Thank you
Maar even een ding, nog ongv 5/6/7 hoofdstukken komen er nog, en dan stappen we over op generatie 2.
Ik heb al een heel plan in mijn hoofd, maar ik hou het nog even in mijn hoofd
Dankeee ;D Ik heb al screens enzo, nu alleen nog maar typen ^^
Oh ja, als je nu denkt: Shit, het is wel lollig maar ze kan rapzalig schrijven, ik ga niet mijn
best doen als het grappig moet zijn. Gaat ten koste van de humor is mijn mening ;3
Jij schrijft niet rampzalig :3
Zelfs hier niet :3
Maarjaa, we moeten natuurlijk wel snel een upje krijgen, want Kees en Henkie en.. Joop moeten geboren worden x3
De tijd dringt, ik moet een man. Nu. Straks zou ik bejaard worden. Bejaard! En ik moet nog kinderen, whehehe. Ik wil eigenlijk geen kinderen, maar ja. ’T zou wel moeten.
Het ging vet snel, eerst blies ik per ongeluk de kaarsjes uit en nu werd ik bijna bejaard.
Maar ja, op mannenjacht.
Ik had uiteraard mijn mooiste outfit aangetrokken. Niet dat ik veel hoop had dat ik een leuke jongen tegenkwam, deze mensen hebben toch geen smaak, maar niet geschoten is altijd mis.
Hoewel, Niet geschoten is een kogel bespaard is ook wel een goede spreuk. Alleen is een kogel bespaard in mijn geval kinderleed.
‘Wil je een kind met me?’ ik had echt geen tijd meer te verliezen.
‘Wat zei U, mevrouw?’ hij keek me uit de hoogte aan.
Ach ja, zonder hoed en met wat minder ego zou hij best te doen kunnen zijn.
‘Nee mevrouw. Bent u trouwens al een keer opgenomen?’ vroeg hij toen ik mijn vraag herhaalde.
‘Hoezo?’ vroeg ik verbijsterd.
Ik denk niet dat er in het gesticht leuke mannen rondlopen, niet dat ik er al ooit ben geweest.
‘Hmm, niks. Ik dacht alleen dat U misschien ontsnapt was’ antwoordde hij zonder blikken of blozen.
‘Oelekoek! Hoe durf je’ snikte ik. Ik werd .. tja.. wat emotioneler sinds mijn verjaardag weer nadert.
Hij keek me zwijgend aan.
‘Ik haat je’ mijn tranen rolden over mijn wangen. Whehehe, ik hoor niet in het gesticht. Whehehe.
Niet lief.
‘Whehehe. Zeg dat ik niet in het gesticht thuis hoor’ smeekte ik.
‘Wat krijg ik ervoor?’ vroeg hij kortaf.
‘Een kind van mij?’ ik trok mijn allergrootste glimlach.
Hij trok zijn mond open. Alsjeblieft, hoopte ik..
