Sims Nieuws

Sims Nieuws Forum

Je kunt gewoon niet zonder!

Plaats reactie

515 berichten • Pagina 22 van 26

Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: Een Familie van Sims: Inzicht

Dankjewel Imme, Rudy en abctje! Fijn weer reacties :D

En je vergeet iemand Raineyl, haha!
Nee er komt geen seizoen meer. Na de update 'Acceptatie' houdt het verhaal op.
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: Een Familie van Sims: Inzicht

Weet je Raineyl, ik zou het aan de ene kant best willen doen. Maar ik heb geen account daar. Daarnaast bestaat het huis uit zo veel gedownloade spullen, dat het waarschijnlijk nauwelijks bij anderen werkt.

Ik ga vanavond lekker schrijven, hopelijk snel een update plaatsen! Komende 7 dagen kunnen jullie er drie verwachten, verwacht ik zo
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: Een Familie van Sims: Inzicht

45. Arrestatie

Afbeelding

Nietsvermoedend stapte hij uit de douche. Met zijn handdoek zijn haren nog droog makend, liep Nick de slaapkamer in. Daar kreeg hij de schok van zijn leven. Een harde klap tegen zijn hoofd. Hij duizelde rond en toen hij weer recht stond, keek hij naar het lachende gezicht van Romeo. “Ha ha!” riep hij hard lachend. Nick gromde, maar grijnsde ook. Hij liet zijn handdoek vallen en greep snel naar zijn eigen kussen, dat als enige nog op het bed lag. “Gemenerik!” riep hij en met een vliegensvlugge actie sloeg hij zijn lieve vriend met het zachte kussen in zijn gezicht.

Afbeelding

Romeo tolde rond en nam wraak door een paar keer met zijn kussen op verschillende plekken op Nicks lichaam te slaan. Gierend van het lachen en met rode wangen van de warmte sloegen de twee mannen elkaar nog een tijd af. De veren volgen door de kamer. Het was Romeo’s manier om Nick even te laten vergeten wat voor verschrikkelijke dingen er allemaal aan de hand waren. Hij hoopte dat het hen zou helpen om weer wat positiever in het leven te komen. Nick had het moeilijk met het verlies van zijn vader, die hij altijd had bewonderd. Steun kreeg hij niet, want hij was, samen met Maartje, de enige die geen hatelijke gevoelens jegens hun vader koesterde. Het faillissement had aan die gevoelens bijgedragen bij de rest, maar niet bij hem.

Afbeelding

“Weet. Jij. Hoe. Laat. Het. Is?!” Ellen stormde uit de keuken, toen ze de voordeur hoorde. Ze had net het avondeten weggegooid, dat ze drie uur geleden eenzaam zat te eten. “Waar ben je geweest!?” Ze gaf Thomas een lichte duw. Verdwaasd bleef hij staan en reageerde niet. Of hij het nu wilde of niet. Ellen gaf hem ook geen kans, want ze begon direct met haar tirade. “Je bent al dagen bezig, terwijl je niets hebt om bezig mee te zijn. Sinds de dood van je vader ben je afwezig. Je hebt gelogen Thomas! Je hebt tegen mij gelogen en ik tegen de politie! Ik wil de waarheid weten. De waarheid Thomas! Waar heb je gezeten?! Je bedrijf is failliet, dus je hebt geen werk om mee bezig te zijn!”

Afbeelding

Ellen snikte. Ze had al de hele avond gehuild. Haar gedachten waren gaan rollen. Thomas, gelogen over waar hij was op de bruiloft, nu steeds weg. Hij moest een ander hebben, maar dat was niet zo gek. Ellen had gefaald als moeder zijnde, als vrouw. “Lieverd,” probeerde Thomas, met een pijnlijk gezicht. Hij vond dit alles behalve leuk. De sfeer was al weken niet fijn thuis, hij ontweek het. Maar niest van wat Ellen zei en dacht, klopte. Tenminste, zo goed als niets. “Jij! Je gaat vreemd!” schreeuwde Ellen nu, terwijl haar make-up begon uit te lopen. “Vertel het me maar! Ben eens eerlijk! Ben een man!” ze duwde haar vinger op zijn borst. “Zak!”

