Sims Nieuws

Sims Nieuws Forum

Je kunt gewoon niet zonder!

Plaats reactie

515 berichten • Pagina 5 van 26

Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: 2/10 - p. 8 - Een Familie van Sims

Mikese schreef:3 nog?! Wooah, dat lijkt me echt leuk! :D
t/m aankomende zondag ja :D
AnsjJ2 schreef:@Adoror: Voor een link doe je : klik hier

En toppie update:D!


Weet je ook hoe ik aan de url van mijn berichten kom? Zodat ik direct naar het betreffende bericht kan linken?
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: 2/10 - p. 8 - Een Familie van Sims

8. De middag

Afbeelding

“Goed, jullie hebben alles doorgenomen? Ik neem aan dat jullie goed genoeg geïnformeerd zijn voor jullie handtekening?” William zat achter zijn bureau en zijn kinderen hadden plaatsgenomen in de fauteuils in zijn kantoor. “Ja. Ik kan geïnformeerd en dus geldig een handtekening zetten,” Sara knikte. Thomas bleef stil. William merkte het. “Thomas?” vroeg hij “Is er wat?” Thomas wachtte nog even met antwoorden. “Thomas?” William werd ongeduldig. “Ik denk dat u goed weet wat er is, papa.” William stond op. “Ik ga er vanuit dat jullie tekenen, we werken hier al een half jaar naar toe. Het is een grote deal en dat ga je niet dwarsbomen, Thomas,” het klonk waarschuwend, streng, maar vaderlijk. Iets dat Thomas altijd dwars zat, zo deed hij nooit tegen Sara.

Afbeelding

“Gouden Rozen omvat het Hotel, het kuuroord, het strandpaviljoen en het Vespucciplein, waarom zitten daar Franse gronden bij?” “Pardon?” William liep naar het tafeltje en zocht er onopvallend steun. “Franse gronden, er wordt ook grond in Frankrijk gekocht, Champs Les Sims, om precies te zijn. Ik heb nog nooit gehoord van bedrijven onder Gouden Rozen in Frankrijk.” William draaide zich om en keek uit het raam. “We nemen Gouden Rozen helemaal over, inclusief de ongebruikte gronden in andere landen, voor zover die er zijn.” Sara stond op en liep naar haar vader. “Ik maak me er niet zo’n zorgen over. De prijs die we betalen is het meer dan waard, Thomas. Ik vertrouw papa in zijn beslissing.”

Afbeelding

Handtekeningen werden dan uiteindelijk toch gezet. Thomas verliet het kantoor zonder nog iets te zeggen. Sara kwam hem snel achterna. Na de deuren waren gesloten, draaide Thomas zich om. “Je vertrouwt hem? Wat is dit nu! Je hebt die stukken toch ook gelezen,” Thomas was buiten zinnen en moest zich inhouden niet alles rond te schreeuwen, “Ben jij soms vergeten dat papa het bedrijf een aantal jaar geleden bijna heeft verspeeld met die idiote afspraken die hij had gemaakte?” Sara snoof verontwaardigd. “Daar heeft hij zijn les uit getrokken, dit is een perfecte overname voor deze tijd, Thomas, dat kun je niet ontkennen. Onze handtekeningen zijn gezet, ik heb een vrije middag.” Ze beende weg.

Afbeelding

“Nee, ik heb totaal niet geslapen. Ik maak me zo’n zorgen… Ik blijf ook niet zo lang hier, als je het niet erg vindt, maar ik moet wel voor Justin… Sara?” Sara staarde langs Alexis heen, naar de overkant van de weg langs het park. “Sara?” “Hè?” “Waar zit je met je gedachten?” Sara zuchtte, “Nergens. Justin, Noortje, willen jullie een boterham?” ze draaide zich half om, maar de kinderen hoorde haar niet. “Ik vind jou leuk!” zei Noortje met haar hoge, meisjesstem, “Ik heb altijd al een leuk neefje kunnen hebben. Wie weet vind ik je leuk genoeg dat je mijn broertje kunt worden! Mijn broer is zo… tja, oud” Justin lachte: “Dat lijkt me erg leuk, ik heb altijd al een zusje willen hebben, maar mijn papa is zo vaak weg. Hij heeft nooit tijd voor mama.” Hij keek een beetje treurig. Noortje legde een hand op zijn schouder en zei: “Zullen we gaan schommelen?!”

