.

De agent ging toen vertrekken.
"Goedenacht!" zei hij nog en ging naar buiten. Priya liep meteen naar Wax toe.
"Lieverd, luister nou eens naar mij." zei Priya.

"Laten we hier nou mee kappen. Ik wil een normaal leven met jou leiden. Zonder al dit domme gedoe." zei Priya.
Maar Wax had al een plan om te voorkomen dat hij opgesloten zou worden.
"Maak je geen zorgen, lieverd. Ik ga even ergens heen, ik ben zo weer terug. Ik heb een mogelijke oplossing bedacht." zei Wax.
"Wat ga je dan doen?" vroeg Priya verbaasd. Wax wou er nog niets over kwijt en ging ervandoor.

Een uurtje later was Wax op zijn werk. Hij had daar met iemand afsproken die er ook aan kwam. Hij moest opeens weer aan Marco denken.
"Argh, Marco. Door jou komt dit allemaal. Als ik het kon had ik jou vermoord inplaats je ex vrouw toen." zei hij.

Een paar minuten later kwam er een man naar binnen.
"Meneer Veldhuizen, vind u het ook niet erg laat om nu af te spreken? Het is bijna drie uur in de nacht." zei hij.
"Doe rustig, Peter. Het duurt niet lang. Ik kom je alleen iets voorstellen." zei Wax.

"Zeg maar, wat is je voorstel?" vroeg Peter.
"Nou, ik wil je een miljoen bieden. Als jij de schuld op je neemt op de ontvoering van mijn kleinzoon Rik. Je hoeft alleen maar een aantal jaren in de gevangenis te zitten en daarna ben je weer vrij." stelde Wax voor.
Peter wist niet wat hij hoorde...
"Jij bent echt gek weet je dat. NOOIT! Je bekijkt het maar Wax Veldhuizen!" zei Peter boos.

Wax pikte dit niet...
"Peter, ik zou nu maar niet dom gaan doen als ik jou was. Je weet hoe groot mijn macht is, je wilt toch niet dat jouw kinderen straks wat overkomt? Wees een slimme man en accepteer mijn voorstel, anders kan ik je beloven dat jij EN je familie niet lang meer zal leven." dreigde Wax met een boze stem.

Peter voelde zich bedreigd door Wax. Hij wilt nooit dat zijn kinderen iets overkomt...
"Nou...vooruit dan maar. Dit doe ik alleen maar om te voorkomen dat jij mijn kinderen wat aandoet. Ik neem de schuld op mij." zei Peter.
"Verstandig keuze. Kom morgen naar mijn huis, dan spreken we af hoe we het gaan doen." zei Wax.
--------------------------------------------
Volgende keer meer Zoete Lippen Zure Rimpels