Afbeelding

“Houd die…” Doortje keek afkeurend van haar voeten naar haar haren, “Jas, zo je het wilt noemen, maar aan.” Meteen draaide ze zich om en liep ze van Gisele weg. Gisele was nu een paar dagen in Zomeren. Elke dag opnieuw probeerde ze bij Doortje binnen te komen. Soms was ze weg, soms deed ze niet open. Nu kon ze er echter niet omheen. Dat wilde ze nu ook niet. Doortje had besloten om maar meteen in de aanval te gaan. “Doortje, kunnen we niet gewoon de tijd nemen? We moeten praten.” Doortje draaide in het midden van de hal om. “Ik moet niets. Niets met jou, niets met wat je me te vertellen hebt. Maar als je me zo lastig blijft vallen, dan krijg je…” Ze keek op de grote klok die in de hal hing, “Een half uurtje, dan komt de rest weer thuis, verwacht ik zo”

Afbeelding

In de kamer ging ze in haar stoel zitten. Ze nodigde Gisele niet uit om te gaan zitten. “Zeg het, dan kun je gaan. Naar waar je vandaan komt, hier hebt je niets te zoeken. Dat heb ik je de vorige keer wel duidelijk gemaakt.” Ademloos bleef Gisele even staan. Ze had een duidelijk doel voor ogen, maar wist niet hoe ze het moest bereiken. Doortje was een hardere dan ze had verwacht. “Je bent veel veranderd over de jaren. De Doortje die ik kende, was geen bittere oude vrouw. De Doortje die ik kende, vergaf mensen voor hun fouten en begreep mensen goed. Een bewonderenswaardige vrouw.” Ze schudde haar hoofd. Het duurde even voor Doortje reageerde. Ze nam kort haar tijd haar woorden te kiezen, en stond toen op. “Je bent hier niet voor mijn vergiffenis, Gisele. Wat kom je zoeken?” Gisele beet op haar lip. Het was nu of niet, want langs Doortje kwam ze niet. “Het testament.” Dat was haar korte antwoord.

Afbeelding

“Je liet me in de steek na het ongeluk! Je liet me in de steek na de dood van je vader! Je laat me liegen, bedriegen! Ik weet meer wie ik ben en ik voel me alleen! En waar ben jij? Werken? Je gaat vreemd! Weet je,” ze veegde haar tranen weg en gooide haar haren in haar nek. “Het zou me niets verbazen als je William vermoord hebt! Het zou me niets verbazen van zo’n waardeloze, slappe zak als jij, Thomas! Je lijkt op hem! Je lijkt op je vader! Hij ging ook al vreemd. Ik had het kunnen weten.” Tranen stroomde over haar wangen. Bang was ze voor wat ze ging zeggen, maar toch deed ze het. “Ik wil Doortjes leven niet. Thomas, ik wil scheiden!” Helemaal weggeblazen, bleef hij stil staan. Als een standbeeld zo stil. Hij durfde niet te ademen. Er kwam zoveel op hem af. Dingen die hij niet wist, leugens, aannames die niet klopten. “Lieverd,” zei hij schril.

Afbeelding

Door Zomeren reed een auto. Een politieauto zonder sirene. Er was een melding binnengekomen. De Officier van Justitie had een bevel gegeven. Een arrestatiebevel. Na lang speurwerk, hadden ze een beslissing gemaakt. Er waren vingerafdrukken, er was een pistool gevonden, voetstappen in de modder en er waren leugens. Ze waren op weg naar een villa, waar volgens een tip de verdachte zich ophield vanavond. Ergens aan de rand van Zomeren, met uitzicht over zee. De agenten in de auto voelden gezonde spanning. Een arrestatie, een moordverdachte. Vanavond zou de moord op William Sims opgelost worden, zo leek het tenminste.

Afbeelding

“Het testament?” Doortje liep richting haar kantoor. Snel liep Gisele haar achterna, want ze verwachtte dat Doortje naar het kantoor van William zou lopen. Plots draaide ze zich om. “Ik weet wat je denkt, profiteur. Gisele, Gisele,” ze schudde haar hoofd en keek quasi treurig. “Gisele, wat verwacht je nu? Dat ik jou het testament overleg? Dat we gezellig samen in mijn kantoor gaan zitten, om te bekijken wat erin staat? Kijken wat hij voor jou achterlaat? Hoeveel miljoenen? Een strandhuis in Setra? Aandelen in zijn failliete bedrijf?” Er verscheen een glimlach op Doortjes gezicht, maar geen aardige. Ze was als steen van binnen. Haatdragend jegens Gisele en jegens haar overleden man. “Ja, want ik weet zeker dat hij mij wat nalaat. Ik wil zien waar ik recht op heb, want met jou in het spel hoef ik geen eerlijke notaris te verwachten.” Gisele bleef krachtig overeind. “Goed, kom maar mee,” sprak Doortje onverwacht.