Afbeelding

Noortje zat zo op de schommel, blij zwierde ze op en neer. Justin aarzelde. “Heb je nog nooit geschommeld?” vroeg ze. “Jawel…” zei Justin en hij besloot zich over zijn angst heen te zetten en stapte naar achteren. Hij zette kracht en sprong op de schommel. Noortje lachte vrolijk, “Leuk hè!” Justin begon te lachen door haar aanstekelijke lach. “Waar is jouw papa? Mijn papa is weg bij mama, maar ik zie hem nog wel. Jouw papa is hier niet hè?” Justin keek weer sip. “Papa is niet terug gekomen, maar een andere vrouw bracht mij naar hier,” zei hij. Noortje lachte, “is jouw papa verandert in een vrouw?” Justin grinnikte, “Nee, papa komt nog wel”

Afbeelding

Lachend wisselde Noortje en Justin elkaar af in hoogte, terwijl Sara zich bekommerde om Alexis. Ze vergat de woorden van Thomas, ze vertrouwde haar vader meer dan dat ze meeging in zijn wantrouwen. “Je zoon zou toch ook komen?” vroeg Alexis plots, terwijl ze op haar telefoon keek. Ze wilde eigenlijk snel naar huis om wat telefoontjes te plegen. “Ja… ja ik vraag me af waar hij blijft.” Ze draaide zich om en juist op dat moment kwam Adam door de poort de speeltuin ingelopen. Hij leek verveeld. “Daar is hij,” Sara stond op. Alexis liep met haar mee. “Adam, eindelijk. Waar bleef je zo lang?” “School,” antwoordde hij kortaf. Hij leek zich niet druk te maken om zijn tante, die hij sinds zijn twaalfde niet had gezien. Hij mocht haar niet, gezien de verhalen die hij over haar had gehoord. “Adam, je kent Alexis nog wel toch?”

Afbeelding

Adam snoof, op dezelfde manier als zijn moeder kon doen. “Ja.” Alexis stak haar hand uit, maar trok hem terug toen Adam niet reageerde. “Ben ik daarvoor hiernaartoe gekomen? Ik heb wel wat beters te doen. Huiswerk ofzo,” zei hij met een sarcastische ondertoon. “Adam, gedraag je,” zei Sara. “Ik wil je voorstellen aan mijn zoon,” zei Alexis vriendelijk, zo makkelijk leek ze niet uit het veld te slaan. Adam keek haar even aan. “Geen behoefte aan. Mam, ik ga naar pa toe.” Alexis keek hem onbegrepen aan.
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: 4/10 - p. 9 - Een Familie van Sims

Danku danku :D Volgende update is het tijd voor Chiristaan.

Ik heb het portrait ding gedownload, dus kan nu al m'n 16 sims naast elkaar zien. Groot pluspunt, nu alleen bedenken waar ik met de volgende update heen wil. Al heb ik een ideetje
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: 6/10 - p. 9 - Een Familie van Sims

9. De namiddag

Afbeelding

“Hector zei dat ik door kon lopen,” een breekbare, oude stem klonk door de stille bibliotheek. William keek op en keek daarna naar het klokje op zijn computer. “Christiaan van Zomeren de Rozen, wat aangenaam om je nu al te mogen ontvangen.” William stond op en liep naar de oude man toe. “Hoe is het met je?” hij stak zijn hand uit. Met veel moeite hield Christiaan zijn bevende hand in bedwang en schudde de uitgestoken hand. “Houdt die overdreven formaliteiten achterwege, William. Ik ben totaal niet blij met de gang van zaken. Eerst wordt mijn familie belaagt door dat uitschot van Groenewoud en dan bied jij je hulp aan. Nu staan we hier, mijn bedrijf kent geen opvolger omdat Roderick door stom toeval naar het buitenland is vertrokken en door de concurrentie van jouw bedrijf durft niemand het aan. Je hebt het voor mekaar William.” Christiaan probeerde zijn rug trots te rechten, maar dat stond zijn gezondheid niet toe. Hij begon te hoesten.

Afbeelding

“Kom kom Christiaan, waarom zo verwijtend? Ik red je bedrijf, ik zorg dat de naam Gouden Rozen nooit verloren zal gaan. Je moet me dankbaar zijn. Nou, ga zitten, ik zal de papieren pakken.” Hij liet Christiaan erlangs en stond geduldig te wachten tot de oude man langzaam was gaan zitten. “Dankbaar? William als ik het nog kon..” hij hoestte weer. “Let op je gezondheid,” William klonk wat minder vriendelijk. “Geef me het contract, dan zal ik tekenen. Schoft, je hebt de hele raad uitgekocht en nu mij,” Hij pakte de pen aan die William aanbood, “Je jaagt me de dood in William. Als dit mijn dood wordt.” Hij tekende, “Dan is het jouw schuld!”

Afbeelding

“Whiee!” gilde Justin, toen zijn moeder hem een flinke duw gaf. Alexis had Sara en Adam even alleen gelaten. Noortje lachte om het gezicht dat Justin trok toen hij wel heel hoog ging. Toen viel het haar op dat haar moeder en broer ruzie stonden te maken. “Zal ik jou even duwen?” vroeg Alexis aan Noortje, die niet meer schommelde. “Nee, nee dat hoeft niet,” ze sprong van het zitje af. Bezorgt keek ze naar het tafereel. “Liefje?” Alexis duwde Justin weer van haar af, die weer blij gilde. Hij had niets in de gaten. Noortje antwoordde niet. “Hoger! Hoger mama!”

Afbeelding

“Mama?” vroeg Noortje met een verdrietige toon. Adam had zich kwaad omgedraaid en was weggelopen. Sara zuchtte, maar hield zich daarna weer groot. Ze draaide zich om en liep naar haar dochtertje. “Ja lieverd? Wat is er?” ze knielde. “Waarom is Adam zo boos? Heb je iets verkeerd gedaan? Of heeft hij weer last van,” ze giechelde, “jongensongesteldheid?” Alexis gniffelde, ze luisterde met één oor naar haar nichtje, terwijl ze haar zoon voortduwde. Hij vond het duidelijk erg leuk. “Ik denk het,” zei Sara met een emotionele glimlach. “Het komt wel goed!” ze opende haar armen en Noortje viel erin.

Afbeelding

“Jij bent hem!” Noortje rende lachend langs Sara en Alexis. “Ik?! Wat moet ik doen?” vroeg Justin, die in Setra nooit veel vriendjes had gehad om mee te spelen. “Mij tikken! Als je kunt!” zei Noortje lachend. “Ooh zo… Wacht dan!” hij rende Noortje achterna. “Pak me dan, als je kan! Kan je lekker toch niet!” gierde ze. Alexis keek vertederd naar de kinderen. “Ze kunnen het echt goed vinden hè?” Sara knikte: “Noortje is erg sociaal, ze legt zo gemakkelijk contact en sleept iedereen mee in haar enthousiasme.” Alexis glimlachte door de herkenning. “Dat herken ik, al moet ik zeggen dat je de laatste tijd een stuk minder enthousiast lijkt.” Sara zuchtte. “Sinds de scheiding heb ik gewoon nergens zin meer in. Ik kan af en toe nog steeds niet bevatten dat Paul me zo schofterig heeft verlaten.” “We zijn beide verlaten,” zuchtte Alexis. Haar ogen werden weer vochtig. Zonder nog iets te zeggen omhelsde Sara haar. In de omhelzing vonden ze beide wat troost.

Afbeelding

Hector begeleidde Christiaan weer naar buiten. William maakte de papieren weer in orde. Alle handtekeningen waren gezet, het bedrijf was van hem. Hij glimlachte en opende een lade met een sleutel, waar hij de papieren inlegde. Het was van hem, de deal was geslaagd. Hij grijnsde breed en draaide zich om. Nu kon hij gaan nadenken over de volgende stap, dacht hij, de gronden waren veel waard. Alles zou weer helemaal goed komen. Het oude klokje van zijn grootvader, het hoofd van het hert dat hij samen met hem geschoten had. Oude tijden zouden herleven. William was bang geweest voor de donkere tijden die dreigden voor zijn familie, maar nu zou het weer helemaal goed komen.
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: 6/10 - p. 9 - Een Familie van Sims

Roan schreef:leuke up, ik vind echt dat je leuk schrijft
bv met het tikkertje spelen, wat grappig beschreven is
Dat was ook erg leuk om te schrijven :laugh
Imme schreef:Jouw dagboek in een woord: awesome! :D
Aah mooi :D ik doe mn best dat zo te houden dan
Mikese schreef:Leuk, Adoror! Vooral hoe we beetje bij beetje de familie steeds beter leren kennen.
Dat is de bedoeling :P En er is nog veel meer achter deze familie dan je denkt.

Nog één update te gaan deze week, vanavond of morgen. Ik weet alleen nog niet zo goed wat ik erna wil laten zien van de familie.