Afbeelding

Nick legde de prachtige Romeo op zijn zachte bed. Nog lachend en nahijgend van het heftige gevecht, vielen ze dromerig in elkaar armen. “Dankjewel,” fluisterde Nick, die goed begreep wat Romeo wilde. Die legde zijn vinger op de mond van Nick. Hij begreep de hint en hield zijn mond. Niet aan de negativieit denken. Het was nog een heerlijke, nazomerse dag. Door de openstaande deuren kwam een heerlijke frisse wind, die hen verkoeling bracht in de hitte, die hun liefde teweeg bracht. Het leeftijdsverschil stond al een tijd niet meer tussen hen in en zowel Romeo als Nick wisten het steeds zekerder. Dit was niet zomaar liefde.


Afbeelding

“Je bent een bloedzuiger, maar dat hoef ik je niet te vertellen.” Doortje schoof een leeg glas wijn over haar bureau. In haar hoofd gingen verschillende manieren om. Hoe ging ze dit afhandelen? Ze moest van Gisele af. Haar persoonlijkheid kon ze niet uitstaan en ze deed Doortje herinneren aan al het slechte van William. “Het testament. Jij verwacht dat William je iets heeft nagelaten.” “Nee, ik weet het. Hij heeft het me bij zijn laatste bezoek vertelt. Doortje, alsjeblieft,” ze keek haar opponente smekend aan. “Hij hield ook van mij. We zitten in hetzelfde bootje.” Doortje draaide zich om en liep naar het raam. Er rolde een traan over haar wang, maar dat mocht Gisele niet zien. “Er is geen testament. De notaris zegt dat het nog niet vrijgegeven kan worden. Dus je hebt hier niets te zoeken.” Nu sterker, draaide ze zich om. “Ik herhaal wat ik de laatste keer tegen je zij, Gisele. Je hebt hier absoluut niets te zoeken en we zijn verre van de vriendinnen die we waren. Jij lijkt in niets op mij! De liefde die William en mij verbond, was niets vergeleken met dat van jou. Ik veracht je!” Dramatisch wees ze naar de deur. “Mijn huis uit!”

Afbeelding

Er viel een lange stilte tussen Ellen en Thomas, nadat zij was uitgeraasd en hij niet wist wat hij moest zeggen. “Dus…” mompelde hij. Ellen snikte, maar veegde haar tranen weg. Ze moest niet huilen. Het stiltegesprek werd onderbroken door de bel. Alles was duidelijk. Ellen wilde stoppen. Snel liep ze naar de bel, weg uit deze zenuwslopende situatie. Geschrokken zag ze wie er voor de deur stonden. “Mevrouw Ellen Sims? Wij komen voor uw man.” Zwijgend stapte Ellen opzij. “Volgt u mij,” zei ze erg zacht en ze ging de agenten voor naar de huiskamer. Thomas stond daar, alweer versteend en geschrokken. Dit kon toch niet? Wat een avond. “Meneer Sims? Wij arresteren u voor de moord op uw vader, William Sims.”

Afbeelding

De avond werd onderbroken. Bijna was hij compleet, hun meest perfecte avond sinds de nacht dat ze elkaar leerden kennen. De telefoon ging. Nick zuchtte net zo hard als Romeo. De mobiele telefoon bleef rinkelen. Ze keken elkaar aan en Romeo gaf een knikte. Snel kwam Nick van het bed af. In de hoek van de kamer raapte hij zijn broek op en haalde hij zijn telefoon eruit. Het was een nummer dat hij herkende, maar allang niet had gezien. De gevangenis. “Met Nick Sims,” hij nam op. “Nick, met mij. Ik heb je hulp nodig.” Het was Thomas. “Ik kom eraan,” zei Nick. Hij wist genoeg. “Wie was dat?” vroeg Romeo, die bezorgd naar hem keek. “Thomas is opgepakt…” zei Nick, terwijl hij vol ongeloof naar z’n telefoon keek.
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: Een Familie van Sims: Arrestatie

Wauw! Goeiemorgen, dat is nog eens even leuk wakker worden met al jullie reacties!

Thomas, gedaan of niet? Ze hebben zijn vingerafdrukken, zijn wapen en zijn voetstappen op het plaats delict.. Haha :D
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: Een Familie van Sims: Arrestatie

Er zijn twee (!) mensen die binnekort de waarheid zullen vertellen, meer zeg ik niet! Haha

Ik heb zojuist de aller, aller laatste foto's gemaakt voor de aller, aller laatste update. Ik ben er best trots op, ze zijn weer mooi geworden. Tenminste, dat vind ik zelf. Can't wait for you to see them!
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand

Weergave- en sorteeropties

Plaats reactie