Iemand een suggestie?
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand
Gebruikersavatar
Mikese
Gentherapeut Gentherapeut
Berichten:
1883
Lid geworden op:
za 16 okt 2010, 22:56

Re: 6/10 - p. 9 - Een Familie van Sims

Nouja ik wil natuurlijk weten waar die vent van Alexis is. Adam is wel interessant, misschien kan hij als opstandige tiener nog best een leuke rol krijgen? Ik denk niet dat hij het gemakkelijk maakt voor Alexis? Nouja ik vind eigenlijk alles leuk wat ik van deze familie zie! :D
Afbeelding
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: 6/10 - p. 9 - Een Familie van Sims

:P In de avond van de dag komen Adam en Alexis wat dichter bij elkaar, zo 't schijnt. Maar wat daarna. Ik twijfel echt, heb wel een aantal dingen in m'n hoofd maar weet nog niet hoe ik ze in vorm moet gieten. Nougoed, daar houd ik me vanavond wel mee bezig, nu studeren :P Haha
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: 6/10 - p. 9 - Een Familie van Sims

10. De Avond

Afbeelding

Alexis keek in de spiegel van de benedenbadkamer naar haar treurige gezicht. Ze draaide de kraan open. Sara was met Adam en Noortje blijven eten bij Alexis en opa en oma. Het was een stil diner geweest. Adams stemming veroorzaakte een gemene spanning. Doortje was er ook helemaal niet bij. Ze zat vol zorgen, zeker nadat Thomas haar zo naar de deur had gewezen. Alexis zuchtte diep. Misschien moest ze maar snel terug naar Setra, al had ze daar ook niet veel meer dan hier. Misschien kon ze bij een vriendin logeren tot ze weer een eigen huis had. Samen met Justin een leven opbouwen… Nee nee Jonathan terugvinden. Ze moest Jonathan terugvinden. Kwaad keek ze in de spiegel. Hoe kon ze nu denken aan een leven alleen met Justin. Ze draaide de kraan dicht.

Afbeelding

“Ik ga alvast naar huis.” Het was geen vraag, maar een mededeling. Zijn punt was duidelijk. Sara stond op en liep snel achter de bank langs. “Nee,” zei ze en ze hield hem tegen. “Je gaat nog niet, Adam. We gaan straks, over een half uurtje, samen. Gedraag je nu eens één keer fatsoenlijk!” Adam keek haar met een cynische blik aan. “Niet zo’n blik jongeman. Je hebt je telefoon pas net terug en ik denk niet dat je hem weer voor een maand kwijt wilt zijn. Je gedraagt je al de hele dag vreemd Adam. Wat is er toch?” “Dat vraag je aan mij? Deze hele familie is gestoord! Jullie waren allemaal kapot na dat ongeluk en nu omarmen jullie haar zomaar weer!”

Afbeelding

“Dat ongeluk? Adam je was twaalf! Wat heb je daar nu van meegekregen?” “Dat door dat mens oom Ruben dood is,” zei Adam kil. “Dat mens heet Alexis, en dat mens wist niet dat Ruben en Maartje in het ziekenhuis waren,” Alexis kwam binnengelopen. Ze had een fris gezicht, maar voelde zich alles behalve fris. “Ik ga naar huis,” zei Adam en hij keek alleen maar naar Sara. Alexis liep naar hen toe. “Waarom doe je zo tegen mij, Adam? Heb ik jou ooit wat gedaan? Ik weet dat ik fouten heb gemaakt, dat er misverstanden bestaan over die dag, vier jaar geleden. Maar ik weet ook dat het allemaal een verklaring heeft.” Adam snoof hooghartig. “Mam,” drong hij aan.

Afbeelding

“Luister nu eens naar je tante! Alexis heeft een hele, hele goede verklaring Adam. Als je nu boos op haar kunt zijn vanwege een gebeurtenis van vier jaar geleden, waar je nog jong was, kun je nu ook zo volwassen naar haar te luisteren en haar te vergeven.” “O is dat zo? Volgens mij zijn oom Thomas en oom Nick ook niet zo vergevingsgezind!” “Thomas en Nick hebben mijn verhaal nog niet gehoord Adam. Je hoeft me niet te vergeven. Kalmeer, alsjeblieft. Zeker in de buurt van Justin. Hij staat hier buiten, oké? Hij, en trouwens je zusje ook, zijn aangeslagen door je gedrag.” Adam keek voor het eerst naar Alexis. Hij keek kwaad, maar zag haar blik. Het verzachtte zijn houding. “Ik denk dat Justin het leuk zal vinden als zijn grote neef hem even onderstopte. Alsjeblieft?”

Afbeelding

“Justin?” de deur vloog meteen open, nadat Adam kort had geklopt. “Adam? Kom je me een verhaaltje voorlezen?” vroeg hij met een hoge stem. Adam moest er wel om lachen. “Dat is goed, maar een kort verhaaltje. We gaan zo naar huis.” Justin rende meteen naar de boekenkast en pakte een boek, dat hij gisteren had gevonden. Hij vond het nu al zijn lievelingsboek. “Deze!” zei hij en hij sprong op zijn bed. Adam pakte het boekje aan. Het was een oud boekje en dat was eraan te zien.”Dit was mijn lievelingsboekje,” zei Adam oprecht, “Vroeger las oma het altijd voor… Vroeger.” Hij glimlachte weemoedig. Justin bleef het hele verhaal wakker. Adam had wel verwacht dat hij in slaap zou vallen. Toen hij klaar was sprong hij weer energiek op van het bed. “Dankje neef!” zei het jochie opgewekt, “knuffel!” “Ga je dan slapen?” vroeg Adam. Hij knikte heftig en kreeg zijn knuffel. Adam lachte breed en moest denken aan een passend gezegde. ‘Houd je vrienden dichtbij, maar je vijanden dichter.’

Afbeelding

In de woonkamer was Doortje gekomen, na een kort, warm bad. Hector had ondertussen thee gebracht. Het was er stil. Zowel Sara als Alexis durfde niet te praten, bang dat Doortje zou breken. “Sorry, ik was de koekjes vergeten,” excuseerde Hector zich en hij liep snel in en uit de kamer. Dat brak Doortje. Ze zuchtte diep. “Mam, martel jezelf niet zo,” probeerde Alexis, “Ik los het wel op.” “Hoe? Hoe wil je dit oplossen? De familie is verscheurd en ik kan het niet lijmen. Hoe moet ik het oplossen?” “Dat moet je niet, mama,” zei Sara. “Dat moet je niet. Thomas draait wel bij, Nick ook. Maartje was hier gisteren al, toch Alexis?” “Is dat zo?” Doortje lichtte een beetje op. “Was Maartje hier? Heeft ze met je gepraat?” Alexis schudde traag haar hoofd. “Maartje heeft het er nog moeilijk mee. Ik kon niet anders, waarom begrijpen ze dat niet.”

Afbeelding

“Ik ga alvast naar de auto.” Sara draaide zich half om op de bank en ze zag Adam in de deuropening staan. “Wil je Noortje dan even halen? Ze is met opa in zijn kamer. Ik kom zo.” “Oké.” Alexis wilde nog wat zeggen, maar Adam was al weg. “Ik breng je even naar bed,” zei Sara, toen ze zag dat haar moeder vermoeid dieper in de bank zakte. Alexis stond tegelijk met Sara op. Bij de trap knipte Alexis het licht uit. Sara liet haar moeder voor naar de hal. “Ik moet een oplossing vinden,” mompelde Doortje. Sara legde een hand op de schouder voor haar. “Mam, het komt goed. We zorgen dat het goed komt. Maak je niet zo druk. We gaan naar je slaapkamer. Lekker slapen.” Er rolde een traan over Doortjes wang, maar ze sprak niet meer.

Afbeelding

Alexis luisterde nog even, tot ze Doortje en Sara niet meer hoorde. Toen liep ze langzaam naar boven. Besef van de haar daden in haar leven sloegen bij elke stap harder op haar neer. Ze was al op weg naar het ziekenhuis. Enkel een brief op de salontafel legde haar onaangekondigde vertrek uit. ‘Wat was er gebeurt met die brief?’ ging het door haar hoofd, ‘Mama had hem duidelijk niet gevonden. Hector zeker ook niet, anders had hij hem wel gegeven.’ Ze keek naar de grond waar ze heen liep. ‘Vreemd, dat die brief niet gevonden is.’ Er bekroop haar een vreemd gevoel, maar haar gedachten verplaatsen zich naar onrust over Jonathan. Haar verloofde, de vader van Justin, waar was hij? Een traan viel recht op de vloer. Ze moest slapen, morgen ging ze zoeken. Ze zou hem vinden, al moest ze naar een ver oord als Champs les Sims, ze zou hem vinden.
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand
Adoror
Mest analist Mest analist
Berichten:
565
Lid geworden op:
za 04 jul 2009, 16:48

Re: 8/10 - p. 10 - Een Familie van Sims

Dankjullie :D
Haha jij hebt me het idee gegeven van Adam, Mikese. Komende week, als ik wat tijd heb (Wat ik wel verwacht, aangezien ik tentamenweek heb) neemt het verhaal een hele andere wending, denk ik. Heb er zin in, om te schrijven :P Nog meer oude bekenden, dood, onverwachte beslissingen, nieuwe onthullingen, liefde en verdriet nieuwe locaties. 't kan niet op :D
Afbeelding
De Familie Sims: 2 x Dagboek van de Maand

Weergave- en sorteeropties

Plaats reactie